Luxe maakt niet altijd gelukkig. Daar zijn de Sranang Sweeties onder leiding van Lesley inmiddels achter in Echte Meisjes in de Jungle. De meeste meisjes blinken vooral uit in ruzie maken. Michella en Amanda doen deze aflevering er nog eens een schepje bovenop. Gelukkig is de stemming bij de Brokopondo Babes nog prima. Alleen zal daar het humeur ook wel onder nulpunt zakken als ze horen dat ze een zware tocht door de jungle moeten maken …
Vooralsnog was de stemming in het primitieve kamp was opperbest. Na de gewonnen geldopdracht namen de dames zoals gebruikelijk een verfrissende duik. Daar was in het andere kamp geen sprake van. Al zag Lesley nog wel een voordeel: ‘ We hebben wel verloren, maar we zitten hier lekker te eten.’ Ook Michella haalde haar schouders op. Britt at intussen stilletjes haar eten op.
De oorlog begint
Maar Britt vreesde wel het ergste als ze ooit samen in het primitieve kamp terecht kwamen. ‘Ik hoorde dat Michella niets kan.’ Dat gaf Michella volmondig toe. En dus begon ze maar meteen maar met delegeren voor het geval ze in het primitieve kamp zouden komen. ‘Wat doe jij dan?’ vroeg één van de meisjes. ‘Ik kan niets. Ik kan goed instructies geven.’ En ruzie maken met Amanda natuurlijk.
Die maakte de cruciale fout door de volgende ochtend Michella en Lesley geen goedemorgen te wensen. ‘Ik hoorde haar niet,’ zei Lesley ongelovig. ‘Omdat ze geen goedemorgen zei,’ antwoordde Michella. En voor we het wisten rolden er weer een paar vloekwoorden uit haar mond. Lesley werd d’r lekker sarcastisch van: ‘Het was zoals gewoonlijk weer een gezellige sfeer. We zijn echt vriendinnen voor het leven.’
En dan te bedenken dat ze ook nog samen in een krakkemikkige boot naar de rand van de jungle werden gebracht. Michella vond het maar spannend. Zoals ze alles altijd spannend vindt. ‘Ik dacht dat ik doodging in die boot.’ Maar dat ging ze natuurlijk niet. Waarschijnlijk tot Britt’s grote verdriet. In plaats daarvan moesten ze presentator Quintis Ristie aanhoren die op het strand op hen wachtte. Niet dat hij een leuke mededeling voor ze had …
Door de jungle hollen
Tot verbijstering van de Sranang Sweeties vertelde hij dat ze zo snel mogelijk een bospad in de jungle af moesten lopen. Als ze snel waren verdienden ze daarmee een keuzemogelijkheid voor de volgende opdracht. Maar dat was nog niet alles, want hij vertelde hen ook fijntjes dat na de vijfde geldopdracht elk team een lid moest weg stemmen. Dat klonk Lesley als muziek in de oren. ‘Ik wil amanda eruit hebben. Voor zij kwam ging het beter. Britt pest ik zelf wel weg. Dat is een eitje.’
Wat geen eitje was? Michella die geen zin had in de opdracht en tot frustratie van de anderen maar eens eerst een sigaretje opstak. Lesley bleef er natuurlijk bij hangen. ‘Als ik een uur moet gaan hardlopen, dan lig ik hier met mijn tong eruit. Nou, dat ga ik niet doen,’ sprak Michella misprijzend.
De Brokopondo Babes vertrokken met een kwartier vertraging maar besloten wel als een team te rennen. Jaëlle leidde de groep. Al hadden een aantal moeite om het tempo bij te benen – lees Ymke. ‘Let op jezelf,’ riep Pauline naar Anna. En dat vond Anna niet echt amusant. Want ook bij de Brokopondo Babes lopen de irritaties soms hoog op. ‘Pauline kan niet incasseren en dat vind ik vervelend,’ klaagde Anna later. Lees: Pauline deelt bevelen uit, maar houdt er niet van zelf gecommandeerd te worden.
Volgens Anna dan.
Maar ach, dat stelde natuurlijk allemaal niets voor als we dat eens even vergeleken met de Sranang Sweeties. Michella sjokte nog steeds achter de groep aan. Haar excuus was geniaal: ‘Als ik ga winkelen loop ik toch ook niet hard?’ Britt werd hierdoor nog woedender. Al was ze nog het meest teleurgesteld in Lesley: ‘Het meest boos was ik op Lesley. Eerst liep ze bij ons en daarna liep ze als een hondje achter Michella aan’ Dat vond Amanda natuurlijk helemaal niet. ‘Ik ben strijdlustig!’
We wisten alleen nog niet hoe strijdlustig.
Maar het mocht allemaal niet baten, want ondanks een val van Ymke renden de Brokopondo Babes hun overwinning tegemoet. ‘Niet te hard juichen, we zijn er nog niet,’ waarschuwde Pauline. Die overigens wel blij was met de prijs van de eerste keuzemogelijkheid tijdens de opdracht die daar op volgde.
Intussen ruzieden de Sranang Sweeties gewoon nog even door. Vooral Amanda en Michella stonden als twee kemphanen – of moeten we kippetjes zeggen – tegen over elkaar. ‘Jij komt dan wel uit Dames in de Dop, maar jij bent nog steeds een del,’ riep Amanda tegen Michella. Die trok natuurlijk onmiddellijk van leer. ‘Jij bent gewoon een hoer!’ Dat vond Britt maar een rare opmerking. ‘Als je een hoer bent, sta je achter de ramen, dan loop je niet in de jungle.’ Niet verwonderlijk dat Michella nog op een opmerking van Amanda kon rekenen nadat ze riep dat ze in het primitieve kamp maar op een kartonnen doos moest slapen. ‘Daar kom je ook vandaan,’ grijnsde Amanda vals.
De Brokopondo Babes hadden al snel in de gaten dat het goed mis was in het team van de Sranang Sweeties. ‘We kwamen daar aan en ik zag die rotkoppen van dat andere team,’ verwoordde Anna het maar even. Maar de gezichten gingen al snel op standje ongeloof nadat meiden als Britt vertelden over de sabotage van Michella én Lesley.
Vleermuis als hoofdgerecht
En de sfeer zakte nog veel sneller onder nulpunt bij de aanblik van de nieuwe opdracht voor de strijd om het luxekamp. ‘Het wordt een eetopdracht,’ gilden de meiden nadat ze grote bakken op het strand zagen. ‘Dat wordt geen chardonnay,’ riep Pauline. En daar had ze gelijk in. Want ieder lid van haar team mocht een gerecht uit de –let op – biologische Surinaamse keuken kiezen en vervolgens een lid uit het andere team aanwijzen die een ander gerecht moesten verorberen. Degene die het snelst een gerecht naar binnen kon werken, won.
En nee, daar zat geen kip tussen.
Nadia ging als eerste en koos haar rivaal Amanda. Typerend dat Amanda – tot plezier van Nadia – slang moest eten. Dat ging niet goed. Ook tot plezier van haar eigen teamgenoten. ‘Ik hoopte zo dat ze het uit zou kotsen.’ Overigens bracht Michella het er niet veel beter van af. En hoewel ze van tevoren had beweerd dat ‘ze alles at’ kokhalsde ze de kikker er gewoon uit. Correctie, twee kikkers. ‘Het was gewoon te ranzig. Ik ben misselijk!’
De Brokopondo Babes hadden inmiddels uitgerekend dat als de volgende Sranang Sweetie ook het eten zou uitkotsen, zij zouden winnen. Pauline nam de zware taak op zich en koos Lesley. ‘Zij heeft gezegd dat ze alles zou eten.’ Maar toen Lesley de gebakken vleermuis – inclusief tandjes – op haar bord zag liggen, was het enthousiasme ver te zoeken. Het kind at het dan ook amper op. Tot ergernis van Amanda: ‘Leslie heeft net met d’r tong er tegen aan gezeten, maar verder kwam ze niet. Wees gewoon eerlijk wat je kunt, dan komen we ergens.’
‘Ik zit nog liever vast’
En dus belanden de Brokopondo Babes in het luxe kampement en mochten de Sranang Sweeties voor het eerst primitief kamperen. En wie bleek de grootste klager? De veroorzaker van al het leed, Michella. ‘Ik ga hier echt niet liggen. Dit is hel op aarde. Ik zit nog liever vast. Dit is echt drama. In de bajes zit je beter.’ En hé, Michella kan dat weten. Al had Michella dan weer geen enkele ervaring met kamperen. ‘Ik heb nog nooit van mijn leven gekampeerd.’ En dat is maar goed ook. Ook Britt had het niet naar haar zin: ‘Ik mis de McDonald’s zo erg!’
Dan werd Britt zeker niet blij van de kookkunsten van Lesley die nog probeerde wat eten klaar te maken. Zelfs Michella vond het niet te eten. ‘Lesley die gaat koken, is nog erger dan gevangenisvoer.’ Ook Amanda klaagde steen en been. ‘Volgens Amanda was de rijst niet gaar. Ik word doodziek van dat wijf,’ riep Lesley woedend.
Chardonnay en slagroom
In het andere kamp was de sfeer uitgelaten. Eindelijk een normaal bed, een normale wc en … wijn. Tot opluchting van Pauline. ‘Ik moet weer zo wennen aan de wijnsmaak. Ik drink het normaal iedere avond bij het eten. Is dat erg?’ Dat vonden de andere meiden natuurlijk helemaal niet. Al concentreerde Anna zich voornamelijk op de slagroom bij het nagerecht en de kok.
Stijlvol als Anna altijd is, liet ze de slagroom op haar borsten spuiten. Daar zeepte ze Nadia en Ymke mee in. ‘Er kwamen twee borsten met slagroom in mijn gezicht en ik kroop meteen onder de tafel. Volgens mij een logische keuze.’ Anna had daar overigens een reden voor. ‘Ymke heeft verteld dat ze aan het twijfelen dat is of ze valt op vrouwen. Dat moet je bij mij niet doen.’ En dus dook ze maar onder de tafel op Ymke. De andere meiden gierden van het lachen. ‘Ik ben ineens teut,’ riep Pauline.
En nee, Ymke besloot na deze actie opeens niet voor de vrouwenliefde te gaan.
De volgende ochtend was de stemming bij de Sranang Sweeties nog steeds ronduit slecht. Zelfs Britt was humeurig. ‘Die hangmat lag voor geen meter, mijn rug doet zo pijn. Toen ben ik ook nog uit mijn hangmat geflikkerd.’ Ook Lesley ging flink tekeer. ‘Wat stinkt het hier. Jullie pissen ook allemaal naast de tent. Vet goor!’
Ruzie bij de Sranang Sweeties
Amanda en Michella mochten dan nog wel fysiek uit elkaars buurt blijven, dat betekende niet dat ze niet binnen normale gehoorsafstand van elkaar verwijderd waren. En dus besloten ze beide op luide wijze te roddelen over de ander. Natuurlijk wel zodat de ander het kon horen. ‘Ik vind haar een tokkie en ik noem haar ook een tokkie,’ riep Amanda. Dat hoorde Michella; ‘Ik ben blij met wie ik ben. Jij denkt dat je alles bent. Toen jij er niet was, was alles veel leuker.’ Amanda lachte: ‘Je moet het mij mee doen.’
Michella werd nu écht boos. ‘Het is dat je van die mooie siliconenborsten hebt, anders zou ik denken dat je een man bent.’ Dat vond Amanda bepaald niet leuk. Deed haar waarschijnlijk denken aan een soortgelijke uitspraak van Nadia in De Gouden Kooi. ‘Je moet willen dat je zulke tieten had in plaats van die theezakjes.’ Britt was ontsteld: ‘Gaan ze elkaar op tieten beoordelen, wat heeft dat er nou mee te maken?’
Maar het was wel duidelijk aan wie z’n kant Britt stond, aan de kant van haar grote idool Amanda uit De Gouden Kooi natuurlijk. ‘ik kan goed met haar praten. Ik ben fan van haar. Maar ik loop niet achter haar aan.’ Stiekem vond Michella het allemaal maar niets om in zo’n team te zitten: ‘Wij zijn echt een kutteam, wij zijn echt een verschrikking.’
En voor een keer had ze gelijk.
Al kon ze haar verbazing niet verbergen toen Britt over haar stokpaardjes begon. ‘Hier in de jungle heb je een man op een fiets en als die fietst dan kan die stroom opwekken. Die ben ik nog niet tegen komen.’ Zelfs Amanda trok haar wenkbrauwen op. ‘Ik ben ook nog geen koppensnellers tegen gekomen.’ Amanda snapte niet waar ze het over had. En dus vertelde Britt Amanda geduldig over mensen in de jungle die je kop eraf hakken en die opeten zodat ze zelf slimmer kunnen worden. Amanda deed haar best niet in lachen uit te barsten: ‘Ik denk ook niet dat je die gaat tegen komen.’ Michella vond het belachelijk. ‘Ik vind het echt zielig voor haar. Wat een dom mens’.
Bitchfight
De sfeer werd al niet veel beter op nadat de Sranang Sweeties de Brokopondo Babes in hun luxe kamp bezochten. Vooral Nadia beleefde veel plezier aan het gebekvecht tussen Amanda en Michella. ‘Amanda riep dat Michella zich voor een moeder niet goed gedraagt. Maar het zal wel meevallen, Het is kippetjesgedrag.’
Oh boy, want Nadia had het toch echt mis.
Vooral nadat Amanda en Michella opstonden en nu echt letterlijk als twee kemphanen tegenover elkaar stonden. ‘Ze kan zo in de New Kids,’ riep Amanda nog. ‘En dit is nu een moeder.’ Dat was het laatste zetje voor Michella. Woedend viel ze Amanda aan. ‘Het was echt een ordinaire bitchfight. De nepnagels en het extensions van Michella vlogen ons om de oren,’ gierde Nadia van het lachen. Adinda barstte in tranen uit. Pauline keek ongelovig toe: ‘Ik heb nog nooit vechtende vrouwen gezien. Zo bloedordinair vind ik dit.’
Nadat Michella Amanda had overmeesterd, liet ze Amanda eindelijk los. De Brokopondo Babes konden het niet geloven. En hoewel Pauline moeite had met Michella (‘Je dochter gaat dit wel zien!’), kwam Amanda haar ook de neus uit. Vooral toen Amanda – nadat ze aan de andere kant van het eiland was uitgeraasd tegen Britt – besloot haar koffers te pakken. ‘Amanda was het aan het uilokken en aan het zuigen. En dan krijgt ze de volle laag en dan gaat ze weg,’ riep Pauline. Amanda deed alsof ze van niets wist: ‘We willen allemaal winnen, maar dit is teveel. Ik vind dat ik de eer aan mezelf moet houden.’ Daar liet Michella geen traan om: ‘Ik ben opgelucht.’
Alleen Britt was gebroken door Amanda’s vertrek. ‘Britt heeft Amanda op een voetstuk staan,’ concludeerde Pauline verbijsterd. ‘Ik woon in een rijtjeshuis en zij praat gewoon tegen mij,’ riep Britt. De anderen keken ongelovig toe. ‘Daar komt Amanda ook vandaan! En ze poept ook gewoon!’ Nadia vond het allemaal bijzonder vermakelijk. ‘Ze is gestoord!’ Britt snikte nog even na: ‘Ik heb niet eens een handtekening.’
De meiden konden hun oren niet geloven.
Al was de sfeer daarna ietsje beter bij de Sranang Sweeties. ‘Als we weer verliezen, pakt Michella een ander,’ grapte Lesley. Ook met Britt ging het beter: ‘Nu zijn we meer een team omdat zij er voor open staan.’ Maar daar had ze zich toch even in vergist. ‘Ik moet haar te vriend houden, maar het liefst laat ik Britt iedere minuut van de dag janken,’ verklapte Michella.
Een weg hakken door de jungle
Al hadden ze Britt toch echt nodig voor de volgende opdracht waar geld gewonnen kon worden. De opdracht een rekensom oplossen zodat ze met behulp van coördinaten, een kapmes en een kompas midden in de jungle een schatkist konden vinden. En omdat de Sranang Sweeties een teamlid misten, mochten ze een lid van de Brokopondo Babes kiezen die achter moest blijven. Dat was Nadia. ‘Ik voel me wel een beetje vereerd.’ Dat hoefde van Ymke niet: ‘Ze kozen Nadia vanwege haar schouders. Waar Nadia overigens niet trots op is. Helaas voor Nadia.’
Maar misschien hadden ze Nadia toch wel kunnen gebruiken voor het oplossen van de rekensom waar beide teams moeite mee hadden. Hoofdrekenen is moeilijker dan je denkt. ‘Komt het een keer aan op brains en dan staan we zo voor schut,’ riep Pauline. Wie het geen probleem vond? Michella. En verrek, de Sranang Sweeties gingen er snel vandoor. Tot ergernis van de Brokopondo Babes die er maar niet uit kwamen. Zelfs de zogenaamd slimme Ymke niet.
Bij de Sranang Sweeties ging overigens ook niet alles goed in de jungle. Dat maakte vooral de gorilla los in Michella. ‘IK WIL OOK MEEDOEN! WE ZITTEN NIET GOED! IK VOEL HET GEWOON! Zelfs Lesley kreeg er genoeg van: ‘Had je dat niet eerder kunnen zeggen, heks. EN SCHREEUW NIET ZO!’
Ook bij het andere team ging het niet voortvarend. Al hadden ze nu wel de coördinaten te pakken. Tenminste, dat dachten ze. Anna vond het allemaal best stoer. ‘Toen ik ging hakken in de jungle, voelde ik me best stoer.’ En nadat ze begon over mannen en hun lul afhakken, wisten we waarom mensen in Nederland niet met een kapmes over straat mogen lopen.
En na een hoop ‘moeten die kant op?’of ‘ik weet de weg niet meer’ en ‘mijn haar zit vast’ en ‘au!,’ vonden de Sranang Sweeties de schatkist. Liever gezegd, Britt vond de schatkist. ‘Die kist was zo zwaar door die 5000 euro. Die was echt zwaar.’ Wesley kon haar minachting niet verbergen: ‘Als ze denkt dat die koffer zo zwaar is door het geld, dan is ze echt heel dom.’
Maar hé, Britt kreeg de kist wel naar het strand door het water. ‘Want het water was zwaarloos ofzo,’ riep Michella. En dan zeggen ze ook nog dat Britt de domste van het stel is. Maar alles was even vergeten en vergeven nadat Britt op het strand de kist mocht openen en aan het geld mocht ruiken. ‘Het is nog echt ook. Het voelde echt goed en ik mocht het nog vasthouden ook. Het ruikt echt geldachtig.’ De rest slijmde maar even lekker mee. ‘Britt, wat moeten we toch zonder jou.’
De Brokopondo Babes keken intussen teleurgesteld toe. Ze hadden hun eerste geldopdracht verloren. Tot ergernis van Ymke.’Toen begon ik me te ergeren aan Anna. Ze was zo blij voor het andere team.’
Volgende week
Het komt volgende week dan ook niet helemaal goed met de Brokopondo Babes, want die stemmen veel eerder dan verwacht een teamlid weg. Ook bij de Sranang Sweeties blijkt het nog steeds niet goed te zitten met de sfeer én er ontstaat een moddergevecht. Maar ach, zoals Britt zou zeggen: ‘Een voorbereid mens telt voor twee. Of drie. Of twee.’
Geef een reactie