Ook zo’n zin om een Nederlandse Hollywood Vrouw te worden? Werp één blik op Nederlandse Hollywood Vrouwen en je weet hoe je dat kunt worden. Zo leert Yolanda je hoe je een perfecte trouwjurk creëert, laat Myrthe zien hoe je moet daten, zoekt Prinses Inge een geschikt plaatsje voor een Oscar op een boot en neemt Conchita een album op met een rockster. Als dat geen goede cursus wordt …
Tripod meets Lassie
Helaas had Prinses Inge aan zichzelf niet genoeg. In een onbesuisd moment had ze namelijk bedacht dat haar hondje Tripod geknipt zou zijn als acteerhond. Nu weet ik niet of U Tripod eens goed bestudeerd heeft, maar dit hondje is zo lelijk als de nacht. Het is zo ongeveer een Chihuahua, trippelt rond op drie poten ( vandaar ook de naam) en wordt door iedereen gehaat die geen Inge heet. Daarbij luistert het ding naar niemand. Zelfs niet naar ‘mama Ige.’
Geen Lassie-materiaal, zou je denken. Helaas dacht Prinses Inge daar heel anders over. Em om dat te bewijzen liet ze hem maar eens beoordelen door een hondentrainer. Of zou je het een hondenacteercoach noemen in Hollywood. Maakt niet uit, voor Inge was het belangrijk genoeg om een stretchlimo in te huren. Als ster moet je natuurlijk wel in stijl arriveren. Inge vond het leuker dan haar hond. ‘Daar zit je dan te zitten, samen met mama!’
Arme Tripod. Die wist nog niet wat ‘m boven het hoofd hing.
Wel reageerde hij niet gezellig op de hond van de acteercoach die daadwerkelijk wel een paar kunstjes kon demonstreren. ‘En dit is nog maar een beginner,’ sprak de coach trots. Tripod was alleen maar aan het blaffen, ondanks pogingen van Inge om hem in toom te houden. ‘Als je niet normaal doet, ga je naar huis en word je nooit beroemd.’
Ja, dat zei ze inderdaad tegen haar hond.
De trainer probeerde er strak glimlachend nog een positieve draai aan te geven. ‘Wil je laten zien wat jouw hond kan?’ vroeg ze aan Inge. Zij moest al meteen toegeven dat Tripod niets noemenswaardig kon laten zien. ‘Ook al is het lopen aan een lijn?’ probeerde de trainer. En daar hinkte Tripod vrolijk de zaal door. Hartverwarmend, maar dat kan natuurlijk ieder hondengeval.
De trainer deed nog een nobele poging om met Tripod aan de slag te gaan, maar het bleef haken op een Martin Gaus niveau van nul komma nul. Er was geen eer te behalen aan Tripod. Dat probeerde de trainer ook in een lang verhaal duidelijk te maken aan Inge. Het kwam er op neer ‘dat ze er geen vertrouwen in had dat hij een klus kreeg aangeboden omdat ze normale honden willen.’ Daar had ze heel veel tekst voor nodig omdat uit te leggen. Ongetwijfeld om Inge niet te kwetsen. Sloeg niet aan bij onze prinses. ‘Als mensen hele lange verhalen tegen me aanhouden, dan draai ik weg. En dan denk ik na over welke boodschappen ik moet doen,’ en Inge rolde met haar ogen. Bovendien geloofde ze de vrouw in kwestie niet. ‘Die vrouw die zoveel praatte vond Tripod geen talent. Daar is ze helemaal mis in, Tripod is het grootste talent.’
Yeah right.
Maar Inge was echt hardleers en sleepte Tripod gewoon mee naar een andere acteercursus. Daar moest hij door hoepels springen. Nu was Tripod veel van plan, maar door een hoepel springen was niet zijn idee van een feestje. Snel zocht hij dekking achter de benen van Inge. Het leek Inge dan ook een uitermate verstandig plan om de ruimte te verlaten. ‘Als ik wegga, doet hij het misschien wel. Misschien ligt het wel allemaal aan mij.’ Maar nee, Tripod raakte in paniek toen hij zijn ‘mama’ de kamer zag verlaten. En natuurlijk kon Inge het niet laten om even te kijken. ‘Ik keek om het hoekje en hij zag mij eerder dan dat ik hem zag.’ Geen wonder dat de tweede trainer kort en krachtig was over de prestaties van Tripod. ‘Hij is er nog niet klaar voor. Het is geen acteerdier.’ En eindelijk, eindelijk, eindelijk viel het kwartje bij Inge. ‘Het was niet een geslaagde ervaring.’
‘Je bent aangenomen!’
Gelukkig hadden Myrthe en Conchita andere dingen te bespreken tijdens hun lunchmeeting. Want herinnert U zich nog de vorige aflevering. Hierin had Conchita drie fotografen – onder wie Myrthe – uitgenodigd om haar nieuwe kinderkledinglijn te fotograferen. Vandaag kon Myrthe haar het resultaat overhandigen. ‘Ik ben toch nerveus. Iemand anders gaat toch je foto’s beoordelen.’ En ze mocht dan wel op vriendelijke voet staan met Conchita, dat betekende niet dat mevrouw C. alles maar leuk vond. ‘Ik ben zo nieuwsgierig. Als het slecht is, dan gaat het meteen in de prullenbak!’ Maar gelukkig voor Myrthe reageerde Conchita reuze enthousiast. ‘Je bent aangenomen!’ Myrthe slaakte een zucht van opluchting. ‘Dat wilde ik horen!’
‘Alles gaat fout’
Drie maal raden waar Yolanda mee bezig was. Haar huwelijk natuurlijk. Met nog maar een paar dagen te gaan, moesten de laatste dingen nog geregeld worden. Denk haar en make-up. Ook daar had onze controlfreak vastomlijnde ideeën over. Aan de gerenommeerde ‘hairstylist’ om ‘deze visie’ zo goed mogelijk uit te voeren. Was geen makkie voor de beste man. Zo vond ze haar Grace Kelly rol ‘te bol’ en was de make-up ‘te zwaar.’ Het moest allemaal ‘losser en lichter.’ We werden er plaatsvervangend moe van. Yolanda besloot om eieren voor haar geld te kiezen en het haar en de make-up zo te houden. ‘Ik ga dadelijk de jurk aanpassen en kijken hoe het staat. Eerst wilde ik huilen, want de jurk was niet goed en het haar niet goed en de make-up niet. Alles gaat fout.’
En dat lieve mensen, is het leven van een controlfreak.
Die zenuwen werden nog een keer goed op de proef gesteld tijdens doorpassessie 658 van haar bruidsjurk. En oh god, moederlief en een tante waren ook present. Maar dit maal was moeder helemaal niet zo kritisch. Ze keek eerder bezorgd naar Yolanda die klaagde ‘dat ze er weer te dik uitzag in de jurk.’ Een zestienjarige zeurdoos is er niets bij. Yolanda zag de blikken van haar eigen moeder wel. ‘Dan zegt ze tegen me: Yolan, je bent zo dun. Maar dan zeg ik, voor de begrippen hier, ben ik normaal.’ En dus moest de jurk weer vermaakt worden. ‘Ik laat de jurk net zolang vermaken tot het echt goed zit. Het is echt een hele dure jurk.’
Overigens had Yolanda’s familie wel een punt toen ze vroegen of ‘Yolanda wel in haar bruidsjurk kon zitten.’ Geen overbodige luxe. ‘Ik kleed me aan om mooi te lopen!’ was het weerwoord van Yolanda. Al moest ze ook wel grinniken om haar moeder. ‘Af en toe zie ik haar denken: van wat voor planeet komt zij?’ For the record, Yolanda kon maar amper zitten in de jurk. Zo stom was de opmerking dan ook weer niet.
Al was het niet alleen maar kommer en kwel.’Ik geloof dat de jurk nu wel beter staat,’ besloot ze na de hele lange sessie. En ook over de make-up was ze nu beter te spreken. Misschien komt het dan toch nog allemaal goed voor Yolanda.
Thank god.
Rockchick Conchita
Goddank dat we duizendpoot Conchita nog hadden. Zij reed met haar assistent naar een opnamestudio. Mevrouw ging namelijk een rockplaat opnemen. En ja, Conchita kan zingen. En goed ook. Allemaal leuk en aardig, maar dan moet je nog wel even de studio vinden. Die was niet in Beverly Hills, maar in een pauperwijk. Voor Conchita’s begrippen dan. ‘Het lijkt het getto wel!’ riep ze tegen haar assistent. ‘Ik wil nog niet dood!’ piepte het kleine meisje.
En even voor de leuk. Hier alvast een voorproefje van de zangkunsten van Conchita:
Al besefte ze niet dat haar een echte bijna dood ervaring te wachten stond. Want nadat de opnamestudio gevonden was, stuurde Conchita haar assistent erop uit in haar veels te grote auto om een flesje water te halen. De assistente werd lijkbleek. Niet alleen omdat ze zich amper raad wist in de auto, maar ook omdat ze de weg niet wist. En per ongeluk Conchita’s telefoon had meegenomen. Een ramp natuurlijk in Conchita’s wereld. ‘She’s going to kill me!’ Gelukkig kon de bazin er nog om lachen. ‘Het is een schatje, maar ze is zo onhandig!’ Nadia schoot intussen goed in de stress. ‘Ze heeft al zeven voicemails!’
Maar stiekem had Conchita het veel te druk om zich druk te maken over Nadia en het flesje water. Vriend Sebastian Bach en zijn vriendin Minny waren namelijk de studio binnen gekomen. Voor de mensen die Bach niet kennen: dat is een hele bekende Amerikaanse rocker die wat betreft zijn uiterlijk en muziek nog altijd in 1989 is blijven hangen. En leuk dat ze dat vinden in de VS.
Om maar even een voorbeeldje te geven hoe hij nog in de rockscene zat. ‘Ik had deze week Axl Rose aan de lijn en hij herinnerde zich Conchita nog. Dat gebeurt niet vaak, want Axl Rose is héél privé.’ Conchita glunderde toen ze het verhaal hoorde. ‘Hij herinnerde zich ook dat jullie samen hebben gezongen!’ riep Bach. Conchita glunderde nog meer. Waarschijnlijk deed het haar denken aan haar gloriedagen toen ze ook nog de vriendin was van Kid Rock.
Conchita de rockchick. Stiekem vinden we deze kant toch iets leuker dan de oppervlakkige Louis Vuitton kant.
En terwijl Conchita en Sebastian Bach de longen uit hun lijf aan het zingen waren in de studio, stormde Nadia de assistente de studio in. Met het beruchte flesje water. ‘I’m so sorry! Je hebt zeven vociemails!’ Conchita grijnsde. ‘Ik zou je zo willen ontslaan!’ Maar dat deed ze niet. ‘Ik kan niet boos zijn op Nadia, het is zo’n schatje.’ En dus concentreerde ze zich maar op het ding dat ze moest doen: zingen.
Had ik al gezegd dat ik fan ben van Conchita. Maar dan wel van de rockchick.
All about the wimpers
Myrthe was ook op haar eigen manier bezig met haar uiterlijk. Want om het weer te maken in de modellenwereld, moest er wel een beetje gesleuteld worden. ‘Als ik aan de bak wil als model, is het wel handig om de natuur af en toe een handje te helpen.’ En dus liet ze haar wimpers verven en verlengen bij een specialiste. Doet iedereen in Hollywood. De specialiste was niet vies van een beetje name dropping. ‘We doen Julia Roberts, de Osbournes en diverse actrices uit soapseries.’
Het resultaat was – volgens Myrthe dan – spectaculair. ‘Ze was 45 minuten met mij bezig. Ik was nieuwsgierig of ik eruit zag als een dragqueen. Maar i love it! Het is zoveel beter, waarom doet iedereen dit niet. Je hebt gewoon geen mascara meer nodig!’
Maar wel een vette bankrekening. Dat vergat Myrthe er even bij om te vertellen.
‘Hier is je Oscar!’
Gelukkig hadden we ook nog Inge die even lekker decadent wilde doen op een jacht. Op een jacht van een vriend that is. Samen met haar assistent sjouwde ze dozen met eten naar de boot. ‘ik hoop dat iedereen honger heeft, want ik heb voor een weeshuis aan eten bij me.’
Eh Inge, het is LA. Daar eet niemand vrijwillig. Als er een pil bestond om door te ademen terwijl je nooit meer hoefde te eten, zouden ze ‘m slikken.
Maar natuurlijk was Inge’s aandacht ook zo weer afgeleid. Mevrouw moest namelijk haar schoenen uitdoen voor ze de boot opging. ‘Het wordt tijd voor een boot en tapijt waar ik wel mijn schoenen kan aanhouden.’ Maar haar ergernis werd pas echt groot toen een aantal gasten niet dreigden op te dagen. ‘Het is zo Hollywood om dat te doen. Dat zouden mijn Nederlandse vriendinnen nooit doen. Die komen altijd op tijd!’ riep ze tegen de overige gasten.
Maar ze kon opgelucht ademhalen, want de laatkomers arriveerden toch.
En zo stuurde Inge’s vriend de boot de haven uit. Grappige man trouwens. ‘Als iemand drugs of pillen heeft, geef ze dan aan mij. Dan verstop ik ze!’Het bleek dan ook een ietwat fout aangeklede, iets te bruine muziekcomponist die ooit Oscars had gewonnen voor films als Footloose. Die Oscars ging Inge dan ook zoeken en ze vond ze ergens in een kastje op een boot. Verheugd nam ze het beeldje mee naar het dek. ‘Kijk eens wat ik gevonden heb!’
Maar de sfeer werd al snel verprutst door Inge’s vriendin, Sonja. Zij bleek een fobie voor open water te hebben. Ook dat kan alleen in Hollywood. ‘Ik zie geen andere boten,’ kreunde ze. Inge probeerde haar nog gerust te stellen. ‘Als er iets gebeurt, dan zwem ik met jou en Tripod op mijn rug terug naar de haven.’ Maar met de kapitein koos eieren voor zijn geld en stuurde de boot weer de haven in. Tot opluchting van Sonja die met iedere knoop gezelliger werd.
Net als Inge. Die zag een pelikaan aan voor een zwarte zwaan en bleef maar doorblaten over Europese mannen die niet besneden waren. ‘In Europe they use cheese en turtlenecks!’ We kunnen rustig concluderen dat Inge zo dronken was als een tor. Eenmaal aan de wal deed ze nog een mooie striptease en ze schreeuwde ze uit volle borst naar haar vriend. Die maakte rustig zijn boot schoon. Inge had later geen idee hoe ze zich had gedragen. ‘Daar weet ik niets vanaf! Ik herinner me er niets van…’
Myrthe op date
Myrthe gedroeg zich een stuk beter, maar zij had dan ook een date met een Nederlandse IT-ondernemer. En dat was maar goed ook, want Myrthe had het gehad met de Amerikaanse mannen.’Je bent altijd een stap achter. Ook al spreek je goed Engels, je moet je wel goed kunnen uitdrukken in een huwelijk.’
Dan maar hopen dat ze zich kon uitdrukken bij deze Toon. De man had er alles aan gedaan om er een leuke date van te maken. Zo nam hij haar mee op een boot ‘om walvissen te kijken.’ Myrthe keek verveeld. ‘Wat hij niet weet, is dat mij ex een zeilboot had. Ik heb al duizend walvissen gezien. Het klinkt verwend, dat weet ik.’ En dat gaf ze eenmaal op de boot – een stuk eenvoudiger dan het exemplaar van haar ex – toe aan Toon. ‘Mijn ex had een boot en hij was geobsedeerd door dat schip. En dan zie hij ook helemaal niets.’ Haar date lachte wat ongemakkelijk. ‘Dus ik maak echt indruk?’
Maar desondanks bleef het gezellig. Knap, want als je één ding niet moet doen is het noemen van je ex op je eerste date. Maar terwijl Toon was onzekerder werd, hield Myrthe de moed erin. Gelukkig had Toon nóg een verrassing. Ze gingen nu vanuit de lucht in een klein vliegtuigje walvissen spotten. Een soort van ter land, ter zee en in de lucht. Maar dan anders.
Myrthe was in ieder geval helemaal om. Vooral toen Toon een flesje wijn tevoorschijn toverde, een glas inschonk en haar een kus gaf. ‘Toon heeft het helemaal goed gemaakt!’ glunderde ze. ‘Toon is echt leuk. Ik word echt blij van hem.’ En toen hij ook op het vliegveld een extra flesje wijn uit de achterbak van zijn auto toverde, wist Myrthe het zeker. Er gaat niets boven een Nederlandse man.
Volgende week
En volgende week? Dan bekijkt Yolanda de trouwlocatie, trakteert Conchita op Hollandse pot en wast Inge dakloze honden.
Princess Inge says
Wat leuk geschreven dit, ik heb zo gelachen.
Danielle says
Thanks! Was ook erg leuk om over jullie te schrijven. Ik hoop zo dat er een nieuw seizoen komt!