Een keer in de zoveel tijd komt er een boek over de modewereld naar boven drijven dat zowel verslavend als onthullend is. Nu denken veel mensen vast aan The Devil Wears Prada, maar het non-fictie boek The Vogue Factor van Kirstie Clements is stiekem realistischer en schokkender. Maar wat hadden we anders kunnen verwachten van een ontslagen hoofdredactrice van de Australische Vogue?
Ontslagen
25 jaar – waarvan 13 jaar als hoofdredactrice – werkte Clements bij Vogue Australia. Tot ze vorig jaar mei van de één op de andere dag aan de kant werd gezet door de uitgever en werd vervangen door haar concurrent van Harper’s Bazaar.
The Vogue Factor
Dan kan je twee dingen doen: bij de pakken neerzitten of een boek schrijven over je ervaringen in de modewereld. Het laatste werd het. En wat voor boek is The Vogue Factor geworden. Vooral haar verhalen over de akelig dunne modellen blijken nu de headlines te halen. Geen wonder, want het zijn dan ook behoorlijke schokkende anekdotes.
Honger stillen met papieren zakdoekjes
Zo zag ze met eigen ogen hoe sommige modellen papieren zakdoekjes aten om hun ergste honger te stillen. Ook werd er soms gewoon niet gegeten. Niet alleen tijdens de shows waar de druk hoog ligt, maar ook tijdens fotoshoots. Een voorbeeldje? Clements was ooit aanwezig bij een driedaagse fotoshoot en constateerde dat het model gewoon niet at. Rechtop staan werd op de derde dag van de shoot dan ook vrij onmogelijk voor het model.
Wraak?
En natuurlijk roepen anderen dat dit een manier is waarop de ze wraak neemt op de mode-industrie. En natuurlijk beklemtonen ze dat het allemaal zwaar overdreven is. Daar kunnen we kort over zijn: die critici hebben het boek niet gelezen. Je kunt zeggen wat je wilt van Clements, maar ze roddelt niet over haar voormalige collega’s. En de arrogante modellen, botte fotografen en ander vilein modevolk worden niet met naam en toenaam genoemd.
Nee, Clements blijft zowaar aardig en redelijk nuchter. Wel beschrijft ze hoe de modewereld de afgelopen jaren steeds harder werd door de commerciële druk. En daar voelde ze zich zelf ook niet gelukkig onder. ‘De druk op modellen is torenhoog en ik geef toe dat ik medeplichtig was.’
Te aardig?
Al waren het – volgens Clements – ook mooie jaren. Zo ontmoette ze Karl Lagerfeld, Kylie Minogue, Ian Thorpe en Cate Blanchett. En in die wereld van chique lunches, beroemdheden en briljante mode-ontwerpers, voelde Clements zich thuis. Misschien een beetje té thuis. Want de echte kritiek op het boek is dat ze soms nog steeds té aardig is.’It wasn’t until the book ended that I realised the book was little more then a goodbye speech to her Vogue family,’ verklapte een lezer niet voor niets op Goodreads.
Al waren andere lezers weer ronduit lovend. ‘Look, this book will never cure cancer but its not meant too. It’s a great insight into the world of women’s magazine publishing – a bit of fashion, beauty, glamour and gossip.’
Dat is precies wat het is. En anders lezen anderen The Devil Wears Prada nog maar een keer.
Vooralsnog is The Vogue Factor hier nog niet te koop in de boekwinkels. Wel is-ie verkrijgbaar als Ebook bij Amazon en Waterstones. Ook kan je ‘m hier bestellen. Vanaf ongeveer juli kan je de paperback bestellen bij Amazon.co.uk ( met dank aan afashiongirl.be)
© 2013, Redactie. All rights reserved.
Geef een reactie