Meer dan twee miljoen kijkers stemden vorige week op Holland’s Got Talent. Ook al weer niet zo raar als je even kijkt naar het Nederlandse rotweer dat ons dwars zat. Gelukkig kijken ook veel mensen vanwege de diverse acts in het programma. De ene na de andere opmerkelijke auditie komt voorbij. En ook deze aflevering is het weer raak.
Eerst kregen we jongens uit het immer gezellige Groningen. Martin en Tarik. En hoe toepasselijk, ze bliezen op hun saxofoons mee op het nummer van – let op – Mr. Saxobeat. En ondanks de kritiek van Gordon en Dan ‘dat de act wat grootser moest,’ mochten ze toch hartstikke door.
Dat wilden we nog wel eens zien van de twee linedancers, Remco en Yvonne. En nu niet meteen denken dat ze rare dingen doen op country. Neuh, dit zijn moderne linedancers. ‘We willen linedance cool maken.’ Veel succes. Want waar dansten ze op? Country. ‘Het ziet er een beetje lullig uit,’ constateerde Gordon. ‘It still looks like cheesy linedancing,’ riep Karaty. Dat waren we zo met ‘m eens. Als linedance toch nog eens verbannen werd naar de hel, dan ben ik de duivel uitermate dankbaar.
En we hadden nog meer dansgroepen. Zo hadden we daar nog een ballroomdancing groep die werd weggedrukt. Dit is zo oubollig,’ riep La Paay. Dat gold ook voor vier dansers met raar haar en een giletje. ‘You’re faking,’ was ‘t oordeel van Karaty. En de groep in vreemde klederdracht die op een vreemd volksmuziekje een raar dansje deden, mochten ook naar huis. En dat is maar goed ook. ‘This is bad version of hip hop,’ concludeerde Karaty.
Dat is nog een understatement.
Gelukkig hadden we daar Jordy Jansen. Een lieverd van zeventien die niets liever wil dan naar het conservatorium gaan. En als we ‘m zo horen, moet ‘t raar lopen wil dat niet met deze autodidact lukken. Het leek verdorie wel op een jonge Don McLean. ‘i’m floored right now. Imagine what you can do if you take lessons. I say yes,’ vond Karaty. Gelukkig maar, want deze jongen willen we nog veel vaker horen.
Dat gold stiekem ook voor Michel.Een straatmuzikant uit België die klassieke muziek verkrachtte met zijn toeters. ‘Ik ga toeteren!’ Wij moesten vooral heel hard lachen, want amusant was ‘t. Dat vond de jury ook. ‘Ik heb nog nooit zoiets gezien,’ riep La Paay. ‘Ik vind het wel een leuke droogkloot. Een droogkloot die kan toeteren. Dat dan weer wel.
Maar goed ook, want daarna kregen we Lisette voor de kiezen. Die was niet alleen gecharmeerd van het piano-spel, maar ook van Dan Karaty. ‘Hij heeft gewoon een lekker bekkie.’ Eh ja. Dat waren we helemaal met haar eens. Nu dat piano spelen nog. ‘Ik wil graag concert-pianist worden.’ Uitleggen wat ze ging spelen. ging goed. Fuga’s, etudes en weet ik allemaal wat.
Maar ze klonk als een kind van elf dat amper piano kon spelen. En ze vond ‘t best vreemd dat dezelfde Karaty het echt niet goed vond. ‘Het is heel moeilijk om een fuga uit je hoofd te spelen.’ De lieverd werd een beetje overstuur van al die kritiek. ‘Stelletje cultuurbarbaren!’ brieste ze. ‘Heb je zo lang geoefend, krijg je dit!’
Hebben we hier te maken met de volgende Mariëtte?
>> Lees hier meer over Holland’s Got Talent
Gelukkig konden we ons even vergapen aan The Flying Bartener Nesin die allemaal dingen deed met flessen. Brandende flessen welteverstaan. Maar het ging een beetje mis toen-ie een brandende fles liet vallen en de brandweer van het theater het bluste. Het was hilarisch … slecht. Arme jongen. Dat betekende drie kruizen.
Gelukkig hadden we daar ook Irma Loman. Een zangeres die ooit zong met Glennis Grace, maar die nu opgescheept zit met een man en honderd kinderen. Die meteen maar even het podium opgesleept werden. La Paay en Gordon begonnen er acuut iets gezelligs uit ‘The Sound of Music’ gingen zingen.
Daarna mocht Loman iets leuks doen. Jammer dat ‘t weer iets opera-achtigs was. Dan Karaty was er dan ook niet gecharmeerd van. ‘Wat ben jij gemeen Dan,’ riep Irma. Daar was La Paay het niet mee eens. En Gordon ook. Dus Irma, de volgende keer iedereen eruit blazen. En dan komt het allemaal goed.
Dat hoopten we ook voor twee goochelaars die – wat een verrassing – gingen goochelen. Maar ze maakten er wel een act van. ‘We spelen twee afvalverwerkers die het afval vinden van een goochelaar.’ Dat was weer eens wat anders. ‘Ik vind het wel leuk dit,’ riep La Paay. Zeker toen er een leuk meissie uit een doos werd getoverd. Dan weet je meestal wel dat het goed zit. Zeker toen Dan Karaty riep dat-ie dit nooit had verwacht. En hoewel Gordon niet weg was van ‘het uniform van vuilnismannen,’ mochten ze toch door.
Maar dan wel met een andere act.
Het was daarna tijd voor something completely different. De wat oudere Björn en de piepjonge Charlotte van veertien. Al oogde Charlotte volgens La Paay wat ouder. ‘Neeeee!’ Maar dat gold niet voor Charlotte die inderdaad klonk als twintig. Bijna zingen als Alicia Keys? Dan doe je toch iets goed. Jammer dat die Björn er tussen door rapte. La Paay en Karaty drukten de act dan ook weg. ‘Wat heerlijk om jou te horen zingen. En wat vreselijk om jou te horen rappen,’ oordeelde Gordon. ‘Charlotte, zou jij alleen verder willen gaan? Vind jij dat niet erg Björn?’ Dat vond-ie niet erg. Wat een schat.
En dus gaat Charlotte alleen door. Die wist ook niet wat haar overkwam.
Dat golden niet voor de kinderen uit Katendrecht die onder leiding stonden van coach Big Jay. ‘De muziek heeft mij gered,’ verklaarde coach Big Jay. ‘Hij heeft ons geleerd te rappen,’ riep één van de jongens. Dat beaamde Jay. ‘Ik leer ze te rappen en hoe zich moeten gedragen!’ Dat viel bij Gordon in de smaak. ‘Ik vind jullie nu al leuk!’ Maar wat de rest van de jury vond van deze Artiboyz? ‘Wij zijn de jongens van de straat. Wij zijn de bazen!’ rapten deze kereltjes. ‘Dit is een hit!’ riep La Paay!
En dus mochten ze door naar de volgende ronde.
Daarna kregen we een heuse dogdance. Dansen met honden, waarom niet? Floris de hond was de sjaak. Maar leuk dat die Floris het vond om met trainer Grietje een dansje te doen. Als een dolle zwierde die hond over ‘t podium. ‘He loves it!’ gilde La Paay. En dat is maar goed, want dat deden wij ook. Niets zo leuk als een dansende hond.
Daarna kregen we de zeventienjarige Robert te zien. ‘Ik heb twee jaar marionetten gedaan.’ Oh jee. En die lieverd wilde nu een professionele carrière opbouwen met dansen. ‘Al heeft mijn vader daar een beetje moeite mee.’ En nu wilde hij weten wat de jury vond van zijn danskwaliteiten als danser. ‘Ik dans al twee, drie maanden.’
Dat konden we zien. ‘For now, i would stick to the cooking,’ riep Karaty. ‘You have no idea what you’re doing.’ En dus mocht-ie weg. Had zijn vader toch nog gelijk.
Daarna was het Rode-Broeken-Alert voor drie dansers in – welja – rode broeken en groene shirts. ‘Wij doen een grappige dansact.’ Dat was het. Maar leuk was ‘t wel. En goed ook. ‘Ik vind het helemaal te gek,’ oordeelde Gordon. ‘Loved it’ oordeelde Karaty.
Dan weet je het wel. Dan ben je door. Rode broeken of niet.
De jury mocht vervolgens naar buiten om drie skaters in aktie te zien. Was weer eens wat anders. Daar haalden de jongens de meest acrobatische toeren uit. ‘Wow,’ riepen de juryleden. En dus was ‘t ook voor hen een ja.
Dat moesten we van de man die uitblonk in bodystunts. Volgens Aaron moest je wel een sterke maag hebben voor zijn stunts. Oh jee. Wij werden alleen al bang van de man zelf. Al boden – warempel – drie mensen uit het publiek zich aan om mee te doen aan de stunt.
Onze maag draaide zich inderdaad om. En als je wil weten waarom, kijk dan vooral naar de clip. De één was er wat meer gecharmeerd van de ander. Van La Paay en Karaty mocht-ie door. En dus haakte Gordon ook in.
Dat belooft nog wat.
En Drachten blijkt nog meer te bieden hebben dan zanger Rinus, want ook showacrobatiek Drachten was d’r. Ze doen aan acrogym. Weet U niet wat dat is? Dat is onder meer het bouwen van menselijke torens en dat soort ongein.
Dat lukte. En hoe. Kwam ze te staan op een staande ovatie. En dus mochten ze door. Daar kan zanger Rinus nog een puntje aan zuigen.
Als laatste kregen we gitarist Michael Bordeaux te zien. Onder de naam Come Correct verwachten we een saaie -ehm- gitarist. Maar in plaats daarvan kregen we een briljante dansact te zien van hem en zijn vrienden.
Geen wonder dat zijn doormochten. ‘Dit wordt een liveshow,’ voorspelde presentator Robert ten Brink. En daar had-ie gelijk in.
Volgende week gaan we verder. En dan wordt het spannend, want de jury gaat dan ook besluiten wie ze nog meer meenemen naar de halve finale ….
Geef een reactie