En wie is nu je favoriet?

…Die godesonmogelijke vraag werd me vandaag gesteld. Want wie in godesnaam de kandidaat is op wie ik ga stemmen morgenavond tijdens het songfestival is nog twijfelachtig. En ik heb mijn best gedaan om alle pro’s en contra’s tegen elkaar af te wegen. Inderdaad, ik moet eens gaan werken aan het hebben van een echt leven. 

Tot die tijd vermoei ik mezelf met de vraag of ik de inzending van Turkije verkies boven die van Griekenland of Albanië. Ik heb zelfs de nummers gedownload en beluisterd in de trein om tot een weloverwogen oordeel te komen.  Hielp geen ene moer. Vond ze allemaal even gezellig.  Ik ben even fanatiek als het gaat om het Turkse düm tek tekken als met het meezingen met  ‘This is your night’ van onze Griekse god. 

Zorgde alleen wel voor een genant momentje in de trein. Niet iedereen waardeert het blijkbaar als je meedeint net een gezellig eurovisienumertje a la düm tek tek op je Ipod. Vooral een man met blonde stekeltjes en een rare tas en nog raardere schoenen, die uitstapte in Almere, of all places, had wat moeite met mijn muziekkeuze en mijn geneurie.

Maar toch, toch, toch, heb ik een zwak gekregen voor Albanië. Ik vermoed dat die jurk het deed. Ik blijf het zeggen: Ze zag eruit als een ballerina on crack. Heerlijk. Ik meen het.  Want ik verkeerde – niet geheel onterecht- in de veronderstelling dat we te maken hadden met de vrouwelijke Albanese versie van de houten klaas. En opeens bewoog het. Op een podium. Ik was minder verbaasd geweest als een pop in Madame Tussauds het op een dansen had gezet.

Kom, laten we nog een keer genieten van dat prima donna moment en de ondefineerbare figuren in beeld gisteravond.  Hopelijk doen ze ‘t morgen even leuk.

Maak plaats voor de ballerinajurk on crack. Grote kans dat ik op d’r ga stemmen. Pin me er niet op vast, want voor je het weet doet die Griekse god leuke dingen op een loopband en ben ik weer om.

En nee, De Toppers ga ik niet missen. Een vriendinnetje maakte me d’r nog even op attent dat Topper numero 3, Jeroen van der Boom, had verklaard in ‘alle Baltische staten’ te zijn omdat ze op elkaar hadden gestemd.

Lieve, lieve Jeroen, dat zijn nog altijd de landen op de Balkan.

De Baltische landen ( Estland, Letland en Litouwen) mochten willen dat ze zoveel macht hadden. En zoveel oorlogen hadden gevoerd.  Suggestie: voor zijn volgende verjaardag geven we Jeroen een nieuwe atlas, twee nieuwe toppers en een nieuwe garderobe cadeau. Zonder glitters.

Of ledlampjes.