We moesten er weer even op wachten, maar eindelijk is Boer Zoekt Vrouw Internationaal begonnen. Spannend, want dit keer kiezen de brievenschrijvers niet alleen voor een boer of boerin, maar ook voor een bestaan in het buitenland. Toch een héle moeilijke beslissing. We zijn dan ook benieuwd hoeveel brieven iedere boer heeft gekregen. Zou ‘t veel zijn?
Want weten we ‘t nog? Tijdens de uitzending in september stelde Yon Jaspers vijf boeren aan ons voor. Vier mannen en een vrouw die over de hele wereld boeren. Zo hadden we daar kippenboer Jan uit Canada, koeienboer Johan uit Denemarken, geitenboerin Alette op Bonaire, de jonge melkveehouder Jos uit Frankrijk dan hadden we ook nog Wim die iets met zaadteelt deed in Tanzania.
Jan
Maar het grote dating avontuur begon niet in het buitenland, maar toch echt in Nederland. En dus moesten alle boeren hun boerderijen even laten voor wat het was en naar Nederland vliegen. Jan uit Canada landde als eerste. Yvon Jaspers wachtte ‘m op. Met de brieven. Want weet U ‘t nog? Boer Jan vond de Canadese vrouwen ‘te laidback.’ Hij wilde gewoon een lief Nederlands meisje.
Nou, die meiden wilden hem ook wel. Jan kreeg maar liefst 238 brieven. Jan was zelf ook verbaasd. Maar ja, hij dacht dat hij maar tien brieven zou krijgen. Valt toch mee. Jan was er stil van. En dan moest hij ook nog tien favorieten kiezen. Gelukkig kreeg hij wel een biertje erbij van Yvon.
En ach wat leuk, hij spotte meteen een knap Fries meisje dat ook van oldtimers hield. ‘Doe die er maar bij.’ Yvon gooide haar foto op de ja stapel. ‘Dat is nummer 1!’ Maar andere vrouwen hadden heuse kunstwerken gemaakt. Jaha, Jan inspireert vrouwen. Jan werd vooral verlegen van zoveel aandacht. Yvon was streng. ‘Jij vindt alles leuk. Je moet nu wel gaan kiezen!’
Jan zag eruit alsof hij dat nog niet meteen kon doen.
Aletta
Eens kijken of Aletta dat beter afging. Al vond Aletta het wel heel spannend. Ze vergeleek het met een hermiet die naakt uit zijn huisje kroop. Maar zin in een man had Aletta wel. Vooral het type ‘bescheiden, beetje verlegen en toch durven.’ Een beetje zoals Aletta zelf, zeg maar.
En die mannen zagen Aletta ook wel zitten, want ze kreeg maar liefst 136 brieven. Aletta, haar vriendin en moeder keken zelf ook heel verbaasd. Daarna kon het grote doorspitten beginnen. Sommige mannen hadden er veel werk van gemaakt. Zoals de tekening van een geit waarop stond ‘kies miiiiiijjjjj!’
En ach, daar hadden we ook een foto van een jongen en zijn hond. ‘Leuke hond!’ riep Aletta. Het is maar net waar je op let. Maar er waren ook mannen die het hadden ‘over geitjes verzorgen en iedere dag zon.’ Die kwamen niet door Alette’s keuring. ‘Ik zoek wel een man met diepgang.’ Gelukkig waren die er ook. Sommige mannen waren kort maar krachtig. ‘Met vijf zinnen al binnen.’ riep Yvon.
Wim
We hadden ook nog Wim, de boer uit Tanzania. Na zijn scheiding was het nu al vijf jaar stil aan het liefdesfront. Yvon zocht ‘m op op de boerderij van vriendin Carla. En oh my, ze nam een zak en een doos vol spullen mee. ‘Wow,’ riep Wim. Gelukkig hielp zoon Willem mee. Er moesten maar liefst 313 brieven doorgespit worden. Wim glunderde ervan.
Sommige vrouwen hadden het echt op Wim voorzien. ‘Zoek niet verder!’ Sommige vrouwen knutselden zelfs een heuse Land Rover in elkaar. Maar ja, paste ze ook bij Wim? Want Wim zocht een vrouw die bij hem paste, niet eens zozeer bij het Afrikaanse leven. ‘Maar we zijn nog lang niet zover!’ riep Wim. ‘Eerst de brieven.’
Johan
Johan logeerde juist bij zijn ouders in Brabant. Yvon werd meteen verwelkomd door de hond en zijn moeder die lekker op een bankje buiten zat en een paar aardappeltjes schilde. Al had moeders wel moeite met het feit dat ze Johan in Denemarken telkens écht alleen’ liet. ‘Ik kan maar voor twee dagen eten maken. Niet voor twee jaar.’
Binnen stonden Johan en zijn vader te biljarten. Johan hoopte dat hij op vijf brieven. ‘Maar met die speeddate hoop ik dat het er tien zijn, maar denk het niet.’ Johan was namelijk al een beetje de hoop op de ware liefde verloren. Gelukkig had Yvon goed nieuws. ‘Je kunt meedoen aan de dagdate. En ook aan de speeddate. Jij hebt 45 brieven.’ Johan was geëmotioneerd. ‘Grapjes zijn mijn afdeling. Je moet geen dingen vertellen die niet kloppen.’
Maar Yvon sprak de waarheid.
Hij was helemaal verbaasd toen hij een rode kaart kreeg met de tekst ‘IK HOU VAN JOU!’ En er was ook een vrouw die schreef ‘dat ze hem snel hoopte te zien.’ Johan’s reactie was aandoenlijk. Maar nu moest hij echt gaan kiezen. Hij trok meteen de tafel uit.
Volgende week zien we wie Johan heeft uitgekozen. Net als Jos trouwens. Hij komt volgende week pas aan de beurt.
Wim op date
Want we gingen eerst door naar Wim. Hij had nu de kans om kennis te maken met de tien brievenschrijfsters. De locatie? Een gemaal waar hij zijn jeugd ook had doorbracht. Zorgde voor lekker Hollandse plaatjes.
En ook Jan op date
En ook Jan ontving zijn vrouwen in het altijd gezellige Dronten. Yvon gaf ‘m instructies. ‘Even langs lopen, hand geven en een praatje maken. Volgens mij ben je kei-zenuwachtig.’ En dat was Jan. Sommige vrouwen knoopten meteen een praatje aan. ‘Ik denk dat dit voor ons makkelijker is dan voor jou.’ Jan lachte zowaar. ‘Denk ik ook. Jullie hebben elkaar een beetje.’
En die lach werd steeds groter. Er zaten namelijk behoorlijk veel leuke meiden tussen. ‘Precies zoals ik ‘m voorstelde,’ riep een meisje. ‘Mijn droomman!’
Aletta op date
Maar ook Aletta mocht op date. In een waterig herfstzonnetje ontmoette ze de kerels. De eerste – Jan – had een kop vol met lange manen. Hij gaf haar meteen een knuffel ook. Toen kon nummer 2 – ook een Jan maar dan met bril – niet achterblijven. Alleen nummer 4 besloot te zoenen. Dat deed de rest vervolgens ook.
Daarna werd Aletta weggenomen door Yvon. Al was Aletta niet van de directe aanpak. Jaha, dan hakt zo’n speeddate er wel in. ‘Je kunt je nergens meer achter verschuilen.’
Het speeddaten begint!
En daarna begon eindelijk het speeddaten. Heftig, want iedere boer kreeg precies vijf minuten met een brievenschrijfster. En dat is kort. Heel kort.
Boer Wim mocht als eerste. De kleine Hanneke was de eerste kandidaat. Wim was twee keer zo groot. Heel schattig. Net als de dropjes die ze had meegenomen. Hanneke kreeg meteen een introductie van Wim over haar leven. Maar ja, zij had ook acht jaar van haar leven in Afrika gewoond. Nadien was Hanneke positief. ‘Nou, jullie kunnen wel inpakken,’ grapte ze.
Wim was vooral benieuwd of de vrouwen hém leuk vonden. En er waren nog al veel verschillende vrouwen. Vage vrouwen, knappe vrouwen, aantrekkelijke vrouwen, vrouwen die ‘m moeilijke vragen stelden … Jaha, Wim had het moeilijk.
Zo was er Karin, een blonde ondernemende vrouw, maar ook Janne die toch al van plan was haar leven om te gooien. Voor de gezelligheid had ze maar een etnisch sjaaltje om geknoopt.
Ook boer Jan mocht los. Hij zag voor het eerst de mooie Judith. Een beetje zenuwachtig waren ze allebei wel. Al vonden ze gelukkig van elkaar dat ze er goed uitzagen. En ach, wat leuk – ze wilde haar eigen notenwinkeltje beginnen in Canada. Vond Jan een prima plan. ‘Ik hou wel van noten. Pinda’s, borrelnootjes …’ Maar hoe dan ook, er was chemie tussen de twee.
Maar dan hadden we ook nog de blonde Joni die een cadeautje had meegenomen. Een patatje oorlog om precies te zijn. ‘Dat miste ik het meest toen ik in het buitenland zat.’ Gelukkig was het patatje oorlog maar twee uur oud. Ze wist dan ook niet of het ding te eten was. Maar goed, Joni ratelde lekker door. Er moest twee keer een bel aan te pas komen om haar geratel te stoppen. ‘Oh nee, dit is nu echt zo’n Goede Tijden Slechte Tijden afloop,’
Eerlijk is eerlijk, Joni was wel ronduit geestig.
Krullenbol Hendrika vertelde dat ze al twee keer in Canada was geweest. En ja, zij had ook een ding voor kleiduifschieten en oldtimers. Hendrika was wel enthousiast. ‘We hebben wel veel raakvlakken.’
En dan hadden we ook nog Corien die uit … Canada was overgevlogen om met Jan kennis te maken. Ook Corien miste ‘dat vooruitstrevende.’ Dat sprak Jan wel aan. ‘Jij bent de enige die dat ook heeft.’ Hmmm ….
Maar ze was niet de enige die moeite deed voor Jan. De roodharige Claire had zelfs haar vakantie in Parijs onderbroken. Maar ook Mirjam en Florence vonden Jan ‘een leuke man.’ Vooral Florence was nadien enthousiast. ‘Het was zo leuk. Ik wil nog een keer!’ De andere meiden keken kritisch toe. Vooral omdat de blonde Friezin Angela ook nog moest. Zij vertelde met een vet Fries accent ‘dat ze het prachtig vond’ hoe hij in Canada woonde.
Maar wat vond Aletta van haar dates? De eerste was Patrick. Aletta was meteen haar eerste vraag vergeten. Gelukkig kwam ze er nog op. Hij voldeed helemaal aan de beschrijving ‘bescheiden, verlegen en toch een beetje stoer.’ Patrick vond het nadien ook leuk. ‘Ik vond haar leuker dan ik van tevoren dacht.’
En dan kreeg Aletta ook nog cadeautjes als tomaten, maar ook vragen als ‘kon je de boerderij een beetje achter laten.’ Vooral het gesprek met Arie Jan vloog voorbij. ‘Het is een leuke vrouw.’ Dat idee kreeg Aletta ook. ‘Dat is geloof ik ook de bedoeling, maar ik weet het echt niet.’ Want Aletta hield niet zo van verwachtingen. ‘Want als er een verwachting is, dan is-ie er.’
Zou Johan Cruijff ook naar Boer Zoekt Vrouw kijken?
En ach, daar hadden we twee Jannen. De eerste Jan, die met de lange manen, wilde meteen weer knuffelen. ‘Alweer?’ riep Aletta. Maar die had ook een lekker vage brief geschreven . Wist hij niet meer, ‘want ik leef in het nu.’ Al vond Jan dat hij ook iets te enthousiast was. En ook de andere Jan was enthousiast. ‘Ik was zo onder de indruk van jouw kracht.’ Helaas voelde Alette er niets bij. Geen idee of ze dat voelde bij Koen. Ook hij was ietwat vaag. Dat konden we niet zeggen van de knappe Paul die een biertje had meegenomen.
Wat ons betreft mocht-hij toen al door. Een probleempje: Paul wilde zelf niet. Iedereen dacht dat hij een grapje maakte. ‘Hij voelde geen grote aantrekkingskracht bij haar.’ Yvon was er stil van.
Oh well …
Maar wie kozen Wim, Jan en Aletta nu?
Iedere boer mocht nu vijf kandidaten uitkiezen. Yvon probeerde Jan nog te helpen. ‘Wie zou je het liefst willen kussen?’ Maar ook dat wist Jan niet. Jan wilde wel met iedereen zoenen. Toch koos hij vijf vrouwen. Dat waren Claire, Hendrika, Judith, Florence en Janna. En nee, de Canadese Corrie zat er niet bij. Blijkbaar was ze toch iets te Canadees. De andere vrouwen waren enthousiast. ‘Heel leuk!’
Maar wie koos Wim? Hij had in ieder geval wel ‘t gevoel ‘dat het bij één van deze vrouwen ging lukken.’ Maar dat was niet bij de kleine Hanneke. Hij koos wel voor Janne, Karin, Evelyne, Mary-Ellen en Marlies. De vrouwen waren enthousiast. ‘Wij alle vijf mogen mee! Wat leuk!’ De vrouwen waren aangenaam verrast.
Aletta was juist niet zo enthousiast. Ze had wel leuke gesprekken gehad, maar ze was niet uitbundig blij. Yvon vond ‘t maar onzin. ‘Je hebt ‘t wel een keer gehad, maar het is zo lekker makkelijk om verliefd te zijn op een man die jou niet wil. Geef ze een kans. Je hoeft niet meteen te trouwen!’
Maar wie zou ze kiezen? Wij hoopten niet Paul. En dat was ook niet het geval. Wel koos ze voor Jan-met-de-lange-manen, Arie Jan, Koen, Jan F. en Patrick.
En volgende week?
En volgende week? Dan gaat Wim eten met zijn vrouwen op een rondvaartboot in Amsterdam, gaat Jan met de meiden bowlen en gaat Aletta beeldhouwen met haar mannen. Jos krijgt eindelijk zijn brieven en Johan gaat speeddaten. Tot dan!
Foto: KRO.nl
Geef een reactie