Het net sluit zich steeds meer om Laura. Ze stemde er mee om twee weken lang vol te houden dat ze ging trouwen met Sander in Mijn Vieze, Vette, Vervelende Verloofde, maar ze heeft nog steeds niet door dat hij een ingehuurde acteur is. En nu moet ze ook nog eens haar beste vriendin zien te overtuigen dat ze echt met deze vent wil trouwen. En deze Kimberley gelooft daar helemaal niets van …
En dan te bedenken dat Laura ook al niet echt vrolijk was. Met dank aan de onromantische vakantiehel in Venetië en het telefoontje richting haar ouders waar ze hen alles had verteld over Sander. Maar haar grootste zorg? Het neptelefoontje van Sander met zijn – acteurs- eh, ouders. Die reageerden natuurlijk allesbehalve positief. Laura voelde dan ook aan haar water dat hier wel eens iets mis kon gaan.
Maar eerst had ze nog een ander probleem aan haar hoofd. En dat probleem heette Sander. ‘Wat gaat hij nu weer doen zodat hij het verpest?’ vroeg Laura zich bezorgd af. Want ja, Laura wil dolgraag 50.000 euro winnen en dat kan natuurlijk niet als je lelijke nepverloofde niet even lekker meewerkt. Sander besloot daarom kalmpjes te beginnen. ‘Ik begin rustig zodat ze denkt dat Sander de kant opgaat waar ze hem wil hebben. Kan ik dat later weer lekker onderuit schoppen.’
Laura was zich intussen nog van geen kwaad bewust. ‘Mijn lot ligt in zijn handen. En die van hem in die van mij. We moeten het samen doen. Maar we zijn niet elkaars mensen.’ Weet niet hoe het U vergaat, maar wij klapperden met de oren. In wat voor wereld leeft deze Laura dat ze écht niet weet dat ze zwaar in de maling wordt genomen? Naïef is nogal een understatement voor Lautje.
Want in plaats dat ze zich even goed op het achterhoofd krabde om zich af te vragen waar ze mee bezig was, maakte ze een lijst met allerlei veranderpunten voor Sander. En dat was nogal een lijst. ‘Het was een heel boekwerk,’ constateerde Sander tijdens het ontbijt. Want Laura voegde daad bij het woord en las de punten meteen aan hem voor tijdens datzelfde ontbijt.
Vooral het eerste punt was hilarisch. ‘Je moet leren acteren,’ riep Laura. ‘We moeten alle twee deze twee weken iemand anders zijn.’ Honderd punten voor acteur Sander die hierbij prima zijn gezicht in de plooi wist te houden. ‘Nee, acteren kan Sander natuurlijk niet,’ grijnsde hij achteraf.
Ook de andere punten waren vermakelijk. Dat varieerde van ‘je moet naast me lopen alsof je mijn man bent’ en ‘je moet alleen druk bij mij zijn’ tot ‘bij mijn familie moet je je humording even uitschakelen, want dat trekken ze niet.’ Maar oh jee, Sander bleek het helemaal niet zo eens te zijn met die punten. ‘Hij ging constant in discussie met mij,’ zei ze ongelovig. ‘Als ik hem iets vraag van mens-tot-mens en dat hij mij dan niet begrijpt. Dat irriteert mij.’
Met andere woorden: Sander deed niet wat Laura wilde. Natuurlijk deed Sander niet wat Laura wilde. De acteur in Sander gaf nog wel op een puntje toe: ‘Ik heb me voorgenomen om minder te gaan drinken.’ Laura keek hem verheugd aan. Wow, dit had ze niet verwacht. Dit kwam helemaal uit Sander zelf. ‘Je kunt het wel!’ riep ze tegen hem alsof-ie een puppy was.
Zouden wij ook van gaan rebelleren.
En dus trok Sander meteen een fles champagne open toen Laura met hem ‘haar plan van aanpak’ verder wilde bespreken. Laura zag een dieper liggende reden voor het drinkgedrag van Sander. ‘Waarom doe je dat nou? Je zou toch minder drinken? Iedere keer als we met ons plan bezig zijn, word je onrustig. Waarom vat je het allemaal zo persoonlijk op?’
En vervolgens trakteerde ze Sander op een peptalk waar Emiel Ratelband nog wat van zou kunnen leren. ‘Gaan we winnen Sander?’ herhaalde ze als een mantra. ‘Ja, we gaan winnen!’ riep Sander. Laura straalde. Opeens was die 50.000 euro weer een stapje dichterbij.
Sander was opeens helemaal in de stemming. ‘We kunnen ook een koosnaampje voor elkaar verzinnen om geloofwaardiger over te komen?’ Dat vond Laura geen gek idee. ‘Lekkere stoeipoes!’ vond Sander een mooi alternatief. Laura probeerde niet te laten merken hoe ranzig ze dit wel niet vond. ‘Als dat geloofwaardig is voor je ouders, dan mag jij mij zo noemen.’ Maar leuk vond ze het niet. En dus vroeg ze maar hoe hij zijn ‘ex-vriendin’ Manon noemde. ‘Die noemde ik altijd lekker wijf.’
Laura keek nu echt geschokt. Toch moest zij nu ook een koosnaam voorstellen. ‘Jij bent mijn lekkere teddybeer waar ik mij veilig bij voel,’ kreeg ze er nog net uit. Maar daar meende ze natuurlijk niets van. ‘Ik voel me eerder onveilig bij hem!’
Weddingplanner
Dan was het maar goed dat presentatrice Lieke van Lexmond hen opzadelde met een nieuwe opdracht. En dat was het plannen van hun bruiloft met een echte weddingplanner. Die wist niets van het programma af en moest dan ook overtuigd worden van de liefde tussen deze twee – kuch – tortelduifjes.
De blonde, vrouwelijke weddingplanner dacht er trouwens ’t hare van. ‘Ik zag ze voor het eerst en ik dacht: wat een interessante combinatie. Laura is een mooi poppetje en Sander is een … robuuste kerel.’ Een soort van Beauty & the Beast dus. Maar dat durfde ze niet te zeggen. Daarvoor ben je weddingplanner.
Wel een leuke gelegenheid voor Sander om zowel Laura als de weddingplanner flink te ergeren. Dat begon al bij de tafel waar allerlei mogelijke hapjes waren uitgestald. Sander schrokte het ene na het andere gerechtje naar binnen. Het ging alleen mis toen Sander een gerechtje met walnoten nam. Daar is de acteur in kwestie namelijk ook echt allergisch voor, dus Sander hoefde niet te acteren dat zijn keel half werd dichtgeknepen.
‘Ik had het doorgegeven dat ik hier allergisch voor was,’ hikte hij nog. Laura keek verbijsterd toe. ‘Ik viel echt door de mand. Ik had als zijn aanstaande vrouw moeten weten dat hij allergisch is voor walnoten.’ Maar na een paar minuten was Sander weer bij zinnen en was het tijd voor het aansnijden van de huwelijkstaart. Ging ook goed. Al was het alleen maar omdat Laura voorbereid was op ’t feit dat Sander taart in haar gezicht wilde duwen.
Dat lukte dan ook niet.
Gelukkig maakte Sander álles goed bij de weddingplanner én Laura toen hij antwoord gaf op de vraag hoe hij Laura ten huwelijk had gevraagd. Het was een prachtig verhaal. Denk muziek, strand en romantiek. Laura was onder de indruk. Sander grijnsde later: ‘Mijn doel was om Laura wat vertrouwen te geven. Het was stiekem het eerste moment dat we een beetje hebben samengewerkt.’
Maar ze waren er nog niet, want er moesten ook nog bruidsjurken en kostuums doorgepast worden. Dat ging in Laura’s geval prima. Al wist Sander haar goed te raken door subtiel op te merken dat de tweede jurk beter stond ‘omdat daar haar kwabjes minder in uitkwamen.’ ‘Dat vond ze niet leuk!’ grijnsde Sander.
Al kon hij pas echt los gaan toen bleek dat – hoe toevallig – al zijn kostuums niet pasten. Sander deed zijn best om zo chagrijnig mogelijk over te komen. ‘Ik heb de maten toch doorgegeven. En dan ook nog die walnoten!’ riep hij boos tegen de weddingplanner die hem met grote ogen aankeek. ‘Schatje toch,’ probeerde Laura nog. Maar het mocht niet baten, Sander was op oorlogspad. ‘Ik ben hier écht niet blij mee!’
Maar omdat alles gaat om de balans, was het daarna ook weer tijd om de gevoelige kant van Sander te laten zien. Dat gebeurde op een dansvloertje buiten waar een strijkorkestje een gevoelig deuntje speelde. Dat was mooi, want Sander en Laura moesten nog hun openingsdans oefenen. Dat ging er zo gevoelig aan toe, dat het Sander allemaal een beetje teveel werd. Hij barstte zelfs in tranen uit en liep weg. ‘Laat me!’ riep hij dramatisch!
Dat moet je natuurlijk niet tegen Laura zeggen. Ze beende er meteen achter aan. Dat leverde nog een moeilijk momentje op voor de acteur. ‘Ze kwam meteen om mij te troosten. Maar die tranen? Dat is toch moeilijk en die bleven wat achter. Ik heb maar flink in mijn ogen gewreven.’ Zijn tekst was al even hilarisch. ‘Het komt heel dichtbij. Ik vind je zo mooi. En zo lief.’
Laura probeerde hier maar niet teveel over na te denken. En hoewel ze vond ‘dat hij het allemaal veel te persoonlijk opvatte’ vond ze een eigen verklaring voor het gedrag van Sander. ‘Hij heeft het veel moeilijker dan ik hiermee. Het was die muziek. Als die muziek er niet bij was geweest, dan was dit niet gebeurd.’ Bovendien vermoedde Laura dat er nog iets anders speelde. ‘Volgens mij had hij willen trouwen met zijn ex-vriendin.’
Alles beter dan te moeten erkennen dat Sander een beetje gek op háár was. Dan hadden we Laura meteen een kotsbakje moeten geven.
Hoe dan ook, Laura deed er alles aan om Sander even op zijn gemak te stellen. ‘Jongens, doe even die camera’s weg!’ riep ze nog. En daarna troostte ze Sander. ‘Wat een emotioneel mannetje ben je toch!’ Dat vond Sander na die tijd vrij grappig. ‘Laura vindt me lief. Te lief.’
En we weten allemaal wat dat betekent … Sander ging weer iets uitspoken.
Maar niet voordat hij de volgende ochtend een briefje onder Laura’s deur schoof waarin hij haar vroeg om even naar buiten te komen voor een gesprekje. De schrik sloeg Laura na het lezen van dit epistel om het hart. Hij zou er toch niet mee willen stoppen? Want dan was het exit 50.000 euro.
Gelukkig voor Laura was dat nog niet het geval.
Het enige dat Sander wilde, was duidelijk maken dat zijn emotionele uitbarsting vooral te maken had met zijn ex-vriendin Manon. ‘Ik had me dat moment voorgesteld met iemand anders, maar Manon ging opeens weg.’ Laura keek hem begripvol aan. ‘Ik dacht al zoiets.’ En na een knuffel liepen ze samen weer naar het huis. Sander grijnsde. ‘Laura was al bang dat ik zou stoppen met het spel. Ze was nu opgelucht, maar dat komt later nog. Ze moest eens weten.’
Oh jee.
Seksuoloog
Maar het meest genante moment voor Laura moest nog komen. Want na de weddingplanner, moesten ze nu een seksuoloog zien te overtuigen van hun liefde. En seksleven. Een horrorscenario voor Laura. ‘Ik ben erg op mijn privacy gesteld.’ Gelukkig hadden we Sander nog. Gezellig kroop hij naast Laura op de bank, vlijde zich tegen haar aan en gaf zonder gene antwoord op de vragen van de seksuoloog.
Zo vertelde hij over de eerste keer ( ‘het was redelijk snel gebeurd’), Laura’s lijf ( ‘Ze is superlening, dat opent veel deuren) en over zijn eigen onzekerheden. ( ‘Mijn knieën doen pijn tijdens bepaalde standjes.’) Samen probeerden ze ook nog zo geloofwaardig te vertellen dat ze vijf tot zes keer per week seks hadden. Sander deed er nog lekker even een schepje bovenop. ‘Soms heb ik zin om haar als een holbewoner aan haar haren omhoog te trekken.’ Vond Laura een discutabele opmerking. ‘Hoe doet een holbewoner dat?’
Al wist hij Laura echt even te raken toen hij wéér begon over ‘haar kwabjes en de flubberige bovenarmen.’ ‘Daar is ze onzeker over.’ Vond Laura inderdaad niet leuk. Maar dat viel in het niet bij het feit dat ze de seksuoloog zowaar overtuigd hadden met hun leugentjes. ‘Dit zijn open mensen en duidelijk hartstikke verliefd, ‘ wist de vrouw ons te vertellen. ‘Al is Sander wel wat openhartiger.’
Hopelijk meende deze seksuoloog niet wat ze zei. Anders vrezen we voor haar carrière.
Kimmie!
Toch, Sander en Laura waren na dit gesprek uitermate verheugd. ‘In the pocket!’ riep Laura en ze gaf Sander een high five. Al gaf ze hem meteen op z’n flikker toen bleek dat hij tijdens een gezellig borreluurtje nog even flink boerde. ‘Dat moet je dus niet doen bij mijn familie!’
En niet bij haar beste vriendin.
Presentatrice Lieke meldde namelijk tussen neus en lippen door aan Laura dat haar beste vriendin Kimberley op de stoep zou staan voor een gezellig etentje. De bedoeling? Kimberley overtuigen van hun liefde en zorgen dat ze getuige wilde zijn op de bruiloft. Wilde ze dat niet doen? Dan is het bye bye zwaai zwaai 50.000 euro.
Laura kreeg ’t nu benauwd. ‘Dit is tot nu toe de moeilijkste opdracht. Nu gaat het pas echt beginnen!’ Gelukkig voor Laura kreeg ze eerst nog wel een uurtje alleen met Kim voor Sander aan zou haken. For the record, die had er wel zin in …
Laura ook. In het begin dan. Nadat Kimberley – Kimmie voor ingewijden – in de limo arriveerde, werd ze eerst getrakteerd op een dikke knuffel. Een goed begin, want Laura vreesde voor wat komen ging. ‘Kimberley zegt wat ze denkt.’ En dus opende Laura een fles wijn, ging aan tafel zitten en begon voorzichtig over Sander te vertellen.
Nou, vertellen? Liegen is het goede woord.
Ze gebruikte woorden als ‘hij is stapelgek’ en ‘hij is echt wat groter.’ Al snel begon ook Het Grote Indekken. Hij is totaal niet het type man dat je bij mij verwacht.’ Kimberley keek Laura nu onderzoekend aan. What the fuck was hier aan de hand? Maar Laura ging onverstoorbaar door. ‘Ik heb met hem zoveel lol. Dit is wat liefde is!’ Een goed moment voor Kimmie om haar perfect geëpileerde wenkbrauwen op te trekken.
Al trokken die wenkbrauwen richting haar kruin toen Laura de bom liet vallen. ‘Hij heeft me ten huwelijk gevraagd!’ Kim was nu sprakeloos. ‘En je hebt toch nee gezegd?’ leek ze te willen zeggen. Maar daar trok Laura zich niets van aan. ‘En ik heb ja gezegd!’ Kimberley kon zoveel stommiteit in vijf minuten niet geloven.
‘Oh. My. God. Dit is allemaal heel mooi, maar effe serieus. Had ik ‘m niet effe mogen keuren,’ deed ze het nog met een grapje af. Maar toen ze zag dat Laura écht serieus was, werd Kimmie bezorgd. ‘Denk je niet dat het een moment was?’ probeerde ze nog. Maar ook dat hielp niet. ‘Dit vind ik echt belachelijk. Dit slaat nergens op!’ riep ze nu.
Laura probeerde wanhopig haar eigen gezicht in de plooi te houden en niet in huilen uit te barsten. Je liegt per slot van rekening niet dagelijks tegen te beste vriendin. Bovendien moest ze nog één bom laten vallen. ‘Lieve Kimmie, wil je mijn getuige zijn?’ En om haar betoog kracht bij te zetten hield ze een prachtig verhaal over hoe lang ze al bevriend waren en hoeveel ze wel niet van Kimmie hield.
En boos of niet, Kimmie ging er in mee. Kimmie stemde er daadwerkelijk mee in om getuige te zijn. Al leek ze daar voor eeuwig spijt van te hebben toen Sander nog geen twee minuten later zijn intrede deed. Kimberley kon haar ogen niet geloven. De Kerstman was nog een beter alternatief geweest. En Laura? Die probeerde te lachen. Alles voor die 50.000 euro.
Is dat het écht allemaal waard? Dat is de vraag die – kuch – Sander zichzelf ook stelt volgende week. Sterker nog, hij gaat er zelfs vandoor. En ja, dat vindt Laura héél erg.
© 2012, Daniëlle. All rights reserved.
Geef een reactie