Soms lees je een boek dat je bij blijft. ‘Alles houdt op te bestaan’ van Elizabeth Brundage is zo’n boek. In de verte doet het denken aan ‘The Talented Mr. Ripley’ van Patricia Highsmith, al heeft dit verhaal genoeg aan zijn eigen psychopaat.
Alles houdt op te bestaan
Het is 1982 als de jonge hoogleraar George Clare op een winterse namiddag uit zijn werk komt. Eenmaal thuis treft hij het levenloze lichaam van zijn vrouw in de slaapkamer aan. Ze is vermoord met een bijl. Zijn driejarige dochter Franny is thuis, maar kan niet zeggen wie er verantwoordelijk is voor haar moeders dood. Hoeveel uren was ze alleen? En wat heeft zij gezien gehoord?
George wordt in het moordonderzoek direct aangemerkt als hoofdverdachte. Maar wat speelde zich eerder in het huis af? Stukje bij beetje blijkt dat de Clares grote geheimen voor elkaar en voor hun familie, vrienden en kennissen hadden. Langzaam wordt duidelijk dat de Clares met nog meer worstelden dan alleen hun problematische huwelijk. Het huis waarin ze wonen blijkt van grote invloed. Met dank aan de gekwelde geschiedenis van de vorige bewoners van het huis.
Geen doorsnee thriller
‘Alles houdt op te bestaan’ is bepaald geen doorsnee thriller. Het is eerder een psychologische roman waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd. Dat doet Elizabeth Brundage overigens uitstekend. Ieder hoofdstuk wordt verteld door één van de Clares zelf, hun vrienden en andere bewoners van het stadje, onder wie de makelaar. Geleidelijk komen we steeds meer te weten over George en Catherine Clare. En die kennis maakt je steeds ongemakkelijker. Heeft George dan echt zijn vrouw vermoord?
Daar moet je wel even geduld voor hebben, want Elizabeth Brundage neemt alle tijd voor het vertellen van de geschiedenis en gebruikt veel zijsprongen. Ook is er veel aandacht voor de personages. Inclusief voor de schilder George Inness. Sommige lezers zullen het boek langdradig en soms ietwat droog vinden. En toch is het zeker waard om door te lezen.
Doodeng personage
Vooral als blijkt dat een personage – en nee, ik ga niet zeggen wie – doodeng blijkt te zijn. Vergelijk ‘t maar met The Talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith. Beschaafd aan de buitenkant, maar van binnen totaal verknipt. En juist dat maakt het boek de moeite waard. Dat geldt overigens ook voor het bitterzoete eind.
En als je ‘m uitleest dan is ‘Alles houdt op te bestaan’ een verhaal dat je bijblijft. Net als The Talented Mr. Ripley.
Geef een reactie