De laatste jaren was ik nou niet echt gecharmeerd van d’r, één van de nieuwe singles was een draak van een nummer, maar toch heb ik ‘t nieuwste album van Whitney Houston gedownload. Want wie naar foute hits kan luisteren, kan dit ook aan. En het is toch -kuch- een jeugdheldin.
Hoe ‘t album is? Daar kan morgen meer over gezegd worden. Al moet ik stiekem toegeven dat ik al een heul klein beetje meedein met een aantal nummers. Dus misschien is er hoop voor de voormalige-junk-met-diva-gedrag. Misschien gaat ze gewoon weer doen waar ze goed in is; zingen. Crystal Meth blijven gebruiken is ook een talent, maar wordt op den duur best saai. Destructief ook.
Als ze nu daarbij nog belooft nooit weer, maar dan ook nooit weer rare dingen met haar handen gaat doen, tijdens het galmen van een nummertje, dan word ik weer gewoon fan. Ze is per slot van rekening Mariah Carey niet.
Geef een reactie