Die boer Richard. Die wist in een keer het niveau van het programma Boer zoekt Vrouw vorige week op te krikken van onderhoudend naar ronduit boeiend. En het enige wat hij deed was aan Annemieke opbiechten dat hij verliefd op haar was. Deze aflevering moet hij met de billen bloot en de andere twee dames dit nieuws vertellen. Dat gaat vast niet zonder slag of stoot …
Het is namelijk nooit leuk als je het -zonder het te weten – deel uitmaakt van een toneelstuk waarin Richard een sterrol vervult. Als íe geen boer was geworden, dan had boer Richard nog altijd als de Nederlandse John Wayne over het groene platteland kunnen rijden. Want wat hield-ie die andere dames voor de gek. Zo deed hij wel heel aardig tegen de Amerikaanse Suzan en deelde hij zelfs een zoen uit aan Heidy in de koeienstallen. Boehoe!
Wie wel wat meer zoenen mogen uitdelen zijn Annemarie en boer Frank. Iemand moet ze toch vertellen dat ze meedoen aan ‘Boer zoekt Vrouw’ in plaats van ‘Boer zoekt Werknemer.’ Maar ‘t schijnt dat boer Frank in deze aflevering in tranen uitbarst, dus misschien hebben ze ‘t hem al verteld …
Maar niet voordat Judith even zijn krullen waste, want de beste meid is kapster. Konden misschien die gevoelens ook een beetje tevoorschijn komen, want van verliefdheid was bij beide nog niet echt sprake. Beide hadden tijdens het knipbeurtje een Goed Gesprek. Want weet U nog, Frank wil eigenlijk een vrouw die zo snel mogelijk bij hem intrekt. ´Ik sta voor heel veel dingen open,´zei ze grijnzend. Dat vond Frank wel spannend. ´Ik voer wel goede gesprekken met Judith.´ Intussen was Anita druk bezig in de keuken. Met koken.
Dat deden ook de vrouwen op Marcel´s boerderij. ´Wat grappig dat wij van hetzelfde eten houden,´ kirde Marita. En vervolgens babbelden ze vrolijk over de bereiding van het eten. Marcel was aan ´t klussen en vergat een beetje de tijd. Gelukkig hadden we daat Marita die hem telefonisch sommeerde om op tijd te komen. Dat deed hij keurig.
Wie niet zo keurig was? Dat was Richard natuurlijk. Die beste man werd door Yvonne met een ijzeren glimlach voor het blok gezet. ‘We gaan het vertellen.’ En dat deed-ie. ‘Ik ga het zeggen. We hebben een klein probleem met grote gevolgen,’ vertelde hij aan de dames. En daar vertelde hij dat hij telefonisch contact had gehad met Heidy en Annemieke. En dus biechtte hij op dat hij Annemieke niet kwijt wilde en over ging tot deze actie.
De dames waren er even stil van.
‘Dan waren we hier twee dagen,’ reageerde Heidy. ‘Dat is toch prima. Als jullie gevoelens hebben … Ik had het al een beetje verwacht,’ vervolgde ze. Al zinspeelde ze wel dat er eerder een date was geweest tussen Richard en Annemiek . ‘Het was geen date!’ riep Annemieke. ‘We zitten hier gewoon voor spek en bonen!’ was Hedy’s mening. Dat vond Annemieke niet. ‘Het kon toch nog alle kanten op! Ik vind dit een te snelle actie. Heel erg jammer.’ Susan nam ‘t stilletjes aan. ‘Ik voel me, ik voel me … Het is moeilijk.’ Heidy had er genoeg van. ‘Als jullie me willen excuseren, dan pak ik nu mijn spulletjes.’
Richard bleef muisstil. Moe werden we ervan. In mijn familie hebben we daar een woord voor, dat noemen wij een ‘domkop.’
Bij Annemarie was de sfeer na het vertrek van Johannes wel prima. Al waren ze natuurlijk vooral aan ‘t werk. De mannen vonden ‘t overigens niet zo erg. En ook al beweerden ze dat ze met Annemarie meer contact hadden, spraken ze voornamelijk met elkaar. Vooral over ‘t uiterlijk van de boerin des huizes. ‘Ik hou van die blauwe ogen,’ riep Adriaan. ‘Ze lacht leuk!’ riep Harrie.
Benieuwd wat Annemarie van hen vindt, want dat ze hen ‘harde werkers’ vindt, weten we nu wel.
Heidy was intussen de spullen aan het inpakken. ‘Ik vind het heel jammer.’ En zonder afscheid te nemen van Richard vertrok ze. ‘Ik bel haar nog wel,’ zei die lieve Susan. ‘Het maakt niet uit. Ik vind het alleen jammer. But this is about Richard finding love. And he did. Life’s too short.’ En ze nam ook zowaar afscheid van Richard en Annemieke. ‘Het komt allemaal wel goed. Het heeft gewoon tijd nodig.’
Wat een heldin.
Marcel gedroeg zich wel keurig. De beste man was zowaar op tijd voor het eten. Marita straalde d’r van. En met een wijntje in de hand vroegen ze ‘m maar eens wat-ie ervan vond dat er twee vrouwen met eten op hem stonden te wachten. De man bekende maar dat-ie alleen vooral een boterham at. Eh, dan zijn twee vrouwen en een fles wijn toch een prettiger alternatief.
Op de boerderij van Richard was ‘t allesbehalve gezellig. Annemieke wilde nu ook naar huis, bekende ze maar aan Yvon Jaspers. ‘Anders heb ik het gevoel dat we een feestje gaan vieren en zo voel ik me niet.’ Richard zat er maar verdrietig maar. Ja, Richard – dit heet eigen glazen ingooien.
Nee, dan Annemarie. Die gingen juist wel een feestje bouwen, maar dan voor een jarige Adriaan die 31 werd. Ballonnen, lasagne, cola, zo vierde ik ook mijn verjaardag toen ik -eh- elf werd, En in ‘t kader van ‘uit welk nest kom je’ vroeg ze maar wat voor baby’s het waren. ‘Ik was een hele leuke baby,’ gierde Harrie van de pret. Dat zette Annemieke aan het denken. Ik denk dat Harrie wat milder is,’ oordeelde Annemarie niet. ‘En ik denk dat Adriaan wat feller, wat lomper is.’
Hmmm, hoorde we hier inderdaad een lichte voorkeur voor Harrie?
En ook bij Gijsbert werd de rode draad opgepakt; want ook Femke was aan het koken. Vond Gijsbert wel gezellig, al wist hij nog niet wie hij moest kiezen.’De één heeft weer ‘t een en de ander heeft weer ‘t ander. Als je het samen optelt, dan is het perfect,’ lachte hij. José dacht er iets anders over.’Met Femke heeft hij gewoon een klik.’ José werd d’r gewoon een beetje onzeker van.
Femke had wel andere dingen om zich druk over te maken terwijl ze naar een stuk vlees keek. ‘Heeft dit nu ook in het weiland gelopen?’ Gijsbert knikte van ja. Lachend. En warempel, er ontpopte zich een prima gesprek over biologisch vlees.
Frank, please take notice.
Gelukkig trok die Frank ook een fles wijn open en ging fijn eten met zijn twee dames. ‘Ik heb vandaag best wel volwaardige antwoorden gekregen,’ riep Frank. ‘Ik denk dat het stilletjes aan wel wat intiemer word,’ vond Anita. Daar kunnen we ons iets bij voorstellen. Want ja, wat moet je anders op zo’n boerderij dan praten. Het is niet dat geiten echt veel terug zeggen. Tenzij je dat geblaat prima kunt waarderen.
Zoals Frank.
‘Ik vind het wel leuk als Frank op een bepaalde manier naar mij kijkt, dat geeft je wel een fijn gevoel,’ zie Judith. ‘Judith is een wat stabiele factor. Ze is wat volwassener en wat stabieler dan Anita,’ riep Frank. Maar nou niet meteen denken dat Frank al de keuze heeft gemaakt. ‘Ik neig nog steeds niet naar één van de twee. Dat begint me nu een beetje op te breken.’
En terwijl Judith al hielp in de stal, kwam Anita later. ‘Te laat!,’ riep hij semi-grappend. ‘Die luxe heb ik niet.’ Anita stond er maar wat alleen bij. Ze huilde d’r van. ‘Ik moet ervoor zorgen dat ik het zelf weer zie zitten.’ Of gewoon niet, iemand die al roept dat jij te laat bent, moet gewoon lekker een knechtje zoeken.
Ook Femke en José hielpen mee in de stal. ‘Ik merk vanochtend weer dat Femke en Gijsbert veel interactie hebben en dat geeft me een vervelend gevoel,’ riep José die ook toekeek hoe Gijs liefdevol iets van de neus van Femke afveegde. ‘Ik ga hier toch een goed gesprek over voeren.’
En toen wisten we het: er hing geen regen in de lucht, maar regelrecht drama.
Bij Marcel waren de vrouwen ook buiten en die waren vrolijk aan ‘t staren naar aardappelen. Nou ja, staren. Later mochten ze ook kisten aardappels tillen. Was vast beter dan geiten verzorgen. Al kreeg Marita problemen met stof in haar ogen. ‘Ik moet gewoon stoppen!’ Daar had Ksenia weer weinig last van. Als je opgroeit in Polen, maak je je blijkbaar niet zo druk om wat stof in de ogen.
Ook Frank had last van zijn waterige ogen, ‘want de emoties liepen te hoog op.’ En dus zonderde hij zich even af, ‘even bij mijn meiden.’ Dat waren de geiten. ‘Ze zijn allebei gewoon heel leuk. Alleen bij allebei heb ik een andere toekomst,’ omschreef hij zijn problemen. Daar bedoelde hij Anita mee die nog vier jaar studentenleven voor de boeg heeft.
In de stal praatte hij daarover. Niet tegen de geiten, maar hij besloot maar iemand te bellen. De geiten probeerden overigens wel mee te doen. Zo ging de één op zijn benen staan en schurkte de ander tegen zijn schouders. ‘Beeeehheeeee,’ geen idee wat voor advies ze ‘m gaven, maar leuk dat ze het probeerden.
Richard moest zichzelf mooi wel redden. Geen geiten voor hem, wel problemen.’ Ik heb een paar dingen nodig om alles op een rij te zetten. Drie keer waardeloos. Ik had het moeten zeggen. Ik had helemaal geen contact moeten hebben.’ sprak hij bedremmeld … Als er iemand uitzag alsof hij een borrel nodig had, dan was ‘t wel Richard.
Marita was intussen weer aan ‘t bléren over het werk en die stof. Al kon er wel een compliment af voor Ksenia die flink de handen uit de mouwen stak. ‘Ik vind dit gewoon geen goede plek,’ zeurde ze vrolijk verder. ‘Ja, ze stond gewoon in een hoek waar veel wind was,’ constateerde Marcel droogjes.
En dat was dat.
Maar goed dat Marita niet werkte bij Annemarie, want daar moesten ze een geitenhok uitmesten. ‘Harrie kletst gewoon gezellig,’ vond Annemarie. ‘Dat is leuk!’ Maar ook Adriaan kon de goedkeuring wegdragen. ‘Hij probeert me uit de tent te lokken zodat ik lekker kan gaan happen,’ lachte ze. ‘Het is ontzettend gezellig onderling!’ Zelfs in een geitenhok.
En hoewel er veel gelachen werd, werd er niet zoveel geflirt. Al zouden wij ons ook niet bepaald sexy voelen in een geitenhok. Daar moet je toch Frank voor heten.
Wie wel sexy was? Gijsbert. Die flirtte heel wat af. Al zat er ook ‘onrust in zijn hoofd.’ Met dank aan de geografische locaties waar beide dames wonen. Want zo woont de jonge José vlak in de buurt van Gijs en staat dat huis van Femke in Dokkum. En da’s toch een eindje rijden.
Gelukkig was daar een koe die moest bevallen en konden we allemaal live meegenieten van een kalfje dat door Gijsbert uit z’n moeder werd getrokken. Mooi momentje zo opeens in Boer zoekt Vrouw. Gefascineerd keken Femke en José naar het kalfje dat letterlijk en figuurlijk op eigen benen wilde staan. Wat nou Geographic Channel, wij kijken gewoon naar Boer zoekt Vrouw voor een stukkie natuur.
Of we volgende week nog een stukkie natuur zien? Geen idee, maar we zien wel wie er bij Richard op bezoek komt, of José nog dat gesprek krijgt met Gijs en welke keus Frank maakt. Tot dan!
Geef een reactie