Holland in da Hood : Aflevering 6 – De Auditie

Wat hebben we gelachen vorige week om Holland in da Hood. Vooral G-Low, eh Angelyrical, was een bron van vermaak. Maar dat geldt ook voor zijn haar, dancemoves of rapskills. We hopen van harte voor hem dat hij dat laatste verbeterd heeft, want vanavond moeten onze polderrappers auditeren bij een platenbaas in LA. En zo’n gig wil je als rapper natuurlijk niet verpesten …

Tupac en Biggie: Wel of niet dood?
En hoe kan je je beter voorbereiden dan laidback op een veranda te zitten van je huis met een ijsje in de hand terwijl je mijmert over complottheorieën. Want de essentiële vraag wat de jongens bezig hield was natuurlijk wie of wat achter de moorden op raphelden Tupac en Biggie Smalls zaten. Daar hadden de jongens wel ideeën over. ‘Er is gewoon heel veel opgezet,’ riep de een. ‘Wat denk je van al die filmpjes. Tupac is alive,’ zei de ander.

Maar we wisten natuurlijk al dat het de jongens mateloos fascineerde. ‘We kunnen hier jarenlang over discussiëren. Net als de Koran en de Bijbel, weet je wel,’ meldde Otie ons al eerder. Toch mooi dat ze Biggie en Tupac op ’t hetzelfde niveau hebben als deze historische boekwerkjes. En nee, ze kwamen er niet uit. Gelukkig smaakten de ijsjes wel lekker.

Het Medium
Toch bleef het Kinkelkid dwars zitten en hij regelde dat er een vrouw in een onooglijke blauwe rok langs kwam. En nee, ze kwam niet om te strippen, maar omdat ze ‘een lijntje had met Tupac.’ Kinkelkid verklaarde zich nader. ‘We zijn natuurlijk al heel lang bezig met de zoektocht over Tupac en Biggie Smalls. Dood, niet levend. En zij kan ons daarbij helpen.’

Toch briljant dat dit mysterie straks in een klap opgelost gaat worden in Holland in da Hood. Als ze toch bezig zijn, kunnen ze misschien ook even de moord op John F. Kennedy oplossen. Misschien heeft die vrouw daar ook wel een lijntje mee. Je weet het niet.

‘Zij is waarzegster,’ besloot Kinkelkid zijn relaas. ‘Ik sta er wel open voor,’ zei Pol dapper. ‘Niet dat ik alles geloof, maar in deze dingen dan weer wel.’ Ook Otie stond er zo open als wat voor. ‘Ik geloof dat er waarzegsters zijn die gelijk hebben, ik geloof ook dat er waarzegsters zijn die gedeeltelijk gelijk hebben.’ Die Otie toch. Daar kan je alle kanten mee op.

Otie vroeg meteen maar naar de bekende weg. ‘Hoe kunt U contact leggen met 2Pac?’ Dat was volgens de waarzegster een piece of cake. ‘Ze komen naar mij. Ik ben een medium.’ ‘Dus als U slaapt, komt Tupac naar U toe?’ vroegen de jongens. ‘Tupac komt wanneer hij wil,’ legde het medium uit. Jimsky kwam meteen to the point. ‘Do you know who killed Tupac.’ En wat zei het medium? ‘Tupac hasn’t told me that.’ En waarom? Tupac wil niet dat zij het weet voor haar eigen veiligheid.

Hilarisch. Deze vrouw was echt een in de categorie: iedereen-kan-medium-worden-als-je-maar-gelooft-in-je-eigen-onzin. Dat vond Jimsky ook. ‘Ik geloof helemaal niet dat beroemdheden naar je toe kunnen komen. Ik vind het maar aandachttrekkerij eigenlijk. Ik vind het gewoon zielig voor die mevrouw. Die leeft gewoon in haar eigen wereldje. Die trekt alle aandacht naar zich toe. Terwijl ze gewoon knettergek is.’

Mooi gesproken Jimsky. Wij zouden het niet beter kunnen zeggen.

Maar andere jongens gingen nog even door. Lees Pol en Otie. Zij wilden een aantal vragen stellen over de toekomst. En terwijl Het Medium haar kaarten schudden, stelde Otie een briljante vraag. ‘Wat vindt Tupac van mij?’ Als ik in de lelijke schoenen van Het Medium had gestaan, had ik het wel geweten. ‘Tupac vindt je ruk, Otie. Echt ruk!’ En dan een foto maken van zijn gezicht. In plaats daarvan ging Het Medium op een andere toer. ‘Hij weer precies wie jij bent. Je gaat heel succesvol worden. You’re going to be the next Donald Trump. You are going to be rich.’

Otie sprong een gat in de lucht. ‘Dat wil iedereen.’ Maar Otie kwam al snel tot bedaren. ‘Ik moet realistisch blijven. Ik moet dit niet geloven.’ Onze Limburgse Angelo zag Het Medium wel zitten. ‘Op één of andere manier geloofde ik wel in haar.’ En Het Medium had goed nieuws voor Angelo.’ Er komt een album van jou uit tussen nu en volgend jaar juni.’ Toen wist Lee-yo genoeg. ‘Toen wist ik echt dat ze onzin aan het lullen was.’ Angelo vond het ‘heel leuk.’ Maar Lee-yo vond het belachelijk. ‘Sommige mensen pak je gewoon in door veel complimenten te geven.’ Helemaal gelijk Lee-yo. Eerst deed Angelo’s moeder dat en nu vervulde Het Medium die rol. Angelo had dat niet echt door. ‘Jeez, how can you know this.’

Dan vraag ik me nu wel één ding af: Zou Angelo ook nog in Sinterklaas geloven?

De nieuwe opdracht; De Auditie
Gelukkig hoefde ik me dat niet te lang af te vragen, want de coaches van Those Chosen kwamen langs voor een nieuwe opdracht. ‘Dit is bijna het eind van een tijdperk,’ kondigden ze met een plechtig gezicht aan, trokken de laptop open en lieten Willie Wartaal de opdracht vertellen.  En die deelde aan de jongens mee dat hij voor hen een go-see had geregeld bij één van de belangrijkste platenbazen van LA, Max Gousse. En daarna deed-ie even Hennie Huisman na: Er kan er maar een de winnaar zijn. We zouden bijna met z’n allen ‘met z’n alllllllllen’ gaan zingen.

Dat ontging de jongens volledig. Angelo kon zoals gewoonlijk alleen maar zijn emoties uitdrukken ‘in het Amerikaans.’ ‘Oh shit, this is the moment i was hoping for.’ Maar hij herstelde zich snel. ‘Ik bedoel, van dit moment droomde ik al toen ik klein was.’ MC Bigga was vol zelfvertrouwen. ‘As a rapper i know i can makei t. I just need the opportunity.’ ‘This is your chance to get out the hood,’ riepen de mannen van Those Chosen. ‘Deze kans krijgen wij zo voorgeschoten. I’m very grateful for it, so may God may bless me.’ Riep Angelo alsof-ie zijn hele leven al in the hood woonde. Kan iemand even Angelo uitleggen dat hij gewoon uit Munstergeleen komt? Misschien moet iemand even zijn moeder bellen?

Those Chosen deelde meteen even wat tips uit. Zo moet P2 zich afvragen wat hij nog meer van zichzelf wilde laten zien, moest Otie zijn charisma naar voren laten komen ( ‘ik denk dat ik heel veel mensen kan pakken. Worldwide!’) en MC Biggah moest zich door niets of niemand laten tegen houden. ‘You have to let your light shine,’ riepen ze tegen DynaMite en ook Lee-yo moest zijn charisma vasthouden. Maar Jimsky kreeg ’t leukste advies. ‘You have got to be the OG man.’ Kinkelkid moest de aandacht op zichzelf vestigen en Angelo kreeg ook een mooi advies. ‘It’s time to be confident of the person who you are from within.’ Daar kon onze Angelo wel wat mee. ‘It’s time to fight for the title.’

‘You will not get a moment like this ever again,’ voerden de jongens van Those Chosen de druk nog maar eens op. ‘Find out who this man is!’ En dus gingen de jongens als een dolle aan de slag om uit te vinden wie deze Max Gousse wel niet was. Angelo las het met open mond. ‘This is a big, big man. In my eyes, is hij gewoon famous,’ sprak hij weer in dat rare mengelmoesje van Nederlands en – wat is het eigenlijk- Engels?

>> Lees hier meer over Max Gousse

Maar nu is die Max Gousse ook niet de minste. Denk Beyoncé, YG en natuurlijk – hoe kunnen we ‘m vergeten – Dolla Sign. De jongens waren zwaar onder de indruk. Vooral Lee-yo. Wie weet zat er voor hem wel een carrière in als de volgende Eminem. Per slot van rekening heeft hij ook al 64 cd’s verkocht in hometown Hendrik-Ido Ambacht.

Shoppen met Saaphyri
Those Chosen ging intussen nog door met het uitdelen van adviezen. ‘Be sure of yourself. Even if you give the wrong answer.’ Dat hadden ze wel nodig, want onze heldin Saaphyri Windsor was weer van stal gehaald om de jongens wat kledingadvies te geven. En we weten het intussen; niemand wil ruzie met deze Black Momma. Dat beloofde weinig goed, want de vorige keer vond ze hun kledingstijl nogal ‘jinky.’ De jongens hadden nog niets door. Vooral Kinkelkid sloeg weer op hol. ‘Fucking geil rokje. En dan die dikke tetten weer.’ Jimsky vermoedde het ergste.’Het is een echte bitch natuurlijk, maar ik vond het wel weer leuk om haar te zien.’ MC Biggah kreeg ook warme gevoelens. ‘Na wat er tussen mij en haar is gebeurd, vond ik het toch leuk om haar weer te zien.’

Had hij beter niet kunnen doen, want onze Saaphyri begon meteen de kleding van de jongens af te kraken. ‘Hell no, i’m not impressed,’ gilde ze. ‘Ze is wel iemand die je op je fucking marker zet,’ riep Pol. For the record, volgens Saaphiry zag Pol er te netjes uit. En die K-Swiss? Die moesten ook uit. Al kreeg Lee-yo een compliment en werd Angelo getrakteerd op een applaus omdat hij eindelijk verlost was van de cornrows. ‘Fake hair is not for boys. Remember, only for girls!’ riep Saaphiry.

Maar daarna vroeg ze de vraag die ik me al jaren afvraag bij mannen. ‘What’s up with the purse?’ De jongens stamelden een beetje. ‘I only see that in Disneyland!’ trapte Saaphiry hen verder de grond in. Dat vond Otie niet leuk. ‘Ze begon me al meteen kritiek te geven. Ik ben gewoon mezelf en ik ben in LA. Ik blijf gewoon mezelf en jij doet zo tegen mij? Bye bye?’ Otie had er wel een rap van kunnen maken.

Maar of Otie het nou leuk vond of niet, Saaphiry nam hen mee naar de hiphop store van LA, Attic. ‘One, two, woohoo!’ riep ze nog. En dat deden de jongens eenmaal binnen ook. ‘It was off the fucking hook,’ riep P2. Saaphyri begon meteen de jongens te corrigeren. Zo moest Kinkelkid een muts afdoen. ‘This looks like a nipple on top of your head.’

‘This is a gay shirt!’
Ook Otie vroeg advies aan Saaphyri door een houthakkersblouse omhoog te houden. ‘You sure you like this shirt?’ vroeg ze nog. Maar Otie trok ‘m toch aan. ‘It’s smooth,’ riep Otie. Dat vond Saaphyri niet. ‘It’s kind of Brokeback Mountain-ish!’ Otie wist niet wat ze bedoelde. ‘Begint ze over iets met een mountain. En dat is een film die ik niet eens heb gezien.’ Saaphyri verklaarde zich meteen nader: ‘That ’s a gay movie!’ Saaphyri deed nog een poging. ‘Ik wil gewoon niet dat je afgewezen wordt omdat ze het gevoel hebben dat jij uit de bergen komt.’ Otie trok zich nergens wat van aan. ‘This is my swag.’ Saaphyri was ’t er niet mee eens. ‘You think this is swag? This is a I-like-boys-shirt.’ Otie werd nu nog bozer. ‘Is this a gay store?’’No, but that shirt is gay,’ riep Saaphyri weer. Otie vond haar commentaar maar niets. ‘Zulke dingen moet je niet zeggen. Je moet zeggen ‘dat staat je niet.’ Maar uiteindelijk kwam het toch nog goed toen Saaphyri ‘m een paars overhemd overhandigde.

Al ging het niet van harte.

Een voor een werden de jongens gekeurd door Saaphyri. Al werd Dimitri uitgemaakt voor Tom Cruise. ‘Het is wat het is,’ oordeelde Dimitri. Maar zelfs Angelo kon de toets der kritiek doorstaan. Hij ging er spontaan van rappen. ‘Yeah, look me up. I’m Angelyrical. I’m going to makei t a fucking miracle. But G-low in te past was hysterical.’ En Angelo? Hysterisch ben je nog steeds.

Maar ook Saaphyri werd hysterisch. Van het paarse overhemd van Otie. ‘This shirt is so fucking gay! You got on bobbysocks. Only girls wear those.’ Otie werd nu boos. ‘You chose this shirt for me!’ Saaphiry ging vol in de aanval. ‘I chose that to enhance your style, but now you closed the buttons and you fucked up!’ En ze haalde meteen het oude shirt er nog bij. ‘Je had zo in een gayfilm kunnen spelen!’ ‘What do you wear. You look like you go tripping on the street,’ viel Otie lekker vrouwonvriendelijk uit. ‘I love it, That’s what i do!’ riep Saaphyri die zich mooi niet van de wijs liet brengen. ‘I don’t like your swag,’ begon Otie nog. Maar het was tegen dovemansoren gericht. ‘Toen brak wel een soort van hel los tussen hen tweeën,’ riep Lee-yo nog. ‘I don’t talk with you,’ riep Otie en hij liep weg. ‘Oeh, he’s mad at me, i’m gonna fall out,’ riep Saaphyri pesterig. Maar wat Otie echt dwars zat? ‘I have this shirt on and now you’re saying i’m gay!’ Een leuke aanleiding voor Saaphyri om verder te gillen. ‘Je kunt beter een bikini aantrekken dan dat shirt! It looked ugly, It looked dumb. Peace out. Deuces.’

De andere jongens werden er stil van. Dat was de eerste keer dat ze een Black Momma in actie zagen. Maar Saaphiry kalmeerde. ‘In the end of the day i’m glad you chose your personal style. Give me a hug Otie.’ Maar dat wilde Otie niet. ‘I want to shake your hand.’ ‘Ze verdiende geen knuffel, vond ik.’ Maar na een knuffel van Saaphyri gaf hij toch toe. Een beetje dan.

Auditie bij Max Gousse
Maar dat was nog niets vergeleken bij de auditie, want het was nu echt tijd om Max Gousse onder ogen te komen. ‘Transform!’ riepen de mannen van Those Chosen nog. ‘Put my swag on. Put my style on!’ riep Angelo nog vol zelfvertrouwen. En na een laatste blik in de spiegel mochten de jongens naar binnen.

Onderuitgezakt hing talentscout Gousse met zonnebril op de bank. Assistente Nicole overhandigde hem een flesje water en intussen vertelde hij dat hij tegenwoordig – hoe Henk-Jan Smit – zoekt naar artiesten met de ‘It factor.’ ‘Personality, presence, swag …’ Angelo was niet meer te houden. ‘Dit is alles of niets. Time to put te stakes on it. Time to get started! Het is echt fucking, motherfucking spannend.’ Maar ook het hart van P2 zat in zijn keel.

Dan maar hopen dat ze niet gingen zitten straks voor Max Gouse z’n toestemming gaf. ‘That’s the stupidest thing to do!’ Oh, en vooral niet stoppen en sorry zeggen. Volgens Gousse een teken van ‘a lack of confidence. Alle grote namen stralen zelfvertrouwen uit.’ Om er even later lachend aan toe te voegen. ‘I have never signed an artist who said i’m sorry.’

Angelyrical
Angelyrical was als eerste aan de beurt. En na het schudden van de handen, maakte hij meteen de eerste fout. Hij. Ging. Zitten. Zonder. Toestemming.  En nadat hij uitlegde dat hij uit ‘the forgotten part of Holland’ kwam, overhandigde hij nog snel even z’n cd. ‘Cool,’ riep Gousse en legde het snel  weg. En daarna begon onze Angelyrical te rappen. Plaatsvervangende schaamte is nog nooit zó op z’n plaats geweest. En toen maakte hij de tweede fout. ‘Ik kwam er niet uit!’ En zei hij tot twee keer aan toe ‘Sorry. I’m nervous!’ En hoewel van Max Gousse hij later in de herkansing mocht, regroup and come back, was het duidelijk wat Gousse van ‘m vond. ‘That’s the ultimate sin man. That’s it.’

Eenmaal bij de jongens kon Angelo zich alleen nog maar verwoorden in het Namerikaans. Lee-yo vond het geestig. ‘Dat is toch ook komisch. Als je Angelyrical heet en je vergeet je lyrics!’ Otie bedacht er een mooie woordspeling op. ‘Ange-forgot-erical.’ En dus restte Angelo niets anders dan in de derde persoon over zichzelf te praten. ‘Angelyrical gaat het niet meer vergeten. Zijn teksten … Angelyrical is gonna make it a fucking miracle.’

Nou Angelo, dacht het niet.

MC Biggah
Daarna mocht MC Biggah zijn zegje doen. Die zag in eerste instantie alleen maar assistente Nicole zitten. ‘Ik dacht dat Max een man was, geen vrouw!’ Maar net op tijd zag hij achter Nicole nog de verschijning van Max. Vriendelijk schudde hij zijn hand. En beter nog, MC Biggah ging niet zitten. Nee, die begon meteen met rappen. Was niet héél erg goed. Vooral toen-ie eindigde met ‘i’m a rude whore!’ Max keek een tikkie verbaasd. ‘You are what?’ ‘A rude whore. I invented that slang word myself.’ Mc Biggah was na de auditie ronduit opgelucht. ‘Ik heb mijn best gedaan. Ik ben er vanaf!’

Assistente Nicole was er niet erg over te spreken. ‘That needs some work. And i don’t like the rude whore.’ Dat vroeg Max nog een keertje. Nicole knikte. ‘Then i won’t call him back,’ was de conclusie van Meneer Gousse. Eerst niggah, dan rude whore. Misschien moet MC Biggah nog maar eens lesje slang krijgen van Saaphyri.

Dimitri
De volgende was Dimitri. Net nu Max Gousse lekker een potje pool – of was het nou biljart – speelde. Dimitri ging uit zijn dak, maar wist intussen niet wat Gousse dacht. ‘Hij keek echt serieus met die Louis Vuitton glasses, weet je!’ En voor het eerst was Gousse gematigd positief. ‘Not bad, have you recorded anything?’ Snel overhandigde Dimitri zijn cd. ‘Hij is de beste van de drie,’ vond Nicole. Gousse knikte. ‘Die heeft potentie.’

Well done Dimitri. Ook voor ’t feit dat we een keer géén plaatsvervangende schaamte voelden.

Jimsky
Jimsky mocht daarna zijn skills laten zien. ‘I only rap in the Dutch!’ en daar begon hij.  Maar ook Jimsky bleef erin hangen. ‘Sorry man!’Jimsky baalde. ‘Dit is echt fucked up gegaan.’ En daar was Max Gousse het mee eens. ‘In wat voor taal je ook rapt, je mag nooit stoppen. En je mag je nooit verontschuldigen, ‘benadrukte Gousse nog maar eens.

Kinkelkid
Gousse schoot intussen nog maar een balletje en raakte zienderogen verveeld. De beste man had dan ook niet echt zin om Kinkelkid de hand te schudden. ‘Hij denkt gewoon dat hij kicksaus is en loopt gewoon een beetje populair te doen,’ riep Kinkelkid. Ook hij bleef erin houden. ‘Sorry man, i’m nervous.’ Hij kon meteen vertrekken.

Lee-yo
Lee-yo – onze Benjamin van het stel – mocht zich daarna bewijzen. Snel overhandigde hij zijn visitekaartje en vertelde hij dat een nummer van ‘m op youtube meer dan 120.000 keer bekeken was. ‘That’s impressive,’ riep Gousse die nu al iets meer interesse toonde. Helemaal toen Lee-yo een eigen mixtape gaf. ‘Looks professional,’ concludeerde Gousse. En daarna ging Lee-yo los. ‘Jullie hebben geen schijn van kans meer!’ riep hij na die tijd. Zelfs Gousse was er even stil van. ‘That was impressive,’ zei Nicole.

Otie
Otie was next in line. Inmiddels zat Gousse weer op de bank en Otie? Die ging natuurlijk ook zitten. ‘Do you know Pavarotti? I’m the Dutch Pavarotti. Everybody is speaking about Otie in The Netherlands. You know Otie?’ Gousse en Nicole schudden het hoofd. ‘No. But i know him now,’ riep Gousse nog. Daarna mocht Otie z’n ding doen.

En hij mocht dan wel al die tijd de lieveling van de coaches zijn geweest, Gousse was zichtbaar niet onder de indruk. Maar misschien kwam dat ook omdat Otie bleef zitten. ‘Let me give you some advice,’ begon Gousse. ‘If you have to perform go get up,’ zei hij na afloop. En opdat moment realiseerde Otie dat hij een grote fout had gemaakt. ‘Ik kan niet geloven dat hij zittend optreedt,’ zei Gousse lachend. Jammer, want ze vonden wel ‘dat hij de beste flow had.’ ‘That was the dumbest mistake.’ Oh jee voor Otie.

P2
P2 was daarna aan de beurt. And lo and behold, de beste man bleef staan. Ik zou er bijna een uitroepteken aan wagen. Jammer alleen dat zijn cd er zo amateuristisch uitzag. ‘You don’t have access to a computer?’ probeerde Gousse nog. Maar het ging uiteindelijk om de skills. En dat ging best aardig. Pol bleef kalm, beheerst en vriendelijk. ‘Goodlooking,’ oordeelde Gousse.

Wie wordt de winnaar?
‘Ik hoop dat ik ga winnen,’ zei Pol. ‘En anders is het Lee-yo.’ Maar die was er weer van overtuigd dat Pol alias P2 ging winnen. Dimitri had ook zijn eigen top3. ‘Dat zijn P2, Lee-yo en ik.’ En Angelyrical? Die dacht nog steeds dat hij ging winnen. ‘Ik vind dat de beste moet winnen, en ik ben de beste,’ riep Otie.

Maar bluf of niet, de jongens waren doodstil toen ze met z’n allen in het kantoor van Max Gousse stapten. Gousse keek zelf overigens ook niet al te vriendelijk. De man had er speciaal zijn zonnebril voor afgedaan. En meteen werd even aan Angelo mede gedeeld dat hij geen tweede kans zou krijgen. ‘You never ever say i’m sorry!’ En nadat DynaMite en P2 kritiek kregen over hun cd’s, was het tijd om de groep in tweeën te verdelen.

Dimitri, Otie, Lee-yo en Kinkelkid mochten links gaan staan. De andere groep werd meteen beoordeeld door Gousse. Angelyrical was als eerste aan de beurt. En natuurlijk was hij niet door. Tot stomme verbazing van Angelo zelf. ‘Fuck, fuck, fuck.’  Ook P2 werd niet goed genoeg bevonden. Ook Jimsky en MC Biggah werden op hun nummer gezet. ‘Keep rapping as a hobby.’ MC Biggah kon na die tijd alleen maar zijn handen voor zijn mond slaan. ‘Ik heb een dikke huid, dus ik kan wel wat hebben,’ oordeelde Jimsky.

Lee-yo wint
Ook DynaMite was ondanks niet swag niet goed genoeg en hoewel ook Kinkelkid indruk maakte, was hij ook niet door. En dus bleven Lee-yo en Otie over. ‘Lee-yo, you have a good presentation, but Otie? You made a fatal mistake. Lee-yo, you’re the winner my friend!’ Daarna ontplofte Lee-yo. Als een klein aapje sprong hij op en neer. ‘Yes!’ ‘Ik ben gewoon zeventien jaar en ik heb gewoon Holland in da Hood 2011 gewonnen!’ En om het feest compleet te maken, mocht hij ook nog een track opnemen in de studio. P2 was blij. ‘Hem gun ik het superenorm. Take it away man!’

Praise the Booth!
En daarna was het tijd om afscheid te nemen van hun crib voor een laatste nachtje in een hotel. Al mocht Lee-yo in een superdeluxe suite slapen. Inmiddels konden de andere mensen hun teleurstelling een beetje verwerken. Angelo zag het optimistisch in. ‘Ik ben blij dat ik niet te horen heb gekregen dat ik het rappen als hobby moest houden.’ Dat komt omdat je gewoon te slécht was Angelo. Neem dan een voorbeeld aan Otie. ‘Ik kwam zonder hoesje of visitekaartje en ik ben gewoon tweede geworden.’

Lee-yo ging samen met z’n mattie P2 en de coaches naar de studio om zijn eigen track op te nemen.  En dat was niet zomaar een studio. Neehee, ook Dr. Dre en The Game namen daar hun platen op. Geen wonder dat Lee-yo ook nog eens een goede producer kreeg toegewezen. ‘Je komt echt niet zomaar deze studio binnen,’ vertelde diezelfde lieverd. Dat wist Lee-yo zelf ook wel. Hij glunderde van oor tot oor. ‘Take a pen and a pad, get ready,’ riepen de mannen van Those Chosen. Maar Lee-yo gebruikte mooi zijn Blackberry.

Die werkte toen nog.

En daarna was ’t tijd om de studio in te gaan. De jongens van Those Chosen moedigden hem aan. ‘Weet je wat wij altijd zeggen als we de booth in gaan? Praise the booth!’ En daarmee mocht Lee-yo los. Die kon z’n ogen niet geloven. ‘Nu sta ik gewoon in de studio waar Dr. Dre komt. Ik ga de mike opeten.’ Dat deed-ie. Wat een enthousiasme. Ik werd er acuut blij van.

Het laatste feestje
En zoals het met echte hiphopsterren gaat, overnachtte Lee-yo in de Presidential Suite. ‘Dit is nog eens een andere plek om pagga te slaan!’ En daarna schreeuwde hij vanaf het balkon.’Ik heb Holland in da Hood gewonnen!’ Wat Lee-yo niet wist is dat de jongens hem op het dakterras stonden op te wachten. Met drank, eten en chicks … Samen proosten ze op de overwinning. Samen luisterden ze naar Lee-yo’s track. ‘Keiharde track! Lee-yo is my man,’ riep Otie die z’n nederlaag had verwerkt. ‘De beat is fucking dik,’ riep Angelo die waarschijnlijk express het niet meer over de rap wilde hebben.

Terug in Nederland
In Nederland stonden de ouders al samen met Willie Wartaal op Schiphol te wachten op de jongens. En zo eindigden we waar we ooit waren begonnen. De moeder van MC Biggah was in tranen, MC Biggah ook en de Maassluis Posse sloot Jimsky weer in de armen. ‘Het is toch Nederland weet je. Het is en blijft een kutland, maar ik blijf ervan houden!’ riep Jimsky glunderend. Willie Wartaal ondervroeg Otie nog maar eens over zijn auditie. ‘Heb je ooit iemand bij Idols zien zitten?’ ‘Het is een verteerproces,’ riep Otie. En nadat Kinkelkid de mini-Oscar aan zijn moeder overhandigde, P2 zijn nieuwe tatoeage van LA liet zien, gingen ze allemaal ieder hun weg. Terug naar huis.

En ik had niet gedacht dat ik het ooit zou zeggen, maar ik ga onze polderrappers missen. Peace up!