Wat zijn we weer blij dat Holland’s Got Talent (HGT) terug op de buis is. En we zijn niet de enige, want HGT was vorige week dé kijkcijferhit. Niet in de laatste plaats vanwege de jonge Amira. Zou er deze week weer zo’n talent tussen zitten?
Mike en Britt Habraken
Twee piepjonge danstalenten – broer en zus Mike en Britt – mochten deze show openen. Ze zagen d’r slick uit in hun stijldans-outfits . En ze hadden ook nog een schattig Limburgs accent. Dat vond jurylid en Limburger Chantal Janzen dan weer leuk.
Maar wat ze nog leuker vond? Dat was de performance van onze broer en zus. Want ja, ze konden héél goed dansen. ‘Ik kan hier kort over zijn, maar wat waren jullie goed,’ riep Chantal nadien. ‘Nice job,’ vatte Dan Karaty maar even samen. En zelfs Gordon liet zijn botte opmerkingen achterwege.
En dus was ons duo door.
Goochelaar ( Jan aka Magic John)
Maar die arme jury had daarna pech: er stond een goochelaar voor de deur. ‘Oh jee,’ verzuchtte Chantal. Het gezicht van Gordon sprak boekdelen, maar ja – die háát goochelaars. Toch was hij nog aardig. ‘Jan, je kan het.’ Maar Jan kon het niet. In eerste instantie lukte het hem niet en liep- ie weg. Iets met de verkeerde muziek.
Wij dachten dat hij al de grote verdwijntruc had toegepast.
Niets bleek minder waar. We kregen een act met een ventilator te zien. Vooral omdat John toegaf dat Hans Klok zijn grote voorbeeld was. De jury kreeg er lol in. Gordon pakte zowaar zijn eigen ventilator terwijl Chantal voor zijn lieftallige assistente speelde.
De enige die onverstoorbaar verder ging was John.
Dan Karaty was na na afloop sprakeloos. ‘Ik werd een beetje afgeleid.’ Verder vond-ie de act vooral afgezaagd. En ook Chantal ‘was niet verrast.’ Gordon kon alleen maar zeggen ‘dat hij het nooit met een fan zou hebben gedaan.’ En oh ja, het publiek viel – volgens Gordon dan – in slaap.
Jan kon naar huis. Met een gehavende hand. ‘Ik raakte de ventilator. Dan kan je zien dat de act best gevaarlijk is.’
Claire Vinkesteijn
Daarna kregen we een Britse in een pompeuze rode jurk en enorm hoge hakken. Ze had haar Nederlandse echtgenoot en dochtertje meegenomen. Claire had er zin in. Vooral omdat ze een zware tijd – hallo zware geboorte van een kind – achter de rug had.
Misschien ook de reden dat Claire er lekker op een vleugel op los ramde. ‘Wanneer gaat ze nou zingen?’ vroeg Chantal zich af. Maar na een indrukwekkende pianoriedel, barstte Claire los. Ze bleek nog te kunnen zingen ook. Gordon zong uit volle borst mee. Altijd een goed teken. Vooral toen ze na afloop een staande ovatie kreeg.
‘Wat je in het tweede deel deed was ongelofelijk,’ riep Dan Karaty. ‘This makes my job so much more fun,’ complimenteerde Gordon Claire. En dus mocht ze hartstikke door.
Ze werd nadien zelfs het podium opgeroepen. ‘Je gaat niet door!’ grapte Gordon. Claire kreeg de tranen in de ogen. Maar het werd alleen maar beter. Claire kreeg – net als Amira vorige week – een Golden Ticket. Zij mocht rechtstreeks door naar de liveshows.
Geraldine Figarosa
Maar eerst hadden we nog de exotische 54-jarige Geraldine ‘die graag een duet met Gordon wilde zingen.’ Nu haar kinderen groot waren, wilde ze nu beroemd worden. ‘Beroemd zijn is echt afschuwelijk,’ grapte Gordon. ‘Waarom?’ riep Geraldine. ‘Nou, al dat geld tellen enzo.’
Maar wij hadden zo’n gevoel dat die beroemdheid van Geraldine wel even op zich liet wachten. Geraldine kon namelijk niet zingen. En die uitspraak was belabberd. Dan drukte haar meteen weg, net als Chantal. Gordon wachtte nog. Tot ontsteltenis van Karaty. ‘Push the button.’ Maar Gordon wilde horen of ze het nummer van Adele nog verder kon verkrachten.
Tot ook hij op een button drukte.
‘Je stem was niet goed genoeg,’ ratelde Gordon. En later ook Chantal. ‘Not good enough,’ vatte Dan Karaty het samen.
Sléchte zangers en zangeressen
Daarna kregen we de zeventienjarige Jan uit Ede. Die deed het al niet veel beter dan Geraldine. Sterker nog, vergeleken bij Jan was Geraldine Barbra Streisand. Geen wonder dat hij al snel werd weggedrukt. Jan barstte in tranen uit.
Maar ook ene Iljas kon niet zingen en werd weggedrukt. ‘What happened?’ vroeg-ie nog. ‘Je bent niet goed genoeg,’ riep de jury. Dat vonden ze ook van een zangeres die een nummer van Barbra Streisand verkrachtte. ‘Jouw zanglerares is de allerslechtste lerares op deze wereld. Zoek een hobby. Geef je geld uit aan boodschappen,’ riep Gordon. Dat vond Chantal niet eerlijk. ‘Maar ze mag het toch als hobby hebben?’ probeerde Chantal nog. ‘Ja, als ze de ramen en deuren maar dicht houdt.’
>> Bekijk het optreden
Martien Groeneveld
We hoopten van harte dat Martien met zijn muziek makende paddenstoel er beter van afkwam. Hij maakte namelijk zijn eigen muziekinstrumenten. Het was dan ook een bonte mix van vals klinkende instrumenten op het podium. Al ging zijn act wel erg snel. ‘Dit was de act?’ riep Chantal verbaasd.
Martien wilde alleen zich later nog meer presenteren ‘om te laten zien wie ik echt ben.’ die kans kreeg hij niet.’Ik had eigenlijk ‘s middags al willen drukken,’ riep Gordon.
Martien droop af.
Wijnie
Daarna kregen we een lieverd van middelbare leeftijd in een geel t-shirt. Ietwat verlegen vertelde ze dat ze al heel lang zong. ‘Maar toen zijn er veel dingen gebeurde waardoor ik niet kon zingen.’ Zij mocht namelijk niet zingen van haar echtgenoot. ‘Die familie vond dat niet gepast. Het werd afgepakt. Je wordt zo klein gemaakt. Heel stiekem zong ik nog steeds. Anders was ik bang dat ik mijn stem zou verliezen.’
Gelukkig deed ze dat niet. Haar twee zussen stonden haar mooi wel bij en moedigden haar aan. En even voor de duidelijkheid: Wijnie was van d’r man af en zat nu wel in een goede relatie. Alleen daarom al applaudisseerden wij voor Wijnie.
Vooral toen we hoorden hoe mooi ze het Ave Maria zong. Wij waren om. We vergaten zelfs dat gele t-shirt. Net als de rest van het publiek. Wijnie kreeg een dikverdiende staande ovatie. ‘Wijnie, laat het alsjeblieft nooit meer gebeuren dat iemand jou verbiedt om te zingen. Afgesproken?’ riep Chantal. Overmand door emotie knikte Wijnie.
En natuurlijk ging Wijnie door.
Tatjana van Onna
Maar ach, daar hadden we Tatjana. Die had haar eigen paaldans-school geopend. Drie maal raden wat ze ging doen? Paaldansen natuurlijk. Tatjana zag er dan ook gespierd uit. ‘Wat vindt je vriend ervan?’vroeg Robert ten Brink. ‘Die heb ik niet,’ zei de overigens bloedmooie Tatjana.
We hebben zo’n gevoel dat dit niet lang duurt.
Eenmaal op het podium had ze een leuke bh en broekje aan. ‘Had je ons niet kunnen voorbereiden,’ grapte Robert. Maar Tatjana nam het allemaal heel serieus. ‘Ik wil laten zien dat paaldansen kunst is.’ Dan Kataty was in eerste instantie niet enthousiast. ‘Ze doet een stripperact.’
Toch ging hij om. Tatjana bleek namelijk écht goed. Gordon was nadien lyrisch. ‘Ik denk dat veel mannen thuis nu een kussentje van de bank hebben gepakt en op hun schoot hebben gelegd.’ ‘Niet alleen de mannen,’ grapte Chantal. ‘Ik vond het supergoed.’ En ook Dan Karaty was toch wel enthousiast. Alleen vond hij het wel ‘a sorta stripperish.’ Toch een yes van Dan.
Het gevolg? Tatjana mag de volgende keer weer in de paal klimmen tijdens HGT.
The Shadows
Vervolgens kregen we een aantal mysterieuze figuren in zwarte habijten met maskers. Maar opeens veranderde de melodramatische muziek en kwam er een voetballer op die sprekend op Christiano Ronaldo leek. En ach, daar kwam opeens een vrouw tevoorschijn. Die leek wel wat op Tina Turner. En daar hadden we Snoop Dog, The Terminator en André Hazes.
We begrepen géén moer van de act. Maar leuk was het wel. Het was … anders. Zeker toen een zwarte habijt – struikelend en wel – ging dansen met Andre Hazes. Helemaal toen de habijt afging en er een meisje tevoorschijn kwam die Chantal Janzen nadeed.
Opeens begrepen we het: het was een act van lookalikes. De Rotterdamse Andrea Hazes deed zelfs mee. De jury vond ‘t geestig, ‘maar wat moeten we ermee.’ Dan Karaty was hard. ‘It was fun. Once.’ Toch ging hij overstag. ‘Yeah, why not.’ En toen de groep Gordon beloofde dat ze de volgende act spectaculair zouden maken, mochten ze door.
Gordon was trouwens erg gecharmeerd door Ronaldo. ‘Wat doe jij morgenavond.’ Al beweerde hij dat niet zijn telefoonnummer had gegeven. ‘Zo leuk was hij niet.’ Juist.
Trompetten, beatboxers en een fluit
Daarna kregen we twee deelnemers die in glitterende rode jasjes met hun trompetten een vertolking gaven van weer een nummer van Andre Hazes. Zij gelooft in mij … Maar de jury geloofde er niet in en dus mocht ons duo naar huis.
Vervolgens kregen we vier beatboxers die niet konden beatboxen. ‘Het deed pijn aan mijn oren, riep Karaty. En ook een panfluitspeler viel niet in de smaak. ‘Ik heb er niet zoveel mee,’ riep Chantal. En ook Nino Visscher en zijn fluit kregen veel kritiek. Nino keek teleurgesteld.
Wij niet. Panfluiten zouden verboden moeten worden in HGT. Tenzij we oordopjes krijgen.
Rumour has it
We waren bijna opgelucht dat we een vrolijke meidengroep te zien kregen. Naast zingen ‘dronken ze ook veel wijntjes samen in het weekend.’ Onder begeleiding van een piano, bewees deze groep desondanks dat ze prima close harmony konden zingen. En sommige solisten hadden zelfs érg goede stemmen.
Het was een genot om naar te luisteren. Het was Glee all over again.
Gordon vond het nadien maar ‘een raar clubje. Alsof jullie ieder moment je breiwerk tevoorschijn kunt halen.’ Chantal vond het vooral wat braaf. ‘Iets minder EO,’ riep Gordon.
Toch mochten ze na lang aarzelen van Dan Karaty door. En nadat Gordon nog een rotopmerking had gemaakt over een van de deelnemers ( ‘die rok moet echt langer. Jullie moeten eerlijker naar elkaar kijken’) mochten ze toch door. Al had Dan wel een oplossing. ‘They need a stylist.’
Breakdancer Eefje
Dan hadden we nog de jonge 14-jarige Eefje die breakdancer was. ‘Ik dans liever tussen de jongens in.’ En, zo vertelde ze aan Dan Karaty, ‘ik strijd het liefst tegen de jongens.’ Toen we haar zo bezig zagen, begrepen we waarom. Eefje was goed. ‘Ze is echt goed,’ merkte Dan tijdens het optreden op.
Hij was dan ook lovend. ‘Je moet alleen wat zelfverzekerder worden.’ Ook Gordon was uiterst mild. ‘Ik vind jou heel stoer.’ Geen wonder dat Eefje door was.
Stefan Peijer
Dan hadden we nog de jonge Stefan. Die had zijn eigen orkestband op de tablet opgenomen ‘en dan zing ik de tweede stem erover heen.’ Een probleem: de tablet viel en wilde niet meer aan. Hoe krijg je het voor elkaar? En dus werd zijn optreden uitgesteld. De techniek zette intussen alles op alles om een oplossing te vinden.
De oplossing: hij kreeg een laptop in de handen gedrukt.
Met een laptop in de hand zong hij mee op het podium. Het klonk nergens naar. Gordon drukte al na tien seconden weg. ‘De volgende keer gewoon een orkestband,’ riep Chantal. ‘Mag ik nog een keer?’ riep Stephan. ‘Dat zou niet eerlijk zijn voor de andere kandidaten?’
De zaal wilde het wel.
En Gordon ook. ‘Het is een jongen van zestien!’ Dan Karaty kon het niet geloven. ‘Je hebt een kans gehad en het is niet gelukt. Klaar.’ En dus noemde hij Gordon ‘the biggest hypocrite in the world.’ Uit protest drukte Dan meteen weg. De andere juryleden ook. ‘En nu snel naar huis,’ riep Gordon.
Arme Stefan.
Dennis Egel
Maar we kregen wel medelijden met onszelf toen we naar het kostuum van de Duitse Dennis Egel moesten kijken. De man had een enorm kleurig pak aan. Hij was dan ook niet niet voor niets doorgedrongen tot de semifinal van Brittain’s Got Talent. ‘I CAN’T WAIT,’ riep Dan ietwat sarcastisch.
Maar hij kon wel opera zingen. En ach, wat leuk: aan het eind klapte zijn kostuum ook nog uit. Was belangrijk volgens Dennis. ‘It symbolizes all of the symbols in the world.’ Dat vond de jury niet. ‘You don’t need the custume. Get rid it. Burn it. I thought it was going to explode,’ vatte Gordon het samen.
En dus mocht Dennis door. Zijn kostuum helaas niet. Was Dennis zelf ook opgelucht over. ‘That’s my dream.’ Geen idee waarom hij die droom niet eerder heeft laten uitkomen.
Lizette
Maar alles, dan alles, viel in het niet bij de Rotterdamse Lizette die voor de derde keer meedeed aan HGT. Het waren hilarische audities. Alleen al door haar raspende stem, haar onnavolgbare beheersing van het opdreunen van allerlei muziekstukken en haar – welja- uiterlijk.
Trakteerde ze ons eerst nog op een bos haar en een soepjurk, nu kregen we haar kilo’s lichter te zien in een strak t-shirt met Amerikaanse vlag ( speciaal voor Dan), enorme driehoekige oorbellen en zowaar normaal haar.
Ze kreeg dan ook een leuke ontvangst van Gordon. ‘Hallo meneer Brillenmans.’ Ze liep zowaar het podium af. Ze kwam helaas weer terig. ‘Hallo mevrouw Gordon.’ Gordon ging lekker los. ‘De andere twee keren waren een drama.’ Volgens Lizette viel dat mee. ‘Bach spelen is hartstikke moeilijk.’ Gordon reageerde ad rem. ‘Maar nu speel je gezien je oorbellen iets van Veilig Verkeer Nederland. Verboden om in te rijden!’
Toch mocht ze spelen van Gordon. ‘Maar beloof je dan wel dat je dan nooit meer meedoet?’ Dat beloofde Lizette. Zeker gezien haar prestatie. Het piano spelen ging namelijk niet zo goed. ‘Rust bewaren,’ gierde Gordon. De mannen drukten haar weg. Chantal weigerde. ‘Doe het voor mij!’
Gordon drukte Chantal’s knop in.
Lizette vond het helemaal niet zo slecht. ‘Ik ben helemaal opgefokt door die kutopmerkingen van jou Gordon!’ En dus kwam Robert zelf op het podium om haar nog een kans te gunnen. ‘Dat lukt niet,’ riep ze. Toch twijfelde ze na tien seconden. ‘Over een minuutje.’ En dus ging ze toch het podium op. ‘Speciaal voor Chantal.’ Chantal lachte. ‘Wat een bofkont ben ik.’
Lizette ging helemaal op in haar pianospel. Dan Karaty probeerde wanhopig op de knop te drukken. ‘May i leave please?’ Gelukkig hield Lizette daarna op. Hopelijk komt ze nooit, maar dan ook nooit, terug.
Dario Fo
Dan hadden we ook nog een koor in grijze kostuums. Een enorme grijze massa die optrad met het Concertgebouworkest, maar zich ook thuis voelde op Lowlands. Een groepslid vertelde dat ze een nummer van een koorgenoot gingen zingen. A capella welteverstaan.
Het was veel herhaling. We meenden zelf een keer iets teveel ‘quack, quack, quack.’ Maar zingen, dat konden ze. ‘Eindelijk eens een goed klinkend koor,’ riep Gordon na die tijd. ‘Ik ben echt blown away.’ En volgens Dan Karaty ‘zongen ze als een leger.’ En ook Chantal werd er blij van. ‘Het was echt indrukwekkend.’
Natuurlijk mocht het koor door.
Piet de Lange
En dat je nooit te oud bent om je dromen waar te maken, bewees de dik tachtigjarige crooner Piet. Robert ten Brink moedigde hem voor het optreden aan. ‘You can do it.’ En dat deed hij. ‘Ik ga een liedje van Frank Sinatra zingen.’ Piet zong overigens pas vanaf zijn 63ste. ‘Vroeger moest je overal voor zorgen. Muziek , orkest … En toen kwam karaoke. Echt, daar heb ik op gewacht.’
Piet bleek grappig. ‘Er stond een keer vijf dames voor mij. In mijn jachtgebied. En toen was ik mijn tekst kwijt.’
Maar Piet bleek ook gewoon te kunnen zingen. En uitstraling had hij ook in overvloed. Een beetje bewegen zonder stok lukte ook nog. Alleen was de Engelse uitspraak. Je moet toch wat te zeuren hebben. Het publiek was overigens laaiend enthousiast.
Echt, is er al een fanclub voor Opa Piet?
Maar wat vond de jury? Chantal danste gezellig mee en Gordon vond het fantastisch. ‘Alleen die Engelse uitspraak.’ Piet was geestig. ‘In New York verstonden ze me prima!’ Maar ach, Gordon vond Piet gewoon heel leuk. ‘Ik heb geen vader meer. Wil jij mijn vader worden.’ Piet lachte. ‘Ik heb ook geen vader meer!’
Zelfs Dan Karaty was enthousiast. ‘I’m a fan!’ En ook Chantal was fan van zijn stem. Een dikke Ja. Gelukkig maar. Wij zien Piet graag terug.
En volgende week zijn we er weer bij. Dan wordt er weer geknuffeld, gedanst en krijgen we een verschrikkelijke Puzzelstrijd. Tot dan!
Geef een reactie