Komt er eens eens leuke film op tv, kan je ‘m niet kijken ‘vanwege andere verplichtingen.’ Dit gebeurt mij vanavond met de film ‘Julie &Julia’ op RTL4. Gelukkig heb ik ‘m al een keer of wat gekeken. De eerste keer was op een hotelkamer in New York. Zo’n hotelkamer is niet ideaal, gelukkig kon ik dat van de film niet zeggen. En daar heb ik even later een blog over getikt. Lees maar:
Als je compleet uitgeteld ligt in een hotelbed in New York, dan moet een mens wel eens wat. Thank God dat er dan zoiets is als een huursysteem op je tv, waardoor je – met een beetje hulp van je afstandsbediening – een film kunt huren. Het bedrag wordt bijgeschreven op je hotelrekening et voíla; de film has arrived. Dat gold voor de filmversie van ‘The Time Travellers Wife’ ( niet slecht, maar het boek was beter), ‘The September Issue’ ( Anna Wintour is inderdaad een bitch) en ‘Julie en Julia.’
Meryl Streep
Komt die laatste titel U bekend voor? Dat kan, want één van de actrices – de welbekende Meryl Streep – is weer eens genomineerd voor een Oscar. Niet verwonderlijk, want Meryl Streep zou de Ronaldo Christiano onder de voetballers zijn. Misschien wel Johan Cruyff of Pelé, gezien de prijzen die Miss Streep heeft gewonnen. Enfin, in deze rol speelt ze Julia Child. Een Amerikaanse tv-kokkin avant la lettre. Vergelijk haar met de Amerikaanse degelijke, doch even enthousiaste, grootmoeder van Nigella Lawson. Al zou Mevrouw Child als echte jaren vijftig kokkin waarschijnlijk hoofdschuddend kijken naar dat vingergelik van Lawson.
Julie & Julia
Maar Miss Streep is niet de enige hoofdpersonage in de film. De andere rol is weggelegd voor Amy Adams die de rol vertolkt van Julie Powell, een getrouwde dertiger met een carriere van niks. Haar passie? Koken. En laat de legendarische kokkin Julia Child nou net haar voorbeeld zijn. Die bracht in 1961 het klassieke kookboek ‘Mastering the Art of French Cooking’ op de markt. Iedereen die ooit eens het (on)genoegen heeft gehad om te proeven van een écht Amerikaans ‘gerecht’, kan raden wat voor levensredder Julia Child moet zijn geweest.
Dat vindt die zekere Julie Powell in ieder geval wel. En in een poging haar leven en carriere wat nieuw leven in te blazen besluit ze een jaar lang iedere dag een gerecht uit het kookboek van Julia Child bij te koken en het resultaat daarvan bij te houden op een – speciaal daarvoor in het leven geroepen- blog. U kan het al raden; dat blog wordt een waanzinnig succes. Anders zou d’r geen film over zijn gemaakt; het is is namelijk een waargebeurd verhaal. Later in boekvorm gegoten en – verrassing – ‘t werd een bestseller.
Twee levens
En nee, ‘t is niet zo’n waargebeurd verhaal zoals U vroeger wel eens kon zien op de woensdagavond van RTL4. Neuh. In plaats daarvan hebben de filmmakers ervoor gekozen om de levens van de vrouwen te vervlechten. Al leefde Julia pakweg een jaartje of dertig eerder dan onze vriendin Julie. Je zou kunnen zeggen dat er twee levens parellel aan elkaar lopen in de film. Wat overigens best slim is gedaan. En aardig om naar te kijken, want dat is wel zo handig voor een film.
Maar wat natuurlijk het allerleukste van ‘Julie and Julia’ blijft, is de dagelijkse kookbezigheid van Julie die het resultaat ”s avonds samenvat in een blog. Daar raakt iedere blogger blij van. Al houdt natuurlijk niet iedereen van koken. Zelf moet ik er niet aan denken. Bij een kreeft koken haak ik af. Ook een kip plukken is niet mijn hobby en aan het klaarmaken slash verorberen van organen doe ik sowieso niet.
Nee, de volgende Julia Child zal ik niet worden. Een volgende Julie Powell? Graag. Nu alleen eens denken waarover ik dagelijks zou willen bloggen. Boeken, films of een goede of een slechte daad die de mensheid iedere dag een stapje dichter bij de afgrond brengt? Nah, Misschien heb ik daar toch weer eens wat uurtjes in een bed voor nodig. Bewaar ik wel tot de Oscar-uireiking op 7 maart. Kan ik meteen zien of Meryl Streep d’r zoveelste Oscar pakt.
Benieuwd waarom? Kijk dan maar eens naar dit clipje:
Ik had al over de film gelezen op Yvonne Cooks (volgens mij) en ben blij dat ik vanavond wel tijd heb om hem te kijken. 🙂 Ik ben erg benieuwd.
Leuk! Yvonne Cooks heeft er inderdaad ook over geschreven. Hoe toepasselijk 😉
En heb je ‘m nog gezien? Wat vond je ervan?