Het was vorige keer niet zo vreemd dat Sharon vertrok in Holland’s Next Top Model. Knap meisje, maar niet de goede maten. Nee, dan Dealorian. Het kleinste meisje met de wildcard dat opeens alle prijzen voor de neus wegkaapte van de andere kandidaten. Eens kijken of ze dat deze aflevering ook volhoudt. Vooral omdat er ook weer een paar pittige opdrachten zijn …
Een voordeel: de meiden waren nog steeds in Kopenhagen. Dan is het doen van die opdrachten toch net iets minder erg. Tenminste, dat hoopten we dan maar. De makers hadden namelijk weer een leuke opdracht in petto.
Een achtbaan als catwalk
In het oudste attractiepark van Kopenhagen moesten de meiden weer eens een opdracht uitvoeren. De meeste kandidaten vreesden het ergste toen ze de rammelende, krakende en vooral erg oude achtbaan zagen. Laten we het zo zeggen: als je iets teveel horrorfilms hebt gekeken, ga je daar niet in. Soraya keek ook benauwd. ‘Zeg niet dat we een shoot moeten doen in een achtbaan!’
Nee, ze hadden een veel leukere opdracht. Die nog veel enger was. Het Deense model Sarah Grünewald werd erbij gehaald om deze leuke mededeling te doen. Deaolorian lette overigens op hele andere dingen. ‘Ik ben blij dat zij ook niet zo lang is. Zij is toch ver gekomen.’
Heel goed Dealorian, maar wel even opletten. Ze kregen namelijk catwalkles van Sarah. Op de achtbaan – op gelukkig wel een recht stuk – moesten ze op een paar planken op vreselijk hoge designerhakken lopen. En dat waren geen normale hakken. Als je daar op struikelde, lag je meteen kreupel in het ziekenhuis.
Zulke schoenen.
De meiden waren niet enthousiast, dat kan iedereen zich voorstellen. Maar na een hele hoop gelul dat de meiden dat ook tijdens reguliere modeshows moesten doen, besloten de meeste meiden letterlijk hun beste beentje voor te zetten. Baldijntje had er alleen nog steeds weinig vertrouwen in. ‘Ik kreeg serieus de hoogste hakken aan en ik kan er al niet eens op lopen.’ Ook Milou zag het niet zitten. ‘Ik pakte precies de aller-moeilijkste eruit!’ Rosalie meer geluk. ‘Er waren geen aparte hakken meer in mijn maat, dus ik had normale hakken.’
U begrijpt: iedereen had wel willen ruilen met Rosalie.
Vooral toen ze naar boven gingen en de catwalk vier houten planken met enorme gaten bleek. Enorm leuk met zulke hakken. Vooral als je struikelt. En dan ook nog op die hoogte. Het was wel een achtbaan. Anke vond het maar niets. ‘Ik dacht: niet weer, ik ben daar niet fan van.’ Ook Soraya was niet blij. ‘Als je daar staat, is het nog moeilijker.’ Model Sarah en presentatrice Anouk Smulders probeerde hen gezellig op te peppen. ‘Denk aan de kleding. Dit is niet ongewoon.’
En iedereen maar denken dat het modellenleven zo glam is …
Baldijntje was als eerste aan de beurt. Was ze niet eens rouwig om. ‘Let’s get this over with!’ En dat ze op de terugweg struikelde nam ze maar even voor lief. Kelsey moest daarna. De lieverd trilde als een bezetene. ‘Mijn benen begonnen echt te trillen. Toen hield ik het even niet meer.’
Toch deden een aantal meiden het prima. Zowel Soraya als Lotte liep behoorlijk stoïcijns over de vier planken. Dat probeerde Anke ook, al ging het op de terugweg mis. Met Nikki ging het dan wel weer oké. Bo deed haar best, al wankelde ze als een dolle.
En daar hadden we Milou. Onze lastige Milou. Milou had bedacht dat ze wilde wisselen van schoenen. Op zich niet zó erg, ware het niet dat ze nog niet de catwalk op wilde. Dat viel weer in slechte aarde bij Anouk Smulders. ‘Het gaat erom of je het doet of niet.’ Milou maakte de fout om tegen te sputteren. ‘Maar ik doe het nu niet goed en ik weet gewoon dat ik beter kan,’ pruilde ze.
De andere meiden keken chagrijnig toe. ‘Ze was niet professioneel,’ concludeerde Soraya die nooit te beroerd is om haar mening te teven. ‘Als model kan je ook niet kiezen.’ Daar had ze een punt. Vond Bo ook. ‘Het is heel belangrijk of je het doet zonder zeuren of zeiken.’
Maar vertel dat Milou maar. Zeuren en zeiken is zo ongeveer haar eerste levensbehoefte.
De juiste foundation
En nee, de meiden kregen daarna natuurlijk niet de tijd om uit te rusten. Stel je voor. In plaats daarvan moesten ze door naar ‘een casting.’ Lees: een reclame van een paar minuten van de make-up sponsor waarin een visagist er bij de meiden op hamerden hoe belangrijk de juiste foundation wel niet was.
Cliché praatje met feitjes die we allang wisten. Het was een ideaal plasmoment terwijl de meiden in een wedstrijdje zo goed mogelijk foundation moesten aanbrengen. Uiteindelijk won Rosalie. Haar prijs? Zij mocht met Anouk meerijden in de auto naar de Deense ontwerpers Pferd & Baumgarten.
De rest moest lopen.
Rosalie maakte meteen van de gelegenheid gebruik om Anouk allerlei vragen te stellen over het modellenleven. En vooral hoe ze haar figuur kon verbeteren. Daar had Anouk wel een idee over. ‘Eerst met voeding, dat is de helft. En sporten. Het moet een levenswijze worden. Anders kom je ook veel vervelende momenten tegen dat ontwerpers je afwijzen omdat je niet in de kleding past. Dat is voor jezelf ook vervelend.’ Zat wat in. Rosalie knikte braaf.
Casting bij Pferd & Baumgarten
De andere meiden waren inmiddels ook al gearriveerd bij Pferd & Baumgarten. Deze ontwerpers zochten namelijk modellen voor de Kopenhagen Fashion Week. En natuurlijk wilden álle meisjes graag meedoen. Maar ja, dan moest je eerst wel in de kleding passen en daarna een fatsoenlijk stukje lopen.
Kelsey mocht als eerste. In de wachtruimte was coach Fred van Leer aangeschoven bij de rest van de meiden. ‘Hoe denken jullie dat Kelsey het gaat doen.’ Flapuit Bo had meteen haar antwoord klaar. ‘Niet zo heel goed.’ Bleek Bo gelijk in te hebben. De ontwerpers waren niet heel lovend. ‘Ze is best mooi, maar niet echt ons type. En ze heeft een probleem met lopen.’ Dat kon kloppen, want Kelsey had ook ooit maar op één catwalk gelopen.
Lotte daarentegen werd geroemd om haar ‘sportieve uitstraling.’ Milou echter niet. Want hoewel het voor Milou’s gevoel goed ging, stond ze zomaar weer buiten. En nee, er was ook geen foto gemaakt. Maakte Milou niets uit. ‘Misschien roepen ze me terug voor een tweede ronde.’ Eh Milou. NATUURLIJK NIET! De ontwerpers waren weinig enthousiast. ‘Ik zie haar niet onze show lopen, niet ons type. Wel mooi.’
Bo viel dan wel weer in de smaak. Van haar maakten ze dan ook meteen een polaroid. Net als van Dealorian. De ontwerpers waren lyrisch. ‘Ze was bijzonder, mooi gezicht!’ Rosalie stond – zonder foto- dan wel weer snel buiten. Ook Anke was geen hit. Al dacht ze zelf van wel. Nikki was dan weer geen type voor de Deense ontwerpers. ‘Ik zie haar in Amerikaanse reclames.’ En Soraya? Die had al door dat de Deense markt moeilijk was voor donkere modellen. ‘Ik dacht: ik ga gewoon mijn best doen.’ Dat wierp zijn vruchten af, want de ontwerpers waren onder de indruk. ‘Ze is goed!’ Misschien geen wonder dat iemand als Baldijntje die daarna moest, zo weer buiten stond.
Maar wie was nu de winnaar? De ontwerpers bleken meerdere favorieten te hebben. Dat bleken – tot haar grote verbazing – Soraya (‘mijn hart klopte uit mijn lijf’), Bo en Dealorian. Baldijntje was verbaasd over Daelorian. ‘Catwalkmodel? Daar moet je toch lang voor zijn? Zij is gewoon klein!’ Soraya was vooral verbaasd over haar nominatie. ‘Sta ik weer met twee blonde meisjes.’ Soraya zag haar kansen kleiner worden toen de ontwerpers aankondigden dat ze maar één meisje zouden kiezen.
Toch werd het Soraya. ‘Ik kon het niet geloven. Ik was zo trots op mezelf. Ik dacht jeee, jeee, jee!’ Bo maakte het niet uit. ‘Ik krijg nog wel meer kansen.’ Dat vond Dealorian ook. ‘Al was ik wel jaloers dat ze de kleding die ze had aangepast, mocht houden.’ Want ja, naast het lopen in de Kopenhagen Fashion Week, was dat Soraya’s prijs. Rosalie vond de overwinning. ‘Ze is een hele mooie verschijning.’
Bellen met het thuisfront
Gelukkig had Anouk nog een verrassing voor de meiden die in het Basic Plus appartement. Zij kregen een telefoon met beltegoed. Dat moesten ze zo verdelen dat iedereen met het thuisfront kon bellen. En dat deden de meiden. Werden de meiden heel blij van. ‘Als ik er niet bij had gezeten, had ik goed gejankt,’ riep Bo.
Een jankpartij werd het in ieder geval. Ieder meisje barstte in tranen uit toen ze haar vriendje, moeder of vader hoorde. Daelorian kwam er zelfs helemaal niet meer uit. ‘Wat is er,’ vroeg haar vader die waarschijnlijk vermoedde dat ze ergens in de goot lag. ‘Het gaat goe-hoe-hoed!’ trilde Daelorian. De vader reageerde alsof hij daar niet helemaal gerust over was. Arme vader.
Shoot op de roltrap
Maar het was al snel back to business, want er vond weer een shoot plaats. In de metro van Kopenhagen om precies te zijn. Voor sponsor Specsavers. Dus moest ieder meisje een bril op, op een roltrap staan en een stad uitbeelden. Ik geef het je te doen.
De meiden werden toegetakeld met de ergste brillen. En dan was er nog een beperkte tijd voor de shoot omdat de perfecte foto geschoten moest worden tijdens de roltraprit naar beneden. Bo vond het niet eenvoudig. ‘Er waren zoveel dingen waar je op moest letten. En je hebt niet veel tijd.’
De meeste meisjes vonden het niet eenvoudig. Rosalie worstelde als eerste op de roltrap. Luisteren bleek overigens niet haar sterke punt. Mevrouw kakelde vooral door de aanwijzingen heen. Tot ergernis van Anouk Smulders. ‘Je moet eerst luisteren, want je praat door ons heen.’ Geen goede indruk.
Lotte verloor daarentegen een beetje haar evenwicht. Maar allemaal wilden ze indruk maken. Zelfs Milou. Al wist ze niet precies hoe. ‘Ik was Rome. Uiteindelijk ging het om de bril die op had, maar ik heb nog nooit een bril verkocht.’ Soraya was vooral chagrijnig. De schoenen waren te klein, de kleding was niet mooi, ze begreep niet waarom de pand van haar hemd uit de rok moest … Heel vermoeiend.
Ook Dealorian – die Tokio moest uitbeelden – viel tegen. ‘Ik denk dat ze zo gewend is aan funky poses dat ze niet weet hoe ze het anders kan doen,’ concludeerde de fotograaf. Kelsey ging dan wel weer als een speer. Tot verbazing van Anouk Smulders. ‘Where is Kelsey?’
Demy – we vergeten áltijd dat zij er nog is – mocht als laatste. Zij mocht dan wel weer vertellen aan de meiden dat ze die avond lekker uitgingen. Al maakte Demy daar zo’n show van dat de meiden dachten dat er juist weer een eliminatie voor de deur stond. Dat viel mee.
Het bleek een gezellig feestje in een club te zijn. Vooral Milou- waarom verbaast ons dit niet – had er zin in. ‘Ik hou wel van een feestje, ik ben wel een feestbeest.’ En dus dronk ze gezellig een drankje, deed een dansje en flirtte ze er lustig op los. ‘Ik heb geen nummers uitgewisseld. Zo leuk was hij ook alweer niet.’
En ach, daar hadden we Anouk. Die deelde mee dat het de laatste dag was in Kopenhagen. ‘We reizen door!’ Maar niet met iedereen, want ja – de volgende dag moest er weer iemand naar huis.
Jurybeoordeling
Daar had niemand zin in. Vooral niet toen Anouk de volgende dag bekend maakte dat ze doorgingen naar Milaan. Nee, dan werd die jurybeoordeling – met dit maal model Sarah Grunewald als gastjurylid – nog belangrijker.
Lotte was als eerste aan de beurt. Hoewel de jury haar loofde om haar mooie lijf, haar goede loopje en haar goede foto, moest ze meer variatie laten zien. En dus ging ze naar een Basic appartement.
Bo’s foto werd als oké beoordeeld. Net goed genoeg voor het Basic plus appartement. Anke’s foto was dan weer te braaf. Vooral fotograaf Mor ( die man is STRENG!) was kritisch. ‘Ik zie een high fashion model, but you need to wake up.’ Zo, da’s een pittige waarschuwing. Wel mocht ze door naar het Basic plus appartement.
Soraya kreeg nog meer kritiek. ‘Ik had hoge verwachtingen van de foto,’ riep model Sarah. ‘Maar je ziet eruit als een cartoon.’Fotograaf Mor hakte Soraya in mootjes. ‘Geen enkele fotograaf zal een betweterig meisje boeken. De volgende keer stuur ik je naar huis, maakt me niet uit hoe goed je bent.’ Zelfs Soraya keek nu ietwat benauwd. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Baldijntje had het juist boven verwachting goed gedaan. ‘De foto is prachtig en je hebt goed gecommuniceerd met de fotograaf,’ oordeelde Anouk. En dus kon zij ook richting Basic plus appartement.
Rosalie had minder geluk. De foto was niet zo geslaagd en haar ambitie werd in twijfel getrokken. ‘Hoe graag wil je dit?’ En dus werd Rosalie een twijfelgeval. Dat gold dan weer niet voor Nikki die in het vervolg ‘vooral nieuwe dingen moest uit proberen.’ Maar ach, ze mocht wel naar het Basic Plus. Dealorian’s foto was niet zo goed als anders. Maar wel goed genoeg voor het Basic appartement.
En Kelsey? Zij was de onbetwiste winnares van de dag. ‘We noemen je geen Kelsey, maar Wonder woman,’ riep nota bene onze strenge Mor. Basic Plus it is. Demy kreeg juist ernstige kritiek van Mor. ‘Ik weet niet of dit wel het juiste programma is voor jou.’ Dat beaamde Anouk: ‘ik vergeet jou soms.’
Eh, Anouk. Je bent niet de enige? Toch mocht ze blijven in het Basic appartement.
En Milou. Net als eerdere afleveringen verkeerde ze weer in de gevarenzone. Niet vanwege haar foto – die was écht heel mooi- maar vanwege haar attitude op de achtbaan die een catwalk moest voorstellen. ‘Daar vond ik je niet oké,’ riep Anouk.
Dat betekende dat Milou en Rosalie bij de laatste twee zaten. En ergens waren ze niet gewaagd aan elkaar. Beide hadden ‘een goede kop, maar niet de ideale maten.’ Milou werd verweten dat ze al opgaf voordat ze ergens aan begon. Rosalie’s kritiek was iets heftiger. ‘Soms ben je er niet helemaal bij. Komt omdat je zoveel praat.’
En dus mocht Rosalie naar huis. Blijkbaar houdt de jury van talking heads. Toch is het verbazingwekkend dat Milou telkens mag blijven. Vroeg of laat zal ze er toch uit moeten met die attitude? Of trekt Milou hier toch een les uit? We zien het volgende week. Dan zijn de meiden in modestad Milaan…
Afbeeldingen: HNTM
Geef een reactie