De pepernoten liggen al vanaf september in de schappen van de supermarkt en de chocoladeletters doken al een maand later op, dus zo vreemd is het niet dat zowel kinderen als Sinterklaasminnende volwassen reikhalzen uitkijken naar 5 december. Fijn vreselijke gedichten schrijven én aanhoren, je door vieze surprises heen worstelen en je misselijk eten aan speculaas. Yup, het is maar waar we zin aan hebben.
U begrijpt; ik heb het niet zo op Sinterklaas, ik ben meer van de Kerstman. Dat feest duurt twee dagen in plaats van een één avond. Heb je toch meer plezier van, maar misschien is dit de praktische Friezin in mij. Bovendien komen tijdens Kerst geen gedichten en irritante suprises naar boven drijven. Heerlijk, wat een rust. Hoef je alleen maar cadeaus te kopen. Ideaal voor een luiwammes als ik.
Niet dat ik alles vreselijk vind van Sinterklaas. Neem nu de Sinterklaasliedjes, die zijn best grappig. ‘Sinterklaas, kapoentje, gooi wat in mijn schoentje … ‘ Heerlijk die simpelheid. Vader Abraham had het kunnen schrijven. Je hoort het één keer en het dreunt de hele dag door in je hoofd. Maar dat maakt niet uit, want gezien de overvloed aan pepernoten kan je ook wel een paar van die dingen in je oren stoppen om het geluid tegen te gaan.
En niet alleen de Sinterklaasliedjes stemmen tot vreugde, het gezeur van de kinderen in de supermarkt ook.’Ma-haaaaaaam, mag ik pepernoten’. ‘Nee Sem, het is nog géén Sinterklaas.’ ‘Maar ik wil peeeeeeeeeeeeeepernoten.’ Als die kinderen zich daarna ook nog op de grond storten en met hun vuistjes op de vloer bonken, is ‘t feest compleet.
Je zou toch spontaan een kind willen.
Geldt ook voor de speelgoedafdeling. ‘Man, ik wil DIE Barbie van Sinterklaas.’ En die ouders maar proberen uit te leggen dat dit door een zekere crisis dit jaar ietsje moeilijker wordt. Oei, want geloof me; de Sems en Sterre’s van deze wereld accepteren geen Nee. dus lekker even op de grond werpen, keihard huilen en zorgen dat je ouders zo snel mogelijk weer een uurtje bij hun eigen therapeut langs moeten om dit koopdrama te verwerken. Bingo!
Tenzij ze even naar dit nummertje luisteren, want Ome Willem had wel geweten wat die met zeurende kinderen moest doen. En anders prop je gewoon weer een paar pepernoten in de oren van ‘t grut.
Geef een reactie