Het is keihard bikkelen voor de stellen in Het Blok. Denk klussen, klussen en nog eens klussen. En ook nog eens zonder budget. Ook dat overkomt sommige koppels. Maar het is niet allemaal kommer en kwel, er is ook nog ruimte voor romantiek. Zoals een huwelijksaanzoek …
Maar eerst was het nog gewoon klussen, klussen en ook nog eens klussen voor de koppels. En voor de klussers mag dan wel het einde van Het Blok in zicht zijn, dat geldt net zo hard voor het budget. Vooral Martin en Jessica hebben het moeilijk. En dus zat er niet anders op dan spullen terug te brengen naar de klusmarkt. ‘Wie het kleine niet eerst, is het grote niet weert,’ riep Jessica dapper. Wim sloeg het tafereel met verbazing gade.’Ze brengen iets terug voor drie euro? Zo erg is het bij ons nog niet. We moeten het doen met wat we hebben, al is niet veel meer.’
Kim en John verkeerden in een uitgelaten stemming, maar misschien kwam dat ook omdat zij de laatste battle glansrijk hadden gewonnen. Hallo 2000 euro! En dus maakten Kim en John zich geen zorgen meer over de financiën. Kim begon er spontaan van te zingen. ‘Ik verzin iedere drie minuten een nieuw lied.’ Al hadden ze het wel gehad in Het Blok. ‘Weer een plafond verven, weer een muur doen, maar het is de laatste oplevering.’ En dan hadden ze ook nog uitvoerder Theo. En Theo is niet dol op de klustechniek van onze Brabanders. Dus maakte het stel maar een lied over Theo. ‘Theo is nooit tevreo. Hij houdt van steenwol. Hij wil alle gaten vol. Alles zit in zijn …’
Terwijl Kim en John zich uitleefden op hun lied, regelde Wim in het café ernaast een aantal dingen. Hij wilde namelijk Thom ten huwelijk vragen. ‘Ik heb het eerder gedaan, maar dat was niet het goede moment. In november zijn we 12,5 jaar samen. En dit is een goede manier om hem ten huwelijk te vragen,’ verduidelijkte Wim maar even. Want al hun gekibbel ten spijt, volgens Wim had hun relatie Het Blok doorstaan. ‘Dat gaf voor mij de doorslag. Waar we vroeger boos wegliepen, hebben we nu niet die ruzie meer. Thom heeft mijn leven verrijkt. We hebben zoveel plannen voor de toekomst.’ Na deze emotionele woorden regelde hij dozen champagne. En belde hij allemaal vrienden en familie.
Ach gossie, wat romantisch.
Stefan en Astrid hadden wel wat anders aan hun hoofd. Die kampten nog met het probleem van de trap. Of liever gezegd, het geval van de liggende trap. Oorzaak? De trap paste niet goed en dus lag-ie ernstig in de weg tijdens het klussen. Niet handig en bovenal bijzonder irritant. Geen wonder dat Stefan en Astrid elkaar – hoe zullen we dit eens omschrijven?- ergerden.
Thom en Wim waren opgelucht dat zij niet het bovenste appartement ooit hadden gekozen. ‘Zullen we maar een kop koffie buiten gaan drinken?’ vroeg Wim aan Thom. Want ook Thom had wel een break verdiend na het klussen. Je leest het goed, Thom hielp nu ook daadwerkelijk mee. Dat vond Wim wel zo prettig. ‘Hij vindt het niet leuk, maar hij ‘t doet wel allemaal. Hij luistert ook. Maar als Het Blok straks voorbij is…’ Met andere woorden, dan luistert Thom niet meer. Ach Wim, dan prop je er gewoon een stuk bruidstaart in en dan komt dat ook weer goed.
Ook voor Stefan en Astrid ging ’t nu beter. Want lo and behold, met dank aan een eigen klusjesman zat de trap erin. Ze straalden ervan. Nu alleen moest uitvoerder Theo nog controleren of het allemaal wel een beetje goed zat. ‘Waar nodig is, zal ik ze ff op moeten peppen.’ En dus begon hij meteen moeilijk te doen over de trap. ‘Hij heeft het nu heel anders gemaakt dan dat we hadden afgesproken. Anders had er muziek ingezeten,’ riep Theo.
Dat was niet bevorderlijk voor Theo’s humeur en dat leefde hij maar even uit op Martin en Jessica. ‘Straks zakt het plafond je om de oren!’ Ook Martin en Jessica werden niet blij van Theo’s commentaar. ‘Het commentaar van Theo stimuleert niet,’ riep Martin. Jessica relativeerde meteen één en ander. ‘Ik had vroeger ook van dit soort leraren en dan doe je wel je best. Dan ben je blij als ze het goed vinden. Dat is ook zo bij Theo.’
Bij Thom en Wim verging het Theo beter. ‘Ik onthou de details nu en dat vergaten we wel eens in het begin,’ concludeerde Wim. Hij kon er zelfs om lachen. ‘Misschien kunnen we in de toekomst met zijn drieën wel eens wat doen.’ Dat kon Thom niet waarderen. ‘Ik moet er niet aan denken, dan pleeg ik na drie weken zelfmoord!’
Dat wilden Kim en John ook doen na het zien van Theo. Hij was weer als vanouds aan het klagen. ‘Haal er maar af. Jullie doen niets wat we hebben opgeschreven. In het begin schreven jullie nog wel wat op!’ En hij ontplofte zowat toen Kim hem vroeg wat een ‘spouw’ was. En dus restte Theo niets anders dan Kim en John een TELEAC-cursus klussen uit te leggen. ‘Zij willen achteruit bouwen. Dat is hun probleem. En zij willen 50.000 ruggen winnen. En dat is niet mijn probleem!’
Lees: Theo dwarsboomt ze net zo lang totdat het appartement aan zijn regels voldoet.
En ook Stefan en Astrid leden onder de gevolgen van Theo’s beslissing, want de trap moest aan diezelfde regels voldoen. En dat was nog moeilijker dan gedacht, want de traptrede bleek verkeerd te zitten. Dat lag ‘m niet aan de bouwvakkers, maar aan de eigen klusjesman van Stefan. Wim vond het allemaal belachelijk. ‘Ik zou er niet voor betalen. Je gaat toch niet betalen voor de trap?’ Gevolg? Theo’s klusjesman fixte de trap. Al zat Stefan er zenuwachtig bij. ‘Het moet nu wel echt goed!’ Dat kwam het. Het resultaat was een trap naar een dakterras. En ja, daar werden Stefan en Astrid weer bijzonder vrolijk van.
Al was het de volgende dag weer hommeles tussen Astrid en Stefan. ‘Kom op draaien!’ riep Stefan. Vond Astrid niet leuk. ‘Ik krijg de zenuwen van je!’ Stefan vond het maar irritant. ‘Dan loopt ze te geiten en daar heb ik schurft aan.’ Martin en Jessica werkten intussen keihard door. Dat gold ook voor Thom en Wim. Al waren die nu helemaal in love. ‘Nu blijkt ineens dat we goed kunnen samenwerken. Het kan nu knetteren, maar we halen er elkaar ook doorheen. Het is de ultieme relatiebevestiging.’ Kim ging daarentegen zonder John tot in de kleine uurtjes met verven. Het was een slagveld. Vooral omdat John niet had opgeruimd. John zag het probleem niet. ‘Anders krijgen we het niet af!’ riep Kim.
Theo deed vervolgens nog maar weer een rondje en bemoeide zich en passant ook nog even met het interieur van Martin en Jessica. Tot Jessica’s grote ergernis. ‘Gaat hij zich nu ook met de styling bemoeien?’ Thom en Wim vonden Theo’s opmerkingen begrijpelijk. ‘Hannie en Corrie hebben dit een jaren zeventig look gegeven. Wanstaltig is het.’
Kim en John probeerden alvast een monsterverbond te sluiten met Martin en Jessica. ‘Wij waren eerlijk, maar niet netjes. We willen nu de kansen vergroten,’legden Kim en John uit. ‘Als we elkaar allebei bijvoorbeeld een tien geven? En zo somde het stel verschillende alternatieven op. En waarom wilden ze Martin en Jessica nu wel een kans geven? ‘Ze zijn eerlijk en oprecht. Thom en Wim zijn niet oprecht,’verklaarde John. Wat er dan ook maar van waar is, Martin en Jessica vonden ‘het een goede deal.’ Al moest Jessica er wel aan wennen. ‘Ik heb het verkeerd ingeschat, dat spelletje erom heen heb ik niet ingeschat.’
Ach, you live, you learn.
Maar Theo had nu niets aan te merken op het interieur van Astrid en Stefan. ‘Chique! Ik vind het keurig! Jongens succes!’ Stefan kon zijn oren niet geloven. ‘Theo vond het heel gaaf!’ En nu maar hopen dat dit z’n vruchten afwerpt bij de oplevering.
Thom was druk bezig met klussen en verkeerde in de veronderstelling dat Wim last had van z’n rug en naar de bouwmarkt was vertrokken. Maar intussen was Wim natuurlijk bezig met het voorbereiden van het huwelijksaanzoek. En nadat Thom vertrok, bracht Wim zijn plan ten uitvoer. Hij had zelfs een cellist ingehuurd die de Thom’s favoriete cello suite van Bach speelde. De cellist deed behoorlijk d’r best. ‘Dat Wim nog tijd heeft om cello te spelen,’ riep Jessica tegen Martin.
Maar zij had ook geen idee dat Wim Thom opwachtte met een witte roos. Thom glunderde ervan. ‘Wat leuk!’ Wim pakte er meteen een briefje bij. ‘Ik moet het wel voorlezen, ik ben te moe om mijn eigen naam te onthouden.’ Maar dat maakte Thom niet uit. En daar ging Wim. Keurig las hij alle redenen voor waarom zij zouden moeten trouwen. De leukste redenen? ‘Omdat we ongewassen naast elkaar zitten, ik jouw pisemmer leeg en omdat ik een stiekeme bewondering heb voor stiekeme bitches heb. Eat your heart out Alexis!’ Dat viel in goede aarde, want Thom zei volmondig ja. ‘Het is zo bijzonder om te zien dat iemand zoveel van je houdt. Dat blijft voor altijd. Dat mag nooit weer over gaan,’ zei Thom. Ons hart brak.
De andere stellen feliciteerden meteen Thom en Wim. Al stonden ze er niet te lang bij stil. De oplevering moest natuurlijk wel gehaald worden. En als je nog maar twee uur hebt, dan word het wel wat precair. Gelukkig konden Wim en Thom het verder vieren in het café ernaast met de vrienden en familie die Wim al eerder had geregeld. En nadat de champagne was ontkurkt, dronken ook de andere blokbewoners mee.
En volgende week? Dan zien we dat het monsterverbond tussen Kim en John en Martin en Jessica niet stand houdt. Maar de gifbeker is ook dan nog niet leeg, want Theo jaagt iedereen de schrik op het lijf door de gevreesde puntenlijst …
Geef een reactie