Het was een historisch moment vorige week in Echte Meisjes Op Zoek Naar Zichzelf. Voor het eerst won Team Shiva en versloeg daarmee Team Ganesha. En nee, dat vonden de dames van het laatste team niet leuk. Gelukkig is er dit keer ook ruimte voor wat ontspanning. Sommige meiden worden er zelfs een beetje high van …
Maar vooralsnog was het Team Shiva veel te blij. Zeker toen ze bij aankomst op hun primitieve onderkomen een krat vol koud bier vonden. Hoewel, de een vond dat wat geslaagder dan de ander. Brabo Britt begon er spontaan van te glunderen en greep meteen een flesje bier. ‘Brabo, hoe smaakt het?’ riep Tessa grappend die zelf overigens ook niet vies was van een biertje. Jenna vond het maar niets. ‘Je hoort geen bier te drinken als vrouw. Dat vind ik niet vrouwelijk.’ Gelukkig hadden we daar Daniella die soms opeens zomaar in een praktisch momentje beland. ‘We zitten in de jungle. Lekker belangrijk!’ Tessa was trouwens ook praktisch. ‘Als we slim zijn, zuipen ze ons niet naar de klote!’
Alleen had Tessa even niet gerekend op hun teamheilige die gezellig bij hen kwam zitten. ‘Do you want a beer?’ vroeg Tessa die tegenwoordig uitermate sociaal is tegen iedereen die niet Renée heet. ‘Baba is gewoon mijn vriend. Hij is mijn maat. Hij is gewoon ontzettend heilig. Heb ik echt respect voor.’ Maar haar respect werd nog veel groter toen ze zag dat de Sadu iets opstak. ‘Hij gaat zeker blowen!’constateerde Jenna al.
En opeens spotten de meiden dat het tasje dat de Sadu altijd bij zich had, tjokvol marihuana zat. Dat schijnt namelijk te mogen als je heilig bent. De beste man bood ook aan de meiden een hijs aan. Tessa was natuurlijk niet te beroerd om gretig op het aanbod in te gaan. ‘Ik wil alles een keer proberen en als zo’n heilige je dat aanbiedt …’ Nou, inderdaad. Dan kan je bijna geen nee meer zeggen. Zelfs Daniella nam een hijs. ‘Dat is sterk! Wow! Ik rook niet eens. Ik heb nu hartstikke koppijn door dat kutding van die man!’ Eerlijk is eerlijk, ze zag er ook een beetje blauwig uit.
Ook Jenna offerde zich op. ‘We moeten het ook wel doen om dat te respecteren.’ Daar dacht Renee heel anders over. Die ging nog liever drie keer rond Nepal lopen dan dat ze een hijs van de joint moest nemen. En natuurlijk werkte dat weer op Tessa’s zenuwen. ‘Je moet het doen. Al neem je een hijs en niet over je longen!’ Maar Renee was onverbiddelijk. Tessa stak nog net niet de tong naar haar uit en nam zelf gewoon lekker een hijs. Dat zag Brabo Britt ook. ‘Tessa vond het wel echt lekker, want ze heeft dat hele jointje opgerookt.’
Het duurde het maar even of Tessa lag zo stoned als een garnaal languit lachend op de grond. Er was geen redden meer aan. En nee, jammer genoeg kregen we Renee’s afkeurende gezicht niet meer in beeld.
De meiden van Team Ganesha hadden wel andere dingen aan hun hoofd. Zo voerden Roos en Priscilla een – voor hun doen dan – diep gesprek over het karmamomentje van Roos vorige week. Weet U nog, toen werd Roos door de rest van de groep uitgemaakt Voor ‘fake.’ Daar zat ze nog steeds mee. ‘Ik vind het moeilijk om me kwetsbaar op te stellen. Misschien is dit jezelf tegenkomen?’ snifte ze tegen Priscilla. En onze Pris knikte begripvol. ‘Misschien doe je je stoerder voor dan je bent.’ Dat was een mooi moment voor Roos om in tranen uit te barsten. Gelukkig kreeg ze nog wel een knuffel van haar teamgenoot.
De volgende dag waren de meiden van Team Shiva er niet zo slecht aan toe als we hadden verwacht. ‘You have no kater?’ informeerde Daniella maar even bij hun teamheilige. Hij zou maar eens een offday kunnen hebben natuurlijk. Voordat de vraag überhaupt tot ‘m door kon dringen, trok Daniella haar eigen conclusies en liet ze hem haar tas vasthouden. Want ja, de koffers moesten weer op het dak gehesen worden. Gelukkig pakte dat andere heilige boontje – Renee- van de groep de hand van de Sadu. Samen liepen ze bus in. ‘Ik vind het nog moeilijk, zo’n roadtrip naar het onbekende,’ verzuchtte Renee.
Misschien had ze toch een hijs van die joint moeten nemen.
Bij Team Ganesha waren de meiden ook vrolijk en fit. Helemaal toen ze in de bus een telefoon hoorden afgaan. En die was niet van één van de meiden. De telefoon was van de Sadu. De meiden waren stomverbaasd. Vooral Britt kon er met haar hoofd niet bij. ‘Dan zegt hij dat hij leeft voor god enzo en dan heeft hij wel een mobieltje.’ En dus wist ze samen met Priscilla de telefoon in handen te krijgen. Die stond vol met foto’s van vrouwen. ‘Hij heeft allemaal foto’s van vrouwen. Misschien bellen die hem. Als god hem zou bellen, dan zou hij meteen gestraft wordt.’Priscilla kon er wel om lachen. ‘Misschien heeft Baba een paar vrouwtjes achter de hand. Of god.’
Ach, de ene Sadu heeft een tas vol marihuana, de ander heeft een mobiel die volstaat met foto’s van vrouwen. Zijn de levens van de heiligen in Nepal toch spannender dan ze dachten.
Luxeopdracht
Maar ook de meiden moesten zelf spannende dingen ondernemen. En dat spannende ding heette de luxeopdracht. Weer moesten de meiden hun bikini aantrekken. Een mooie gelegenheid voor Tessa om Renee weer eens af te braden. ‘Volgens mij had Renee de bikini van haar moeder aangetrokken. Dat zag eruit. Poe!’ De rest van de meiden hielden zich daar niet zo met bezig en vreesden het ergste.
Vooral toen ze een houten constructie zagen waarop tien emmers stonden. Wat zou er in godsnaam in kunnen zitten. Modder, water of toch zout? Presentator Ad Visser gaf daarover geen uitsluitsel. Die vertelde de meiden dat ze met een arm omhoog aan de emmer zo lang moesten staan. Dat doen Sadu’s namelijk. ‘Dit zien ze als constant signaal als verbinding met het goddelijke.’
Het is maar wat je een constant signaal noemt. Britt zag het niet zitten. ‘Er zitten natuurlijk vieze beesten in of kots … Ik dacht, wat gaat hier gebeuren?’ Maar al snel hadden de meiden door dat zodra ze hun arm bewogen, de kans groter werd dat de emmer over hun hoofd werd leeg gekieperd.
En dus probeerden de meiden zo lang mogelijk in dezelfde positie te blijven staan. Daar hadden de meiden verschillende oplossingen voor. ‘Ik begon te mediteren,’ vertelde Renee. Dat deed Jungle Britt niet. ‘Mijn arm begon meteen al pijn te doen. Ik zong de hele cd van Nick en Simon, Dat houdt je toch bezig.’
Jenna deed maar even waar ze goed in was: doemdenken. ‘Ik schatte onze kansen niet goed in, want lichamelijk zijn wij redelijk naar de tyfus.’ Tessa was gematigd optimistisch. ‘Ik kan me redelijk concentreren. Maar dan moet er niets om mij hen gebeuren.’ Dat noem je snel afgeleid. En dus duurde het maar even of types als Jenna en Tessa trokken hun emmers naar beneden.
En wat zat er nu in? Prachtig gekleurd poeder die ook de Sadu’s op hun lijf smeerden. Ieder meisje kreeg een andere kleur over d’r heen gekieperd. Met als gevolg dat de een eruit zag als een Freggle, de ander als een smurf en weer een als Kermit de Kikker. Al moeten we zeggen dat groene kleurtje wel bij Tessa paste. Jungle Britt was overigens best teleurgesteld in Tessa. ‘Ik had niet verwacht dat Tessa zou opgeven. Zij is wel een bikkel.’
Dus niet.
Andere meiden bewezen echte bikkels te zijn. Zelfs Daniella stond nog na een half uur. Renee was niet geheel verbaasd. ‘Tot mijn verbazing hield Daniella de opdracht heel lang vol. Dat toont aan mij dat zij die luxeopdracht nodig heeft.’ Daar had Renee overigens gelijk in. En niet om flauw te doen, maar ook Renee stond er ook nog steeds. Zelfs toen het donker werd. Dat gold trouwens ook voor jungle Britt. Al vond ze het moeilijk. ‘En toen werd het donker en ik wist dat het zes uur werd. En thuis eten wij ook altijd om zes uur, want dan krijg ik honger. En nu kreeg ik ook honger.’
Desondanks hield ze gewoon vol. Alleen Daniella gaf het op. Dat betekende dat alleen Renee nog over was van Team Shiva. Het hele Ganesha-team stond nog. Al ging Priscilla voor het eerst voor de bijl. ‘Ik dacht dat ik flauw ging vallen.’ Alleen viel er tot haar grote schrik groen poeder over haar lange, blonde haar. ‘Mijn haar is echt iets waar ik blij mee ben en dat is nou groen!’ Tot verbazing van Roos bleef ook Maria staan. Daar had onze tattoolady een gegronde reden voor. ‘Ik hield langer vol, want ik word gezien als zwakste schakel.’ Jungle Britt vond dat logisch. ‘Maria heeft van die lichte, dunne armen. Dan heb je ook geen vet dat door zwaartekracht naar beneden wordt getrokken.’
Af en toe is de logica van Britt onnavolgbaar. Letterlijk als figuurlijk.
Toch stonden de overgebleven meiden er zeker al anderhalf uur. ‘Het deed echt veel pijn, maar ik moet juist leren dealen met pijn,’ sprak Bibi alsof ze zichzelf al tien keer was tegen gekomen in Nepal. Priscilla had intussen respect voor haar tegenstander Renee. ‘Dat team heeft geluk met Renee. Als zij er niet was, zou het niets worden. De rest laat hun koppie hangen.’ Dat constateerde ook Jungle Britt. ‘Ik zag Renee staan en ik dacht, die staat over drie weken nog.’
Maar vertel dat maar eens aan Tessa. Op haar eigen speciale manier had zij natuurlijk weer een andere kijk op de gebeurtenissen. ‘Ik denk dat als straks Renee wegvalt, wij mentaal een boost krijgen en dan kunnen wij met zijn vieren knallen.’ Yeah right Tessa. Speciaal voor jou trekken wij nu dit spreekwoord uit de kast: ‘de beste stuurlui staan aan wal.’ Want terwijl Tessa aan de kant haar vervelende ik zat te zijn, kreeg Renee last van stijve heupen. Pardoes maakte ze de fout om teveel te bewegen. En bam, daar kwam zo de emmer naar beneden. Natuurlijk reageerde Tessa het meest verontwaardigd. ‘Jij had makkelijk door kunnen gaan! Dat beaamde Renee. ‘Het ging per ongeluk. Tessa lachte minachtend. ‘Het was gewoon dom. Heb het al twee keer tegen haar gezegd dat ze stil moest blijven staan.’
Eh Tessa, wie lag er als één van de eerste deelnemers uit? Ehm ja, wie is hier nu dom?
Daniella was woest. Al noemde ze dat ‘gewoon een beetje geïrriteerd.’ Maar daarna begon ze weer ouderwets te fulmineren zoals Daniella dat kan. ‘Dat andere team mag ook wel eens een keer verliezen. Doehoei!’ Dat zal best, maar dat andere team had mooi wel in dezelfde houding het 2,5 uur volgehouden. Dat zagen we Team Shiva nog niet doen. Britt vond het zelf ook ongelofelijk. ‘2,5 uur vliegen? Dat is even lang vliegen naar Turkije.’
Maar terwijl Team Ganesha werd vervoerd naar een luxe hotel met een fijn bed en een warme douche, werd het team Shiva opgewacht door een Nepalees gezin dat hun huis had opengesteld voor de meiden. En die voelden zich al niet écht senang. ‘Ik voel me net een heks. Alsof ik van Carnaval kwam,’ vatte Brabo Britt het maar even samen. Daniella was nu helemaal chagrijnig. ‘Ik heb zin om me lekker aan te kleden en lekker een Kir Royal of een witte Chardonnay te drinken.’
Dat feest ging niet door. Wel kregen ze een zolder met dunne, stinkende matjes voor hun kiezen. Voor de couleur locale hingen er dode spinnen aan het plafond. Geen wonder dat de gevleugelde uitspraak van Jenna weer boven alles uit te horen was. ‘Ik doe het niet, dan slaap ik maar niet. Als mijn moeder me zo ziet, dan wordt ze gewoon boos dat ik dit pik!’ En dan had ze nog niet eens gezien waar ze een beetje konden douchen en naar de wc konden gaan. Dat bleek een hokje ergens in de bushbush te zijn. Jenna voelde zich nu echt ongelukkig. ‘Ik wil naar huis. Ik ben er niet voor gemaakt om op koeienstront te slapen.’
De meiden van Team Ganesha stonden intussen lekker te genieten van een warme douche. Was wel nodig ook, want hoe spoel je anders die kleurstof van je lijf en uit je haar. ‘Die kleurstof zat echt overal. Op mijn tieten, tussen mijn lipjes. Ik kan bang dat het nog steeds er nooit weer uitgaat,’ verzuchtte Priscilla die na drie keer wassen constateerde dat d’r haar nog steeds groen uitsloeg. Lag ‘m trouwens niet aan Priscilla. Dat zag ook Bibi. ‘Haar haar is gewoon echt groen!’ Britt bleef haar eigen optimistische zelf. ‘Ik vind het wel geinig. Een beetje Kermit ofzo.’
Maar het humeur van Priscilla was nog niets vergeleken bij het ochtendhumeur van de meiden van Team Shiva die de volgende ochtend not amused wakker werden. ‘Ik voel me als een pudding die op instorten staat,’ klaagde Tessa. ‘Lig je daar. Het was ijskoud. Ik heb met Uggs aan geslapen! Ik heb nu genoeg pijn gevoeld!’ zeurde ook Daniella vrolijk verder.
Al waren de gezichten van Tessa en Brabo Britt helemaal onbetaalbaar toen ze het kleine badderhokje bij daglicht zagen. Tussen de geiten door wierpen ze een blik naar binnen. Britt durfde naar binnen. Al ging dit niet van harte. ‘De stront zit tegen de muur omhoog. En zelfs mijn pis is blauw. Alles is blauw. Mijn haar wordt nooit weer blond!’ Tessa haakte hierna af. ‘Ik ga daar niet plassen, want anders heb ik alsnog schijt aan mijn kont hangen.’ Dan maar voor de rest van je leven een Freggle blijven.
Karmaklassement
En alsof dit allemaal niet erg genoeg was, kregen de meiden ook weer het karmaklassement voor de kiezen. De meiden hadden er geen zin in. ‘Ik zag er zo tegen op, die vragen zijn zo erg!’ riep Britt. En ook Bibi was er niet voor te porren. ‘Ik schijt in mijn broek.’ Zelfs ijskoningin Renee vond het geen gezellig momentje.’De laatste keer was zo heftig en volgens mij worden de vragen steeds moeilijker.’
Maar daar kreeg ze geen gelijk in. ‘Wie is de grootste luxe poes?’ riep Ad Visser en de meiden mochten elkaar en zichzelf weer ranken op een schaal van 1 tot 10. Jungle Britt reageerde opgelucht. ‘Te gek, wat maakt het uit? Als je straatkat bent, ben je stoer en als je een luxe poes bent, hou je van make-up.’
Geen wonder dat Britt naar voren werd geroepen om haar klassement voor te lezen. Mevrouw had zichzelf op de tiende plek – en dus de laatste plek – gezet. ‘Want ik ben een straatkat.’ Tessa had ze dan weer op plek 9. ‘Zij houdt wel van luxe, maar zij houdt ook van een joggingpak.’ Tessa had zelf Maria op plek 10 gezet. ‘Zij eet zelfs bij de voedselbank.’
Daarna mocht Britt weer door. En tot verbazing van iedereen had zij Renee op plek 6. ‘Zij zou wel haar make-up achterlaten.’ Daar had Tessa geen goed woord voor over. ‘Renee is nogal arrogant.’ Al was Maria het trouwens eens met Britt. ‘Ik had Renee op 10. Die kan heel makkelijk zonder luxe.’ Dat denken wij nou ook.
En wie stond in de top 3 van Britt? Op plek 3 stond Roos. ‘Die is vierentwintig zeven bezig met make-up.’ Ook Roos werd niet gespaard. Zodra we ergens binnenkomen, dan zoekt ze een stopcontact voor een krultang.’ En op 1 had ze natuurlijk … Daniella. ‘Die ziet er altijd goed uit!’ Dat vond Daniella overigens ook niet erg. Ze had zichzelf zelfs op plek 1 gezet. ‘Al loop ik ook wel eens in mijn joggingpak buiten.’ Dat was het dan ook. ‘Ik ben ook een luxe poes. Iedereen houdt van luxe! En iedereen wil toch liever een vers biefstukje?’ ratelde ze weer door.
Maar dat betekende wel dat het uiteindelijke karmaklassement nu wel weer was veranderd. Zo bezette Bibi de derde plek, stond Jungle Britt op de tweede plek en stond Brabo Britt op plek numero een. Maar wat nu het voordeel was om in de top 3 te staan? Niemand had nog enig idee. ‘Ze gaan zeker wat met de punten doen,’ riep Maria. ‘Maar wat?’
Geldproef: de paardenknoop
Eerst moesten de meiden zich het hoofd breken over de volgende geldproef. En die vond plaats op een terrein bij een tempel. Ad Visser werd er gewoon spiritueel van… ‘Om jullie te helpen, heb ik alvast een offer gebracht aan de aapgod.’ De meiden volgden zijn voorbeeld. Leverde wonderschone momentjes op. ‘Toe nou aap man!’ riep Brabo Britt. Andere meiden begonnen spontaan ervan te chanten, terwijl de meiden van Team Shiva mee humden met hun Sadu. Ook de Sadu van Team Ganesha deed zijn best. ‘Baba ging ongeveer drie kwartier naar die aap staan mekkeren.’ Al bleef Baba wel praktisch. ‘Dan doet hij dat drie kwartier en dan gaat zijn telefoon af en pakt hij ‘m op,’ lichtte Britt even toe.
Dan moesten ze maar hopen dat het gemekker van Baba had geholpen, want met behulp van een tekening moesten de meiden zelf dit namaken. En probeer maar eens een lijn in meerdere vierkanten te plaatsen door paardenknopen te gebruiken. Tessa had er zin in. ‘Een echte tactiek hadden we niet, gaan met die banaan!’ Renee had trouwens wel een tactiek. ‘Tessa overheerst nog wel eens. Ze heeft een grote mond, dus ik dacht, ga jij daar bij dat bord staan, kan je schreeuwen en sta je niet bij mij in de buurt.’
Dat bleek te werken. Al kwamen ze er halverwege achter dat ze een fout hadden gemaakt. Met als gevolg dat ze helemaal opnieuw konden beginnen. Een voordeel voor Team Ganesha, dat ronduit aan het klungelen was. Misschien kwam dat ook omdat Jungle Britt aan de leiding was. ‘Ik heb paarden, ik heb genoeg knopen gelegd.’ Stiekem waren daar de andere meiden daar niet onder de indruk. ‘Ik dacht eerst dat wij een team waren, maar wij zijn eigenlijk best individuen,’ riep Priscilla. En die individuen luisterden niet naar Britt. ‘Sommige dingen kan Britt gewoon niet,’constateerde Roos die zelf ook niet bepaald in het bezit is van leidinggevende capaciteiten.
En dus werd het een zootje.
Niet fijn voor Team Ganesha, wel voor Team Shiva. Want ondanks hun fout, waren ze toch eerder klaar. Maar of het goed was? ‘Ik piste bijna in mijn broek. En toen ging Ad een lulverhaal houden en ik dacht: mens, zeg het gewoon!’ Uiteindelijk sprak Ad de verlossende woorden. De meiden van Team Shiva bleken gewonnen te hebben. Hell broke lose in Team Shiva. ‘Dit vind ik zo lekker. Vooral de zure bekken van Ganesha,’ glunderde Jenna.
Geen wonder dat Team Ganesha zuur keek, want dit betekende dat Team Shiva een voorsprong kreeg. ‘Ze feliciteerden ons niet eens,’ merkte team Shiva op. Renee begon zelfs een peptalk te houden te houden tegen de groep. ‘Je merkt dat hun energie begint op te raken!’ En dat biedt nog meer kansen voor Team Shiva.
Volgende week
Maar misschien zit er volgende week iets té veel energie in Team Shiva, want dan barst de bom. Tussen Renee en Tessa dan. En vindt de eerste eliminatie plaats … Wie er dan uitvliegt, zien we volgende week. Tot dan!
Geef een reactie