George en zijn Orkest

Het was even hard werken om kaarten te krijgen voor de Symphony tour van George Michael, maar het is gelukt. Vanavond zit ik met een aantal vrienden op de tribune van Ahoy. Niet slecht voor een concert dat helemaal is uitverkocht. Maar ja, het is dan ook George Michael.

Nu ben ik al jaren fan van George Michael. Ik weet wel dat iedereen dat zegt, maar het is écht zo. In de jaren tachtig zong ik als kleuter al mee met Wham, danste ik tijdens de kinderdisco mee met Faith, galmde ik in de Exit mee met ‘Let’s go outside’ en heb ik ooit een vakantie op een saai Grieks eiland overleefd door een cd van George.

Dat zijn toch redenen genoeg. En daarom gingen we een paar jaar geleden met een aantal vrienden naar een concert van George Michael. Best bijzonder, want meneer Michael staat bekend om zijn podiumvrees. Maar podiumvrees of niet, het was een briljant concert. George Michael zong de sterren van de hemel en wij zongen en dansten gezellig mee.

‘Als hij nog een keertje komt, dan ga ik weer,’ verzuchtte dat andere roze meisje. Zo dacht ik erover. Geen wonder dat ik onmiddelijk iedereen mobiliseerde toen George Michael ergens eind vorig jaar aankondigde dat hij een nieuwe concertreeks had gepland. Wel iets anders dan normaal, want al zijn nummers worden nu met behulp van een orkest uitgevoerd.

Dat moesten we óók zien. En dus werden er kaarten geregeld. Niet voor maandag 10 oktober, maar voor vrijdag de 21ste. De 10e was al uitverkocht. Dan maar de 21ste. En dat is maar goed ook, want volgens andere kennissen was het concert op de 10e al briljant goed. Vreemd genoeg verbaasde ons dat niets. Een nadeel? Door werk bleek dat andere roze meisje onverwacht ergens in een land op een Balkan te zitten. Gelukkig was één van haar vriendinnen zo aardig om het kaartje over te nemen.

En dat is wel zo gezellig. Want George is goed. Heel goed. Geen wonder dat die concerten allemaal uitverkocht zijn, want George met een orkest zie niet iedere dag. Nu maar hopen dat de plaatsen een beetje goed zijn …