‘En ik wil ook zo’n keyboard dat je om je nek kan hangen’, merkte oud-collega Guidje op in een comment op in dat stukkie over die heule foute clip van Modern Talking. Geestig, want dat bracht ons op de vraag waar de keyboards om je nek toch zijn gebleven?
Heel vroegah, was, en dan hebben we het over de jaren tachtig, leurde een beetje hippe muzikant in elke willekeurige videoclip met zo’n ding rond. Kijkt U maar eens naar dit clipje.
Maar ergens in de jaren negentig waren ze opeens weg. Verdwenen. Wie weet door de komst van de house en 1001 deejays of misschien heeft toch de grunge de keyboard om je nek de das om gedaan. Ziet U al een Kurt Cobain met een keyboard rond z’n nek depressieve liedjes staan galmen? I don’t think so. En daarom gaat komende weken gespendeerd worden aan het oplossen van het raadsel waar die akelige keyboard-rond-je-nek is gebleven. Suggesties zijn overigens welkom.
Want het is jammer, ‘t ziet er namelijk zo gezellig uit. Knap ook. Als je piano speelt kan je ten minste nog naar de toetsen kijken. Hier is het toch op goed geluk op die toetsen rammen. Maar dat ging sommige mensen goed af. Kijk maar eens naar deze clip van Patty en de groep Shift. Patty was weer dat zingende vrouwspersonage uit die retepopulaire serie uit de jaren tachtig ‘Spijkerhoek.‘ Maar daar krijgt U een volgende keer meer over te weten.
Enniewee, ga eerst dit clippie maar eens bekijken en daarna even applaus voor die dinosaurus-met-keyboard-rond-z’n-nek. Ga ik komende tijd eens op onderzoek uit. Ieder z’n hobby.
En probeer jij maar es op een keyboard (om je nek) te spelen terwijl de stoommachines om je heen op volle sterkte staan te draaien, ha! Wat me in die clip opvalt is dat al die kerels zo enorm bezweet ogen. Dat is in die clip van a-ha’s Take On Me ook al zo. Volgens mij heeft Duran Duran ook een paar van die clips. Ik weet het niet hoor, maar was dat indertijd sexy bedoeld?
Sandra was (en is, daar wil ik vanaf zijn) met Michael Cretu, geboren Roemeen, maar later in Duitsland werkzaam onder de naam Enigma. Zij is het die kreunt en hijgt op de nr. 1 hit Sadeness (Part 1). Doet ze dan weer wel mooi ritmisch.
Lijkt mij inderdaad heul errug moeilijk. Maarre, hadden ze gewoon niet veel warmere lampen in de jaren tachtig? Van energiebesparing hadden we toen nog zó niet gehoord 😉
Maar dat kan toch niet de oorzaak zijn van ‘t verdwijnen van dat keyboard-on-je-nek zijn?
Enne, dat van Sandra wist ik. Van zangeres naar professionele kreuner. Niets meer aan doen.