The Face: Aflevering 6 – ‘Dit is het zoveelste excuus!’

De modellen van The Face hebben al heel wat voor hun kiezen gekregen. Denk aan naaktshoots of paarden als tegenspelers. Maar het kan natuurlijk altijd erger. Dit keer moeten de modellen een beetje leuk poseren in de sneeuw. En dat vinden sommige modellen best koud …

Op de foto met een python

Maar de meiden kregen niet alleen de nodige kou te verduren, zij moesten eerst nog een special job zien binnen te halen voor L’Oreal Paris. En zoals we allemaal weten, is L’Oreal Paris sponsor én een grote speler in de cosmeticawereld. Krijg je een contract aangeboden van dit merk, dan zit je geramd in de modellenwereld. En het winnen van die special job zou toch een mooi opstapje zijn.

Al moesten ze daar wel wat voor doen. Want deze reclamecampagne voor een nieuwe lipstick was gebaseerd op het paradijselijke verhaal van Adam en Eva. En waar denk je dan nog meer aan? Juist. Een slang. En in dat kader droegen ze een grote, gele python binnen. Het ding was énorm. Geen wonder dat Rabia de handen voor haar gezicht sloeg. Chelsey ontsteld keek en Anne meteen de andere kant opkeek. Alleen Sharona stond er nog redelijk ontspannen bij. As usual.

En terwijl Rabia zo ongeveer achter de rug van iedereen dook, bleef Sharona naar de python kijken. ‘Het is wel eng, maar het hoort er gewoon bij. Ik wil het gewoon winnen en dan gaat er bij mij een knop bij mij om.’ Dat omdraaien ging zo succesvol dat Sharona meteen de slang maar begon te aaien. Ze riep nog net niet ‘lief klein slangetje.’

Mark my words, die Sharona gaat nog ver komen.

‘Ze duwen er niet zomaar een valse slang in,’ riep Sharona. En ze zat er reuze ontspannen bij. De slang lag dan ook relaxed op haar schouder. ‘Te gek!’ riep de fotograaf. Chelsey keek met grote ogen toe. ‘Het is toch een wurgslang. Je kunt ze niet vertrouwen. Ook al zegt de eigenaar van wel!’ En ook Rabia moest wennen aan de slang. Ze vond het dan ook zichtbaar eng dat de slang om haar nek slingerde.

Kunnen we ons wat bij voorstellen. Ik hoef ook geen slang om geen nek.

‘Wil je die campagne of niet,’ moedigden ze haar aan. En de welbekende knop ging ook bij Rabia om. ‘Ze werd toch brutaal. Waanzinnig mooi,’ constateerde de fotograaf na afloop. Rabia had nog wel een goed advies voor de twee andere meiden. ‘Focus je alleen op de lens van de camera, want zodra je je blik afwendt en je ziet dat beest?’ Chelsey en Anne trokken van schrik gekke gezichten …

‘Ik vond het zo eng,’ riep Chelsey. Tot de slang op haar schouder lag. ‘In een keer lag hij daar en ik dacht, dat valt best mee.’ En hoppa, Chelsey ging opeens als een speer. Bij Anne ging het precies andersom. ‘In het begin vond ik het niet eng, maar toen ging de slang helemaal daar zitten,’ en ze wees naar haar hals. ‘Au, au, dat doet echt pijn.’ En een traantje gleed over haar wang. De fotografe had er wel een verklaring voor. ‘Ik denk dat zo’n slang echt aanvoelt dat iemand echt bang is.’ Maar ze bleef wel volhouden. Bikkel.

Chelsey werd uiteindelijk beloond voor haar doorzettingsvermogen, want zij won. En eerlijk is eerlijk, Chelsey en de slang vormden een prachtig plaatje. We begrepen opeens waarom de slang Eva ooit verleidde een hap uit de appel te nemen.

Casting mannen

Ook de mannen moesten aan het werk. En wel voor ontwerper Sepehr Maghsoudi ( He, kenden we die niet uit Project Catwalk?). Hij zocht modellen voor zijn up and coming modeshow. ‘Ik wil dat jullie het gevoel van een warrior laten zien!’ Vond John geen probleem. ‘Ik vecht natuurlijk ook wel veel met kickboksen. Motorcross …’ Ha, onze John bleek dus een sportieve jongen.

En natuurlijk moest Stefan zijn shirt uitdoen en wat push-ups doen. Want Simon is de meest gespierde boy van de groep. Stefan had er iets meer moeite mee. Al lukte het Pluk ook niet echt goed. ‘Normaal kan hij het beste lopen, maar op één of andere manier had hij het thema Warrior verkeerd begrepen. Ik heb hem nog nooit zo slecht zien lopen,’riep Simon. John vond het logisch. ‘Hij loopt normaal als een chickie. Dan is best wel moeilijk om mannelijk te lopen als jijzelf niet mannelijk bent.’

Hoe bedoel je, steek onder water?

Dan kon John helemaal tevreden toekijken toen de ontwerper met de onuitspreekbare naam John, Stefan en Pluk koos voor de show. Pluk baalde als een stekker. Vooral omdat de beste man wist dat hij stiekem best goed kon lopen én lekker op een foto kon staan. ‘Dat klinkt arrogant.’ Maar arrogant of niet, Pluk kreeg als enige de opdracht niet.

Hysterische catwalknicht

En terwijl Pluk een tikje depri achterbleef in het modellenhuis, vertrokken de andere jongens in die rare gesponsorde autootjes naar de modeshow. Simon moest het tijdens de repetities doen met een kort latex broekje. Voelde voor hem totaal niet ongemakkelijk. ‘Ik kan me nu goed inleven als The Warrior,’ grijnsde Simon die zichtbaar blij was dat hij weer een kans had om zijn gespierde torso te laten zien.

Stefan had nog wat tijd nodig om aan het concept ‘warrior’ te wennen. ‘Als ik naar de kleding kijk, denk ik: wat is hier warrior aan?’ Had hij een punt mee trouwens. Het was meer de look van hoe-overleef-ik-als-warrior-vanavond-de-Reguliersdwarsstraat?

John hield zich daar trouwens helemaal niet mee bezig. Die zat alweer achter de vrouwelijke modellen aan. ‘Het is fijn om het huis uit te gaan, en echte vrouwen te ontmoeten.’ Tuurlijk John. We geloven je meteen. We denken helemaal niet dat je je zo uitlaat over je vrouwelijke mede-kandidaten omdat ze al lang op jou uitgekeken zijn.

Maar wat schetste echt onze verbazing? Zelfs Stefan was aan het flirten met de vrouwelijke modellen. Zagen we nou echt dat hij telefoonnummers aan het uitwisselen was met een beeldige brunette? Geen idee of het mag en of het professioneel is, maar amusant was het wel. Al was een hysterische kleine catwalknicht het echte hoogtepunt van de avond. ‘Jullie moeten strak, stoer, boos  en als een warrior lopen!’ En hij schroomde niet om de jongens gillend en schreeuwend te corrigeren. Waar nodig dribbelde hij er snel achter aan om te laten zien aan de modellen ‘hoe het moest.’

Zoals een Amerikaans vriendje van mij zou zeggen: Inside of him was a tall, goodlooking model screaming to get out.

Simon zag er ook de humor van in. ‘Als een kleine pinda zoiets zegt, vind ik dat hysterisch.’ En ook John en Stefan leken niet bijzonder onder de indruk. Die trokken een strak gezicht, dachten dat ze liepen als een warrior en klaagden niet. Het leverde John zelfs de winst op. ‘Ik ben blij dat ik heb gewonnen heb en niet Stefan. Daardoor loop ik verder op hem uit.’

Want voor de mensen die The Face eerder nog niet zagen, het is de laatste tijd telkens stuivertje wisselen tussen John en Stefan. Geheid dat één van de twee in de finale komt. Overigens baalde Simon wel. ‘Als ik had gewonnen, had ik echt een voordeel gehad ten opzichte van Pluk.’

 

Frictie tussen Sharona en Rabia

De meiden waren intussen bezig met hun carrière na The Face. De winnaar wordt namelijk gecontracteerd door een groot modellenbureau: Future Faces. En nu konden ze alvast kennismaken met hun booker die hen bestookte met vragen. Wat denk je van pareltjes van vragen als ‘wat wil je hiermee bereiken?’ Leverde weer fijne antwoorden op als ‘ik wil groeien’ en ‘ik wil graag over de hele wereld reizen.’

Sharona besloot dat dit ook een goede gelegenheid was om zichzelf eens lekker op de kaart te zetten. ‘Ik denk dat ik de beste ben omdat ik de beste foto’s heb.’ Bam, daar hadden de andere meiden niet van terug. Rabia keek nu ronduit geërgerd. ‘Ze heeft hard gewerkt, maar zij had een makeover nodig. Wij zien er allemaal nog hetzelfde uit,’ kaatste Rabia terug. De booker keek bedenkelijk. Want ja, Rabia had zich natuurlijk wel een beetje laten kennen. Al gaf Rabia later – tussen de regels door weliswaar – toe, waarom Sharona haar zo dwarszat. ‘De groep heeft haar onderschat. Ze is een kamper, maar ze groeit met de dag.’

Lees: die kamper wordt een verrekt sterke concurrent.

Opsteker voor Pluk

Pluk en Simon hadden wel andere dingen aan hun hoofd. Zij oefenden samen met hun coach Mark voor een digitale casting. Dat hield in dat ze op camera bepaalde emoties moesten uitbeelden. Vooral Pluk knapte daar reuze van op. ‘Mark weet gewoon heel veel. Hij legt gewoon dingen kort en krachtig uit.’ Pluk sloeg er thuis acuut van aan het sporten.

Duoshoot

Dat had hij ook wel nodig voor de komende duoshoot. En die vond plaats op een kasteel in een winters landschap. Leverde een prachtig plaatje op, maar wordt toch wat minder leuk als je hoort dat je daar in moet werken terwijl het -11 is. Dan wordt toch iedereen wat minder enthousiast. Toch was dit precies wat van de modellen verwacht werd.

En ze hadden dubbel pech, want het ging om een campagne voor de zomercollectie van sponsor en schoenenmerk Clark’s. U weet wel, da’s dat merk met die hekserige marketingmanager. Natuurlijk hadden ze die weer uit één of andere kast getrokken. ‘Ik verwacht inzet en doorzettingsvermogen,’ riep ze alsof de jongens en meisjes hoogstpersoonlijk mensen van de Taliban uit Afghanistan moesten plukken.

Natuurlijk werden de koppels ook weer van tevoren geformeerd. Dat hield in dat Pluk en Anne het eerste duo vormden. Pluk was niet onverdeeld blij. ‘Anna is jong. Ook jong in haar hoofd.’ Ja Pluk, het kind is vijftien. Wat wil je? John en Chelsey waren juist erg in hun nopjes met elkaar. ‘We passen goed bij elkaar op camera.’ Stefan en Simon moesten juist met elkaar rooien. En oh jee, concurrenten Rabia en Sharona ook.

Pluk en Anne waren als eerste aan de beurt. En hoewel Anne wat opstarttijd nodig had (‘Zo hou je niet een theepot vast!’ riep de hekserige marketingmanager’), pakte de fotoshoot toch goed uit. Zelfs de marketingmanager was tevreden. Al was ze het meest tevreden over Pluk. ‘Hij was continu goed.’ Way to go Pluk. Dat had-ie nou net even nodig.

John en Chelsey werden in tussen in tuigjes gehesen. Zij moesten namelijk poseren tegen een balkon. John nam de opdracht wel héél letterlijk en sprong tot grote schrik van de rest van de crew meteen op de balustrade. John begreep niet waar mensen zich druk om maakten. ‘Ik sta tijdens shoots ook op balustrades van gebouwen van vijftig etages. Vind ik ook niet eng.’ Douze points voor John. Al was de marketingmanager na afloop van de shoot best gerust gesteld. ‘Maar Chelsey moet oppassen dat ze niet verveeld overkomt op de foto.’

Nou niet meteen denken dat de hekserige marketingmanager soft was geworden. Simon en Stefan kregen tijdens de volgende shoot de wind van voren. ‘Jullie staan erbij alsof je hier al een half uur staat!’ Ze zuchtte nog maar eens. ‘Simon heeft een hele dode blik.’ En Stefan? Die hoopte maar dat ze de duoshoot wonnen. Al wist hij wel beter. ‘Maar Simon lacht nooit.’ En helaas, dat moest de beste man nou net doen.

Nee, dat zag er niet veelbelovend uit voor Simon en Stefan uit.

Maar dat gold ook voor Rabia en Sharona. Vooral omdat Rabia al meteen begon te mekkeren. ‘Ik had een wit met blauw jurkje aan waarvan ik persoonlijk vond dat mijn lijf daar in wegviel. Sharona had wel een gekleurd jurkje aan.’ Sharona bleef overigens cool and collected. ‘Het was voor mij een makkelijke shoot. Ik moest wel op mijn houdingen letten.’ Maar ach, ze zat op een schommel, trok haar mooiste gezicht en keek glimlachend naar Rabia.

Dat viel ook de rest van de crew – inclusief fotograaf, marketingmanager én booker Jeroen – op. ‘Jij bent een vamp, maar zij steelt de show op dit moment,’ riepen ze tegen Rabia. Vervolgens maakte het eerder zo beheerste model de cruciale fout om tegen de klant – lees marketingmanager – in te gaan. ‘Maar alle aandacht gaat naar de schommel.’ Dat schoot bij mevrouw de marketingmanager in het verkeerde keelgat. ‘Jij moet gewoon doen wat de klant zegt.’

Een goed moment voor Jeroen om Rabia apart te nemen. Dat werd een bijzonder vervelend gesprekje. ‘Het is het zoveelste excuus van jou,’ riep Jeroen. Rabia probeerde zich te verdedigen. ‘Wanneer heb ik dan excuses gebruikt?’ Ook daar was Jeroen niet van onder de indruk. ‘Dit komt op mij over alsof je voor de eerste keer op de set komt.’ Rabia ontkende dit allemaal weer. ‘Ik moet jou wel verkopen,’ gooide de man in de groep. ‘Ik doe mijn best,’ probeerde Rabia nog. ‘Dat komt er niet uit,’ riep Jeroen op zijn beurt. ‘Ik doe het niet. Fiks het zelf maar.’ En met een ‘dag Jeroen’ droop Rabia af. Maar fiksen deed ze de shoot wel. Tot genoegen van de marketingmanager. ‘Uiteindelijk heeft ze zichzelf toch getrotseerd. En het goed gedaan.’’

Maar of dat genoeg is?

‘Wat is je filosofie?’

Daarna mochten de jongens nog op bezoek bij het modellenbureau dat de winnaar straks contracteert. De ene jongen deed het wat lekkerder dan de ander. Zo was de booker te spreken over het loopje van Pluk, vond de man Simon ‘erg sexy’ en moest Stefan ‘aan zijn torso werken.’ John liet meteen al het achterste van zijn tong zien toen hij gevraagd werd wat hij vond van modellenwerk. ‘Wat is je filosofie?’ vroeg hij nog aan John. Die haalde zijn schouders op. ‘Het is niet zoveel werk en het verdient goed.’ Aan het gezicht van de booker te zien, was dit niet het goede antwoord. Die John.

Ontslagronde

Eens kijken of John zich dan wel kon handhaven in de ontslagronde. Maar niet voordat presentatrice Sylvie van der Vaart voor bijna iedereen een leuke mededeling had. ‘De modellen die na de ontslagronde nog in de race zijn, gaan naar New York!’ De reacties waren ronduit enthousiast. Maar ja, dan moesten ze niet verliezen …

Belangrijk dus om te weten wie de duoshoot had gewonnen. Dat was Anne. En dus ook Pluk. Booker Jeroen deelde natuurlijk ook nog prijzen uit voor ‘beste workattitude.’ ‘Het is een saaie keuze, maar het wordt toch weer Sharona.’ Rabia’s gezicht sprak boekdelen. Maar ook John kreeg tot onze verbazing een prijs voor ‘beste workattitude.’ Zijn coach Philip Riches reageerde opgelucht. ‘Eindelijk, my god!’

En dat betekende dat Anne voor de eerste keer was veilig gesteld. En ook John bevond zich nu ook in een veilige positie. Dat betekende dat de rest nu streng beoordeeld werden op hun prestaties

Team Frederique

Zoals te verwachten kreeg Rabia een aantal kritische vragen over de laatste fotoshoot met Sharona. ‘Wat is er gebeurd?’ Rabia haalde eens diep adem en deed haar verhaal. ‘Tijdens de shoot kreeg ik te horen van Jeroen dat Sharona beter op de foto staat. Ik heb dat nog niet gehoord van een booker dat hij een model zo bekritiseerd in de aanwezigheid van een klant. Ik voelde me aangevallen. Ik had het gevoel dat ik alleen maar kritiek kreeg.’ Tussen de regels door, begreep iedereen dat ze vond dat Sharona het favoriete model was van booker Jeroen.

En nee, daar werd niet begripvol op gereageerd. ‘Ik hoor alleen maar excuses!’ riep Olcay Gulsen. Rabia gebruikte weer dezelfde woorden die ze ook tegen Jeroen eruit gooide. ‘Wanneer heb ik excuses gebruikt?’ Net als Jeroen stamelde ook Olcay een beetje. ‘Het zijn allemaal dingen. Je hebt moodswings, maar je moet doen wat de klant wil!’

Coach Frederique leek zich van keihard commentaar te onthouden en beperkte zich tot de foto. ‘Ik vond de foto ook niet zo …’  Rabia keek alsof ze een brok in haar keel wilde wegslikken. Konden we ons wel iets bij voorstellen. Zo slecht was Rabia nou ook alweer niet. Integendeel. Maar hou Sharona bij haar uit de buurt,

Sharona was zich natuurlijk van geen kwaad bewust en kreeg het ene na het andere compliment. ‘Je bent jezelf echt aan het ontplooien als model. Je hebt verschillende looks. Dat is ook een gave die je moet hebben als model,’ riep haar coach. Al had Olcay een ietwat apart commentaar. ‘Ik vind je wow, maar ik zou je niet boeken.’ Iedereen schrok zichtbaar. ‘Omdat ik Chelsey zou boeken!’ riep Olcay lachend. Logisch, aangezien Chelsey haar enige overgebleven kandidaat is. Die Olcay toch. Helemaal niet competitief.

En Rabia? Haar gedrag kwam haar duur te staan, want coach Frederique besloot haar toch te nomineren …

Team Olcay

En natuurlijk prees Olcay haar enige kandidate Chelsey de hemel in. ‘Ze pesten mij dat ik nog een meisje heb, maar ik heb ‘the best model of the class. Je hebt geen drie meiden nodig om te weten dat je gaat winnen.’ En eerlijk is eerlijk: Chelsey is ook goed. Dat zag ook coach Riches na het zien van de foto voor L’Oreal.  ‘Well done Olcay!’

Maar best model of the class of niet, Chelsey werd als enige kandidaat toch genomineerd. Was ze niet blij mee. ‘Ik heb gewonnen, moet ik nog tegen Rabia lopen. Ik zou het lullig vinden als ik eruit moet.’

Team Riches

Philip Riches had nog twee kandidaten over. En wat voor kandidaten. Dat waren de goudhaantjes Stefan en John. Vooral John kreeg de nodige veren in zijn achterste gestoken. ‘Ik ben een trots man, my baby is growing up,’ slijmde Riches. John grijnsde voluit.

En Stefan? Die werd nog door Sylvie geplaagd met zijn geflirt met de vrouwelijke modellen tijdens de laatste modeshow. ‘Ben je toch uit de kast gekomen?’ riep Sylvie die zich twee seconden later haar faux pas realiseerde. Gelukkig konden ze er allemaal hard om lachen. Heeft die Stefan toch nog humor.

Helaas voor hem werd hij wel genomineerd. Want ja, John was al veilig gesteld.

Team Mark

En daarna was Pluk aan de beurt. De man kreeg een paar mentale opstekers. Met dank aan de goede foto met Anne. ‘In het echt vind ik je een dametje, maar op foto’s echt een man,’ riep Olcay die overal een mening over heeft. En ook coach Mark was tevreden. ‘Je bent wel klein maar je werkt goed.’

Simon kreeg juist meer kritiek te verduren. Zo was zijn foto niet goed en was hij stiekem toch te breed voor de meeste kleding tijdens modeshows. Maar ja, dat torso van de jongen maakte veel goed. ‘Je hebt wel de juiste mentaliteit,’ besloot Olcay. Ja, zo kan je het ook noemen.

Daar had Simon niet zoveel aan, want hij werd toch genomineerd.

Final Runway

Drie maal raden wie na The Final Runway The Face moesten verlaten? Dat was toch Rabia. Blijkbaar pasten haar assertiviteit en foto’s niet in hun straatje. Hoe jammer ook. Net aks Simon die nog zijn best deed om er een beetje toonbaar uit te zien in idiote kleding.

Rabia en Simon, we zullen ze missen.

Volgende week

En volgende week? Dan vertrekken de jongens en meisjes naar New York. Al heeft John bij aankomst een groot probleem. Het wordt zelfs zo ernstig dat hij moeite heeft om de VS binnen te komen. Of hem dat lukt zien we volgende aflevering. Tot dan!