D’r zijn een paar dingen in de wereld waar ik dolgelukkig van word: Wereldvrede, shoppen, Irish Pubs en Kylie Minogue. En aangezien ik nul invloed heb op het eerste, was ik maar al te blij dat ik die andere drie dingen in dit weekend wel kon combineren. In Antwerpen welteverstaan. En dat is fijn, want laat ik nu van Antwerpen ook heel blij worden.
Het was overigens niet het plan dat ik en vriendlief een lang weekend naar Antwerpen zouden gaan. In eerste instantie zou ik alleen met vriendinnetje Y. op zaterdag in de trein naar Antwerpen vertrekken voor het concert van Kylie Minogue, dan zouden we een nachtje daar slapen en vervolgens op zondag terug reizen.
>> Lees hier alles over de plannen van vriendinnetje Y. en ik.
Best simpel en vooral bijzonder leuk, maar vriendinnetje Y werd zwanger. Nu is dat geen probleem, maar als je last hebt van bekkeninstabiliteit wordt dat het wel. Tot haar grote spijt – vriendinnetje Y is namelijk ook groot fan van Kylie en gaat óók graag naar Antwerpen – moest ze wel afzeggen. Gelukkig bleek vriendlief bereid te zijn om mee te gaan. En dat is best bijzonder, want meneer is – hoe gaan we dit netjes omschrijven – niet een trouwe luisteraar van acts a la Kylie Minogue. Aan hem is het betere beukwerk meer besteed.
‘Zullen we dan alvast op vrijdag gaan,’ vroeg vriendlief die zich nooit te beroerd voelt om dan maar het beste van de situatie te maken. En dat hebben we gedaan. Voor de drukte op waren we ruim op tijd in Antwerpen. Is handig, want dan kan je ook eerder shoppen ( ik ben een prachtige Longchamp tas rijker – thank you very much) en ‘op café gaan,’ zoals die Vlamingen dat zo mooi zeggen. En waar kan je dat beter doen dan in een Irish Pub die overal te vinden zijn in Antwerpen.
Dat hebben we geweten.
Irish pubs
Vriendlief kreeg een paar Irish Coffees waar een hoop Nederlanders samen goed dronken van hadden kunnen worden – Ieren natuurlijk niet- en ik ging fijn aan de witte wijn. Dat feest werd later voortgezet bij een Italiaans restaurant waar we nog een pizza en een hoop mosselen op kauwden om vervolgens op te eindigen in een andere Irish Pub.
Daar was natuurlijk ook drank en een Vlaamse zanger die me vertelde dat hij onlangs in Hoorn was geweest. ‘Oh, Hoorn? Dat noemen wij in Amsterdam ‘Lezen, zien en Hoorn,’ riep ik meteen. Vond de man zo grappig dat-ie meteen mijn verzoeknummer speelde. En met ‘The Road to Mandalay’ in ons hoofd vertrokken we uren daarna naar ons hotel.
Verantwoord biologisch herstellen
U kunt zich voorstellen dat wij de volgende ochtend fiks bij moesten komen. En omdat het lot je soms rare streken levert, kwamen wij na twaalven terecht in een biologisch verantwoorde toko waar je geen cola kon kopen, maar wel zuurdesembrood kreeg met allerlei ander verantwoord spul als biologisch gekweekte rucola. Laten we het er maar op houden dat het onze drank-adem inperkte. Al had de ober reuze pret om ons en dat is nóóit een goed teken.
Champagnebar
Wat wel een goed teken was? De champagnebar in de Stadsfeestzaal aan de Meir die we tegenkwamen. Was een tip van mijn Vlaamse vriendje P. Daar waren zowel vriendlief en ik hem intens dankbaar voor, want wat knapten wij op van de champagne. Wat zeg ik, daarna konden we de wereld weer redelijk aan. Voor ons gevoel liepen en shopten we kilometers lang voor we weer belanden bij het zoveelste grand café dat Antwerpen rijk is.
Daarna moesten we ook snel terug naar het hotel, want we waren er natuurlijk voor een ding: Het Concert van Kylie. Maar als je een dag gelopen hebt en nog eens kampt met een kater ook nog, is een staplaats op een middenveld voor een concert opeens niet meer zo aantrekkelijk.
Kylie Minogue
Maar ach, voor het concert gooiden we een pizza erin, stapten we in de tram en voor we het wisten belanden we bij het Sportpaleis. Was een leuke gewaarwording, aangezien ik er toch zeker een dikke honderd keer langs ben gereden. Dan is het best gezellig als je er zowaar eens ín staat.
Wij waren beslist niet de enigen, want ‘t was best druk. Maar omdat Belgen logistiek toch altijd wat lekkerder bezig zijn dan Nederlanders ( Al is Rotterdam de uitzondering op de regel), ging dat allemaal best goed. Vriendlief keek in eerste instantie nog wat verwonderd om zich heen. Het Sportpaleis was namelijk afgeladen met vrouwen en veel, heel veel, gays. ‘Ik voel me hier zo ontzettend heteroseksueel,’ grapte hij. Een paar van die lieve roze jongens grinnikten hoorbaar.
Met een biertje in de hand wachtte vriendlief rustig de komst van Kylie af. Al begon ze wel wat later dan verwacht. Gelukkig kon vriendlief in die tijd de rest entertainen met zijn grapjes en trucjes als hoe-hou-ik-mijn-bierglas-vast-in-mijn-mond-zonder-dat-ik-mijn-handen-er-bij-hoef-te-gebruiken. Oogstte hij veel succes mee. Althans, wel bij mij.
Concert
Maar na een kwartier begon dan eindelijk Kylie. Een oorverdovend gebulder en applaus steeg op, de muziek knalde d’r in en Kylie Minogue zong d’r longen uit haar kleine lijf. De dansers waren fantastisch van lijf en leden, diezelfde dansers en Kylie verwisselen vaker van kostuum dan Lady Gaga van look en de decors waren ronduit formidabel.
Vergeten waren de zere voeten, de pijnlijke rug en de kater. Zelfs vriendlief stond goedkeurend mee te knikken: ‘Dit is best wel een goede show.’ Vooral nadat Kylie in een ik-praat-nu-met-het-publiek-momentje een jongen het podium optrok die de hele avond al een bord in de lucht hield. Aan de ene kant prijkte Kylie’s foto en aan de andere kant was daar de prachtig diepzinnige tekst ‘SIGN MY GAY ASS!
Dat vond zelfs Miss Minogue idioot leuk. De beste man zelf ook en hij maakte meteen even van de gelegenheid gebruik om door te microfoon te gillen:’I’M KEVIN AND I’M SINGLE!!!’ Het stadion ontplofte bijkans. Wij bleven er bijna in. Van het lachen dan. ‘Wow, someone here is looking for a hit tonight,’ ging La Minogue er even lekker in mee. Daarna tekende de lieverd van een Kylie niet zijn gay ass, maar wel zijn bord.
Heldin.
En daarna? Daarna zongen we nog mee met hits als ‘Better the devil you know’ en ‘All the Lovers.‘ We klapten onze handen eraf en stampten mee met de liedjes. Net als de rest van het stadion. ‘Dit had vriendinnetje Y. leuk gevonden,’ fluisterde ik tegen vriendlief. ‘Geven we haar straks toch de DVD?’ riep m’n immer praktische Friese man terug.
Dat is precies wat we gaan doen, want wat hadden we een leuke avond. Zo leuk dat we acuut vergaten uit te stappen bij de goede tramhalte en aan de andere kant van Antwerpen belanden. ‘Dan rijden jullie toch gewoon mee terug?’ lachte de tramchauffeur.
Dat deden we ook.
‘The more you drink, the better I sound!’
‘Ik heb gewoon zin in een heel groot glas bier,’ riep vriendlief nadat we uitgestapt waren bij de goede halte. En alsof de heer in de hemel vriendlief wilde belonen voor zijn goede gedrag, liepen we zo recht op een Irish pub af. Ook daar was een bijdehante zanger (‘The more you drink, the better i sound!’), gezelligheid en goede drank. U begrijpt; het werd nog een mooie avond.
‘Hebben jullie het leuk gehad?’ vroeg de receptionist van het hotel dan ook op zondag tijdens het uitchecken. ‘Heel leuk,’ lachten vriendlief en ik. ‘Dan graag tot een volgende keer,’ lachte de beste man op zijn beurt terug. Dat gaan we doen. In tijden niet zo gelukkig geweest door z’n weekend. Nu die wereldvrede nog.
Ik geniet al van dit blogje! 🙂
Gelukkig! En ben vooral blij dat jij alsnog ook een fijne avond hebt gehad!
Leuk verhaal! Leuk weekend ook! Wij hebben het weekend van 14 mei weer een Antwerpenbezoekje gepland staan, vriendin T is dan jarig :)Maar inderdaad, we gaan al op vrijdag! 😉
Dank je!
Het was ook zo gezellig. Ben jaloers op jullie! Wat heerlijk om een weekend rond te slenteren in Antwerpen. Geniet ervan! Maar iets zegt me dat dit helemáál geen probleem oplevert 😉