Holland in da Hood: Aflevering 4 – Dear Mama

Het was weer dolle pret vorige week in Holland in da Hood vorige week. En ja, dat kwam door het stralende Limburgse middelpunt G-Low. In de volksmond ook wel Angelo genoemd. Deze Kevin Federline staat voor eeuwig in ons geheugen gegrift als de man die een shirt met de tekst Brooklyn durfde te dragen in South Central LA met bijbehorende vlechtjes. Maar daar wordt deze aflevering korte metten mee gemaakt …

En hoewel de jongens weer een lange dag in the hood voor zich hadden, besloot Jimsky maar eens gezellig om een stukje bacon voor iedereen te bakken. Is zo lekker american, weet je wel? Jammer dat Jimsky meer de bacon flambeerde en het brandalarm van de weeromstuit af ging. Want ja, zijn moeder kookt altijd. Geen wonder dat groepsoudste Polleke maar het heft in eigen handen nam en opnieuw bacon ging bakken. En nee, het brandalarm ging niet meer af. Laat dat maar aan P2 over.

Maar nadat de ogen van de jongens al waren gaan tranen na de rook uit de keuken, werd het helemaal erg na een telefoontje met hun moeders. Het was werkelijk hartverwarmend. Zo was ’t weer in LA een van de hoogtepunten in de gesprekken. ‘Het is lekker warm,’ vertelde MC Biggah aan zijn moeder. Ook Angelo kon er niet over ophouden. ‘Het is lekker warm buiten. Krijg wel een flinke kleur,’ vertelde hij in plat Limburgs aan zijn moeder. Blijkbaar doet the hood toch wat met je, want zijn moeder kon ‘m niet meer goed verstaan. ‘ Wat is dat, een fling?’

Het eten was daarna een ander hoogtepunt in de gesprekken van de jongens en hun moeders. ‘Ik eet wel goed,’ verzekerde MC Biggah zijn moeder. Ook Angelo’s mama informeerde naar het ontbijt van haar zoontje al vroeg ze later de onvolprezen vraag: ‘Zitten daar veel niggaz?’ Het valt te hopen voor de moeder van G-Low dat ze nooit in South Central, LA komt. Tenminste, als ze gesteld is op haar gebit.

Jimsky was maar blij dat hij met zijn moeder had gesproken. ‘Je zou me een rapper met een klein hartje kunnen noemen als het om mijn moeder gaat. Ik heb dan wel een grote bek, maar dan ben ik zo klein. ‘ Door het hoofd van MC Biggah speelde maar een ding. ‘Hoe redt zij zich zonder mij?’ Nou Biggah, gewoon. Met eten, drinken en slapen, komen moeders meestal een eind.

Maar de telefoongesprekken waren goed voor de nodige inspiratie, want tijdens een ontmoeting met hun coaches onder ’t teken van Hollywood werd hun mede gedeeld dat ze een ode aan hun moeder moesten brengen. Deed 2Pac ook ooit met zijn ‘Dear Mama.’ G-Low zag het helemaal zitten. ‘Dit is mijn ding. Ik ben goed met emotionele teksten maken, i’m going to win it!’ Ook Otie was enthousiast. ‘Ik kan heel goed lijntjes maken over mijn moeder.’ En natuurlijk had MC Biggah bijna de tranen in zijn ogen van deze opdracht. Mijn moeder is belangrijk. Daar kan zelfs mijn moeder niet aan tippen.’ De enige die de schrik om het hart sloeg? Dat was Kinkelkid. ‘Ik heb het liever op stang op je tanden, dan mama ik hou van jou.’

Ach, zolang hij maar niet diezelfde kant op gaat als MC Biggah die blijkbaar een beetje last van de ijle lucht bij het Hollywood teken. Volgens MC Biggah was dit een teken dat ze álles konden bereiken. En dan komt er zoiets uit als ‘de lucht houdt ons niet tegen, want zonder lucht kunnen we niet leven, dan zouden we niet in een ruimte kunnen leven. ‘

Ik was volledig de draad kwijt. Net als MC Biggah zelf.

Het viel te hopen dat MC Biggah weer een beetje verstand terug had, want er stond een ontmoeting met producer Dolla Sign van TY$ op het programma. Bekend van de zomerhit – wie kent ‘m niet – ‘Toot it and Boot it.’ En meneer liet zich midden in Compton op de veranda van zijn grootmoeder scheren door een echte barber. Hoe getto.

Voor het geval je er nog nooit van gehoord hebt? Het is die met die vlechtjes én het petje:

De jongens stompten hem één voor één. Al liet Otie een krukje omvallen. ‘Hij zei er niets van. Straks schiet hij me nog door in kop.’ Daarna stonden de jongens voor de veranda Dolla Sign maar een beetje aan te gapen als acht verlegen schooljochies. ‘This is a serious rapper,’ riep G-Low die tegenwoordig steeds meer het Engels verruilt voor het Limburgs. Ook Jimsky werd er stil van. ‘Ik kan wel vragen gaan stellen. Maar ze moeten wel goed zijn, anders ben je een oelewapper.’En dus vroeg Jimsky maar waar de tattoos voor waren.

Dat werd een leuk momentje voor Dolla Sign. ‘This one is for my homie who is jailed for life for a crime he didn’t commit and this is for a homie who was murdered in a shooting and this is for a friend who was killed …’ En zo ging het maar door. Zou een gewoon mens best van onder de indruk raken. Zo niet Otie. ‘Are you strapped right now.’ Je leest het goed. Otie uit Alkmaar ging aan een gangsta rapper uit Compton vragen of-ie een pistool bij zich droeg. De andere jongens hielden de adem in. Gelukkig ging Dolla Sign er goed mee om. ‘I’ll tell no one. Or you have to find out.’ MC Biggah kon het niet geloven. ‘Dit is een echte OG.’ Vooral toen Dolla Sign nu apetrots vertelde dat hij een ‘house on the hill’ had. Met andere woorden: THE GETTO SUCKS. En iedereen wil eruit, behalve deze acht polderrappers.

Maar OG of niet, de jongens waren mooi wel uitgenodigd om die middag bij hem langs te komen in de studio. ‘Right now i have to finish my creash, get the fuck out,’ riep hij nog. Niettemin waren de jongens zwaar onder de indruk van de muziekstudio in Santa Monica.’This is it,’ riep G-Low die steeds meer het Limburgs verleerde. En ook Lee-yo vond het ‘ supervet.’

Helemaal toen Dolla Sign hen een beat liet horen en bleek dat zij hierop de ode aan hun moeder moesten gaan schrijven. ‘Let’s gonna write some verses!’ P2 was enthousiast. ‘Het ging als een malle.’ Blijkbaar houdt hij echt van zijn moeder. Net als G-Low. ‘Ik word beschouwd als de meest emotionele rapper van mijn groep.’ Nee G-Low. Je wordt gezien als het sukkeltje van de groep. Dat is héél wat anders. Ook Otie was lekker bezig. ‘Ik heb geen praatje, ik vlam gewoon. Ook Kinkelkid vlamde. Als een waxinelichtje dan. Want die verses van hem? Die kwamen maar niet. Geen idee wat dit over zijn moeder zegt.

En daarna was het recording time. Voor bijna alle jongens wat het zelfs de eerste keer in de studio. Dat was voor sommige jongens een beetje wennen. Alleen G-Low was zoals gebruikelijk weer wild enthousiast. ‘Het klonk heel goed in mijn oren.’ Eh ja.  Daarom riep Dolla Sign ook zo snel: ‘That’s enough!’ Ook MC Biggah klonk niet overtuigend. ‘I’m getting emotions,’ verklaarde hij maar even.

Tijdens een rookpauze besloot Dolla Sign wie de winnaar was. ‘De Nederlandse raps kon ik niet verstaan,’ En dus werd P2 uitgeroepen als winnaar. P@ was zo blij als een kind. ‘Ik ben nog helemaal high in the sky.’ Vooral toen-ie een pet kreeg met de naam Compton erop. ‘Buiten braken me de tranen uit.’ Otie baalde. ‘Als ik mijn verse ging luisteren, dan was die van mij de beste.’ Maar Otie? Het was in het Ne-der-lands. Daar houden die Amerikanen niet van. G-Low nam het sportief op. ‘ Ook al heb ik niet gewonnen, ik weet dat ze trots op mij is.’

Ach gossie.

En dan wist mammie nog niet eens dat de vlechtjes van G-Low er vakkundig af werden gehaald door ene Mona Lisa. Want heel toevallig hadden de coaches van Those Chosen de jongens meegenomen naar de kapperszaak van deze bevriende haarstyliste. Als Mozes niet naar de berg komt, dan komt de berg wel naar Mozes. En deze Mona Lisa moest een van de jongens kiezen die van kapsel moest veranderen. ‘That one,’ en ze wees naar G-Low. G-Low keek benauwd. ‘Ze gaat mijn haar eraf doen en ik weet niet hoe dat eruit ziet.’ Maar Mona Lisa was onverbiddelijk. ‘It’s time to let it go.’ De andere jongens vonden het hilarisch. ‘Nu ga je er eindelijk goed uitzien.’ Want de cornrows van G-Low vonden de jongens belachelijk.

Vooral omdat het ons hier aan denken:

Maar het was vooral grappig voor de jongens omdat iedereen wist hoe hij eruit ging zien zonder vlechtjes of bandana. ‘Je hebt toch die witte vlek, die ga je overduidelijk zien. Als hij kort accepteert ga ik lachen!’ gierde Otie nu al. Eh ja, alsof je dat nog niet deed. G-Low was een stuk optimistischer. ‘Old boy is going to be gone,’ sprak deze Kevin Federline. Want Otie kreeg gelijk, het ging helemaal kort.

De andere jongens vonden het maar wat grappig. En je zou het niet verwachten van polderrappers, maar sommige kwamen niet eens meer uit hun woorden. Behalve een sarcastische Kinkelkid. ‘Misschien wordt dit wel een hot new look met een witte vlek op het voorhoofd en een Limburgs accent.’ G-Low was teleurgesteld. ‘Ik vind het niet leuk dat ze hier over doorgaan,’ zei hij opeens in het Limburgs.

En jammer voor G-Low. Maar hij zag er nu helemaal uit als Kevin Federline. Kijk en oordeel zelf:

Maar eerlijk is eerlijk, die witte vlek leidde nogal af. En dus gingen ze naar een tanningsalon. ‘I want to look fresh,’ vertelde hij maar aan het meisje van de salon. Die vroeg ‘m vriendelijk om zijn shirt uit te trekken. Daar kwam een wit pafferig buikje onder vandaan. Maar G-Low die af en toe in een geheel andere wereld leeft dan wij, zag iets heel anders. ‘Ik moest mijn shirt uitdoen en ze gaapt me aan alsof ik een male model ben.’

Yeah right.

Na de spraysessie en een petje zag het weer een beetje normaal uit. Dat was een geluk, want de volgende opdracht was weer ééntje uit de categorie van Dear Mama. En nu gingen ze niet hun verses opnemen, maar ze gingen ‘m middels een skype-verbinding – met behulp van een gitarist – live rappen voor hun bloedeigen moeders.

En stiekem vonden de jongens dat best leuk. ‘How the hell did they pull this off,’ riep G-low weer in zijn vertrouwde Engels. Kinkelkid was opeens heel trots op zijn moeder. ‘Ik heb gewoon de mooiste moeder!’

Wat daarna volgden, zijn nu al ronduit pareltjes in de tv-geschiedenis.

Jimsky was als eerste aan de beurt. Als een klein mannetje stond-ie voor zijn moeder. ‘Hoe is het ma?’ Ma was meteen streng. ‘Heb je je een beetje gedragen daaro?’ Jimsky knikte onhandig van ja en begon te rappen voor zijn mama. Die coaches van Those Chosen gingen met hun aanstekers de lucht in. En ook Jimmy’s moeder wekte de indruk dat ze het best leuk vond. ‘Je maakt me hier blij mee!’ Vooral toen Jimmy vertelde dat hij een brok in zijn keel had. ‘Jij en een brok in je keel, dat gebeurt niet vaak!’ Maar buiten beeld was moeders in tranen. ‘Meestal gaat dat over de shit in de wereld en nu ging het over mij. Was weer eens wat anders.’

Oh. Wat lief. Ons hart brak.

Ook G-Low en zijn mama waren als vanouds twee Limburgse handen op een buik. Vooral omdat hij begon te zingen. ‘Toen ik ging zingen dacht ik: dit klinkt best goed.’ Dat vonden wij niet. En Dimitri al helemaal niet. ‘Ik ging stuk man!’ Gelukkig vond de ma van G-low het wel fantastisch. ‘Vet man.’ Een moeder die het heeft over ruig, vet en niggaz. Man, man … We begrijpen opeens waarom G-low is zoals hij is.

Ook P2 had een emotionele rap voor zijn moeder die het overduidelijk apprecieerde en dat gold helemaal voor MC Biggah die ’t te kwaad kreeg toen zijn moeder hem vertelde ‘dat ze geen andere zoon zou willen hebben.’ ‘Ik voel zoveel gelukkigheid!’ Ook de moeder van Lee-yo was helemaal gelukkig. ‘Als ik hoor dat hij zoiets voor mij zingt, dan voel ik me daar ontroerd van.’ Dat gold ook voor het schattige Russische moedertje van Dimitri. ‘Zo heb ik hem eigenlijk nooit gezien, zo emotioneel naar mij!’

De moeder van Otie was helemaal een hit. In het Turks vertelde ze aan Otie dat ze het héél mooi vond en dat ze voor iedereen ging koken. ‘We gaan eten bij mijn moeder!’ riep Otie. Dat kon op het meeste enthousiasme van de jongens rekenen. Logisch. Van Turks eten wordt iedereen blij. Zelfs G-Low.

En ach, toen moest die Kinkelkid nog. ‘Ik ben zo nerveus als een beest. Het is toch een speciaal moment.’ Een coach van Those Chosen probeerde hem een duwtje in de rug te geven. ‘Real artists are able to express about anything.’ En ook de – inderdaad mooie- moeder van Kinkelkid moedigde ‘m verder aan. ‘Ik weet dat je gek op me bent!’ Maar Kinkelkid deed zijn best en hoewel het er een beetje ongemakkelijk uitzag, kwam hij er doorheen. ‘Het ging wel goed, dus misschien gaat er voor mij ook wel een nieuwe deur open.’

De andere jongens waren bijna vertederd. ‘Hij laat zijn gevoelens nu zien,’ riep Otie. Ook P2 sprak lovende woorden. ‘Het is een grote boy, met een klein hart. Maar het is een schat!’

Those Chosen moest uiteindelijk toch een winnaar kiezen. En dat werden er niet één, maar twee. Dat waren Kinkelkid en – schrik niet- G-Low. Omdat-ie zo’n vooruitgang had geboekt met z’n kapsel. En vooruit, zijn inzet werd zo geprezen. Zelfs de andere jongens waren verbaasd over de vooruitgang van G-Low. ‘ Ik wist niet dat een kapsel je zo kon veranderen,’zei de eerder nog zo lacherige Otie. G-Low verkeerde in de zevende hemel en begon, a la de Oscaruitreiking in de camera, zijn moeder te bedanken.’Your boy finally did it. je verdient de hele wereld echt. Serious. I love you mama.’

Ah, Tupac zou trots op ‘m zijn. Kuch.

Volgende week gaan Jimsky en Dimitri op de date met de meiden van de speeddates, leren ze dance moves en doen ze dingen die hun moeders en vriendinnetjes maar beter niet kunnen zien.