In love with Sterretje: aflevering 3 – Lynn vs. Daisy

Annemiek en Jaimy verlieten vorige week In Love With Sterretje. Ze zagen er overigens niet uit alsof ze dat vreselijk vonden. ‘Ik zat daar niet helemaal in mijn eigen zone,’ vertelde Annemiek. Dat verbaast ons niets. Ga zelf maar eens in een huis zitten met een aantal haaibaaien. Geen wonder dat Tony de meiden dit keer de hindernisbaan opstuurt …

Mandy jarig

Maar eerst was het tijd voor een feestje. Onze kleine pornopoes – eh – Mandy was namelijk jarig. Dat maakte wel wat los bij de meiden. Zelfs Lynn was bezig om ballonnen op te blazen. En Mandy werd nog toegezongen ook. In het Engels nog wel. Dat alle meiden kampten met een beroerde Engelse uitspraak hebben we ze voor het gemak maar eens vergeven.

Dat deed Mandy trouwens al voor ons. Met een grote grijns pakte ze haar cadeautjes uit die de andere meiden voor haar hadden gekocht. Knap, want Mandy werd wel gezien als grote concurrent. In ieder geval door Kathelijn. ‘Als ik Mandy zo zie, dan vind ik haar wel het best bij Tony passen.’ Dat vond Kim overigens niet, maar die keek alleen maar jaloers naar haar jongere, blonde en vooral iets slimmere evenbeeld Kiki. ‘Ze ziet er goed uit, heeft een goed lichaam, ze zingt en ze is nergens bang voor.’

En zoals we allemaal weten schort het daar bij Kim nog wel eens aan.

De hindernisbaan

Ze werd meteen op de proef gesteld tijdens de nieuwe opdracht, Dat was de hindernisbaan. En waarom nu een hindernisbaan? Onze vriend Tony heeft in het leger gezeten. De man heeft zelfs een tijdje rond gescharreld als militair in Afghanistan en volgens Tony was dat een énorm belangrijke periode voor hem. Vandaar dat hij nu zo ook nog steeds zo sportief oogt. Kuch.

Voor Kiki kwam dit nieuws niet als een verrassing. ‘We hadden al groene shirtjes gekregen, dus ik verwachtte dat we al iets met het leger gingen doen.’ Dat bevestigde ook Bridget Maasland die zich – qua kleding – ook had aangepast op de situatie. Tony stond er als een ware drilinstructeur naast. Hij trok er een even streng gezicht bij. ‘Ik heb een hoop dingen in mijn leven geleerd,’ sprak hij de meiden streng toe. ‘Doorzetten, uithoudingsvermogen en laten zien dat je er bent. Er zullen dingen zijn die je eng gaat vinden, maar opgeven is geen optie!’

En dat moet zo’n onzinnige hindernisbaan bewijzen?

Kim’s gezichtje betrok nu echt. De boodschap van Bridget Maasland stelde haar al helemaal niet gerust. ‘De twee dames met de beste tijd winnen een date met Tony!’ Maar Kim bleef optimistisch. ‘Ik heb nog niet een echte date gehad met Tony. Ik moet dit winnen!’ piepte ze. Maar daar dachten meer meiden zo over. ‘Ik moet echt meer praten met Tony,’ riep Stephanie. En aan haar gezicht te zien was het menens. Lynn was daarentegen helemaal in de stemming: ‘Ik hou er wel van. Ik doe altijd van die stomme dingen, dus ik vond het wel kicken.’

Het is dat Lynn het zelf zegt …

Maar haar grote concurrent Daisy was zo mogelijk nog fanatieker. ‘Ik had nog geen date gehad, dus ik ging als eerste. Met het verstand op nul!’ En daar ging Daisy. Ze rende alsof ze werd achtervolgd door drie weerwolven en vijf leeuwen. Of kwam al dat geluid uit de mond van drilinstructeur Tony? ‘Tony stond echt te schreeuwen en ik dacht, hou je kop man!’ En toen had ze nog niet eens het modderbad gehad. Het eindresultaat? ‘Ik heb mijn hand open gehaald, mijn knieën zijn kapot en ik heb overal krassen!’

En ze had niet eens gevochten met Lynn.

De schattige Joanna was daarna aan de beurt. Tony spoorde haar flink aan. ‘Doorlopen! Je bent geen ballerina!’ Maar terwijl Joanna ontzettend haar best deed om niet als een soort zwarte zwaan naar beneden te mieteren, schoot Kim aan de kant in de stress. ‘Ik durf het niet. Ik doe het gewoon niet, ik kan dit niet!’ herhaalde ze keer op keer. Gelukkig had ze Stephanie nog. Die gaf haar een gezonde schop achter de kont. ‘Het gaat er niet om dat je het snelst ben – nou ja, daar gaat er eigenlijk wel om – maar je moet laten zien dat je het kan.’

En verrek, dat werkte. ‘Ik vond dat karten ook eerst niet leuk en later wel. Dit vind ik ook niet leuk en ik vind het later nog steeds niet leuk, maar ik doe het wel. Ik moet op date met Tony!’ En dat liet ze hem weten ook. ‘IK DOE DIT VOOR JOUUUUUU TONYYYYY!’ gilde ze bovenaan de hindernisbaan. Tony zag er niet uit alsof hij daar ernstig van onder de indruk was. Die brulde allerlei onverstaanbare dingen die Kim ook niet verstond. Maar dat kwam misschien ook meer door haar eigen gegil en gemopper. ‘Allemaal modder en dan mijn haar in de klit!’ klaagde ze. Maar ze maakte het wel af.‘Ik heb het overleefd. Ik ben een oorlogsslachtoffer.’

Nee, dan Kiki. Die stortte zich letterlijk als figuurlijk op de hindernisbaan. ‘Ik ging twee keer vies hard op mijn bek, zo beschamend. Ik viel echt voor Tony’s voeten. En toen zette die Tony die kutspray aan en hij spoot mijn hele haar nat.’ Die arme Kiki.

Lynn daarentegen ging als een speer. Maar die was als een van de enige zich ervan bewust dat Tony in Afghanistan had gezeten. Ze wilde overduidelijk indruk maken. ‘Ik ging er als een baviaan overheen!’ Kathelijn deed het juist wat rustiger aan. ‘Mijn knie schoot telkens uit de kom.’ Mandy holde dan weer als een dolle over de baan. ‘Ik wilde voor honderd procent mijn best doen!’ Ook Stephanie rende zo hard als ze kon. ‘Mijn knieën zijn een soort van bosbessenblauw, maar denk dat er ergere dingen zijn.’

En zo bewezen de meiden dat ze helemaal niet van die watjes waren.

Maar wie waren nu het snelst? Dat waren Daisy en Kiki. Zij sprongen een gat in de lucht, maar dat gold niet voor iedereen. Vooral Kim was niet blij. ‘Ik vond het errug. Ik wilde een andere kant laten zien. Maar dat is niet gelukt,’ zei ze weer dat teleurgestelde, hoge piepstemmetje. Kleine Mandy was gewoon boos. ‘Ik wilde heel hard godveren!’

Als in godve-ren. Niet god-veren. We zijn hier per slot van rekening niet in de hemel.

Kiki en Daisy op date met Tony

Daisy en Kiki mochten na een douche gezellig mee met Tony op date. Maar dan moesten ze eerst nog wel op een kameel klimmen. Dat was voor de meiden die aan weerskanten op een stoeltje mochten zitten niet zo’n probleem. Tony werd echter op de kameel gehesen. Bij iedere stap botste hij met zijn kruis tegen een hekje aan dat hem ervoor moest behoeden om over die kameel gelanceerd te worden. Je moet er wat voor over hebben, want Tony bleek zo’n pijn aan zijn ballen te hebben dat hij niet eens meer in staat was om te praten.

Zowel Daisy en Kiki deden een poging om niet al te hard te lachen. ‘Hij knalde telkens met zijn dingen tegen de handel aan,’ omschreef Daisy het maar even subtiel. Kiki constateerde ook dat het goed mis was. Hij werd helemaal misselijk, hij kon niet eens een gesprek voeren.’ Een paar woorden kreeg Tony er nog wel uit. ‘Ik ben straks een meisje, ik heb nog nooit zoveel pijn aan mijn ballen gehad. Wat een kloterit!’

Ja Tony, dat soort dingen leren ze je niet in het leger. Hadden ze misschien wel moeten doen trouwens. Eens kijken of die meiden dan nog steeds op die idiote hindernisbaan hadden gemoeten.

Gelukkig kon Tony even uitrusten terwijl ze een babykameel de fles gaven. Hij informeerde maar eens naar de moedergevoelens van de meiden. Daisy ging er metéén op in. ‘Ik ben al 23!’ Inderdaad, 23. We vroegen ons af of Daisy het serieus bedoelde, maar dat deed ze. ‘Tony heeft een kinderwens  en ik wil voor mijn 25^ste graag mijn eerste of mijn tweede.’ Kiki had nog geen kinderwens. ‘Maar ik ben ook nog maar zeventien!’

Een mooie gelegenheid voor Daisy om Kiki terzijde te schuiven. Voor het gemak begon ze maar even over babynamen. Voor de geïnteresseerden? Ze vond alle namen die eindigden op – no mooi. Dat constateerde Tony ook. Het werd dan ook niet gewaardeerd door Daisy toen Tony roep dat hij wel hield ‘van Nederlandse namen als Piet of Henk.’ Daar moest ze niets van hebben. ‘Ik ben niet zo van die Nederlandse namen.’

Nee, een naam als Delano is pas stijlvol. Ahum.

Maar bij een fijne date hoort natuurlijk ook lekker eten en drinken. Tony zag er niet uit alsof hij het vreselijk erg vond om met twee dames – onder het mom van huiswerk – wat tijd door te brengen. Hij kreeg er meteen een diepzinnige gedachte door. ‘Het was een date met de jongste en de oudste van de groep. Dat was wel een contrast. Daisy denkt na over kinderen. Kiki denkt na over school.’

En daarom gooide Tony ook nog maar eens serieuze vraag in de groep. ‘Waar zie jij jezelf over vijf jaar.’ De meiden keken hem aan alsof ze dit de beste vraag sinds járen vonden. ‘Ik heb mijn glazen bol niet bij me,’ kon er niet eens als flauw grapje vanaf. Kiki moest vooral eerst even uitrekenen hoe oud ze dan was. ‘As ik goed kan tellen, dan ben ik 22.’ Daarna maakte ze Tony wijs dat ze over vijf jaar heus niet meer bij haar ouders woonde, dat ze heus dan niet meer op school zat en dat ze dan heus serieus aan het werk was;

Daisy daarentegen beet zich als een tijgerin vast in de vraag. ‘Dan ben ik nog steeds werkzaam in de nagelbusiness en dan heb ik een of twee kinderen.’ Maar dat was nog maar het begin, want Tony werd geconfronteerd met een hele waterval aan wensen, ambities en verlangens van Daisy. ‘Ik dacht, ik trek mijn bek open. Kiki had al haar kans gehad.’

Alsof Tony en Kiki er ook maar een speld tussen konden krijgen. Toch was Tony best gecharmeerd van Daisy. ‘Qua overeenkomsten kwam ik meer in de buurt van Daisy.’

Een tattoo voor Sterretje

Thuis had Mandy samen met Kathelijn een lumineus idee. ‘Ik ben jarig en ik wil een tattoo!’ verklaarde Mandy alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. ‘En dan wil ik een Sterretje.’ Die wilde Kathelijne ook. ‘Als herinnering aan een leuke tijd!’ Tja, sommige mensen nemen foto’s, andere mensen nemen een tattoo. ‘Maar dan wel een klein sterretje!’ probeerden ze ons gerust te stellen.

Maar die ster pakte bij de tatoeëerder ( die – zo zagen we op de plaatjes – vooral gespecialiseerd was in schunnige tattoos) toch wat groter uit. Mandy en Kathelijn waren er wel blij mee. Stephanie trok haar wenkbrauwen op. ‘Daar had ik thuis gezeik mee gekregen. Zij hadden er al een paar. Dan maakt een meer of minder ook niet uit.’

Andere meiden vroegen zich af waarom Mandy en Kathelijn het gedaan hadden. ‘Tony heeft toch al genoeg sterretjes?’ ( Voor de duidelijkheid: Tony is heeft meerdere sterrentattoos. Vandaar de bijnaam). Vooral Lynn vermoedde een dubbele agenda. ‘Waarom heb jij het gedaan?’ vroeg ze aan de meiden alsof ze net iemand hadden vermoord. Kathelijn haalde haar schouders op. ‘Omdat ik nu een leuke tijd heb.’ Dat geloofde Lynn niet. ‘En als je eruit gestemd wordt?’ ‘Dan heb ik een herinnering aan een leuke tijd,’ herhaalde Kathelijn weer als een soort van mantra.

Lynn was niet overtuigd. ‘Ik had een dubbel gevoel. Is dit nu een wanhoopsactie of … ‘ Stephanie plaatste ook haar vraagtekens bij de actie van de twee meisjes. ‘Hij kan het leuk vinden, hij kan ook denken: ik heb er al vier.’ Kim haalde inmiddels haar schouders op. ‘Ik vind het een slim spelletje, maar ik denk niet dat Tony erin trapt.’

Daisy houdt haar mond

Maar natuurlijk waren ze vooral benieuwd hoe Daisy en Kiki het hadden gehad op de date. De twee meiden vertelden in geuren en kleuren over hun middag. Correctie. Kiki vertelde alles over de date. Daisy hield haar mond. ‘Ik heb wel dingen over Tony geleerd,’ en daarna bleef het stil. Tot ergernis van de andere meiden. ‘Ze bleef stil met die valse kop van d’r,’ siste Kim. En ook Lynn had zin om de strot van Daisy eigenhandig om te draaien. ‘Wij vertellen het allemaal en ze wil altijd alles weten. Maar nu houdt ze alles voor zichzelf.’

Kiki had intussen al de tattoos van Mandy en Kathelijn gespot. ‘Dat wilde ik ook!’ En daarna zei ze iets dat ons hogelijk verbaasde. ‘Ik vond het leuk om op date te gaan, maar ik vind het wel jammer dat ik dit heb gemist.’ Hmmm, wat suggereerde Kiki hiermee? Maar voordat we daar al te lang over konden nadenken, was Daisy al lang weer bezig om haar mening te geven over de tattoos. ‘Ik vind het heel leuk voor jullie, maar ik vind het heel dom. Hier krijg je spijt van. Stel, je gaat eruit?’ ‘Dan heb ik toch een leuke tijd gehad?’ riep Kathelijn voor de honderdste keer.

Je zou toch bijna willen dat die tatoeëerder de volgende keer de mond van Daisy vakkundig zou snoeren.

Nominatie: Kim en Daisy

Dat vonden meer meiden, want de volgende dag was het alweer tijd voor de onderlinge nominatie. Zoals gebruikelijk voerde Bridget eerst even een gesprekje met de meiden. ‘Er is niet veel gesproken over de date,’ riep ze tegen Daisy. Die wist opeens wat de inhoud was van het woord privé. ‘Ik vind dat soort dingen privé,’ riep ze nuffig. Lees: ik ga die andere bitches niet wijzer maken dan ze al zijn.

Geen wonder dat ze door de andere meiden genomineerd werd. ‘Mensen noemen je overdreven en nep,’ vertelde Bridget aan Daisy die natuurlijk deed alsof haar neus bloedde. Al had ze er later geen goed woord voor over. ‘Ze moeten niet zeggen dat ik nep ben, dat weet Tony ook. Daar veeg ik mijn reet mee af.’

Heerlijk subtiel is die Daisy toch altijd.

Daisy was overigens niet de enige die in de gevarenzone was beland. Ook op Kim was veelvuldig gestemd. ‘Omdat ze het minst past bij Tony,’ was de conclusie. ‘Je bent wel grappig, maar je kunt geen serieus gesprek met haar voeren,’ riep een van de meiden. Daisy had er een volstrekt andere reden voor. ‘Ik had wel verwacht dat er op Kim gestemd zou worden, ze is een valse kat.’ En Kim zelf? Die vond dat ze haar ‘andere kant’ moest laten zien. Maar aan haar gezicht te zien had ze zelf die kant ook nog niet gevonden.

Rijmelarij van lik me het vestje

Gelukkig dat ze daarna nog een opdracht hadden om zich te bewijzen. Dit keer konden ze een één op één date met Tony winnen. Dat konden ze doen door middel van – lach niet – het maken van een gedicht. Het schijnt namelijk dat Tony het zelf ook bijzonder prettig vindt om zijn gevoelens te uiten op papier. Zo dichtte hij ooit op de MAVO – zo vertelde hij ons – over ongesteldheid. ‘Ik kan er niet over uit dat een vrouw vijf dagen bloedt en niet doodgaat.’

Tony? Don’t quit your daytime job yet.

Kim zag de bui al hangen. ‘Nu moet ik mijn serieuze kant laten zien!’ Mandy en Kathelijn konden ook een totaal andere kant van zichzelf laten zien aan Tony. En dat was de nieuwe tattoo. Tony stond er wat ongemakkelijk bij. ‘Nu zijn jullie mijn Sterretjes. Ik voel me vereerd. Bijna symbolisch.’ Maar écht leuk vond hij het stiekem niet. ‘Wat moet ik hier nu van denken.’

De rest van de meiden was intussen druk bezig met dichten. Nou ja, dichten? Het was meer het niveau van ‘rijmelarij-van-lik-me-het-vestje’ uit een bekende Nederlandse reclame. We konden in ieder geval niet zeggen dat iemand als Kim niet haar best deed. Let even op dit pareltje: ‘We kunnen dan wel grappig wezen, want zo zijn wij Hagenezen.’ Daisy vond het natuurlijk niets. ‘Ze komt niet eens uit Den Haag. Dat is nep!’  Daisy vond het dan ook niet moeilijk. ‘Het kwam er zo uitrollen.’ Ook Stephanie deed haar uiterste best. ‘Ik doe dit wel vaker. Ook met Sinterklaas gaat het makkelijk.’

Maar natuurlijk moesten de meiden ook nog hun pareltjes voorlezen aan Tony himself. Lynn beweerde dat ze haar hele gevoelsleven erin had gelegd. ‘Ik wilde even mijn gevoel erin verwerken, dit was het moment om hem te pakken!’ En Joanna pakte het slim aan door haar gedicht in het Pools voor te lezen. Dat vond Daisy ook niets. ‘Ik vond haar gedicht niet rakend, want hij verstaat geen Pools.’

Daisy dichtte daarentegen maar weer eens over een gezin en hoe graag ze wil niet zwanger wilde worden van Tony. Oh nee, dat zei ze niet. Maar we dachten het er maar even bij. Misschien dacht Tony dat ook, want het gedicht van Stephanie vond hij dan weer ‘kinderachtig.’ ‘Dan ga je Tony rijmen op Macaroni.’ Hmmm, zou Tony daar in zijn jeugd mee gepest zijn?

Stephanie had al door dat d’r gezicht niet écht indruk had gemaakt. ‘’Misschien had ik iets gevoeliger moeten zijn.’ Daisy wilde wel meteen even haar oordeel geven over het beste gedicht. ‘De beste vond ik Lynn. Ik ben heel eerlijk, of ik haar nu een bitch vind of niet.’ Ja, zo is Daisy. Kuch. Al straalde de jaloezie van haar gezicht af toen Yoanna werd uitgekozen voor de date. ‘Ik denk dat het medelijden was omdat zij nog geen date had gehad Tony.’ Daar had ze stiekem toch een beetje gelijk in. ‘Ze had nog geen date gehad, dus ik heb haar meegenomen,’ riep Tony.

Dat is dan ook fraai. Heeft de rest van de meiden dus voor niets gedicht.

Date met Yoanna

Daar hield Tony zich helemaal niet mee bezig. Die was bezig in de zee ( ‘in het water voel ik mij thuis’) om Yoanna snorkelen te leren. Ging niet écht goed. ‘Ze dacht dat de snorkel een zuigbuis was. Het zat constant vol met water. Het was heel schattig.’ Gelukkig was er nog tijd voor een komisch momentje. Zo besloot Tony maar even aan Yoanna ‘de witte walvis’ te laten zien. Dat hield in dat Tony zo naar beneden dook dat boven water zijn broek afzakte en zijn witte kont in volle glorie te zien was.

Gelukkig was Yoanna in het bezit van de nodige humor. ‘Ik kon wel lachen om zijn blote kont.’ Mooi. Dan was ze de enige.

Daisy vs. Lynn

In de villa ontplofte natuurlijk weer eens de welbekende bom. Drie maal raden wie er nu weer ruzie met elkaar hadden. Daisy en Lynn natuurlijk. Daisy werd namelijk een beetje paranoïde. ‘Er wordt flink geroddeld. Er werd gezegd dat mensen net zo lang gingen stemmen op mij tot ik eruit lag.’ En met ‘die mensen’ doelde ze natuurlijk op Lynn.

Daisy had namelijk – en dat mag in Daisy’s wereld – verschillende meiden ‘afgeluisterd.’ ‘Ik herken je stem!’ riep ze tegen Lynn. ‘Natuurlijk herken je mijn stem. Hoe lang zit ik hier nu al?’ pareerde Lynn. Maar al snel kwam de aap uit de mouw. Zo suggereerde Daisy dat er werd geroddeld door de meiden die sliepen op de benedenverdieping over de meiden op de bovenverdieping. ‘Kim, ik en Lynn slapen beneden en Kim noemt iedereen poes en dus hebben we de poezenclub,’ legde Stephanie uit.

Volgens Daisy sprak deze poezenclub over de meiden van de bovenverdieping als ‘de loserclub.’ Stephanie ontkende het in alle toonaarden. ‘Dat hebben we nooit gezegd,’ riep Stephanie. Ook Lynn ontkende alles. Daisy bleef natuurlijk volhouden. ‘Beneden slapen de katten ook, dus ze slapen al in de stront. Past bij ze.’ Stephanie vond het maar vermoeiend. ‘Ik word doodmoe van al dat wijvengezeur.’

En wij worden doodmoe van Daisy.

De Witte Walvis

Nee, dan had Yoanna het een stuk beter voor elkaar. Zij en Tony smeerden elkaar lekker in op het schip en draaiden zich nog maar een keer om in de zon. Tony vond het best een vermakelijk middag. ‘Yoanna heeft zeker geen verkeerd lichaam.’ Geen idee wat hij van haar persoonlijkheid vond. Yoanna dacht zelf dat haar beugeltje in haar mond de doorslag gaf. ‘Ik denk dat hij dat wel schattig vond.’

Maar het allerleukste aan Yoanna’s date? Het gezicht van Daisy toen Yoanna vertelde dat ze Tony’s witte achterwerk – de witte walvis – hoogstpersoonlijk had aanschouwd. Als blikken konden doden, was Yoanna nu begraven in de koude, Poolse grond. Door Daisy herself.

Ceremonie

Maar hoe dan ook, er moest weer een meisje weg gestemd door Tony. Overigens bekende hij aan Bridget dat dit meisje de laatste keus was die hij makkelijk wegstuurde. ‘Ik mag hier afscheid van nemen. Dat is klaar!’ Daarna liet hij ook nog weten aan zijn presentatrice ‘dat hij nu een man met een tijdbom was. Misschien bespring ik na afloop straks wel een meisje.’

Wil iemand Tony weer op een kameel zetten?

Wonderwel waren de meisjes zenuwachtig. Vooral Lynn zag eruit alsof ze er beslist niet uit wilde. ‘Tony is voor mij een vent met wie ik een toekomst kan opbouwen. Daar ben ik wel mee bezig. Ik hou me bezig met een toekomst en kinderen. En die andere meiden niet.’ Zo Lynn, dat had zomaar een tekst van Daisy kunnen zijn. Blijkbaar leken deze vijanden toch meer op elkaar dan ze dachten.

Maar voorlopig stonden zowel Kim als Daisy in de gevarenzone.

Aan Tony de drilinstructeur om uit te maken wie er in zijn leger mocht blijven en wie niet. Dat was in ieder geval Kathelijn. ‘Je komt steeds dichterbij!’ riep hij. We wilden Kathelijn nog waarschuwen, maar realiseerden ons dat we tegen een tv aan het schreeuwen waren.

Ook Kiki mocht blijven. ‘Je bent de jongste. Doet me wel nadenken. Maar je mag blijven,’ keek hij haar streng aan. Alsof Kiki er iets aan kon doen dat ze zeventien was. Natuurlijk mocht ook Yoanna blijven.

Maar het werd pas echt feest toen Tony Lynn – zonder echte reden – naar de gevarenzone stuurde. Tot plezier van Daisy die nu ronduit glunderde. ‘Dat Lynn naast mij stond vond ik geweldig. Ik was haar helemaal beu met haar gezeik.’

Ook Mandy mocht – ondanks haar ‘slechte’ gedicht – blijven. Aan Stephanie spendeerde hij meer woorden. ‘Heb je het wel naar je zin?’ Stephanie knikte. ‘Laat jezelf weer eens zien. Niet om het winnen, maar om jezelf zijn. Voor nu ben je door,’ riep Tony. Jezelf zijn. Dat is een goede. Ga maar eens lekker jezelf zijn als iemand als Daisy om je heen zwermt.

Lynn vertrekt

Want Daisy mocht namelijk wel blijven en verliet met een grote grijns snel de gevarenzone. En dus mocht onze drilinstructeur kiezen tussen Lynn en Kim. En nee, Lynn zag er niet alsof ze iemand wilde slaan. Ze zag er eerder uit als een zielig hoopje ellende. Vooral toen ze hoorde dat ze weg moest. ‘Hij doet wel iets met mij en dan vind ik het jammer dat ik dat niet kon loslaten op hem.’

Ehm ja. Dat doet Daisy wel voor je. Overigens vond Daisy het vertrek van Lynn het hoogtepunt van de avond. ‘Ik heb echt genoten!’ En ook Tony bleef wazig over de reden waarom hij Lynn naar huis stuurde. ‘Dat beter leren kennen zit er niet in.’ Voor de rest van de meisjes hopen we dat Daisy hem niet iets heeft ingefluisterd. Het zou toch niet?

Volgende week

Volgende week richt Daisy weer eens haar pijlen op Stephanie. ‘Ik drink jouw bloed alsof het tomatensap is,’ wordt dan al één van Daisy’s verbale hoogtepunten. En natuurlijk durft ook Kim volgende week iets niet. Zal wel weer iets te maken hebben met sport. Tot dan.