Het was stressen voor de koppels vorige week in Het Blok. Per slot van rekening wilde iedereen z’n badkamer graag opleveren. Dat lukte niet iedereen. Sterker nog, Kim en John zijn het enige stel met een badkamer die helemaal af is. Maar of zij daarvan kunnen profiteren?
Beoordeling
Het uur van de waarheid brak aan op de bewonersvergadering in het appartement van Astrid en Stefan. Voor Martin en Jessica was het de eerste keer. Presentator Erik van ’t Hoff waarschuwde ’t koppel nog. ‘Maak je borst maar nat,’ sprak hij onheilspellend. Maar die lieverds van een Martin en Jessica bleven lachen. Al duurde dat niet lang …
Want het ging tijdens de beoordeling van elkaars badkamer behoorlijk mis met het uitdelen van de punten. En nee, dit keer waren Thom en Wim niet de oorzaak. Ons klaagduo mocht niet eens mee doen omdat ze hun eigen badkamer niet konden opleveren. Hun plekje werd meteen ingenomen door de andere oudgedienden.
Zo gaven Stefan en Astrid voor een de badkamer van Kim en John een 1. ‘Dit is nog genoegdoening voor een akkefietje dat we gehad hebben.’ Maar wij wisten wel beter, Stefan en Astrid wilden Kim en John gewoon op een zijspoor zetten. Martin en Jessica wisten nog van niets en gaven Kim en John een acht.
Het omgekeerde gebeurde ook bij Astrid en Stefan. Kim en John gaven hen ‘strategisch’ een 1 terwijl Martin en Jessica een dikke 7 uitdeelden. Met als gevolg dat het verschil in de beoordeling een half puntje tussen de twee stellen was. Want natuurlijk werden Martin en Jessica er meteen uitgewerkt doordat de andere stellen hen ook een 1 gaven. Stefan vond dat niet meer dan logisch. ‘Ze werken als idioten. Wij stemmen tactisch, omdat we ze zien als concurrenten.’ Dat gold ook voor de ‘vrienden’ van Martin en Jessica, Kim en John. ‘Wij moeten de oplevering winnen. We hebben het geld nodig,’ vertelde John.
Martin probeerde nog gelaten te reageren. ‘We hebben een 1, dat is toch meer dan Hepie en Hepie.’ Geen idee wat dit duo ermee te maken had, maar dat Martin en Jessica teleurgesteld waren, was duidelijk. Vooral het verraad van Kim en John zou nog wel eens een staartje kunnen krijgen.
Maar niet voordat de beoordeling van de vakjury werd getoond, want hun cijfers zouden bepalend zijn voor de eindscore. Bij Astrid en Stefan vreesden we meteen ’t ergste. De makelaar mekkerde meteen over de vreselijke ruimteverdeling en de slechte afwerking. ‘Er is hier echt iets mis gegaan’, sprak de architect bestraffend. Een 6,5 kon er dan nog net af.
Ook de badkamer van Martin en Jessica was nog niet af, en dus kon de makelaar er weinig over zeggen. Vond ze zelf dan. En ook de architect keek moeilijk toen hij het had over een loze ruimte. En met een 4 was dit duo definitief uitgeschakeld voor de winst.
Dan de badkamer van Kim en John. En om maar meteen met de deur in huis te vallen? Die badkamer werd wel door de jury gewaardeerd. Niet alleen omdat-ie helemaal af was, maar ook vanwege ’t feit dat een kleine doch praktische badkamer was. Dit keer was de makelaar wel gecharmeerd door de goede afwerking. Met als gevolg dat dit duo getrakteerd werd op een 7,5 en met glans de oplevering won.
De prijs was al even fijn. 2000 euro en dat kon het financieel noodlijdende koppel maar wat goed gebruiken. Ook al moesten ze daarvoor hun beginnende vriendschap met Martin en Jessica opgeven. Zelfs Stefan vond de winst terecht. ‘Wij worden tweede met opgeheven hoofd. Ze hadden hun badkamer klaar, en wij niet.’
Presentator Erik van ’t Hoff had nog wel een waarschuwing voor alle koppeltjes. En dat ging over het budget. Of liever gezegd, het gebrek aan budget bij onze stellen. ‘In de min staan is geen optie. De tijd van klusjesmannen is voorbij.’ En dan te bedenken dat de volgende oplevering de keuken wordt. Ook altijd zo’n dure, grote en tijdrovende klus.
Verraad door Kim en John
Martin en Jessica hielden zich nog even niet bezig met die keuken, zij waren diep teleurgesteld door het tactisch stemmen van de andere koppels. Correctie, vooral die 1 van Kim en John hakte erin. ‘Dit is dus het spelletje’, zuchtte Martin. Ook Jessica was ontgoocheld. ‘Ik ben mezelf even helemaal kwijt.’ Martin begon steeds pissiger te worden. ‘Van Kim en John had ik niet verwacht dat ze een 1 zouden uitdelen.’ Jessica haalde haar schouders op. ‘Maar ze hebben wel 2000 euro op hun rekening staan.’
Maar dat maakte voor Martin niet uit. ‘Denk je dat het een leuke Tilburger is, blijkt het na een paar weken een pisnicht te zijn.’ Daarmee was het boek nog niet dicht. ‘Dit lossen we op z’n Brabants op. We gaan een biertje drinken.’ Jessica wist intussen nu wel hoe ze zich voelde. ‘Ik vind het niet leuk meer. Valse teringzooi.’ En dus daalden Martin en Jessica af naar de etage van Kim en John. Vooral om te vertellen dat de verkering uit was. ‘We mogen ook niet meer mee op jouw boot?’ vroeg John quasi-grappend. ‘Nee, dat ook niet.’
Maar John ging wel mee om een biertje te drinken. En bij een biertje ging Martin los. ‘Krijgen we eerst leuke reacties van jullie, krijgen we als waardering een 1. Dan denk je, die John ook een pisnicht.’Dat beaamde John. ‘Het is ook achterbaks.’ Maar John verklaarde meteen dat hij en Kim niet meededen om vrienden te maken, maar een spel speelden. ‘En niemand beoordeelt eerlijk.’ Martin was compleet ontnuchterd na die borrel. ‘In een keer heb je door dat je met een fanatiek spel bezig bent, dat hadden we eerder moeten weten.’
Eh Martin, zo gaat ’t al seizoenen lang in Het Blok. Dat is niets nieuws onder de zon.
Gebrek aan budget
De andere stellen hadden wel wat anders aan hun hoofd. Door een gebrek aan budget kon Thom geen espressoautomaat van 1000 euro in de keuken neerzetten. ‘Ook niet van 500 euro’, corrigeerde Wim hem. Al waren ze – volgens Wim dan – wel tot op het bot gemotiveerd. ‘Ik heb gezegd, ik wil de laatste dag op het terras zitten en dat meen ik,’ sprak Thom de historische woorden.
De liggende trap
Astrid en Stefan kampten intussen met een trap die horizontaal in hun appartement lag. Met dank aan een klusjesman die het ding nog moest plaatsen. En dan kom je er pas achter hoe gruwelijk een trap in de weg kan staan. Eh, liggen. Jessica zou bijna willen dat ze een liggende trap was. ‘Ik ben zo moe’, verzuchtte ze.
Theo komt langs
En altijd als je moe bent, komt opzichter Theo langs in het Blok. En die had meteen op- en aanmerkingen in het appartement van Jessica en Martin. ‘Jouw keuken, gaat-ie passen?’En weer had hij gelijk. De keuken bleek ook te groot voor het oppervlak. En ja, die arme Jessica verschoot nu helemaal van kleur. Dat wordt nog wat.
‘Het is een zootje hier’, was het eerste wat hij riep in het appartement van Stefan en Astrid. Had hij beter niet kunnen doen, want dat was een mooie aanleiding om hem te vervelen met een verhaal over de liggende trap die eigenlijk al moest staan. Dat concludeerde Theo ook. ‘Ik had ‘m liever zien staan.’ Theo is en blijft toch ook een genie.
En natuurlijk deed Theo ook zijn zegje over de keuken van Thom en Wim. Daar had Thom geen goed woord voor over. ‘Ik wist niet dat Theo binnenhuisarchitect was. Hij heeft een vrouwtje thuis die de hele dag loopt te soppen en hun aanrecht is leeg. Maar hij heeft niet door dat deze keuken bedoeld is voor werkende mensen. En dan staat het aanrecht wel eens vol en dan wil je er niet de hele tijd naar kijken.’
Thom heeft gesproken. En daarmee de kans verpest om ooit nog eens een kopje koffie te drinken bij Theo’s eega.
Maar Theo ging pas goed uit zijn dak bij Kim en John. ‘Waarom zit hier niets?’ vroeg hij aan Kim terwijl hij het gebrek aan isolatiemateriaal controleerde. ‘Je zou het in ene keer goed doen. Ik voel me eige wel besodemieterd. Het is iedere keer hetzelfde verhaal met jullie. Het is kut met peren. Huilen met de lamp op’, ging hij op z’n Amsterdams tekeer tegen Kim. Zij was namelijk belast met deze klus en dat was precies de reden dat ze allemaal smoesjes verzon. De beste? ‘Ik was nog niet klaar!’
Maar haar gezicht stond pas echt op onweer toen John Theo gelijk gaf. Kim begon meteen te mopperen. ‘John mag alle leuke dingen doen en ik mag steenwollen.’ Daar had John niets mee te maken. ‘Ik had toch gezegd dat je alles helemaal moest vol proppen?’ En nadat hij beloofde aan Theo dat het goed kwam, vertrok de opzichter. Kim reageerde verontwaardigd. ‘Je wist dat ik niet klaar was, dat is gemeen.’ Maar John bleef er rustig onder. ‘Ik had het tegen haar gezegd en ze had het niet gedaan. Dan geef ik Theo gelijk.’
Ook Martin en Jessica zaten niet op een lijn. Zelfs de o zo vrolijke Jessica was teleurgesteld in haar partner. ‘Ik kan niet zo goed tegen autoriteit, maar het zal wel moeten. Normaal is Martin zo zorgzaam en maakt hij broodjes en kopjes thee voor me. En nu zie ik ‘m, en dan denk ik, wat een beul, wat een slavendrijver!’
Harmonie
Bij Thom en Wim ging het er een stuk harmonieuzer aan toe. Dat was voor de mannen een nieuwe ervaring. ‘We dachten dat we helemaal niet konden samenwerken’, zei Wim verbaasd. Dat gold ook voor Thom. ‘Het kan twee kanten uit in Het Blok. Of je komt erachter dat je iemand niet kunt uitstaan of je bewondert iemand nog meer. Als ik nu naar Wim kijk, is mijn bewondering voor ‘m weer gegroeid.’ En zo dacht Wim ook over Thom. ‘We gaan ons uiterste best doen, maar het feit dat je iemand gevonden hebt waarmee het klikt? Dat is het allerbelangrijkste.’
Ach gossie, we smolten bijna.
Astrid verkeerde in een wat minder harmonieuze stemming. Op het gebied van boekhouden dan, want Astrid was de tel volledig kwijt. ‘Stefan is niet zo blij dat ik alles niet meer op een ritje heb. Mijn hersens kunnen zich niet meer concentreren. Ik voel me echt dom af en toe.’ Stefan baalde ervan. ‘We hadden afgesproken dat ik zou klussen en dat zij me zou assisteren en andere dingen als boekhouden zou doen. Maar als ik iets wil doen en ik vraag haar naar het budget, dan weet ze het niet.’
De keukens worden bezorgd
Om de chaos compleet te maken, werden ’s ochtends ook nog eens de keukens van alle koppels bezorgd. Die waren allemaal – met dank aan een flink staaltje sluikreclame – besteld bij hetzelfde bedrijf. ‘Je kunt voor een goede prijs wel iets neerzetten,’ deed Stefan keurig mee met het promotiepraatje.
Al waren ze nu iets minder blij met de keuken. ‘Er komt hier allemaal zooi te liggen en we zijn nog bezig!’ Want ook die trap lag nog ergens in dat appartement. Thom en Wim waren helemaal vergeten dat de keuken überhaupt werd besteld. ‘We zijn helemaal niet voorbereid, maar we hebben wel lekker geslapen.’ Thom wilde eerst koffie, maar Wim wilde blijven. ‘Om het te controleren.’ Daar wist Thom wel raad mee. ‘Dan ga ik koffie halen!’ Dat deed Thom ook. Alleen bleef hij op het terras tegen de bediening aanlullen. Wim haalde ‘m maar op. ‘Zou je het even willen controleren, want ik zag grijs, geen champagnekleur.’ Thom holde terug naar Het Blok, maar tot zijn opluchting was alles in orde.
En Wim? Waarschijnlijk dronk hij nu Thom’s koffie op.
Ook Astrid en Stefan zaten op het terras. Met hun kinderen. En dat ging er vrij ontspannen aan toe. Geen tranen, geen drama en geen gedoe. Maar misschien kwam dat omdat de koppels nog maar twee weken voor de boeg hadden in Het Blok. Dat beaamde Stefan ook. ‘We gaan hier snel doorknallen zodat we hoer zo snel mogelijk weg zijn.’
En Martin en Jessica? ‘Onze grafsteen is net bezorgd’, riep Jessica terwijl ze naar het veel te grote aanrecht keek. Alleen Kim en John waren redelijk ontspannen. ‘We hadden rekening gehouden met ruimte voor de keukenspullen.’ Jammer alleen dat Theo dat niet zag.
De allerlaatste battle
Met de komst van de nieuwe keukens konden alle stellen een aanvulling op hun budget goed gebruiken. En die kans kwam in de vorm van de allerlaatste battle. De opdracht? Met een arm en een been werden de koppels aan elkaar gebonden, om de andere losse handen werden ovenwanten geschoven en daarmee moesten ze een keukentrapje in elkaar schroeven. Op dat keukentrapje moesten ze kunnen staan zodat ze van een buffetkast een van de vier potten met prijzen eraf konden halen.
Dat klinkt ingewikkeld en dat was het ook. Voor sommige stellen dan, want Astrid en Stefan hadden als eerste het krukje af en grepen de eerste pot. De prijs? 1250 euro? Kim en John volgden al snel. Net als Thom en Wim. Alleen Martin en Jessica wilde het maar niet lukken. Stefan was uiterst verbaasd. ‘Martin en Jessica liepen te prutsen bij hun leven.’
En dus kregen Martin en Jessica weer de laatste prijs. Tot ontsteltenis van Jessica. ‘Ik zou wel een paar traantjes willen laten.’ De teleurstelling van het koppel ontging de andere deelnemers niet. ‘Ze zitten er pas drie weken in!’ riep Astrid. Thom vond het ook maar. ‘Het zijn slappe persoonlijkheden. Ze zijn zo snel uit het veld geslagen!’
Volgende week
Geen idee of Martin en Jessica het gaan redden. Thom en Wim in ieder geval wel. Op hun eigen manier dan, want dan vraagt Wim Thom ten huwelijk. We kunnen niet wachten.
Geef een reactie