En toen waren er nog maar drie. Na het vertrek van Emmy moeten Gea, Monique en Jessica nu keihard met elkaar de strijd aangaan. Er is tenslotte maar ééntje die het hart van boer Christiaan kan veroveren in De Speld in de Hooiberg. Monique heeft dankzij de eerste zoen al een kleine voorsprong. Maar lieve mensen, ze zijn nog lang niet van Gea af. Die gooit deze week álles in de strijd. Maar of dat ook effect heeft?
Want lieve mensen, het was een heerlijke aflevering. Met Gea als grote ster. Dat kunnen we nu al stellen. Waar we ook keken, we zagen en hoorden Gea. En hoe. Alexis uit Dynasty had nog wat van haar kunnen leren. Gea sloeg haar klauwen uit naar Christiaan alsof ze van plan was om hem nooit meer los te laten.
Niet erg, want met twee kapers op de kust moet je iets doen …
‘Ik hou niet zo van koeien’
In ieder geval wisten zowel Gea, Monique en Jessica zich wel raad met het werken op de boerderij. Dat vond Christiaan ook. ‘Jullie weten wat je moet doen!’ riep-ie vrolijk tegen de in overall gehulde vrouwen. En huppakee, daar ging iedereen tekeer met vorken, harken en allerlei andere dingen die je nodig schijnt te hebben in een koeienstal.
Jessica was de enige die nog een klein beetje onwennig rondliep. ‘Ik hou niet zo van koeien.’ En toen een van die koeien ook nog een grote dikke vlaai dropte, keek Jessica er vol afgrijzen naar. Gelukkig kon Gea de humor er wel van inzien. ‘Jessica, dat is je cadeautje!’ Jessica keek nog viezer. ‘Ik hou nog altijd niet van koeien, maar ja – het zijn gewoon beesten. Maar als je Christiaan leuk vindt, dan neem je dit er gewoon bij.’
Inderdaad, alles voor Christiaan. En als je bereid bent om koeienvlaaien voor een man op te ruimen? Nou, dan vind je hem best leuk.
Afstand van Monique
Dat vond Monique ook. Al was ze niet bijzonder vrolijk, want na de eerste zoen met Christiaan, leek het wel alsof-ie afstand nam. Tot groot verdriet van Monique. ‘Eerst hadden we een leuke klik. Nu lijkt het wel alsof hij mij wel bewust links laat liggen.’ For the record, dat klopte ook. Christiaan wilde namelijk ‘de andere vrouwen ook leren kennen’ en ‘ze een eerlijke kans geven.’ Vond Christiaan heel normaal. ‘Je ken niet andere vrouwen goed leren kennen als je een te grote klik hebt met iemand anders. Maar dat heeft Monique niet goed opgepakt.’
Niet goed? Helemaal niet goed. Slecht zelfs. Monique moest er zelfs van huilen.
De Grote Gea Show
Haar stemming werd er niet veel beter op toen Christiaan even vertelde dat Jessica en Monique naar het vasteland vertrokken om in één of andere designwinkel te shoppen voor de nieuwe inrichting van Christiaan’s huis. Met zijn bankpas. De gezichten van de vrouwen lichten op, maar betrokken al snel toen ze zich realiseerden dat Gea met Christiaan thuis zou blijven om het huis op te ruimen en schoon te maken.
Christaan en Gea? Alleen? Are you kidding us?
Nee dus. Gea wist niet wat ze ervan moest denken. Aan de ene kant wilde ze dolgraag alleen bij Christiaan blijven, maar aan de andere kant wilde ze ook dolgraag shoppen voor de nieuwe inrichting. ‘Ik was zo graag meegegaan! Stel dat ik het niet leuk vind!’ Want god verhoede dat uitgerekend Monique meubels zou uitzoeken voor de inrichting van Gea’s nieuwe huis.
Voor het geval U het gemist heeft: Gea zag zichzelf al als de nieuwe Mrs. Christiaan. En dan wil je niet opgezadeld worden met de keuzes van andere mensen zonder smaak.
En dat ergerde Jessica weer lichtelijk. Nou ja, lichtelijk? ‘Ik word gek van dat mens. Het is altijd gezeur en gezeik.’ En hoewel ze blij was dat ze even verlost was van Gea, zat haar het toch niet lekker dat Christiaan en Gea samen achter bleven. ‘Ik ben toch heel bang dat Chris en Gea het leuk gaan krijgen.’
Terecht. Gea deed er namelijk alles aan om Christiaan’s hart te veroveren.
Al was het begin weinig veelbelovend. Gea ontdekte tijdens het opruimen oude foto’s van Christiaan. Lees: een Christiaan met snor en matje. ‘Komt Christiaan stiekem uit Maaskantje?’ sms’te een vriendin mij niet voor niets. Dat dacht Gea ook. Haar afkeer stak ze niet onder stoelen of banken. ‘Te erg! Dit ken toch niet? Waarom heeft niemand tegen je gezegd dat dit niet kan?’
Christiaan stond er ietwat beteuterd bij. Blijkbaar vond hij dat matje vroeger helemaal niet zo erg. Ehm. Ja. Laten we het er maar op houden dat iedereen zo z’n eigen modemissers maakt.
Gea had daarna natuurlijk wel wat goed te maken. Omdat er ook gepauzeerd moest worden, kroop ze maar gezellig met Christiaan op de bank. ‘Mag ik naast je zitten?’ vroeg ze nog, maar eerlijk gezegd wachtte ze dat antwoord niet écht af. Gea was namelijk op een missie.
Christiaan ook. ‘Gea heeft het allemaal wel, alleen dat zeuren moet ze los laten,’ en dus probeerde hij meer over Gea te weten komen. Werd een onderhoudend gesprek. Christiaan begon natuurlijk met zijn standaardzin. ‘Samenleven met mij op Texel. Hoe zie jij dat voor je?’ Nou, dat zag Gea wel héél goed voor zich. ‘Ik ben eerlijk, ik ben écht gek op jou,’ kirde ze. En nee, dat vond Christiaan niet erg om te horen.
Al kwam hij nog wel even terug op hun gesprekje in de vorige aflevering. ‘Maar ik heb gezegd dat hij zeurderig bent. Kan je daar wat mee?’ Gea wrong zich in allerlei bochten. ‘Daar zit wat in, maar het wordt ook steeds beïnvloed door die andere vrouwen.’ Daar nam Christiaan niet meteen genoegen mee. ‘Maar jij bent ook veel met je uiterlijk bezig.’
Oeh. Had Martijn dat ook niet een keer gezegd?
En net als bij Martijn ontplofte Gea nu ook bijna. ‘Helemaal niet!’ riep ze. Maar Christiaan liet zich ook hier niet door afschepen. ‘Maar je bent wie je bent’ riep-ie nog. Prachtige uitspraak trouwens. Had zo op een tegeltje gekund in de categorie ‘recht-voor-zijn-raap-Texelse-gezegdes.’
Maar in plaats daarvan werd Gea er gewoon een beetje emotioneel van. ‘Als je zo lang hoort dat je niets bent, dan geloof je er niets in. Ik ben niet voor niets bij de vader van mijn vier kinderen weg gegaan.’ Maar dat was nog lang niet alles.’Ik ben heel onzeker. Ik heb niet zoveel geld.’ En ze ging gewoon nog even door. ‘En ik krijg van niemand bevestiging en je hoort van niemand ’s avonds: hoe was je dag?’
We kregen gewoon een beetje medelijden met Gea. Ze kan er gewoon niets aan doen dat ze úren voor de spiegel staat.
Een mooie gelegenheid voor Gea om tegen Christiaan aan te leunen. ‘Ik heb gevoelens voor jou. Ik ben bang om jou kwijt te raken!’ En voor we het wisten zagen we Christiaan en Gea in een innige omarming. Dat vond Gea heerlijk. ‘We hebben dingen naar elkaar toe uitgesproken en bezegeld met een kus.’
Toen dachten we dat Gea al verzekerd was van een plek in ‘de finale.’
Die arme Monique en Jessica shopten zich intussen een ongeluk in de designwinkel. Vooral Monique deed wel erg d’r best. Want ja, alles voor Christiaan. En dan moet álles perfect zijn.
Eenmaal thuis liet het duo enthousiast foto’s van hun aanwinsten zien aan Christiaan en zijn vrouw – eh – Gea. Die was zo overtuigd van haar geluk met Christiaan dat ze de andere vrouwen nu definitief beschouwde als boventallig personeel. Er was maar een Mevrouw Christiaan en dat was Gea.
Dat liet ze de andere vrouwen merken ook.
Christiaan was namelijk best wel in zijn sas met de aankopen. ‘Toch jammer dat je er niet bij was,’ probeerde Monique nog. ‘Dan had je zelf ook kunnen kiezen.’ Dat vond Gea helemaal niet jammer. Voordat Christiaan een antwoord kon geven, was Gea hem al voor. ‘Het was helemaal niet jammer. Het was erg leuk. We hebben het erg naar onze zin gehad. We leken wel getrouwd.’
De gezichten – inclusief die van Christiaan betrokken – maar Gea wist van geen ophouden en wilde het minstens nog drie keer herhalen. Jessica werd d’r sarcastisch van. ‘Wil je er verder nog wat over kwijt?’ Gea haalde haar schouders op. ‘Helemaal niets. Wij weten hoe het zit,’ en ze keek tersluiks naar Christiaan. Maar die leek zich juist een beetje te generen.
Wilmaaaaaa!
Maar Gea had één nog groot obstakel over het hoofd gezien: en dat obstakel heette Wilma. Dé tweelingzus van Christiaan. En net als Martijn was ook zij niet bijzonder gecharmeerd van Gea. Niet dat ze daar iets van liet merken. Nee, in plaats daarvan hielp ze Christiaan en de andere vrouwen met het uitzoeken van de nieuwe vloer voor de boerderij.
Daar maakte Gea de cruciale fout om zich teveel te laten gelden. Haar wil was wet. Dat viel Wilma ook op. ‘Ik heb het gevoel dat Gea de leiding neemt. Het is alsof ze er al woont.’ En zo sloeg Wilma even de spijker op z’n kop. Maar terwijl Gea de ene mening na de andere mening verkondigde in de woonkamer, slopen broer en zus even de keuken in voor een goed gesprek.
‘Hoe gaat het met de dames?’ vroeg Wilma. Christiaan haalde zijn schouders op. ‘Dat wisselt per dag. Ik krijg er slecht hoogte van. Kan jij iets peilen voor mij?’ riep Christiaan. Wilma knikte. Het ging om Gea. Christiaan twijfelde er namelijk sterk aan of Gea voor hem of voor Texel kwam. Kan jij dat uitzoeken?’
Wilma wond er geen doekjes om en nam Jessica en Gea mee om verfspullen te halen. ‘Hoe denken jullie over mijn broer?’ was een van de vragen die ze terloops vroeg. Jessica was haar eigen eerlijke zelf. ‘Iedere dag vindt hij wel iemand anders leuk. Gisteren was Gea leuk.’ Dat liet Gea niet over haar kant gaan. ‘Maar het was ook mee dan gezellig,’ pruilde ze.
In de verfwinkel had vooral Jessica het dan ook naar haar zin. Helemaal toen ze een kleur vond dat Trouwen heette. ‘Wat een toepasselijke naam.’ Gea kon er niet om lachen. Wanhopig probeerde ze haar eigen kleuren er doorheen te drukken. En natuurlijk lukte dat weer. Tot lichte ergernis van Jessica. ‘Zij heeft haar toekomst uitgestippeld. Ik denk dan: lekker bezig. Als ik er later woon, dan schilder ik er gewoon over heen.’
That’s the spirit.
Intussen had Wilma Jessica even meegenomen om te babbelen. Wilma had een prangende vraag. ‘Als je de oproep had gezien en hij had gezegd dat hij uit Maastricht kwam, had je dan gereageerd?’ Gea reageerde net iets te laat. ‘Dan zou ik even gaan kijken in Maastricht. Even kijken of het wat voor mij was.’ Wilma trok haar wenkbrauwen op. ‘Dus je komt niet voor Christiaan naar Texel?’ Dat ontkende Gea in alle toonaarden.’Nee, ik was ook al even gaan koekeloeren op de ijsboerderij. Even kijken wat voor vent het was.’
Interessant.
Heikele punten
Intussen waren Christiaan en Monique achtergebleven op de boerderij. Ook voor een goed gesprek, want laten we eerlijk zijn, dat was wel nodig. Christiaan maakte zich behoorlijk zorgen over de kinderwens van Monique. Niet dat-ie een probleem had met kinderen, maar wel met het feit dat ze misschien plotseling zwanger zou raken. Te plotseling, als u begrijpt wat ik bedoel. Maar Monique stelde hem gerust. ‘Plotseling zwanger worden? Dat word ik niet. Daar doe ik niet aan. Dat vind ik niet eerlijk. Zo ben ik niet.’
Maar toen ze dat heikele punt uit de weg hadden geruimd, was het tijd voor het volgende heikele punt. En dat was de afstand die Christiaan na de kus had bewaard. ‘Hoe sta je er nu in?’ vroeg hij maar. Dat schoot Monique een beetje in het verkeerde keelgat. ‘Jij weet hoe ik erin sta. Dat heb je al gevraagd. Een paar dagen geleden. Dat weet jij.’
En zo ontwikkelde zich er een reuze onderhoudend kat-en-muis-spelletje. Al liet Monique er niet echt gras over groeien. ‘Eerst was er een klik en nu is dat minder. Dus ik hou ook emotioneel afstand.’ Christiaan probeerde weer zijn aloude argumenten van stal te halen. ‘Maar die andere dames moeten ook een kans hebben.’ Daar had Monique helemaal niets mee nodig. ‘Ik ben hier voor mezelf. Ik vond dat er een klik was. Van mij hoeven die andere dames geen kans te hebben. En ik had die meubels het liefst met jou uitgezocht.’ Christiaan knikte bedremmeld. Zie daar maar iets tegenin te brengen.
You go girl. Er vol in. Met concurrentes als Gea zal dat wel moeten.
Ze had een geluk: Wilma had ze al aan haar kant. Zij had zich na het bezoekje aan de verfwinkel al een mening gevormd. ‘Ik hoop dat Christiaan gaat kiezen tussen Jessica en Monique. Dat zijn rustige types en dat past goed bij Christiaan.’ Hmmm. Zou dat dan betekenen dat Gea toch niet zoveel kans maakte als ze dacht?
Advies
In ieder geval kreeg Jessica nog wel een kans, want Christiaan ging zelfs mee naar een vakantiehuisje op Texel waar de ouders van Jessica – inclusief zoontje Defno – bivakkeerden. Samen gingen ze even gezellig aan de borrel. Nou ja, gezellig? Het gesprek verliep wat stroefjes. Gelukkig hadden we nog Defno die vrolijk op de schoot van Christiaan klom. Dat was toch een teken. Toch?
Maar eerlijk is eerlijk, Jessica is van alle vrouwen de kandidaat waar we het minst hoogte van kunnen krijgen.
Geen wonder dat Christiaan ’s avonds in de kroeg maar even advies vroeg aan Martijn. Best een gevaarlijke onderneming als je bedenkt dat de vrouwen aan de andere kant van de bar zaten. Al zat Christiaan vooral de kinderwens van Monique een beetje dwars. ‘Ik ben bang dat ze na twee maanden zegt, ik ben zwanger.’ Martijn schudde zijn hoofd. ‘Maar daar ben je toch zelf bij?’ zei hij lachend. ‘Maar je weet wat ik bedoel.’ Martijn keek ‘m lachend aan en relativeerde zo even meteen de kinderwens van Monique.
That’s what friends are for. Had ik al gezegd dat ik Martijn iedere aflevering leuker vind?
En Christiaan? Die twijfelde nog steeds. Maar een nachtje erover slapen werd ‘m dat moeilijk gemaakt door Gea. Zij was vastbesloten om met z’n allen in de jacuzzi te stappen. ‘We gingen toch met z’n allen in de jacuzzi?’ En dus gingen ze – zucht – met z’n allen. Was niet echt een succes. Met dank aan het gezeur van Gea die van Christiaan per se wilde weten wat hij met Martijn had besproken. Christiaan weigerde. ‘Daar ga ik niets over zeggen. Dat is niet gepast.’ Maar Gea ging gewoon door. ‘Ik ben benieuwd wat Martijn van ons vindt. Hij is objectiever. Bij hem speelt er geen gevoel. Ik zit er niet ver naast he?’ Christiaan kreeg er nu schoon genoeg van. ‘Je hebt mooi gesproken. En nu ga ik eruit.’
Had hij beter niet kunnen doen.
Boze Monique
Want ergens in of uit de jacuzzi kon Gea het natuurlijk niet laten om te vertellen aan de andere dames dat ze met hem had gezoend. En dat viel niet in goede aarde bij Monique. Sterker nog, de volgende ochtend confronteerde ze Christiaan met dit nieuwtje. De lieverd reageerde als een bedrogen vrouw. Wat natuurlijk – technisch gezien – niet zo was. Dat vond Christiaan ook. ‘Jullie zitten elkaar gek te maken. Wat een kleuterschool.’ ‘Maar het kwetst mij,’ riep Monique. ‘Als je een relatie hebt en je gaat vreemd.’
Eh, pardon?
Christiaan was nu ook ietwat verontwaardigd. ‘Maar wij hebben nu geen relatie.’ ‘Nee, dat weet ik ook,’ sputterde Monique nog een beetje. Maar daar had Christiaan niets mee te maken. ‘Ik ga nu weg. Je moet jezelf niet gek maken. Ik ga je geen knuffel geven, anders denk je weer dat …’ Maar Monique was alweer iets bekoeld. ‘Je mag me best een knuffel geven.’ Dat deed hij ook. ‘Het is ook zo gek,’ snufte Monique nog na.
Vraag dat Gea maar.
Keuzes, keuzes, keuzes …
En toen moesten ze ook nog naar het Juttersmuseum. Onder normale omstandigheden best interessant, maar iedereen was zichtbaar meer geïnteresseerd in de keuze van Christiaan. Wie zou er weg moeten? Vooral Monique vreesde het ergste. Zeker toen Christiaan als eerste met haar een gesprekje aanknoopte. ‘ Ik heb zitten nadenken over wat er speelt. Het is lastig. Jij hebt ook gevoelens. Ik vind het moeilijk.’ En nu keek Monique ook heel moeilijk. Maar het viel best mee. ‘Ik hoop eigenlijk dat je nog even door wil met mij,’ waren de verlossende woorden van Christiaan.
Dat kwam zo onverwacht dat Monique als versteend bleef zitten. ‘Dit had ik niet verwacht. Ik dacht dat ik met de boot naar huis ging.’ Gelukkig was Christiaan er snel om haar een knuffel te geven. ‘Ik ga het nieuws vertellen aan anderen, kijken hoe zij het nieuws oppikken.’
Eh. Vast niet goed.
Gea vertrekt
Gea en Jessica vermoeden al het ergste. Gea durfde niet eens Christiaan meer aan te kijken. Terecht, want tot ons ongeloof en tot ongeloof van Gea mocht zij met de boot naar huis. Daar had Christiaan een goede reden voor. ‘Ik denk niet dat wij samen iets gaan worden Gea. Volgens mij verschillen wij teveel. Je blijft altijd maar op dingen altijd doorgaan. Dat gaat niet veranderen, dat past niet bij mij.’
Goh, waar hebben we die woorden ergens gehoord. Ergens van Wilma misschien?
Gea was zichtbaar teleurgesteld. ‘Mijn droom om weer gelukkig te worden op Texel gaar door. Maar de droom in combinatie met een leuke man op een boerderij is ingestort. Maar dat betekent niet dat de droom niet doorgaat.’ Had tweelingzus Wilma het toch goed gezien. Texel was De Voornaamste Reden geweest.
Maar vooralsnog verdween onze Grote Ster Gea gewoon weer terug naar de wal.
Volgende week
En volgende week? Dan gaat de strijd tussen Monique en Jessica. Ze gaan zelfs voor een vakantie naar een exotisch oord. En Monique gaat er vol voor. Ze wordt – zeg maar – de nieuwe Gea. ‘Dat had ik wel een beetje verwacht,’ roept Jessica niet voor niets. Wij zijn benieuwd.
Geef een reactie