Ik heb HET nog nooit gedaan: aflevering 7 – Donkere wolken voor Marc

Iedere week kijk ik met verbazing naar Ik heb HET nog nooit gedaan. Vooral nu een aantal van hen al hun maagdelijkheid is verloren ( hallo Madelinde en hallo Wasim). Vanavond zien we trouwens een aantal nieuwe gezichten. Eens kijken of iemand hen ook van hun maagdelijkheid kan verlossen

Marc in de ban van Linda

Maar eerst zagen we nog een bekend gezicht en dat was Marc. Maar inmiddels was hij niet meer de verliefde, optimistische Marc. Nee, donkere wolken hadden zich samen gepakt; Linda had namelijk al die tijd niets meer van zich laten horen. De dag na de date had Marc nog gemaild, ‘maar sindsdien is het bergafwaarts gegaan.’

Blijkbaar had Linda even genoeg van de zoen met Marc en de gourmetlucht in haar slaapkamer. En haar moeder al helemaal.

Marc was de wanhoop nabij. ‘Ik heb mijn gevoelens omschreven in een gedicht. Was een prachtig gedicht. Erg origineel ook. ‘Ik eet niet meer, ik slaap niet meer, ik voel me weer achttien jaar.’ Maar ook dit hielp niet. ‘Ik zal met verdriet naar bed toe gaan en kijken wat de morgen brengen zal,’ riep Marc ietwat dramatisch.

Hij leefde tussen hoop en vrees. Lees maar even mee:

Een paar dagen was hij weer iets vrolijker en optimistischer. Marc had namelijk bloemen en chocola laten bezorgen bij Linda. En warempel, nu kreeg hij een berichtje dat ze ‘nadacht’ over een volgende date. ‘Hoop doet leven.’ Al zag hij ergens niet echt meer zitten met Linda. ‘Het doet wel pijn dat er geen tot weinig reactie komt van Linda. Nou ja goed, dat kan. Ik denk er over na om vanavond even kort te bellen. Maar het ene stemmetje zegt ja, maar het andere zegt nee.’

En dus belde hij niet. Maar hij hoorde ook maar niets van Linda. Marc zat als een half lijk achter de computer. ‘Ik voel me zwaar ellendig. De liefde verteert me op dit moment compleet. Dat een vrouw haar zo in je macht kan krijgen.’ Ja, dat vonden wij hier op de bank ook tamelijk grappig.

Daarna kreeg Marc toch nog een sprankje hoop toen Linda mailde ‘dat ze zou bellen.’ Nóóit een goed teken. Als je namelijk wilt bellen, ga je daar niet over mailen. Dan bel je gewoon. En verrassing, ze belde niet. Marc was kapot. ‘Life goes on. Maar het doet toch pijn. Linda is een lieve meid die het ongetwijfeld goed bedoeld heeft, maar bij haar heeft het ook maar teleurstelling opgeroepen.’

En dus restte hem niets anders dan achter zijn computer naar een vreselijk depressief nummer van Marco Borsato te luisteren. En nee, daar gaan we dan weer niet iets lulligs over zeggen.

Alex aan het kickbocksen

Vorige week had Alex nog een date met de blonde, goedlachse Daniëlle. En natuurlijk was dit niet goed gegaan. Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Beste vriend Wasim had bedacht dat Alex wel kon kickboksen. ‘Dat is echt iets mannelijks.’ En oh ja, Alex wilde ook afvallen, dus dit was redelijk ideaal.

En de vreugde werd bij Alex nog groter toen bleek dat hij werd getraind door een vrouw. En ook nog een leuke vrouw. ‘Ik vind haar zeker aantrekkelijk. Ook omdat ze stoer is.’ Wasim keek toe en zag dat het vermakelijk was. Want hoe Alex ook indruk probeerde te maken, hij bakte er niets van. Alex had namelijk geen enkel talent voor kickboksen. ‘Mijn coördinatie is niet zo goed …’ zei hij nog tegen de instructrice. Hij vergat zelfs wat links en rechts was.

In een dappere poging om alsnog indruk te maken, vertelde hij wel dat hij nog aan salsa deed. Voor het gemak deed hij het in de ring met zijn kickboks-tenue voor. Het zag er redelijk hilarisch uit. De instructrice deed duidelijk haar best niet te lachen. ‘Je bent er beter dan in kickboksen.’

Lees: Alex was écht heel slecht in kickboksen.

Maar het ging van kwaad tot erger. In zijn allerlaatste poging om indruk te maken, maakte hij rare kreunbewegingen als zij hem sloeg. ‘Ah, lekker. Nog een keer.’ Hoezo suggestief? Alex had zelf niet door hoe irritant hij was. ‘Ik denk dat ze het wel grappig vond.’ Nee, natuurlijk vond ze dat niet. ‘We gaan door, maar wil je niet van die rare geluiden maken?’

En ook Wasim keek hoofdschuddend toe. Na afloop kreeg Alex een reprimande van Wasim. ‘Je moet niet van die rare grapjes maken bij een vrouw, laat zien dat je ook een man bent!’

Hear hear Wasim.

En alsof Alex zichzelf nog niet genoeg voor schut had gezet, besloot hij nu met Wasim dat een lieve, kleine puppy uit het asiel uitkomst kon bieden. Want ja, puppy’s en kleine kinderen scoren altijd bij vrouwen. Om de puppy welkom te laten voelen in Alex z’n huis, had ons olijke tweetal zelfs een slinger op ooghoogte van de puppy opgehangen. Nou, kan-ie de volgende keer weer de slinger gebruiken. Voor de vriendin dan.

Intussen vertelde Wasim nog maar even over zijn seksavonturen. Niet dat hij vreselijk uitbundig was. Integendeel. Maar hé, misschien hield hij zich in voor Alex. ‘Het was geen vreselijk grote ervaring,’ relativeerde Wasim seks. ‘Ik moet eraan werken, het is wel iets leuks. Toch?’ Alex keek Wasim aan alsof hij helemaal gek was geworden.

Het was maar goed dat ze naar Kijkduin gingen. En ja hoor, daar hadden ze meteen beet bij twee blonde vrouwen die dol bleken op de puppy. Alex vond één van de twee vrouwen erg aantrekkelijk. For the record, ze was zwanger. En wat vroeg Alex? ‘Ben je zwanger?’

Heeft een olifant een slurf? Zucht.

‘Je hebt een vriend?’ vroeg Alex nog. Dat had die vrouw. Al beaamde ze dat het best had gekund dat ze géén vriend had gehad. Ja, die vrouw was te aardig. ‘Nee, ik ben gelukkig!’ riep de vrouw. En voor we het wisten vertrokken de vrouwen. Slimme vrouwen. En Alex. ‘Mijn geluk weer.’

Eh Alex, ik zou niet mijn pijlen richten op zwangere vrouwen. Gaat niet lukken. Bovendien is de kans dat ze de puppy leuker dan jij vinden zeker 200% groter.

Puppycursus

Maar Alex was nog niet helemaal the walk of shame af, want vervolgens ging hij ook naar puppycursus. ‘Ik ben eigenlijk meer dol op poesjes,’ grapte hij tegen Wasim. Gelukkig kon hij zelf erg om zijn eigen slechte grap lachen. Altijd een voordeel.

Echt interesse voor de pup, had Alex ook niet. ‘Ik zag een leuke vrouw met blond haar en een met rood haar, zij zagen er goed uit. Ik had het wel naar mijn zin.’ Al maakte Alex bar weinig indruk met zijn talenten. Een pup voeren bleek namelijk voor Alex ook te ingewikkeld. Het is een talent.

Maar ja, stiekem had ook meer interesse in zijn roodharige buurvrouw. ‘Dit is voor mij allemaal nieuw, heel spannend,’ knoopte hij een gesprekje aan. Maar onze redhead keek vooral naar beneden. Alex trok vooral de aandacht van de hondenjuf. ‘Deze uitleg is best belangrijk!’

Gelukkig vond Alex het experiment met de pup wel geslaagd. ‘Via de hond kon ik meer grapjes maken.’ En ja hoor, daar ging Alex weer. ‘Die van mij is dol op poesjes,’ zei hij tegen de buurvrouw en hij keek naar zijn hond. Hij had beter naar zichzelf kunnen kijken. Tot zijn volle verbazing ging de buurvrouw er serieus op in. ‘ Die van mij ook, ik heb er zelf een.’

Alex klapte helemaal dicht. Eigen schuld, dikke bult.

Gerlinde en Jan-Willem

En dacht je dat we na Madelinde af waren van de christenridders onder ons? Mooi niet, want daar hadden we Jan Willem en Gerlinde die volgende week gingen trouwen. Ooit hadden ze elkaar leren kennen op een vakantie voor christenen. Diep gelovig christenen welteverstaan. Zo serieus dat ze geen seks voor het huwelijk mochten hebben. Nee, in plaats daarvan zongen ze psalmen, gezangen en nog meer liedjes van de EO-jongerendag.

Wij kregen er spontaan jeuk van.

Al hadden ze het wel vaak over seks gehad. En dan ging het vooral over hoever Jan Willem bij Gerlinde mocht gaan. Want – hoewel ze ook wel eens bij elkaar logeerden – hadden ze geen seks. Zo zagen ze er trouwens ook uit. Vooral Gerlinde zag eruit alsof ze nog nooit een piemel van dichtbij had gezien. Ze deed zelfs na hoe ze dat ding van Jan Willem vakkundig ’s nachts bij haar uit de buurt hield.

Want ja, volgens Gerlinde en Jan-Willem hield een hogere macht hen in de gaten. En nee, dat was niet de CIA. Nee, het was de Here Jezus. ‘Maakt niet uit waar je bent, hij ziet alles.’ Ja mensen, George Orwell is niet de uitvinder van Big Brother, ook niet John de Mol, het zijn de christenen.

Maar goed dat Gerlinde en Jan Willem gingen trouwen. En dus hielp de schoonzus Gerlinde alvast met het verhuizen van haar spullen naar het huis van Jan Willem. Ook de schoonzus had gewacht met seks na het huwelijk. ‘Ik ben zelf ook getouw, heb twee kinderen, dus ik weet hoe dat gaat. Voor wijze raad kan je altijd naar ons toekomen.’ Gerlinde zag er niet uit alsof ze van deze kans gebruik ging maken, ‘Nou ja, bedankt,’ riep ze. Schoonzus deed er nog een schepje bovenop. ‘Het is wel heel speciaal als je dat voor de ander kan bewaren.’

Al gaf Gerlinde later toe dat één van de belangrijkste reden om te trouwen, toch wel het hebben van seks was. En met die gedachte in het achterhoofd, ging ze – net als Marlinde – naar een lingeriewinkel voor een spannend setje. En natuurlijk werd het – hoe origineel – iets roods. Gerlinde kreeg er bijna rode oortjes van. ‘Ik hoop dat de seks heel leuk is, maar hoe het precies is? Het kan mee of tegenvallen.’

Maar vooralsnog hadden Jan Willem en Gerlinde er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. Ze waren zelfs aan het oefenen voor het over de drempel tillen van de huwelijksnacht. Je wilt natuurlijk niet door je rug gaan op het moment suprême

Om niet al te opgewonden te raken, besloten ze ook nog maar even de kerk te inspecteren waar het grote feest plaats vond. Ze zochten in de Bijbel ook maar even vers 9 uit Korintiërs op. Blijkbaar stond daar dat je voor het huwelijk geen seks mocht hebben. De Bijbel namen ze dan ook heel serieus. ‘Wij geloven alles wat in de Bijbel staat en wij geloven dat God ons het heeft gegeven.’

Juist.

En volgende week? Dan probeert Marc zijn verdriet te vergeten op een boottochtje voor singles, heeft Marcel een date en blijkt moederskindje Michael eindelijk maagd af.