Het Blok is nu een paar weken bezig en ‘t heeft al zijn eerste slachtoffers gemaakt. Krijn en Suzanne zijn nu vervangen door een reserve-koppel. Maar ook Kim en John zitten nog steeds op de schopstoel. En dat komt de andere twee koppels Thom en Wim en Astrid en Stefan helemaal niet slecht uit. Al hebben ze nu wel iets anders aan hun hoofd …
En dat is de oplevering van badkamer. Tot nu toe altijd de moeilijkste oplevering. Want ga maar eens badkamer zelf in elkaar timmeren. Vloertje storten, leidingen omleggen, tegelen … Ik zou er nu al moe van worden. Dat is niet vreemd, ook de kandidaten zijn inmiddels ook op van vermoeidheid.
Maar moe of niet, terwijl de kandidaten bezig zouden moeten zijn met het storten van de vloer, werden de spullen voor de badkamer bezorgd. En dat was vooral voor het reservekoppel Martin en Jessica afwachten, want wat hadden Krijn en Suzanne eerder besteld? Stiekem was ’t ook niet helemaal naar de zin van Jessica. ‘Ik vind het wel jammer dat je bepaalde dingen niet kan maken zoals je zelf wil.’ Goddank had ze een voordeel; alles was compleet.
En dat is al heel wat in tijden van verwarring, want een aantal stellen raakte het overzicht kwijt. Zelfs de anders zo geordende Stefan. ‘Een vloer storten, tegelen, ik k heb eigenlijk niet helemaal door wanneer wat moet gebeuren.’ Maar Stefan was mooi wel als eerste klaar met zijn vloer. Dat constateerden Kim en John zelfs. En ja, ook zij liepen achter.
Maar niet zoveel als Wim en Thom. Want waar andere opleveringen nog vloeiend verliepen, had ons klaagduo nu moeite. Zie maar eens de moed erin te houden als de rest van de stellen hun vloeren gaan storten en jij nog de cementzakken naar boven moet zien te krijgen. Dat leverde natuurlijk weer het nodige gekissebis op. Vooral Wim zag er met de dag vermoeider uit. En Thom? Thom was as usual zijn eigen klagerige zelf. ‘Het wordt me gewoon teveel. Dit is toch erg, wat een drama!’ riep hij terwijl hij cementzakken naar boven probeerde te takelen. Wim stond vanaf de steiger te gillen. Maar misschien kwam dat meer door zijn hoogtevrees. Astrid sloeg het met een mix van verbazing en ironie gade. ‘Straks dondert Wim naar beneden?’ vroeg ze nog quasibezorgd. Maar daar had Thom niets meer mee te maken. ‘Jammer dan!’
Thom hield zich maar vast aan de gedachte dat de klusjesmannen de volgende dag over de vloer zouden komen. Die luxe hadden Martin en Jessica niet. Door een gebrek aan budget – dank u wel Krijn en Suzanne – moesten zij alles zelf doen. En dat deden ze met verve. Vooral de snelheid waarmee Martin klussen afrondde boezemde ontzag in bij de rest van de bewoners. ‘Blijkbaar heeft die Martin ADHD. Zij doen er drie keer zo kort over!’ riep Thom gefrustreerd. Dat klopte. ‘Je zou bijna Kim en John even helpen,’ zei Martin vriendelijk nadat hij constateerde dat dit jonge stel er af en toe een zootje van maakte.
Misschien hadden Thom en Wim dat ook wel nodig, want beide zaten er doorheen. ‘Wat een kutproject,’ gilde Thom. Wim probeerde nog begrip voor de situatie te tonen. ‘Thom zit er mentaal door heen. Ik fysiek.’En wat doe je dan? Dan vind je iemand die je kan helpen met de vloer. ‘We gaan lekker een hapje eten, we kunnen nu toch niets doen en de vloer moet drogen,’was het oordeel van Wim. Bijzonder, want de andere stellen waren nog hard aan de slag. Vooral Martin en Jessica. ‘Als we dit hebben gehad, dan hebben we het ergste gehad,’ sprak Jessica nog optimistisch.
Optimisme is tenslotte ook een talent.
Astrid was intussen het incident met de klusbus nog niet vergeten. Weet je nog, dat escaleerde toen Kim en John zonder te reserveren of zonder overleg de bus mee namen. Gevolg? Astrid verscheen tweeënhalf uur te laat op haar werk. En die uren wilde ze Kim laten betalen. Vooral omdat Kim zelf zo stom was geweest om dat tijdens die ruzie toe te geven.
En dus diende Astrid een officiële brief bij hen in waarin ze een vergoeding eiste van dertig euro. Voor maar één uur die ze had gemist. Dat vonden Kim en John belachelijk. ‘Zij verdient geen dertig euro in een uur.’ John was helemaal standvastig. ‘Dan heeft ze voor dertig euro een klusbedrag erbij verdienen. Ze moet eerst haar excuses aanbieden voor haar eigen wangedrag.’Astrid werd natuurlijk nog bozer. ‘Ze zijn zo achterbaks. Dan zeggen ze weer dat ze het niet wisten, maar doe niet zo naïef. Ik irriteer me aan dat soort mensen!’ En nadat Kim en John alles in alle toonaarden ontkenden en Astrid nog iets blaatte over laks gedrag, werd de vrede gesloten. ‘Als het maar nooit weer voorkomt,’zei Astrid dreigend. Kim en John knikten, maar ze wisten zelf wel genoeg. ‘ Ik heb het gevoel alsof zij een toneelstukje speelt. Slechte Astrid, aardige Astrid.’
Ik denk maar een ding. De Klusbus zijn de Palestijnen van Het Blok. Er is altijd gezeik over.
Nee, dan Jessica en Martin. Wat voor kleur hun voorgangers ook hadden uitgezocht, Martin kwakte de tegels vakkundig tegen de muur. Kim en John mochten dan ook gerust komen kijken. Best wel een geruststelling voor het jonge koppel, want zoveel vrienden hebben ze niet in Het Blok. Lees: ze hebben geen vrienden. Jessica gaf ze meteen maar wat adviezen voor de badkamer. ‘Daar word ik blij van om iemand te helpen. Wat dat betreft zit ik hier helemaal fout,’glimlachte Jessica.
Wat een schatje.
Maar iedereen kreeg last van de stress op donderdagmiddag. Precies drie dagen voor de oplevering. En uitvoerder Theo voerde de druk nog even verder op. Streng inspecteerde hij de badkamer. Daar kon het ene stel wat beter tegen dan het andere. Wim had er nog alle vertrouwen in. ‘Ik ben blij dat we dit hebben laten doen. Ik had dit zelf niet gekund, want het is wel een vak apart.’
Maar Thom en Wim waren nog niet aan de beurt. De vorderingen in de badkamer van John – of zoals Theo hem noemt, Sjon- en Kim werden eerst geïnspecteerd. Theo was niet enthousiast. ‘Het is telkens erg rommelig, het is het telkens net niet.’ Ook bij Astrid en Stefan ontdekte hij foutjes, al maakte hij aan de badkamer van Jessica en Martin geen woorden vuil. ‘Als je ziet hoe het eruit ziet, dan loopt het kwijl in de mond,’glunderde Theo. En dat zien we ‘m zelden doen.
Maar die glimlach verdween al snel toen hij de badkamervloer zag van Thom en Wim. Meteen maakte hij een opmerking over de dikte van het cement. ‘Je hebt hier wel een trappetje voor nodig,’ zei Theo spottend. Thom werd meteen pissig. ‘Dat toontje ook. Alles op dat Theo maniertje, dan word ik witheet!’ En hij werd nog bozer toen Theo twee grote problemen constateerde. De enige oplossing? ‘Haal ‘m er maar uit,’ riep Theo. Thom ontplofte nu bijna van woede. ‘Ik trek die man echt niet meer.’ Theo bleef er rustig onder. ‘Succes ermee.’ Na Theo’s vertrek begon Thom onmiddellijk te klagen tegen Wim. Die vond Thom’s woede wel vermakelijk. ‘Mafkees, je weet hoeveel energie me het kost om rustig te blijven.’Maar Wim bleef kalm. ‘Ik moet bekennen dat hij weer gelijk heeft. Hij heeft een geoefend oog. Ik zou willen dat ik dat ook had.’
Maar dat gold voor de andere stellen. Zo gaf John schoorvoetend toe dat hij nog nooit getegeld had. Jessica en Martin waren er gelaten onder. ‘We hebben geen budget, dus we zullen alles zelf moeten doen.’ Maar als we zo naar de skills keken van Martin, was dat geen probleem. Dat wist Jessica ook wel. ‘Iedereen heeft klusjesmannen en wij doen het zelf. En iedere keer zijn we even ver. Blijkt wel weer wie de klusser is.’Thom en Wim lieten zich intussen lekker masseren. ‘De vloer moet toch drogen. Dan zijn we morgen fris en fruitig.’ Kim vond het lachwekkend. ‘Ik heb liever een massage van John dan van een wildvreemde meneer.’ Gelukkig kon ze wel weer lachen. En dat was na het debacle van vorige week maar goed ook.
Het lachen verging Thom en Wim intussen toen Theo onverwachts langs kwam. Hij maakte zich zorgen over de badkamer van ons klaagduo. Eerlijk vertelde Wim dat hij het eens was met Theo. ‘Het vloertje gaat er helemaal uit.’ Dat was volgens Theo nodig ook. ‘De tegels liggen los. Daar zijn ze zelf op gaan staan!’ Thom en Wim schoven de schuld in de schoenen van de klusjesmannen. Dat geloofde Theo niet. ‘Iedere bouwvakker stapt midden op de tegel.’ En toen Theo er ook nog eens achter kwam dat er geen kitband voor de tegels was gebruikt, ging hij pas echt los. Vooral Thom was de klos. ‘Zeg eens wat, je staat daar maar wat,’riep Theo tegen Thom. Dat schoot onze Thom compleet in het verkeerde keelgat. ‘Ik accepteer het niet als je zo tegen me praat. Ik wist het niet.’ Theo schoot meteen terug. ‘Dan klopt jouw communicatie met Wim niet!’ Volgens Thom snapten hij en Wim Theo gewoon niet. ‘Hij heeft weer eens iets gezegd wat wij weer niet hadden gehoord.’
Wim bleef rustig. ‘Blijf ademen. Ik ga dit wandje afmaken. Adem in adem uit.’ Thom mopperde nog na. ‘Ik vind dit niet normaal.’ Kim en John lachten inmiddels in hun vuistje. ‘Boontje komt om zijn loontje met die masseur en het restaurant. Dit is mooi om te zien.’ Ach, leedvermaak is ook vermaak. Al constateerde Stefan dat alles ook niet koek en ei was bij Kim en John. ‘Ik hoor dat ze weinig controle hebben over het geld en nog weinig budget over hebben. En ik vind de afwerking en de kwaliteit om te janken.’
Dat laatste konden Wim en Thom ook wel. Want er lag allemaal zand op de vloer. En dat is nooit goed. Onder de vloer bleek het zelfs een grote zandbak te zijn. Conclusie? De vloer was niet goed gelegd. De oververmoeide lijkbleke Wim legde zich erbij neer. ‘Ik heb de energie niet meer om me er boos over te maken.’ Bovendien wisten ze nu dat ze die oplevering van de badkamer écht niet gingen halen. ‘Wat een hel,’ mompelde Thom nog. Maar dat hielp niets.
Stefan en Astrid werkten zich intussen ook drie slagen in de rondte. ‘We werken hard en dan zien we wel hoe ver we komen.’ Martin en Jessica waren juist te vroeg klaar. En dat vertelde Martin ook aan Stefan. Vooral omdat Stefan hem eerder niet had geloofd en ‘m met een ‘ja hoor opa’ had weg gestuurd. Maar nu moest Stefan toch echt toegeven dat Martin lekker bezig was. ‘Hij is echt een fantastische klusser. Dus ik zie hem als een serieuze concurrent.’ En dus vertelde Stefan Martin maar niet al te veel over hoe straks de stemming zou verlopen. ‘Ik heb niet gelogen, maar heb ook niet alles gezegd.’
Ach gossie, want Martin en Jessica hielpen juist Kim en John een handje. Die twee waren dit keer aan het klooien met het sanitair. Dat was volgens Jessica niet meer dan normaal. ‘Ik ben niet tactisch bezig. Daar bereik je niets mee. Als ik zo win, dan ben ik goed bezig ben geweest. Als ik tactisch ben geweest, dan steek ik het geld in mijn zak en dan is het smeergeld.’Kim en John konden het wel waarderen. ‘Ze zijn superaardig voor ons en wij helpen ze met het spel. Ze zijn wel heel open naar elkaar. Dus tactisch stemmen wordt wel lastig.’
Vooral omdat dit ongeveer het eerste stel is waar Kim en John een band mee hebben.
Thom en Wim waren alleen maar bezig met klussen, maar wisten dat ze het niet gingen redden. Zij leverden de badkamer dan ook niet op. Ook Stefan en Astrid en Jessica en Martin waren nog niet helemáál klaar. Alleen Kim en John hadden uiteindelijk een badkamer die kant-en-klaar was. Dat is maar goed ook, want Kim en John kunnen het geld wel erg goed gebruiken. Maar dat geldt ook voor Martin en Jessica.
Hoe de beoordeling uitpakt? Dat zien we volgende week. Tot dan!
Geef een reactie