In love with Sterretje: aflevering 7 – Wie verovert Tony’s hart?

Het uur van de waarheid is aangebroken voor Tony in In love with Sterretje: wie kiest hij als vriendin? Wordt het de kleine Mandy, de ambitieuze Stephanie of toch bad girl Daisy? Hoe dan ook, de meiden zullen hevige strijd moeten leveren. Zo wordt er zelfs van ze verwacht dat ze gaan skydiven. Maar of iedereen dáár zin in heeft?

Maar toch, de drie meiden hadden het mooi wel gered tot de finale. Dat konden die overige negen meiden niet zeggen. Gelukkig maar, want personally hadden wij onze schoenen opgegeten ( en we hebben er véél) als kandidaten als Lynn er nog steeds hadden ingezeten. Aan één crazyhead ( lees Daisy) hebben we per slot van rekening genoeg.

Stappen met Tony

Dat was misschien ook de reden waarom de drie meiden eerst even gezellig met Tony mochten stappen op Gran Canaria. ‘Even lekker een avondje uit met z’n allen,’ riep Stephanie. ‘En het maakte echt niet uit wat ons nog te wachten stond.’ En in dat kader gooiden ze nog maar de nodige alcoholische drankjes naar binnen.

De handjes van kleine Mandy gingen er spontaan van in de lucht. ‘Onze Ieniemienie ging rond de tafel dansen, Die dacht dat ze al de eindstreep had bereikt,’ grapte Tony. ‘Maar dan moet ze nog flink haar best gaan doen.’ Dat liet hij meteen maar even zien door gezellig met Daisy te gaan dansen in de bar. ‘Heerlijk als je billen voor je hebt die groter zijn dan die van jou.’

Die Tony toch. Altijd zo lekker gewoon en complimenteus gebleven.

‘Maar ik heb ook onwijs lekker met Stephanie gedanst,’ riep Tony. ‘Even lekker die ontlading.’ En nee, dit keer bedoelde Tony de avond, niet zijn seksuele avonturen. Ook wel eens verfrissend. Dat vond Tony ook. ‘Ik heb een onwijs leuke avond gehad!’

‘Vind jij het niet gek?’

Na deze heftige avond werden de drie meiden wakker op één van de laatste ochtenden in de villa. Daisy vond het maar raar. ‘Normaal gesproken werd ik wakker en dan lag er iemand naast me. Nou ja, Kiki was dan weg. Ik dacht: ik laat het gewoon op me afkomen en we zien wel wat de volgende opdracht brengt. Ik ga gewoon m’n best doen,’ probeerde Daisy nuchter te blijven. Maar aan haar gezicht te zien, spatte het fanatisme eraf.

Toch bleef ze beleefd tegen Stephanie die ook in de keuken een poging deed om wakker te worden. ‘Vind jij het niet gek om nu met z’n drieën hier wakker te worden?’ vroeg Daisy. Dat vond Stephanie wel. ‘Alsof het allemaal niet echt is en iedereen op elk moment binnen kan komen en we opnieuw moeten strijden.’ Dat leek Daisy geen goed plan. ‘Maar wij zijn er nog!’ En ze deed bijna een rondedansje. Stephanie had overigens ook nog een restje strijdlust: ‘gewoon gas op die lolly!’

Parachute springen

Nu maar hopen dat ze dit zou onthouden, want die eerste challenge lag niet bepaald in Stephanie’s straatje. Ze vermoedde al het ergste. ‘Vervolgens kwamen we daar op één of andere landingsbaan met vliegtuigen,’ riep Stephanie. ‘En het enige dat ik dacht was nee, nee, nee!’

Eh Stephanie? Ja, ja, jaaaaaaaa!

Want het was toch echt de bedoeling dat ze fijn parachute gingen springen. En dat moesten ze zo snel mogelijk doen ook. Het meisje met de snelste tijd won namelijk de opdracht. Je moet er wat voor over hebben om het hart van Tony te veroveren. Want die lieverd van een Tony gaf meteen toe dat hij een pleurishekel had aan parachute springen. ‘Ik ben niet gemaakt voor de lucht. Anders had ik wel vleugels gehad.’

Met andere woorden: meneer Tony wilde eens op de grond gaan afwachten hoeveel de meiden voor hem overhadden. Voor een man uit een vliegtuig springen, je moet er maar zin in hebben. Maar verrek, de meiden deden het. Met een grote glimlach ook nog. Correctie, Daisy had een grijns op haar gezicht. ‘Ik was echt blij. Dat was één van die dingen die ik nog wel eens gedaan zou willen hebben.’ En ook Mandy vond het leuk. ‘Ik vond het echt leuk. Ik dacht: dit wil ik.’

Stephanie wilde het niet, maar deed het toch. Al ging het niet van harte. ‘Ik dacht: waar ben ik mee bezig. Welke gek gaat dit nou voor een jongen doen? Uit het vliegtuig springen met hoogtevrees? Ehm ja, dat vragen wij ons ook af. En Tony ook. ‘Vraag het maar eens op straat. Ze verklaren je allemaal voor gek.’

Desondanks ging Daisy als dappere eerste. ‘Ik was keirelaxed! Ik kreeg een heel klein beetje de zenuwen toen de luiken open gingen, maar je moet gewoon gaan!’ Een aantekening: er vloog gewoon wel een instructeur mee. Tony en Bridget wachten rustig beneden en ontkurkten nog maar eens flesje bubbels. ‘Wat hebben we een zwaar leven!’

En die Daisy maar door de lucht buitelen. Tot ze landde. ‘Toen moest ik zo snel mogelijk Tony zien te vinden. Dus ik rennen, maar dat ging me niet zo goed af.’ For the record, ze moest door zand ploegen. Dat is ook niet héél makkelijk. Dat constateerde Tony eveneens. ‘Daisy ging snel naar beneden – dat is het voordeel van zwaartekracht – en ze zag me meteen staan!’ En dus rende Daisy toch pijlsnel in de armen van Tony.

Hoe ontroerend. We dachten bijna dat het ware liefde was. Kuch.

Stephanie had zich intussen toch laten verleiden om het vliegtuig in te stappen. ‘Dan gaat het luik open en wil een vent je naar buiten duwen. Dan denk je toch even: vaarwel iedereen. En die wind die waait naar binnen en dan sta je toch wel even doodsangsten uit van als-die-parachute-maar-open-gaat en die-vent-mij-maar-vasthoudt.’

For the record, met ‘die vent’ bedoelde Stephanie de instructeur. Niet dat U denkt dat Tony onverwachts toch nog achter haar gekropen was. Want Tony en Stephanie? Je weet het maar nooit. Geef ze een stuk parachutestof ( of tentzeil) en het beest komt in hen los.

Maar eerlijk is eerlijk, Stephanie flikte het mooi wel. ‘Het was vallen, vallen, vallen!’ En ook zij rende zo snel mogelijk naar Tony. ‘Voor mijn gevoel stond hij kilometers ver op één of andere duin te zwaaien.’ En dan ook weer die kilometers ploegen door het zand. ‘Maar gas op die lolly. Ik ging op volle speed vooruit!’ riep Stephanie en net voor de voeten van Tony plofte ze neer. Hoe charmant.

Mandy mocht daarna. ‘In een keer ging die deur open en dan denk je: ik wil niet meer. Maar dan zit je in de lucht en val je opeens keihard naar beneden!’ Dat ging wonderwel goed. ‘En dan een sprintje trekken,’ riep de kleine Mandy en als een echte Road Runner rende ze over het zand naar Tony, Bridget en de andere twee meiden toe. ‘Het was fokking zwaar!’ Gelukkig werd ze beloond door Tony met een lange, innige omhelzing. De Daisy-treatment, zullen we maar zeggen.

Maar wie had het er langste over gedaan? Dat kondigde Bridget aan. Niet Tony. ‘Mijn ego is enorm gegroeid door jullie. Springen uit een vliegtuig? Superstoer. Maar soms ben ik wat minder stoer.’ En dus had hij geen zin om te vertellen wie weg moest. ‘Die strijd die hun hebben geleverd! Ik wil het gewoon niet vertellen.’

Gelukkig dat Bridget Maasland daar dan een riant salaris voor krijgt.

Daisy vertrekt

Kon zij meteen vertellen dat Daisy het langzaamst was. Zij moest meteen afscheid nemen en naar huis vertrokken. Daisy schrok zichtbaar. ‘Schrikken natuurlijk. Ik werd wel emotioneel!’ en ze nam meteen een knuffel afscheid van Tony. En de andere twee meiden. Stephanie deed nog een halfslachtige poging om iets aardigs over Daisy te zeggen. ‘Pijnlijk dat ze weg ging.’ Daar had Mandy geen last van. ‘Jammer,’ en ze barstte in lachen uit.

Daisy had nog geen idee dat Mandy haar wel kon schieten. ‘Geef de moed niet op,’ fluisterde ze in Mandy’s oor. ‘Winnen!’ Want god verhoede dat Stephanie de strijd zou winnen. Maar stiekem gaf Daisy zelf de moed niet op. ‘Ik zal strijden voor de liefde van Tony. Ook na dit programma.’ Nou Daisy, dat zou ik gewoon niet doen als ik jou was. ‘Ik had echt wel een klik met haar,’ riep Tony. ‘Maar als ik geen gevoelens voor je heb, dan wordt het ‘m niet,’ riep de man.

Aha. En de langzaamste tijd én geen klik met Tony. Dat is natuurlijk wel héél toevallig …

Daisy droop huilend de aftocht. ‘Ik had graag willen winnen.’ Tony zag het anders. ‘Ik denk dat ze vooral heel erg teleurgesteld is in zichzelf.’ Hoe dan ook, Mandy kon er niet mee zitten. ‘Toen ik haar weg zag lopen, dacht ik: eindelijk! Feestje! Maar daar hadden we geen tijd voor …’ relativeerde ze de situatie meteen.

Diep en hard

Want Bridget kwam al meteen met de volgende dienstmededeling. ‘Jullie denken dat jullie nu alles met Tony hebben gedaan wat hij leuk vindt.’ Maar daar was Tony het niet mee eens. ‘Ook seks?’ Bridget negeerde dit maar even en vertelde de meiden dat ze konden kiezen tussen twee opdrachten: hard en diep. Die keuze was snel gemaakt. ‘Diep,’ riep Mandy. ‘Hard,’ vulde Stephanie daarna aan.

Benieuwd wat Daisy had gezegd. Ongetwijfeld had ze ruzie gemaakt met Mandy over ‘diep.’ Hé, we misten haar nu al. Het werd meteen toch ietsje saaier.

Terugblik

Om de meiden mentaal voor te bereiden op de dates, nam Tony de twee meiden maar even mee naar een klein dorpje. En op een terras blikten ze even gezellig terug op de afgelopen weken. Alles passeerde de revue. De kampeerpartij met Stephanie en Kiki ( ‘Ja kut!’ riep Mandy maar weer even over de gezamenlijke nacht van Tony en Stephanie), de eerste zoen met Mandy, de positie van Stephanie als pispaal in de groep, ‘aparte figuren’ als Kim en Lynn en de eerste ontmoeting met Tony.

The good ol’ days, zullen we maar even zeggen.

‘Had je dit allemaal verwacht?’ vroeg Mandy maar even naar Tony die bekende dat hij enorm zenuwachtig was geweest voor de ontmoeting met de twaalf meiden. ‘Nee, In love with Sterretje is voor mij begonnen met een knipoog,’ begon de beste man. ‘Alleen ik heb gewoon gevoelens gekregen,’ riep Tony alsof-ie voor aanvang van het programma nog niet op de hoogte was van het concept ‘gevoelens.’

Stephanie keek ‘m aan. ‘Je knipoog is een uitroepteken geworden?’ Dat vond Tony een bijzonder logische opmerking. ‘Zeker weten. Die finale gaat eraan komen. Die wordt heel moeilijk. Ik ben nu ook blij dat ik jullie gevoelens en herinneringen erbij heb. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.’ Dat beaamden de meiden. ‘Zeker,’ riepen ze in koor.

Wij waren nog even aan het bijkomen van het ‘knipoog’ verhaal. Want was het niet Tony die in tig interviews voor het programma riep ‘dat hij echt op zoek was naar een serieuze relatie?’

‘Zenuwachtig?’

De meiden hadden geen last van dit soort twijfels. Vooral Mandy niet. ‘Ik werd vanochtend wakker en dacht: dit is DE dag. Dit is de dag waar ik al die weken naar toe heb geleefd,’ sprak ze bloedserieus. Ook Stephanie was in een bloedserieuze stemming. ‘Het eerste dat ik dacht was: fuck! Vanavond de finale. En dan weten we wie Tony vanavond kiest.’

Voor de gezelligheid ontbeten de meiden nog maar even met elkaar. ‘Zenuwachtig?’ vroeg Stephanie aan Mandy. Dat ontkende ze. ‘Nee, nieuwsgierig.’ Stephanie probeerde zich ook groot te houden. ‘Ik ook niet. Ik ga er op zich met rust in, maar op het moment dat hij die naam noemt?’ Mandy knikte.

Diepe date met Mandy

Maar voor we het zouden vergeten, de meiden moesten eerst nog even een diepe en harde date doen. Toch best handig zo’n laatste kans om aan Tony te laten zien dat ze écht dol op ‘m waren. Aan Mandy de kans om dat onder water te doen met haar ‘diepe date.’ Ja, waarom verbaast dat toch niemand. Diepzeeduiken. Natuurlijk. Tony vond het een briljant idee en begon er spontaan van te zingen. ‘Diep in de zee, diep in de zee. Ik zal je niet missen, dus blijf maar benee.’

Hopelijk zong-ie niet over Mandy. Al was die kans niet zo groot, want waren wij nu de enige die al afleveringen lang vermoeden dat Mandy een behoorlijke favorietenrol vervulde? Als ze dan ook nog het diepzeeduiken een beetje goed deed, was het kat in het bakkie. Alleen jammer dat dit nog niet zo goed ging. ‘Ik had door dat ik niet door mijn neus mocht ademen. Ik adem altijd door mijn neus!’ Desondanks liet ze zich toch achterwaarts van een boot in de zee vallen. Al ging het niet van harte. ‘Ik dacht echt: ik wil niet meer.’

Ja Mandy, had je nu maar voor die harde date gekozen. ‘Maar toen ging ik bij mijn eigen na … Uit het vliegtuig gesprongen, door de modder gekropen, door het water gepeddeld … Noem maar op. Waarom durf ik niet te duiken? En toen keek ik de vrouw die bij mij was heel aardig aan van ‘help’ en die heeft mij geholpen om relaxed het water in te gaan,’ riep Mandy.

Wat een heldinnen. Want voor we het wisten zwom Mandy onder water. Geen idee waar Tony was in dit hele verhaal. Best opmerkelijk, gezien het feit dat dit toch een – ehm- date werd genoemd. En daten doe je toch altijd met z’n tweeën? Dat had Tony ook door. En dus greep-ie onderwater haar hand en gingen ze gezellig op zoek naar blauwe vissen om te voeren. Of wat er ook maar te zien is in de oceaan. Meer kan je toch niet doen op zo’n diepe date.

En Stephanie? Die moest toekijken vanaf de boot. Vond ze niet grappig. ‘Het was niet leuk om ze daar hand in hand te zien zwemmen en jij zit daar maar een beetje op dit boot.’ Stephanie werd er bezorgd van. ‘Zijn ze nou aan het zoenen?’ Maar nee, dat was niet het geval. Ze zwommen namelijk over een haai heen. Dat vonden Tony en Mandy ‘supercool.’

Geen idee wat de haai ervan vond.

Mandy was toch blij dat ze het had gedaan. ‘Dit is iets wat hij ook heel leuk vindt.’ Eh Mandy, je hoeft niet altijd dezelfde dingen leuk te vinden als een man. Maar Mandy zat nog niet helemaal in die fase. ‘Nu vind je het ook wel leuk?’ vroeg Tony. Mandy knikte. ‘Nu wel.’ Tony was blij. ‘Kicken. Dan weet ik dat ik ook daarin mijn ei kwijt kan bij je.’

Pardon? Zeg dat nog een keer? ‘Een ei daarin kwijt kan?’ Wat zou Tony daar in hemelsnaam mee bedoelen?

De harde date met Stephanie

Gelukkig was het tijd voor Stephanie’s date. Dat bleek om buggy rijden te draaien. ‘Vol gas op de buggy!’ riep Tony blij. Stephanie leek het ook énorm leuk te vinden. ‘Ik kan bijna niet wachten,’ kweelde ze. ‘Het leek mij gewoon vet. Ik had er nog nooit in gezeten.’ Mandy keek nog even toe. ‘Nou, veel plezier!’ Al vreesde ze het ergste. ‘Ik was bang dat ze gingen zoenen, want ik had natuurlijk een date waar je niet zoveel kon praten.’

Maar daar was Tony helemaal niet mee bezig. ‘Op het gaspedaal trappen en gewoon gaan!’ Dat merkte Stephanie ook. ‘Ik was aan het multitasken. Het stof uit mijn ogen wrijven, Tony moed in spreken dat hij een goed coureur was …’ En hopen en bidden dat Tony iets voorzichtiger zou rijden. Want aan haar gezicht te zien was Stephanie niet blij met de snelle rijstijl van Tony. ‘Jezus man, wat een rit!’

Gelukkig was het al snel tijd voor een pauze. Tony en Stephanie besloten maar even uit te rusten op een paar harde stenen. Stephanie had er zin in. ‘Of we gaan kletsen. Of we gaan zoenen. Of we gaan kletsen en zoenen.’ Maar vooralsnog hielden ze het eerst bij kletsen. Stephanie probeerde haar moment af te wachten. ‘Je kunt het niet forceren. Je kunt hem niet bespringen op zo’n steen. Maar als ik hem wil pakken, lukt me dat ook wel. Maar op dat moment dacht ik: we hebben een goed gesprek. Een diepgaand gesprek.’

Eh ja, wat zou U liever doen op een date? Een diepgaand gesprek voeren of gewoon lekker ordinair zoenen? Stephanie wist het antwoord wel.

En dus vroeg ze maar aan Tony waar zijn Sterretjes voor stonden. Tony riep iets over ‘een heel verhaal’ en ‘een spreekwoordelijke rugzak.’ Dat vond Stephanie ‘een verrassend mooie betekenis.’ En Tony ging nog dieper. ‘Ik ben getekend door sterren.’ Stephanie was zo mak als een lammetje. ‘Ik kon mij nu van de beste kant laten zien.’

Dat zoenen was blijkbaar toch niet zó belangrijk.

Gevoelens

Dan maar afwachten of Tony dat ook vond. Hij had gelukkig nog wel een fijn gesprekje met Bridget waarin de hoogte- en dieptepunten de revue passeerden. En daar draaide het vooral om tranen. Die van Tony en die van de meiden. ‘Dan sta ik hier met mijn grote bek en kriebels,’ riep vriend Tony. Hij begon er warempel van te huilen. ‘Van de gevoelens!’ Bridget was er ontroerd van. ‘Een klein hartje!’

Maar de man-met-het-kleine-hartje moest toch echt een keuze maken. Stephanie vond het spannend. ‘Een apart gevoel in je onderbuik.’ Mandy was doodzenuwachtig. Net als Tony. ‘Ik heb echt een band gekregen met die meiden!’

Mandy wint …

De ontknoping kwam al snel. Tony had een prachtig, kreukvrij wit overhemd aangetrokken. Ook Stephanie en Mandy zagen er op hun paasbest uit. Het is natuurlijk ook niet niets om uitverkoren te worden tot liefje van Tony. Maar eerlijk is eerlijk, Tony maakte er een mooie toespraak van. ‘Als jullie nu naar mijn voeten zouden kunnen kijken, dan zouden jullie dat ze vol met zweet staan. Want ik weet niet hoe dit voor mij gaat uitpakken.’

Prachtig begin. Niets meer aan doen. We konden Tony’s zweetvoeten al ruiken.

Maar wie zou hij nu kiezen? ‘Je laat zien wie je bent!’ riep hij tegen Stephanie. ‘Je bent lief en klein, een poppetje!’ kreeg Mandy te horen. ‘Maar er kan er maar één mee op de boot. Degene die vanavond met mij wegvaart is … Mandy!’

En ja hoor, het was de kleine Mandy die er met de winst vandoor ging. En nee, dat was geen verrassing. Ze vloog ‘m in de armen. Dat zag er trouwens best schattig uit. Stephanie zal het ongetwijfeld wat minder gezellig gevonden hebben. Zichtbaar teleurgesteld staarde ze naar de grond én de omhelzing van Tony en Mandy. ‘Echt heel erg balen. Je voelt je op dat moment echt klote, afgewezen, gedumpt en het is klaar. Het boek is gesloten. Het hoofdstuk is af.’

Voor Stephanie dan.

Met Mandy voer hij gezellig de haven uit. ‘En nu ben ik het gelukkigste meisje in de hele wereld.’ Tony vond het fantastisch. ‘Ik vind het een supermeid. Lief, klein, schattig … Ik hoop op een mooie toekomst. Ik neem haar de boot op en wij varen samen de toekomst tegemoet. Nooit verwacht dat ik verliefd zou worden!’ Tony zoende Mandy nog maar een keer.

Wat een sprookje. De Titanic was er niets bij. Alleen hopen dat deze boot wel blijft drijven. Volgens de laatste geruchten niet. Of is het toch nog steeds aan? We zullen het zien. En anders wordt het volgend seizoen In love with Sterretje seizoen 2.

Lieve lezers, het was mij weer een genoegen. In september ga ik weer vrolijk door met recappen – met dank aan Barbie’s baby. Tot dan!