Na de aflevering van vorige week vreesden we het ergste voor twee stellen in Het Blok. Want zowel Krijn en Suzanne als Kim en John hadden de regels overtreden. En voor één stel loopt ‘t wel héél verkeerd af. Zij moeten hun koffers pakken en vertrekken. De vervangers staan al klaar. Wie dat zijn? Dat zie je vanavond in het Blok …
Wie eruit moest werd nog op diezelfde bewonersvergadering bekend gemaakt. Door middel van een filmpje op de tv. Hoe subtiel. En daarop was te zien hoe het reservekoppel alvast de appartementen van Krijn en Suzanne en die van Kim en John mochten bekijken. Overigens mochten ze niet kiezen. Het lot bepaalde wie eruit ging door het reservekoppel te laten kiezen uit twee enveloppen. En deze Martin en Jessica trokken de envelop met daarin de naam van appartement 3.
En dus konden we afscheid nemen van Krijn en Suzanne. Dat vonden Krijn en Suzanne niet fijn. Al erkenden ze nu hun eigen aandeel in ’t falen van hun missie. ‘Het is ons glashelder dat het niet eerlijk is gegaan en dat we de regels hebben overtreden, Maar het is wel een zware sanctie.’ Suzanne probeerde het nog optimistisch in te zien. ‘Alles gebeurt met een reden. Misschien was het nog toch nooit wat geworden met dit appartement en gunt het lot ons een vakantie.’ En dat uit de mond van verliezen-is-geen-optie-Suzanne.
Maar stiekem vonden ze het jammer. ‘Het is balen dat het op het strand niet altijd lekker weer is geweest,’ probeerde Krijn nog. ‘We zijn daardoor in de verleiding gekomen om later weg te gaan en eerder terug te komen. Ik had nooit verwacht dat we daardoor eruit konden gaan,’ zei Suzanne stilletjes. Al barstte ze in tranen toen Astrid ook de waterlanders liet stromen. Astrid’s eega Stefan was wat strenger. ‘Als je puur naar de feiten kijkt, is het wel het meest fair. Ze hebben zoveel opleveringen niet gehaald.’
En daar had Stefan een punt mee. Al bleef hij uitermate hartelijk tegen Krijn en Suzanne. ‘We houden contact!’ Ook Thom en Wim deden nog een poging om aardig te zijn. ‘We gaan je toch missen.’ En met z’n allen zwaaiden ze Krijn en Suzanne uit. Al kon Wim het niet nalaten er toch nog even een valse opmerking in te gooien. ‘We wilden zeker weten dat ze echt vertrokken zijn.’ Want het overtreden van de regels, zat Thom en Wim nog steeds dwars. Kim en John konden er niet echt mee zitten. ‘Wij hebben met niemand echt een band, dus het maakt niet zoveel uit.’
Astrid, Stefan, Thom en Wim gingen er maar even een wijntje op drinken. Zonder Kim en John. Die moesten op de bank in hun eigen appartement even de schok verwerken. De motivatie was even ver te zoeken. Het had per slot van rekening maar een haar gescheeld of ze hadden er zelf uit gemoeten. ‘We moeten er een nachtje over slapen. We moeten nog maar zien of we dat doel kunnen bereiken.’De andere vier kwamen juist uitgelaten van de borrel terug. ‘Hoeveel hebben jullie gedronken?’ vroeg Kim. ‘Als je een heel weekend niet slaapt, dan heb je niet zoveel nodig,’riep Stefan. Thom vond Kim en John maar een stel zeurpieten. ‘Ze hebben nooit eens een verzetje. En eigenlijk hebben ze spijt van een aantal dingen, dus nu beginnen ze te mekkeren. Lekker belangrijk.’
Van Thom moet je het hebben.
De volgende middag viel het nieuwe stel Martin en Jessica met de neus in de boter. En in het nieuwe appartement wachtte hen een paar onaangename verrassingen. Al hield Jessica de moed erin. ‘Het valt me nog alleszins mee.’ Totdat ze de boekhouding van Krijn en Suzanne in dook en ze er achter kwam dat ze nog 800 euro te besteden hadden. En dan stonden er ook nog facturen open. Maar Jessica hield de moed erin. Onze vriendin Jes is dan ook gek op klussen. ‘Ik word heel blij van elektrisch gereedschap. Ik heb zelfs dubbel. Als ik dus weet dat er niets meer te klussen is, dan heeft het leven voor mij geen zin meer. ‘
Dat is klare taal. Dat hadden ze ook wel nodig, want ze moesten zich eerst nog eens voorstellen aan Wim. ‘Welkom in de klushel. En ik ben Lucifer,’riep Wim sarcastisch. Martin vatte ‘m nog niet helemaal. ‘Ik dacht eerst, wat een rare naam? Maar ik vatte het eerst niet.’ Wim waarschuwde ze meteen maar even. ‘We zijn heel goed in het ontdekken van mensen die vals spelen.’ Om vervolgens aan Jessica en Martin te melden dat ze niet de badkamer, maar de keuken moesten opleveren.
De ontvangst van Astrid en Stefan was wat hartelijker. ‘Eindelijk eens een ouder stel. Wij zijn niet meer de oudste bewoners.’ Snel zette ze ook maar even recht dat Jessica en Martin niet de keuken, maar de badkamer moesten opleveren. Geen wonder dat Martin en Jessica het ene stel wat aardiger vonden, dan de ander. Kim en John waren dan wel weer enthousiast over Martin en Jessica. ‘Dit zijn echt aardige mensen. Niet zo gespeeld aardig als Thom en Wim.’
Au. Die zit.
Ook Theo kwam even langs in Het Blok en dat een mooie gelegenheid om kennis te maken met Martin en Jessica. Tussen Jessica en Theo boterde het meteen niet. ‘Hoe vaak kom je?’ vroeg ze. ‘Voor het geval we dingen niet weten.’ Theo hapte onmiddellijk toe: ‘Waarom schrijf je het niet op? ‘We zijn net nieuw!’ Maar dat mocht niet baten. ‘Zij krijgen het echt zwaar,’ was Theo’s conclusie dan ook.
En dan moesten de stellen ook nog eens zien te ontwarren in een opeenstapeling van dozen welke badkamerspullen van wie waren. Voor Martin en Jessica een grote uitdaging, want die wisten niet eens wat besteld was. Dapper sjouwden ze de spullen naar boven. Thom zag weer eens een gelegenheid om een valse opmerking erin te gooien. ‘Ze zijn bejaard. Ze zijn nog ouder dan mijn ouders!’ Met zoveel valsheid wist Wim ook wel raad. ‘Ze moesten die spullen naar boven zwaaien. Maar ze waren aan het puffen en we zagen die aderen zwellen, dat komt niet goed.’ Stiekem hadden ze een beetje gelijk, want Jessica was een klein beetje ontmoedigd. ‘Waar ben ik aan begonnen,’ grapte ze.
Nou Jessica, welkom tot Het Blok.
Gelukkig besloten ze snel tot een strategie voor de badmaker. ‘Dat is een kwestie van doorbuffelen,’ en snel reserveerden ze de klusbus. En ja, die klusbus zorgde voor problemen. Dit keer bij Astrid en Kim en John. De laatste twee hadden de fout gemaakt snel ’s ochtends met de klusbus weg te rijden terwijl Astrid ‘m al had gereserveerd. Astrid stond hen laaiend van woede op te wachten.’Ik kan heel moeilijk doen, dan zeg ik: breng nu je spullen terug.’ En hoe Kim en John ook hun spijt betuigden, Astrid was niet te vermurwen. ‘Het kost mij tijd en geld!’ John bleef er koel onder. ‘Astrid is al vaker uitgevallen.’
Alleen nu was ze echt boos. ‘Onschuldige typetjes. Hou op met dat idiote gedoe. We hebben een planning, daar kijk je eerst op en dan zo onschuldig doen? Nou sorry hoor!’ Toen ze terugkwam van haar werk die middag werd haar woede alleen nog maar aangewakkerd door de nieuwsgierigheid van Thom. ‘Wat is er gebeurd?’ Dat vertelde Astrid luid en duidelijk. Zo luid dat Kim het kon horen.‘Ik heb nu schijt aan hun. Ik ben klaar met ze,’ riep Astrid tegen Thom. Dat ging Kim te ver. ‘Ik heb het echt niet gezien’ Astrid werd nu nog bozer. ‘Dan heb je stront in je ogen. Je kunt niet zeggen dat je niet hebt gezien. Idioot achterlijk gedrag.’ Kim probeerde er koel onder te blijven. ‘Ik snap niet waarom mensen zo reageren.’
Wij ook niet. Als we er tenminste van uitgaan dat ze het écht niet hebben gezien …
Maar Astrid bleef doorgaan. ‘Zeg me dat je die sleutel hebt gepakt en het niet hebt gezien. Hou op met dat zielige gedoe. Betaal je die 3,5 uur aan werk die ik vrij heb genomen?’Kim was nu ten einde raad. ‘Dat doe ik wel!’ Gelukkig voor Astrid kreeg Stefan haar mee naar boven. Daar mopperde ze nog even na. ‘Het zijn walgelijke mensen, te walgelijk om mee samen te werken. Ik vind ze echt vies. Bah.’
Ja mensen, Het Blok doet rare dingen met je.
Geen wonder dat Stefan en Astrid tijdens de battle dolgraag wilden winnen. ‘Dat Kim en John de battle maar mogen verliezen.’ Maar iedereen kon het geld goed gebruiken. En dus was iedereen gespannen tijdens een spelletje Russische Roulette. Daar kwam geen geweer aan te pas, wel een boor en een tegel. Omstebeurt mocht een stel met een boor een gaatje in een tegel boren. Maar degene die de tegel brak, lag eruit.
En alsof het lot ermee speelde, lag en Stefan en Astrid er als eerste uit. ‘Ik was te eager beaver. Vette pech.’ En ook Jessica liet de tegel breken. ‘Daar gaat ons budget en mijn ego.’ En dus ging de strijd tussen Kim en John en Wim en Thom. Maar het lot was de jonge Brabanders echt goed gezind, want ze wonnen zowaar. John en Kim waren blij. ‘Eindelijk winnen we iets. Dit is wel een opsteker.’ Astrid bleef mopperen. ‘Eigenlijk gun ik ze het niet.’ Maar Stefan haalde zijn schouders op. ‘Die paar euro gaat ze niet helpen naar de eindoverwinning.’
Thom en Wim waren intussen bezig om de nieuwe Krijn en Suzanne te worden. Eindeloos vitten ze op elkaar. Zo had Thom bedacht dat alles in de badkamer vierkant moest. En dan kan je natuurlijk geen ronde radiator hebben. Gevolg? Voor 500 euro had hij een vierkante radiator besteld, deelde hij even tussen neus en lippen mee aan Wim. Die reageerde furieus. ‘Ben je wel goed bij je hoofd? Daar hebben wij geen budget voor. Bestel maar af. Ik ben al weken bezig om de financiën in de hand te houden. En dan ga jij met geld smijten.’ Thom was niet onder de indruk: ‘Jij verneukt de hele badkamer, alles is vierkant en dan is de radiator rond!’Maar dat boeide Wim niet. En dus cancelde hij de bestelling.
Dat was even geen champagnemomentje voor Thom.
En Thom en Wim bleven op elkaar vitten toen er een aantal planken naar boven werden getild door het tweetal. ‘Je bent een hysterisch wijf!’riep Thom tegen Wim. ‘Oh hij breekt, of het is mijn rug!’riep Wim weer op zijn beurt terug. Kim schaterde van het lachen. ‘Ik moet zo lachen om hun gevit.’
Maar vitten of niet, iedereen moest hard aan de slag. Want als ze de badkamer op tijd klaar wilden hebben, moest nog wel dezelfde dag de vloeren gestort worden. En daar was natuurlijk weer Theo om de ondergrond te controleren. Iedereen wees hij op de noodzaak dat ze nog diezelfde dag de vloer moesten doen. Al was hij buiten gehoorsafstand over sommige stellen wel lovend.
‘Astrid en Stefan gaan dat met twee vingers in de neus redden. En een makkelijker hokkie is er in het blok niet te vinden.’ En hoewel hij een stroef begin had met Jessica was hij toch – voor zijn doen dan – te spreken over de voorbereiding van de nieuwkomers. ‘Die gaan het wel redden, die vloer is nagenoeg klaar en ze zijn handig genoeg.’ Over Thom en Wim was hij minder enthousiast. ‘Dat zweeft weer. Thom doet enthousiast, maar Wim staat er maar een beetje bij. En ze zullen het van Wim moeten hebben.’ En bij Kim en John? ‘Als die vannacht de vloer niet storten, dan kunnen ze het vergeten. Er gebeurt daar niet veel, ik geloof er niets van.’
Dat belooft nog wat voor de oplevering van volgende week. Want dan blijkt dat Thom en Wim hun vloer eruit moeten halen en is Astrid in tranen …
Geef een reactie