We kennen allemaal inmiddels de wereld van de beginnende modellen in America’s Next Top Model of Holland’s Next Top Model, maar wat als je al jaren als model werkt, maar toch nog niet doorgebroken bent? Dan is er The Face. Een nieuw realityprogramma op RTL5 waarin modellen onder begeleiding van vier coaches kunnen doorstoten naar de top. En vanavond is de eerste aflevering.
Sylvie van der Vaart praat het geheel vlotjes aan elkaar en als coaches zijn niet de minste namen aangenomen. Zo hebben we daar Supertrash-eigenaresse Olcay Gulsen, model Frederique van der Wal, fotograaf Philip Riches (kennen we nog uit BNTM) en – wie ken’t ‘m niet – het mannelijke model Mark Cox. De opzet is simpel: de mannen begeleiden de mannelijke kandidaten en de vrouwen begeleiden ook ieder de vrouwelijke modellen.
Tussendoor huppelt nog Jeroen Panders die als booker de modellen opdrachten geeft. En om het allemaal nog net een beetje meer flair te geven, hebben ze de modellen ook weer even bij elkaar in een huis gezet. Een daverend recept voor intrige, romance en hevige concurrentie.
Tenminste, dat hopen we dan maar.
De Selectie
Maar zoals een goed modellenprogramma betaamt, staat de eerste aflevering altijd in het teken van De Grote Selectie. Want van de zestig jongens en meisjes die hun opwachting mogen maken, mogen er maar twintig door. Tien mannen en tien vrouwen that is. Spreekt voor zich dat iedere coach tijdens de selectie vijf jongens of vijf meisjes mogen selecteren.
Maar niet voordat Sylvie van der Vaart de jongens en de meisjes verwelkomde. ‘Wat zijn jullie allemaal knap!’ kirde het kleintje. Want ze mag dan wel een superster zijn in Duitsland, zet haar niet tussen een stel boomlange modellen. Maar eerlijk is eerlijk: Miss van der Vaart verpletterde iedereen met haar stralende glimlach.
Dat konden we niet zeggen van alle modellen. Vooral sommige vrouwen keken nogal – hoe zullen we het eens vriendelijk noemen – zurig. Niet allemaal trouwens. Zo zagen we daar een vrolijke Chelsey ( ‘Ik werk al vanaf mijn twaalfde als model’) en Saskia. Die laatste was een bijzonder geval dankzij een noodgedwongen pauze in haar modellenbestaan omdat de ziekte van Hodgkin was geconstateerd. Gelukkig was het kind weer beter en straalde het weer. Dat konden we niet zeggen van ene Cinzia die zichzelf al tot ‘ware kameleon’ had gebombardeerd.
Maar natuurlijk liepen er ook genoeg mannelijke modellen rond. Tot zichtbaar plezier van Sylvie. ‘Hallo jongens, dat ziet er allemaal heel goed uit!’ kirde ze nu nog harder. De jongens glommen van trots. Al was de ene jongen de ander niet. Zo hadden we daar de blonde, stoere Simon, Jordy die niet naar school wilde en Pluk die nu internationaal wilde doorbreken. Pluk. Je leest het goed. Zo noemen sommige mensen blijkbaar hun zoon. Sylvie kon het niet schelen. ‘Je bent echt wel heel knap.’
Dat kon Sylvie wel vinden, maar het waren toch echt de coaches die bepaalden welke vijf kandidaten zij selecteerden. En ze wisten al precies op welke selectiecriteria dat moest gebeuren. ‘Uitstraling en persoonlijkheid,’ riep Fréderique van der Wal. En ook Olcay zocht iemand ‘met een mega persoonlijkheid.’ En Marc Cox? Die zocht naar iemand met de juiste discipline. Hekkensluiter was Philip Riches. ‘Ik wil iemand die zijn potentie kan bereiken.’
Toch leuk hoe niemand het over het uiterlijk heeft.
Maar wat ook hun eerste indruk ook was, de computer bepaalde volledig ad random wie op selectie mocht bij welke coach. Best lullig voor sommige coaches. ‘Er zijn er ook een paar die ik niet wilde hebben!’ bekende Philip Riches. Héhé, eindelijk eens een eerlijk iemand.
Eerste casting: Olcay Gulsen
De eerste die een casting mocht houden was Olcay Gulsen. ‘Kies allemaal een woord die jou omschrijft als persoon. Wat maakt jou anders dan andere modellen?’ was haar heerlijke clichévraag. En dus krabbelden de meiden als een razende wat woorden op een papiertje. Was een inspirerende uitslag met omschrijvingen opleverde als ‘benen met inhoud,’’spontaan en creatief,’ ‘gek wijf,’ en – daar hebben we ‘m weer – ‘kameleon.’
Vervolgens moesten de meiden op de catwalk dit Unique Selling Point uitbeelden. Ja, ga daar maar eens staan. Een beetje spontaan en creatief staat leuk op papier. Maar op de catwalk? Toch maakte een aantal meiden meteen een goede indruk. ‘Ik zou jou meteen boeken,’ riep Olcay tegen Tessa. En dat gold ook voor Chelsey. ‘Jij bent echt een cadeautje voor mij.’ De anderen kregen vooral kritiek. Kwam misschien ook omdat sommige meiden een beetje moeite hadden met fatsoenlijk lopen. Nooit goed voor een model. Ook Cinzia kon niet op goedkeuring rekenen. Zelfs een kameleon moet kunnen lopen. Punt.
Drie maal raden wie Olcay Gulsen dan ook selecteerde als ‘haar’vijf kandidaten. Dat was Tessa ( ‘ik was op slag verliefd op je), Janine ( ‘al ben je aan de kleine kant’), Suzanne (‘vanwege je attitude’), Chelsey (‘een ruwe diamant’) en – niet lachen – Cinzia.
Olcay was in ieder geval behoorlijk enthousiast. ‘Dit is zo’n fantastisch team. Ik denk dat ik kans maak om te winnen.’
Casting 2: Philip Riches
Maar ook fotograaf Phlip Riches moest natuurlijk vijf mannen selecteren. En daar had-ie een bijzondere manier voor gevonden. De beste man besloot dat de jongens naakt voor zijn lens moesten verschijnen. Hun enige rekwisiet? Een gouden pistooltje. Sommige jongens wisten niet wat hen overkwam en begonnen maar te lachen. Andere mannen lieten zich dit geen twee keer zeggen en deden nog snel een aantal buikspieroefeningen.
Was geen onprettig beeld.
Ene Timothy trok zich nergens wat van aan. ‘Ik probeer schijt aan alles te hebben, Ik vond het niet moeilijk.’ En ook ene Kevin had er ‘totaal geen moeite mee.’ Net als John die meteen Philip wist te charmeren. Al verdween die relaxte houding even toen Philip hoorde dat één van de jongens nog maar zeventien was. ‘I freaked out, is it legal?’ Blijkbaar wel, want de shoot ging gewoon door. En warempel, Philip bloosde af en toe het hardst als er weer een welgevormde jongeman in zijn adamskostuum aan kwam wandelen.
Zo, dat hebben we ook weer fatsoenlijk omschreven.
Maar hé, Philip had nu wel een goed beeld van zijn modellen. Hij koos dan ook Timothy (‘Ik denk dat alle meiden ervoor gaan vallen), Tim, ( ‘Hij moet wel hard werken), Stefan, John en dan de zeventienjarige benjamin Jordy. Blijkbaar was-ie toch legaal genoeg.
Casting 3: Fréderique van der Wal
En ook topmodel Fréderique van der Wal organiseerde een fotoshoot voor haar kandidaten to be. ‘Maar eerst wil ik horen waarom jullie hier zijn.’ Saskia vertelde dat ze na haar ziekte graag wilde terugkomen, een ander dacht dat dit haar doorbraak kon betekenen en Sharona begon meteen haar verhaal in de camera te vertellen. Kwam haar op een bitse opmerking van Fréderique te staan. ‘Je moet naar mij kijken.’
En wij moesten vervolgens kijken naar een stomvervelend praatje van een visagist die het gezicht van een model opmaakte met foundation van L’Oreal. Verkapte reclame heet dat. En het is ronduit ergerlijk.
Gelukkig dat de meiden snel hun fotoshoot mochten doen … op een trampoline. Altijd gezellig. En ene Rabia wist meteen uit te blinken. ‘Hoe Rabia het deed, was al een ELLE shoot.’ Ook Sharona liep over van zelfvertrouwen. ‘Ik heb het toch. Als ze niets in mij hadden gezien, was ik niet uitgekozen.’
Maar of ze bij de selectie van Frederique zat? Natuurlijk koos Fred ( Frederique is iedere keer zo verrekt lang – en ja, ik ben lui) Rabia (‘Zij heeft het beste geposeerd’), Anne (‘iemand die nog heel jong is’), Saskia, Lotte ( ‘Daar zegt iedereen van dat ze een mooie meid is’) en – niet lachen – Sharona (‘Ik heb heel lang getwijfeld, maar ik ga de uitdaging aan’).
Veel succes met die uitdaging.
Casting 4: Mark Cox
Maar dan hadden we natuurlijk Mark Cox ook nog. Klaarblijkelijk het succesvolste Nederlandse model op dit moment. En daarom had hij een geniale opdracht bedacht. De jongens moesten een Engelse zin onthouden en opdreunen en dan doen op de rode loper alsof ze op een motor stapten. The line to remember? ‘Hi, my name is …. Freedom is my middle name, that’s why i ride this beautiful bike.’
Wat daarop volgde was een staaltje pure comedy. De meeste jongens wisten er namelijk een potje van te maken. ‘Ik rijd nooit motor,’ verklaarde ene Bas zich nader. En als het aan Dennis lag, kwam de Engelse zin er nooit uit. ‘Het was moeilijk om een Engelse tekst te onthouden. Ik heb het wel op school gehad. Maar mijn eindcijfer was een 2.7.’ Kandidaat Justin ergerde zich nu al aan Dennis: ‘Ik begrijp echt niet wat hij hier doet.’
Dat mocht Justin dan wel vinden, maar Dennis mocht toch door ( ‘ik denk dat hij het wel in huis heeft’). Dat gold ook voor Justin zelf (‘high end fashion look’), Pluk (‘hij heeft veel energie geleverd’), Simon ( ‘stoere jongen’) en Requilio ( ‘looks en de attitude’).
Naar Parijs
En natuurlijk moest dat allemaal gevierd worden. ‘Laten we proosten and let the games begin!’ gilde Sylvie al. Ha, en daar begon het grote drinken en flirten. Zo zagen we John al lonken naar Sharona. Een grote belofte, als je het aan ons vraagt.
Maar hopelijk dronken ze allemaal niet teveel, want hun booker – Jeroen Panderrrrrrrrsss – maakte hen de volgende ochtend al wakker om 4.30. Gelukkig had-ie wel een leuke mededeling. ‘We gaan naar Parijs!’ Dat vond Sharona allemaal prachtig. ‘Gaan met die banaan naar Parijs. Ik ben er nog nooit geweest. Supertof!’
Maar ze gingen natuurlijk niet voor de lol naar Parijs. In het fashionmekka moest wel gewerkt worden. En dat is niet altijd even makkelijk. ‘Als je Parijs overleeft, dan kan je de hele wereld aan,’ vertelde Sylvie ons al ernstig.
Sharona vond het allemaal in Parijs nog leuker. ‘Het was echt weer wat anders dan Nederland, Duitsland of Turkije. Echt een ander land,’zei het licht. ‘En toen hadden we een mooi uitzicht bij dat huis op dat berg. Met uitzicht over .. eh … heel Frankrijk?’
U begrijpt, Sharona is nu al mijn favoriet.
Aan het werk
De stemming sloeg om toen de kandidaten dat er twee jongens en twee jongens moesten afvallen na Parijs en dat hield in dat ze het allemaal zo goed mogelijk moesten doen tijdens hun opdrachten. En die waren meteen van professioneel niveau. Zo hadden de jongens een casting bij een zwembroekenmerk en moesten de dames langs bij een damesmodelabel.
De eigenaresse van de zwembroekenlijn was één en al vriendelijkheid en leek vooral te genieten van de ontblote bovenlijven van de mannen. Geen probleem, deden wij hier ook. Al werd Dennis ietwat in verlegenheid gebracht toen ze ‘m vroeg op een lolly te zuigen. ‘Heb ik weer. Zuigen kan ik wel, maar hoe moet ik er bij gaan staan?’Requilio ergerde zich op zijn beurt aan Dennis. ‘Ik snap niet wat Dennis hier doet, volgens mij heeft hij er geen zin in.’
De meiden moesten zich intussen op hun best presenteren bij Maison Olga. En daar moesten ze hun best doen, want maar twee konden geselecteerd worden als showroommodellen. En daar zagen we een glimp van de hardheid en desinteresse van de modewereld in de modellen. Want waar Cinzia de Kameleon de Italiaanse eigenaren probeerden te charmeren van haar kennis van de Italiaanse taal, was Rabia gewoon praktisch. ‘Ik weet een beetje hoe het gaat en ze moeten mijn lijf goed kunnen zien. Dus ik heb een hemdje en een legging aangetrokken.’ Ze mocht acuut doorpassen.
Slimme Rabia. Zij werd dan ook samen met Anne gekozen voor de opdracht. Cinzia deed net alsof ze niet onder de indruk was. ‘Italianen willen niet iemand die op een Italiaanse lijkt. Ze willen blond,’ sneerde ze naar Anne.
En de mannen? Daar werden de jonge Jordy en Tim gekozen. Requilio snapte er weer eens niets van. Mannen. ‘Ze hadden beter iemand kunnen kiezen die er beter uit zag.’ We nemen aan dat Requilio Requilio bedoelde.
Gelukkig maar dat de overblijvers stoom konden afblazen in een hippe tent. En sommige bliezen wel heel veel stoom af, want als we de geruchten mochten geloven waren John en Sharona die nacht flink met elkaar bezig geweest. Iets wat Sharona volledig ontkende de volgende ochtend. John niet. ‘Ik heb mijn mond voorbij gepraat. Ja, het is niet mijn probleem dat zij is vreemd gegaan. Je hebt nette meisjes en minder nette meisjes,’ riep John tegen een paar andere mannen.
Sharona nam de touwtjes in handen tijdens het ontbijt en sprak de menige de historische woorden ‘ik weet niet wat jullie allemaal hebben gehoord, maar ik heb geen seks met hem gehad.’ Dat geloofden de andere kandidaten niet. Misschien kwam dat ook omdat Dennis ‘de bekende geluiden had gehoord’ en Anne niet eens in haar kamer ‘omdat zij voor de tweede keer aan het wippen waren.’ Sharona speelde nog steeds de vermoorde onschuld. ‘Echt niet! Doe er iets in. Weet ik veel hoe ze dat kunnen zien dat het niet gebeurd is.’
Die Sharona toch.
Intussen moesten vier andere modellen hard aan het werk. Tim en Jordy mochten in hun zwembroekjes poseren op straat voor een snoepwinkel, terwijl Rabia en Anne afgesnauwd werden door een verkoopster in een showroom. ‘Don’t speak too much, smile, not too much. Not laugh.’ Dat ging Anne, tot ergernis van de verkoopster, niet goed af. Geen wonder dat ze Rabia beter vond. Rabia had intussen al lang door hoe het werkte. ‘Ik weet wel een beetje hoe het werkt. Cashen en wegwezen.’
Die Rabia komt er wel.
Daarna mochten de modellen weer aan de bak, want het was tijd voor een go-see bij casting director Brice Compagnon. En dat was weer geregeld door oud-model en oud-jurylid van Holland’s Next Top Model, Rosalie van Breemen. Belangrijk, want een casting director kan je maken en breken. Kritisch bestudeerde hij ieder model. ‘Hoe lang ben je’ en ‘heb je vaak gelopen?’ waren de meest voorkomende vragen. Al ontplofte Rosalie toen ze het losse haar van Lotte zag. ‘Wat is er met jouw haar gebeurd? Je hebt droog haar. Dat kan op een casting niet.’
Ook de mannen waren niet veilig voor de kritische blik van de casting director. ‘Hoe oud ben jij? Twaalf?’ riep Bruce tegen Dennis. ‘En waarom heb jij ontploft haar?’ voegde Rosalie eraan toe. ‘En dat ziet er ook een beetje aspergeachtig uit.’ U begrijpt, Dennis had de tijd van zijn leven.
Maar belangrijk was het wel, want een paar dagen na hun verblijf in Parijs deelde Jeroen de Boeker mee aan de coaches wie het goed had gedaan en wie slecht. De uitblinkers kenden we natuurlijk al, maar wie had écht een slechte indruk gemaakt? Dat waren Lotte en Cinzia. Maar het was natuurlijk aan de coaches om te beslissen wie er weg moest.
Tot onze stomme verbazing stuurde Olcay niet Cinzia weg, maar Suzanne – dat leuke roodharige meisje. En ook Lotte moest vertrekken van Frederique. Wat ook verbazend was? Tim moest weg. ‘Omdat Philip Riches iets miste.’ Ehm ja. En Mark stuurde Requilio naar huis. ‘De energie is niet overgekomen.’
De rest had geluk, want die maakten vanaf dat moment kennis met hun super-de-luxe appartement boven hun eigen modellenbureau The Face. Want vanaf nu stonden ze onder contract bij The Face. En dat betekende dat ze zoveel mogelijk opdrachten en klussen binnen moesten harken. Maar daar dachten de kandidaten even niet aan. Er werd champagne ontkurkt, de jacuzzi werd aangezet en de mensen toosten erop los.
Maar als we de vooruitblik mogen geloven, duurt deze feestelijke stemming niet lang … Kandidaten krijgen ruzie en er ontstaat zelfs een heuse romance. Tussen wie? Dat zijn Pluk en … kijk volgende week maar.
Afbeelding: RTL
Geef een reactie