Het was weer een lekkere eerste aflevering vorige week voor Boer zoekt Vrouw. Een kleine 3,5 miljoen kijkers zagen hoe Wim, Jan en Aletta vijf kandidaten uitkozen na hun speeddates. Deze keer mogen zij op dagdate met hun kandidaten. Al krijgt Jos nu pas zijn brieven en mag die lieverd van een Johan eindelijk op speeddate.
Brieven voor Jos
Wat betreft Jos werden we niet lang in spanning gehouden, want hij was als eerste aan de beurt. Gewapend met een grote zak brieven stond Yvon voor de deur van het huis van de zus van Jos. Daar zat-ie namelijk. Jos deed met een verwachtingsvol gezicht de deur open. Jos heeft namelijk zin in een vriendin op zijn boerderij in Frankrijk. Jos wil vastigheid en weten waar hij aan toe is.
Nou, dan zit-ie tenminste in het goede programma.
Vooral omdat-ie 287 brieven kreeg. Ja, dan heb je wat te kiezen. Maar even voor de duidelijkheid: Jos ging niet voor het mooiste meisje dat er tussen zat. ‘Van een mooi bord kun je niet eten. Voor mij een beetje van alles erop.’ Lees: Jos wilde een meisje dat ook een beetje in Frankrijk kon aarden.
Johan en de vogelhuisjes
Johan uit Denemarken was dit stadium al lang voorbij en had tien dames uitgenodigd voor de speeddate. Tot diep in de nacht had hij vogelhuisjes voor de dames in elkaar gezet. Hij wilde namelijk zelf ook een vogeltje in zijn eigen huisje. Dat idee. Voor de rest was hij behoorlijk onzeker. Yvon niet. ‘Het gaat jou gewoon lukken!’
Johan liet een onzeker glimlachje zien. ‘Jaha,’ knikte hij nog.
Tot de vrouwen kwamen. Johan sloeg om als een blad aan de boom. Hij sloeg zelfs meteen een van die vrouwen op haar schouder. ‘Heeeee!’ Hij had er zin in. Yvon spoorde de vrouwen – die er allemaal uitzagen alsof ze zo uit een plattelandsroman waren gestapt – aan om vooral alles uit de speeddate te halen. ‘Grijp die vijf minuten,’ riep Yvon.
Johan zag eruit alsof hij iedere vrouw één voor één wilde grijpen.
Maar Johan bleek een heuse charmeur met zijn vogelhuisjes. ‘Wat een prachtige foto’s!’ riep hij bij de één. ‘Wat was jouw brief mooi. Ik heb ‘m wel drie keer gelezen!’ riep hij bij de ander. Johan was zowaar aan het flirten. De playboy was losgekomen in Johan. En de vrouwen wisten er wel raad mee. ‘Het was echt heel leuk. Hij is nog veel leuker dan gedacht,’ glunderde een lieverd met gezellig rode wangen nadien.
Jos aan de speeddate
Maar ook Jos mocht op speeddate. Blijkbaar waren 278 brieven voor hem een eitje. Zijn tien dames waren van ’t gezellige soort. Voor de speeddate werd meteen een lekker wijntje ingeschonken. Dat doe je namelijk als je op speeddate gaat met een leuke boer.
Geen idee of Jos ook aan de wijn was. Waarschijnlijk niet. Daarvoor was hij iets te serieus. Hij was van plan om de vraag te stellen of ze wel echt wisten wat het was om in Frankrijk te wonen. ‘Het merendeel kent alleen het vakantiegevoel.’
Yvon voelde intussen de meiden maar even aan de tand over hun Franse kennis. De brildragende Saskia bleek in Frankrijk te wonen en dus vloeiend Frans te spreken. Sommige meiden spraken daarentegen geen woord Frans. ‘Maar ik ken wel het woord cadeau.’
Misschien daarom niet verwonderlijk dat Saskia meteen als eerste op die speeddate mocht. In het Frans stelde Jos een vraag in het Frans aan Saskia wat ze zich van het leven op een Franse boerderij voorstelde. En Saskia wist zich in correct Frans prima de vraag te kunnen verwoorden.
En verbeelden we het ons of sloeg daar een vonkje over?
Maar de blonde Leonie viel ook zichtbaar in de smaak bij Jos. Ook al sprak ze amper Frans en had niet ze héél veel kaas gegeten van het Franse leven. De interesse was er in ieder geval wel.
Dat konden we niet zeggen van een mooie roodharige kandidate die verliefd was ‘op dat Franse dorpje.’ Ene Brigitte sprak ook geen Frans. ‘Spreken die Fransen Engels? Dat spreek ik wel,’ riep een kandidaat zelfs. Nee, met deze twee ging het niet goed. ‘Het ging eigenlijk heel slecht. Ik wist niet wat ik moest vragen,’ riep Brigitte.
Een slecht teken.
Willemijn gaf gewoon toe dat ze meer interesse in Jos had dan in het Franse leven. En Marleen was een keer in Nieuw Zeeland geweest, maar wilde hier niet meer in Nederland wonen ‘want iedereen leeft hier op een horloge.’
Maar hé, daar vertrok Saskia. Gelukkig niet voorgoed. Saskia moest namelijk weer naar Frankrijk. ‘Ik moet morgen weer werken.’ Voor een speeddate van vijf minuten heen en terug Frankrijk. Dat is toch echte liefde.
Maar wie gingen er nu door? Als eerste zagen we een groepje – inclusief een lege stoel maar die moest gemakshalve maar even Saskia voorstellen – vrouwen met een verwachtingsvolle blik naar Jos staren. Hij dreigde even hun hoop de grond in te boren. ‘Dank voor jullie komst,’ begon hij. ‘Maar ik heb helaas slecht nieuws voor jullie…’
De meiden keken teleurgesteld. Al sloeg dat razendsnel om toen Jos meteen mede deelde dat ze met hem een dag weg moesten. ‘Jullie kunnen nu nog terug!’ riep Yvon. Dat vond Jos geen goed idee.’Neehee!’
Daarna moest datzelfde geintje nog telefonisch uitgehaald worden bij Saskia. ‘Ik heb slecht nieuws voor jou,’ riep Jos. ‘Wat jammer,’ riep Saskia iets te snel. ‘Jij moet volgende week terugkomen!’ Saskia was er van stil van. ‘Echt waar.’ En dus mocht Saskia meteen een nieuw ticket boeken. Ja, die Saskia gaat nog ver komen.
En dus gaan volgende weer met Jos mee op de dagdates: Lisanne, Yvonne, Willemijn, Saskia en Leonie.
Wie koos Johan?
Maar ook Playboy Johan moest nu een keus maken. Dat was moeilijk. Het liefst nam Johan iedereen mee op dagdate. ‘Ik vind ze allemaal netjes, lief en aardig.’ En toch moest hij vijf vrouwen aan wijzen die naar huis moesten.‘Maar ik vind jullie zo lief.’ De vrouwen keken teleurgesteld naar Johan. Ze zaten net zo lekker op de bank met hun kleedjes over hun schoot.
De andere vijf vrouwen maakten Johan gelukkiger. ‘Ik wil jullie zo graag nog een keer zien. Ik kan niet wachten. Jullie ook hopelijk!’ Maar wie waren die vrouwen nou? Dat bleken Rineke, Ingrid H., Ingrid K., Corina en Barbara te zijn.
Nou, dames. Veel succes met Johan tijdens de dagdates. Het wordt een heus charmeoffensief. Kan niet anders.
Aletta en de houtzagers
Intussen was Aletta al lang en breed aan het houtzagen met haar vijf mannen. De vage Jan met de lange manen blonk weer uit in heerlijke uitspraken. Oh, wat vond hij dat kettingzagen fantastisch. ‘We zijn allemaal een nu.’ Maar dat was niet zijn beste uitspraak. Dat was dit: ‘mijn gevoel zit in die kettingzaag, die zaag brengt het over op het hout en wat eruit komt, dat is Jan.’
Alette was helemaal niet daarmee bezig. Zij kreeg juist de kriebels van Arie Jan. ( Aletta valt op mannen met de naam Jan). ‘Hij is erg gefocust op mij, krijg ik de kriebels van.’ En dat waren niet de goede kriebels. Misschien was er daarom hoop voor de rustige Patrick die zich juist meer afzijdig hield. Koen was juist onder de indruk van ‘de emotie die Aletta nu toonde.’
Hadden we al gezegd dat Aletta op vage mannen valt? Al leek ze zich nu veel op haar gemak te voelen dan tijdens de speeddates. Nu was het lekker houtzagen en lullen over de geitenboerderij op Bonaire met een biertje erbij. Patrick zag Aletta wel zitten. ‘Ik hoop dat zij met mij dezelfde klik heeft.’Jan met de lange manen was meer met zichzelf bezig.’Ik ben wat ik ben en ik doe zoals ik doe.’
Juist.
Dat zichzelf zijn hielp hem niet. Jan met de lange manen mocht niet mee naar Bonaire. Koen, Jan F. en – jawohl – Patrick wel. Benieuwd hoe Bonaire hen bevalt …
Wim en zijn vrouwen
De boomlange Wim uit Tanzania ging dit keer met vijf vrouwen op dagdate naar Amsterdam. Zag er gezellig uit. Een beetje eten en drinken op een rondvaartboot? Wij kennen slechtere dagdates. Je zult maar gaan houtzagen.
Maar goed. Het gaf Wim, Wim en Wim ( Wim spreekt graag in de derde persoon over zichzelf) wel de gelegenheid om met alle vrouwen te babbelen. Al had hij door het spervuur aan vragen niet eens tijd om te eten. Arme Wim.
En hoe gezellig het ook was, Mary-Ellen realiseerde dat het leven in Tanzania wel echt heel anders was. ‘Ik wil af en toe wel overvliegen. Ik mis dat westerse teveel.’ Ze was niet de enige. Ook de blonde, vrolijke Karin vond het opeens wel heel dicht bijkomen. ‘Ik dacht, wat geef ik op. Ik heb best wel wat te verliezen hier.’ Dat gold dan weer niet voor Janne. Zij was toch al van plan om uit Nederland te vertrekken.
Wim vond het alleen maar leuk dat die vijf vrouwen speciaal voor hem waren gekomen, zo verklapte hij aan Yvon Jaspers. ‘Vijf leuke vrouwen voor Wim. Die geïnteresseerd zijn in Wim. Die Wim leuk vinden.’
Maar wie vond Wim nou leuk? Simpel, dat waren Karin, Janne en Evelyne die gemakshalve maar meteen in zijn armen sprong. Eens kijken of zij kunnen aarden in Tanzania.
Jan en de twee bowlingballen
En dan hadden we ook nog de verlegen Jan uit Canada. Hij ging op de dagdate bowlen met vijf bijdehante dames. Zorgde meteen voor leuke grappen. Want ja, met hoeveel ballen bowl je eigenlijk. ‘Het is altijd toch met twee ballen!’ riep een kandidate. Jan kreeg het er warm van.
Maar hij kreeg het nog warmer toen hij al die meiden zag bukken om de bowlingballen te gooien. ‘Ik heb even toegekeken,’ grijnsde Jan. Echt, wij hadden bowlen nog nooit geassocieerd met iets seksueels, maar nu wel.
We weten niet hoe blij we daar mee moeten zijn.
We waren gewoon opgelucht dat Jan en de meiden gingen steengrillen. Arme Jan moest moeilijke vragen beantwoorden als ‘wat zou jij doen op een romantische date?’ Aan het gezicht van Jan te zien had hij daar nog nooit over nagedacht. Desondanks vond Florence ‘m nog steeds leuk. ‘Dit zou best mijn man kunnen zijn.’ En ook Judith vond Jan een enigma. ‘Als je hem in de ogen kijkt, dan denk ik, wat zit erachter?’
Ehm , Judith? Mogen we je uit de droom helpen? Die Jan denkt na over je kont, niet over wereldvrede. Daar kwam Yvon ook snel achter. ‘Wat hebben de vrouwen die je hebt gekozen nu extra?’ Jan moest hard en lang nadenken en mompelde vervolgens iets over karakter. Maar we wisten allemaal dat Jan zich met héle andere dingen had bezig gehouden.
Maar wie mochten er nu met Jan mee? Dat waren Florence, Judith en Claire. Alle drie aantrekkelijke vrouwen. Ja, die Jan weet wel wat-ie wil.
En volgende week?
Volgende week gaan Jos en Johan op pad met hun vrouwen en keren ze allemaal terug naar hun boerderij in het buitenland. Dat wordt spannend. Tot dan!
Geef een reactie