Ik geef het toe: ik ben dol op programma’s als The Voice en X Factor. Echt waar. Maar ik ben stiekem pas écht fan van Holland’s Got Talent. Daar zie je niet alleen zangers, zangeressen of dansacts. Neehee, je ziet ook mensen die proberen om dansjes te laten doen met hun kameel of De Fabeltjeskrant achterstevoren gaan zingen. Ook zo benieuwd wat er vanavond allemaal voorbij komt?
De eerste audities begonnen in het Spiegeltheater in Zwolle. En ja, ze stonden weer in de rij. Robert ten Brink had er zin in en introduceerde en passant maar even de juryleden. ‘We offer a stage for anybody,’ riep Dan. En oh ja, de jury kon ook een Golden Ticket uitdelen. En dat is weer een ticket voor acts die meteen naar de liveshows mogen.
Gordon deelde al voor aanvang al meteen de eerste sneer uit richting Dan. ‘We’ve upgraded the jury.’ De kleine Patricia Paay is inmiddels vervangen door Chantal. Eens kijken of Chantal kan tippen aan La Paay.
Aflevering gemist? Kijk ‘m hier terug:
Amira
Eerst hadden we de piepjonge Amira van negen. Die hoopte dat ze ze fans zou hebben die naar haar zouden lachen en zwaaien. Al was Amira wel realistisch over haar kansen. ‘Je kunt niet alles winnen. Ik hoop dat ze het mooi vinden.’ Een ding had ze wel voor op iedereen: ze was dol op Gordon.
Eens kijken of dat haar een voorsprong zou geven. Vooral omdat ze een operaliedje ging zingen. Ze had namelijk ontdekt dat ze dat kon toen haar broer ging optreden en ‘zij ook wat wilde doen.’ En dus zong het kind ‘mio babbino caro.’
De jury keek ademloos toe. ‘Ik geloof het bijna niet,’ riep Chantal. ‘Het is een oude ziel,’mompelde Gordon. ‘Dit is toch niet normaal. Niet te geloven!’ Amira keek dan ook een staande ovatie. En Gordon? Die was nu ook fan van Amira.
Hij noemde haar een tweede Maria Callas. ‘Dat je dit doet. Ik wil ook zo’n dochter.’ Chantal wilde vooral weten wie haar les gaf. Dat deed niemand. Onze Amira was namelijk een autodidact. Want ja, ze wilde later zangeres worden of ‘meedoen aan de Olympische Spelen voor atletiek.’ Chantal knikte. ‘Oh, dat zijn maar twee kleine dingetjes.’
En het aller-leukste? Naast het feit dat alle juryleden een dikke, vette ja gaven , ’Chentel, wat vind jij?, gilde Gordon. Hij heeft er namelijk een sport van gemaakt om Chantal Chentel, kreeg Amira een Golden Ticket. Rechtstreeks door naar de liveshow. Well done Amira.
Met die fans zit het wel goed.
Release
En daarna kregen we een dansgroep. Leuke meiden, geinige paardenstaarten, leuke gestreepte broeken… En allemaal hadden ze een droom: ze wilden optreden in de VS. Maar we zagen Dan Karaty wel heel streng kijken. Het publiek was milder. De meiden kregen ook een heuse ovatie.
En gelukkig, Dan bleek toch mild. Sterker nog, hij was lovend. ‘Ik had jullie niet kunnen vragen om strakker te dansen. Awesome you guys!’ En dat vond Gordon ook. ‘Jullie waren allemaal zo gelijk!’ En dus vond Gordon ‘dat de droom in Amerika nog best wel eens uit zou kunnen komen.’
En dat betekende dat onze groep ook door was.
Fritz Alkema
Robert ten Brink was intussen op de toiletten op zoek naar een goochelaar. Deze Fritz-met-eenZ vond zelf ‘dat goochelaars unieke emoties konden losmaken bij mensen.’ Laten we hopen dat hij dat ook deed bij Gordon. Die heeft namelijk een hekel aan goochelaars.
Het begin was weinig veelbelovend. ‘Ik ben Fritz met een Z.’ Gordon’s gezicht sprak boekdelen. ‘Ik ga goochelen met kaarten en muziek’, riep Fritz-met-een-Z. ‘Oh nee he?’ riep Gordon. Dat was ook kenmerkend voor het hele optreden.
Geen wonder dat de drie juryleden hem wegdrukten. Maar eerlijk is eerlijk, Fritz was dan ook héél saai. ‘Ik kan er niet naar kijken. Zo stom!’ riep Gordon.
Sandy Kandau
Al herkende Gordon Sandy Kandau dan weer wel. ‘Zij was een van de Frogrettes.’ Gordon was nog optimistisch. ‘Ik duim voor je.’ Maar Sandy combineerde ook zang met … magic. En voor het gemak had ze Robert ten Brink maar even als assistent geregeld.
Misschien daarom vond Gordon ‘het daarom heel leuk.’ Terwijl er eigenlijk niet veel gebeurde. Ja, Sandy kon goed zingen, haar acts – hallo kledingwissels – waren ook leuk, maar echte magic was ver te zoeken. Niet dat Gordon dat kon schelen. De andere juryleden trouwens ook niet. Sandy mocht door.
>> Bekijk hier het optreden van Sandy Kandau
Reality
En ach, daar hadden we weer een énorme dansgroep.’We hebben samen een doel.’ De leider van de groep bleek een jonge Marokkaan die tegen de wens van zijn vader in, besloot een dansgroep te leiden ‘om keihard en keihard te dansen.’
Dat deden ze. Let wel, het podium was overvol. Chantal swingde vrolijk mee en Dan keek gespannen toe. Vooral toen we van de beats afdwaalden naar de ballad. Chantal gaf ze een staande ovatie. En warempel, ook Dan was lyrisch. ‘Ik vond het jammer dat het over was.’
En Chantal was helemaal positief. ‘Dit gaat heel zoet klinken, maar wat een liefde.’ Toen ze ook een klein meisje met reuma zag, kreeg ze waterige ogen. Net als Gordon. Geen wonder dat de groepsleider alle lof kreeg. ‘Iedereen van deze groep was zo goed. Wat een fantastische groep mensen,’ riep Gordon.
Natuurlijk mochten ze door.
>> Bekijk hier het optreden van Reality
Salavatoro en zijn papegaaien
Gelukkig hadden we daar nog Salvatoro in zijn Hawaii-shirt met zijn papegaaien. We verstonden er geen moer van. ‘Ik begrijp er geen reet van,’ riep Gordon dan ook. Chéntél probeerde hem te negeren. ‘Ik wel.’
Dan Karaty bleek snel klaar met de rare capriolen van de papegaai. Maar eerlijk gezegd werd het pas echt leuk toen Gordon als assistent moest optreden met vier papegaaien op zijn arm. ‘Wat duurt dit lang. Ik heb een stijve arm!’ Dan Karaty kon zijn geluk niet op en maakte er een foto van.
Gordon kon de act vervolgens niet waarderen. ‘Ik vind dit een slechte act.’ Chentel kon er wel om lachen.’Ik vind dat u wel een minder voluptueuze assistent kon vinden.’ Vond Gordon niet leuk. Hoe noem je dat ook alweer? Een koekje van eigen deeg?
Maar ach, Salvatoro begreep er toch niets van. Hij begreep niet eens dat hij was weggestemd. Dat moest Robert ten Brink doen.
Niet dat Salvatoro het echt iets kon schelen. Hij had zijn papegaaien nog.
>> Bekijk het optreden van Salvotoro
Saskia Diana
Dan hadden we ook nog Saskia. Een donkere zangeres die ‘een stukje van zichzelf wilden laten omdat ze heel onzeker was geweest.’ De lieverd had het niet makkelijk gehad. ‘Maar mijn zussen zijn er.’ De jury gaf haar vervolgens mooi wel een peptalk.
Dat had ze wel nodig, want de lieverd besloot een nummer van Whitney Houston te doen, The Greatest Love of All. Even voor de duidelijkheid: de zussen zongen heel hard in het publiek mee. De jury zong vervolgens mee met Saskia.
De vrouw kon namelijk écht zingen. ‘Kom op Girl!’ riep Gordon! Chentel deed er nog maar een staande ovatie uit. ‘Je zingt het al. Geloof er zelf in. Je zingt prachtig!’ En dus hoeft Saskia maar één ding te doen: in zichzelf blijven geloven en zingen.
Gordon ging er gewoon met een Surinaams accent van praten. ‘Je bent 43. Jouw leven is gewoon vandaag weer begonnen.’ Saskia was namelijk hartstikke door.
Flyboarden
Daarna kregen we een act die buiten werd opgevoerd. Deze jongen ging in net pak flyboarden. En dat zag er vet uit. Het publiek klapte enthousiast. Maar wat vond de jury van dat flyboarden? ‘It’s very cool to watch,’ riep Dan Karaty.
Dus zei hij ja. Net als Chentel. En Gordon ook. ‘Op basis van jouw kunnen zeg ik ja,’ Hallo buitenact.
Straattheater
En hallo act op stelten. Dat bleek straattheater op … stelten te zijn. ‘Well, let’s see it,’ zei Karaty optimistisch. Het meisje kwam daarna met een intro en vervolgens … Well, Batman kwam op. Batman met een uitvergrote piemel, that is. Alles was zichtbaar. ‘Look at the man,’ gierde de jury van het lachen.
Het hoofd wat erbij hoorde, bezorgde de jury nog een grote lachstuip. ‘Ik zag alleen maar donkere figuren. Ik zag er verder geen verhaal in.’ Dat vond Chantal ook. ‘Wat een ding hè?’ En ook Gordon moest lachen. ‘Het leidt af. Vooral als die man de vleugels open slaat. En toch zeg ik ja. Ik wil het ding nog wel eens zien.’
De andere twee juryleden zeiden nee. ‘Ik vind het erg oneerlijk,’ gierde Gordon van het lachen.
Saskia van Velzen
Saskia van Velzen had geen idee wat ze ging doen in Holland’s Got Talent. ‘Iedereen aan het lachen krijgen?’ Eh, Saskia? Had daar Batman niet al voor gezorgd?
‘Ik probeer mensen de lach te laten ervaren?’ probeerde ze nog aan Gordon uit te leggen. Vond Gordon grappig. ‘En dat doe je door je kleding uit te doen.’ Maar nee hoor, ze wilde het publiek en de jury een lachtherapiecursus laten doen. Helaas drukte het ene na het andere jurylid op de knop.
‘Het was een lachertje eigenlijk,’ riep Gordon. En dus kon onze lachexpert weer naar huis.
Diederik
Ach, gossie, daar kregen we de zweverige Diederik die zo’n beetje alle muziekinstrumenten van dit hele universum kon bespelen. ‘Ik ben alleen bang dat ik mij door de zenuwen verslik in de mondharmonica.’ En de lieverd riep ook nog ‘dat hij niet de beste zanger of musicus was.’
Maar eerst moest hij nog met goed fatsoen The Piano Man van Billy Joel spelen. De piano en de mondharmonica lukten in ieder geval. Maar met die zang zat het ook heel erg goed. Diederik had talent. En niet zo’n beetje ook.
Chantal was enthousiast. ‘Alleen less is more!’ Dat vond Dan ook. Dat betekende dat Diederik hartstikke door was.
Stijldansen
En ach, hoe gezellig het ook was – er waren twee kinderen die aan het stijldansen waren. Dan Karaty probeerde nog aardig te doen. Al was hij er niet van onder de indruk. De kinderen verstonden toch niets van zijn commentaar. ‘Het was niet zo goed,’ vertaalde Gordon daarna maar. De kinderen keken ontsteld. ‘Nee hoor, dat zei hij niet,’ zei de kinderbeul.
Daarna kregen we nog een breakdancend joch. ‘Ontspan je wat meer! ‘ riep Karaty. Maar Gordon vond het echt wat ‘te vroeg.’ En dus ging dat joch niet door.
Net als de groep Dance & Forget. Volgens Dan werkte de groep niet hard genoeg. En ja, dan kun je naar huis.
Leon Mulder
En – zo zagen we al minuten lang – dat het met ene Leon niet goed ging. Die was hartstikke ziek. En misselijk. Van zijn moeder mocht hij niet naar huis. ‘E zitten fans in de zaal!’ Leon had namelijk een prachtig talent: hij kon klompendansen.
Leon wilde opgeven, zijn moeder bleef onverbiddelijk. ‘We gaan een frisse neus halen. Neem het zakje maar mee.’ En daarna werd hij ook de crewleider overgehaald om toch te gaan. Eerlijk is eerlijk, eenmaal op het podium straalde Leon. ‘Ze denken wel eens stomme boeren, maar ik wil laten zien dat het niet zo is.’ En daarom ging-ie klompendansen. Juist.
Chantal vond het briljant. Ze weigerde zelfs te drukken. Totdat haar de klompendans ook te gortig werd. ‘Ik denk dat veel boeren naar jou kijken en zo trots zijn dat ze boer zijn,’ riep Gordon nadien. Maar hij ging niet op de uitnodiging in om op klompen te dansen.
Chantal wel. Gordon en Dan verborgen zich achter de desk. Chantal ging daarentegen volledig uit haar dak. ‘Het is echt aanstekelijk! Maar voor dit programma, nee!’ Gordon hield de golden ticket omhoog. ‘Die zal jij nooit krijgen!’ riep hij tegen Leon.
En Leon? Het kon ‘m niets schelen. Hij was weer helemaal gezond en opgefrist. ‘Het was de dag van mien lieven.’
Jindra: messenwerpen
En daarna kregen we een twaalfjarig jongetje die vertelde dat hij al tien jaar oefende met messen werpen.’Ik oefende altijd op mijn hond.’ De hond was trouwens dood. Volgens het joch niet vanwege zijn messen.
Voor de goede orde: nu gooide hij gewoon messen op mensen. Maar niet voordat hij als een volleerd cowboy tekeer ging met lasso’s. Daarna kwamen pas de messen tevoorschijn. Gordon had zin om weg te duiken. Maar het joch ging onverstoorbaar door. De assistente bleef er ook ijskoud onder. Ook toen hij probeerde met een bijl een bloem uit de mond van de assistente te rukken.
Dat lukte.
‘Alle gekheid op een stokkie, was hartstikke goed wat jij daar deed,’ riep Chantal. Dat vond Dan Karaty ook. ‘Als we je door laten gaan, mag je de volgende keer de messen op Gordon werpen.’ Desondanks zei ook Gordon ja, ‘We moeten alleen nog even werken aan je act.’
Wat een inkopper.
Richane Goris
En ach wat leuk, daar hadden we een Nederlandse rapper. Een soort van Vanilla Ice, zeg maar. En Vanilla wilde een grote fanbase dan alleen maar jongere meisjes. ‘Ik heb een nummer geschreven over mijn moeder. Zij was er en mijn vader zeg maar niet.’
Maar het bleek eigenlijk best wel een aardig nummer. Vanilla Ice was hier trots op geweest. ‘Wat lief,’ riep Chantal Janzen. ‘Ik vond het heel mooi.’ Dan Karaty vond de rap ‘niet speciaal.’ En dus zei hij nee. Pittig, want Chantal zei ja. En Gordon? ‘Ik moet streng blijven en dus zeg ik nee.’
Dag Vanilla Ice! Gelukkig was de moeder vreselijk trots.
De Kuierclub
Maar niet alleen maar denk dat er jong spul meedoet aan Holland’s Got Talent. Er deed zelfs een heuse zestigplussers club mee. ‘Het bejaardentehuis van Zwolle is losgelaten,’ riep Gordon. Maar dat waren ze natuurlijk niet. Maar de Kuierclub bleek een aerobics club voor bejaarden.
Maar iedereen moest natuurlijk wel meedoen. En dus kregen de juryleden zweetbandjes. En toen de badjassen uitgingen, deed de jury gezellig mee. Het was bal. Vooral toen ‘I’m Sexy and i know it,’ werd ingezet.
Echt, zo wil iedereen bejaard worden.
Gordon vond het een inspiratie voor alle senioren in Nederland. ‘Dat het er niet uitziet, laten we achterwege.’ In het kader van het enthousiasme voor senioren in Nederland zei Gordon ja. Dan Karaty zei nee. Aan Chantal de beslissing. Gordon zette Chantal onder druk. ‘Een vrouwtje van 83 stuur je niet weg. Dat is intens gemeen!’
En dus zei Chantal ja. Dan Karaty kon zijn oren niet geloven.
Jonie van der Meij
We misten al de smartlappen, maar gelukkig hadden we Jonie van der Meij uit Scheveningen. De beste man had ooit gezongen, maar belandde door verslavingen op straat. Maar tijdens het afkicken ontmoette hij een nieuwe vrouw die hem zowaar er boven op hielp. Riet, onthou die naam. ‘Zij is mijn allessie. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik weer plezier kreeg in het zingen.’
Ontroerend. En dat menen we. Niet voor niets deed Jonie ‘Zij Gelooft in Mij.’ En dat deed hij fantastisch. Het publiek zong mee, de andere kandidaten dansten mee achter de schermen en Jony kon tippen aan het niveau van André Hazes.
Die Jonie bleek toch over een strot te beschikken. Hij kon zijn ogen niet geloven toen hij het ‘We Want More’ van het publiek hoorde. Al gaf hij wel toe dat hij ooit nummers voor André Hazes schreef. Chantal Janzen nodigde hem subiet uit voor de musical ‘Zij Gelooft in Mij.’ En Gordon? Die vond dat Jony de nieuwe volkszanger van Nederland moest worden.
Dat vonden wij ook.
Geef een reactie