Het was vorige week kommer en kwel voor Blondie in Oh Oh Cherso. Tijdens het pottenbakken was ze in aanraking gekomen met klei en het resultaat was een shock. Gevolg? Blondie werd afgevoerd naar Nederland. Dat wilde Barbie ook wel. Niet vanwege een medische reden, maar omdat ze haar verloofde zo miste. Houdt Barbie het nog wel een paar dagen vol? Of kampen juist de andere mensen met problemen?
Maar eerst mochten de Chersoniaantjes even antwoord geven op de vraag welk boek ze voor het laatst gelezen hadden. ‘Ik lees geen boeken,’ zei Barbie en dat verbaasde ons niets. ‘Ik en boeken?’ riep Gio. En ook dat antwoord verbaasde ons in ‘t geheel niet. ‘De enige boeken die ik lees is als ik iets moet leren,’ vervolgde Kayleigh. Wat knap is aangezien Kayleigh niet de indruk wekt dat er daadwerkelijk ook iets van de lesstof opgenomen is.
Gelukkig hadden we Elise nog. ‘Ik lees wel eens. Annie MG Schmidt.’ Ook Roos deed een poging. ‘Meisjesboeken.’ Al deed eega Vincent meer aan ‘luisterboeken.’ Tony somde nog een paar van zijn favorieten op. ‘Stripboeken. Kookboeken vind ik leuk. Sportboeken vind ik leuk. En als ik dan toch wat moet lezen? Iets wat defensiegerelateerd is.’ Al bleek Gio toch wel een voorkeur te hebben voor een gay pornoboekje. Sniper zag stiekem niet zo de noodzaak in van boeken. ‘Je hebt van die boeken en die worden afgespeeld op tv. En die heten speelfilms.’
Dus creëerde Gio even zijn eigen speelfilm, want hij bleek de volgende slachtoffer in Oh Oh Cherso. ‘We hoorden toch een gekrijs uit de badkamer,’ vertelde Bibi. De reden voor zijn verwonding was nogal ongewoon. ‘Ik zat te schijten,’ riep Gio. ‘En we zeiden nog voor de honderdste keer, je moet beneden poepen,’ vertelde Elise nog. Maar dat deed Gio niet. En dus hoorden de meiden gekrijs.
‘Ik dacht dat zijn teen gebroken was,’ zei Elise droogjes. ‘Dus ik zei, wat heb je gedaan lul!’ vroeg Bibi aan Gio. Roos wist wel wat er gebeurd was. ‘Gio wilde zijn schoen even lijmen, want de zool zat los ofzo.’ Maar wat bleek? Hij deed meteen zijn voet weer in zijn schoen. ‘Dan moet jezelf hierzo wel jofel zijn om te beseffen dat die lijm daar ook in trekt,’ maakte Joker het verhaal maar even af. ‘Sommige mensen kunnen niet knutselen en sommige mensen kunnen wel knutselen,’ grinnikte Sniper.
‘Maar die sok zat wel vastgekoekt aan zijn kleine teen en de teen ernaast,’ constateerde Bibi. En wat doe je dan als je Bibi heet? Dan trek je die sok er in een keer af. En daar ging het mis. ‘In plaats dat die sok eraf ging, ging het vel en huid van zijn voet eraf,’ merkte Bibi op. Elize kreeg medelijden met Gio. ‘Het was zo zielig. Hij begon zo te gillen. Alsof hij een kind uit zijn anus kreeg.’
En dus was ‘t na Tony en Blondie de beurt aan Gio om een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis. De meiden gingen mee om hem te steunen. Al dook Elize even weg. ‘Ik vind zo’n voet zo goor om te zien. Ik kan niet tegen bloed en wondvocht enzo. Bleh.’ Bibi stond er een beetje stilletjes bij. ‘Het was echt heel zielig. Ik voelde me echt heel schuldig.’
Vooral toen de meiden ook nog dreigden dat hij vast een injectie kreeg in zijn achterste. ‘Krijg ik zo’n tet-anus-prik in mijn reet, heb ik helemaal geen zin in,’ grapte Gio later. Maar die injectie was niet nodig. Een controle en een pillenkuur wel. ‘Je moet echt die pillen slikken,’ riep de arts tegen Gio. Barbie begreep wel waarom. ‘Anders krijgt hij een infectie en dan gaat zijn voet eraf. Zie je hem al lopen met zo’n houten poot?’ Gevolg? Gio mocht niet meer zwemmen, geen alcohol drinken en moest keurig zijn pillen innemen.
Gio’s verhaal werd natuurlijk meteen door Barbie doorverteld aan de buren. En het moet worden gezegd, Barbie vertelde alle smeuïge en gore details. Tot pret van Rob en Tjitske. En ook van Dennis. ‘Ik noem hem tegenwoordig halve zool.’ Ook buurman Michel vond het een dankbaar onderwerp om grappen over te maken. ‘Gio is bezig geweest met een cursus manicuurster ofzo.’
Als je nu trouwens denkt, wat schrijft ze toch veel ‘ofzo’ in de recap? Dan komt het omdat werkelijk iedereen daar in Cherso ’t woord ofzo gebruikt. Ofzo is het nieuwe stopwoord van 2011. Mocht je het hebben gemist, dan weet je het nu. Ofzo.
Maar de buren koesterden toch bewondering voor Gio. ‘Aan de ene kant ben je een mietje, aan de andere kant ben je een bikkel. Respect.’ Gio bleef maar een beetje grijnzen aan de andere kant van het balkon en wierp zijn gewonde voet nog maar eens charmant over de reling. Iemand zou z’n gewonde voet nog eens kunnen missen.
Buurman Michel en Dennis vroegen zich toch af hoe Gio het was gelukt. ‘Dan heeft-ie er een aardig kwakkie tussen gedaan,’ zei Michel. Dat vond Dennis niet vreemd. ‘Dat is het aard van het beessie. Hij douwt overal een aardig kwakkie tussen, volgens mij.’
Intussen was er hoog bezoek voor Bibi. Dat was de Nederlandse DJ Eric Santana die met Bibi wel een plaatje wilde opnemen. Vandaag wilde hij Bibi de eerste beats laten horen en moest er gebrainstormd worden over de tekst. En nee, daar was Tony, alias DJ Star, niet bij. Anders was het weer iets van wagger dagger geworden. Dat ligt vast niet helemaal in lijn met Bibi’s visie. Al vond ze de samenwerking maar wat spannend. ‘Dit is mijn eerste keer, zeg maar.’
Maar of ze kon doorbreken? Daar had Tony wel zijn eigen gedachten over. ‘Gebaseerd op hoe ze kan zingen, zou het kunnen. Gebaseerd op haar motivatie, moet ze daar wat aan doen.’ Dat vond Elize nou ook. ‘Bibi heeft echt een trap onder haar reet nodig. Weet je, je moet eraan werken. Je moet het willen. En ze wil het wel, maar ze doet het niet.’ En daar was Tony het weer mee eens. ‘Waar een wil is, is een weg. En als er geen weg is, dan moet je ‘m maken.’ Maar intussen leek het wel te klikken tussen Bibi en de DJ. ‘Ik vind het wel gaaf, wel lekker!’ En stiekem straalde ze d’r van. Alleen nu die lyrics nog …
Enthousiast liep Bibi meteen naar Elize die op onverklaarbare wijze in haar bed lag. Al was Elize wel één en al oor. ‘Het is wel Bloemendaal-proof?’ Bibi knikte. ‘Ja, dat zei hij ook. Misschien is het wel wat voor Bloemendaal! Het klinkt echt lekker joh! Echt een losgaan nummertje.’ Bibi keek nu stralend naar Elize. ‘Dit is echt een goede dag.’
Maar het is zeker een bijzondere dag want de Hagenezen vierden met een etentje dat ze elkaar precies op die dag een jaar eerder hadden leren kennen. Alleen Tony ontbrak, maar die moest dan ook draaien in één van de grote discotheken in het immer stijlvolle Blanes. De anderen hadden het intussen naar hun zin in het restaurant. ‘We hebben echt een band opgebouwd. We zijn echt een familie,’ verzuchtte Bibi. En dus gingen de mensen gezellig herinneringen ophalen. ‘We hebben allemaal zo’n hartje, maar zo’n bek!’ vatte Bibi maar even het groepsgevoel samen.
Maar wat zei Roos tot onze verbazing? ‘Ik vind het wel jammer dat Tony er niet is! Beetje raar uit mijn mond, maar hij hoort toch bij de groep’ En ook Elize miste hem. Wat zeg ik, iedereen miste hem. Ach, gelukkig hadden ze elkaar en de drank nog.
En Tony? Die kon de Superstar DJ uithangen op Blanes. ‘Ik denk dat Tony daar wel lekker los gaat!’ riep Roos. Al was het voor Sterretje wel spannend. Zou hij het succes van Star Beach kunnen herhalen in Blanes? Dat lukte. Zo moeilijk was dat ook niet. ‘Blanes was één groot ongeorganiseerd zootje met vijftien- en zestienjarige tienersnollen,’ lichte Tony maar even toe.
In Cherso waren onze Hageneesjes druk bezig om de flyers van hun poolparty uit te delen aan mensen. En waar vorig jaar nog niemand wilde komen, leek dat nu geen probleem. En natuurlijk nodigde Kayleigh haar Italiaan uit. Al had Gio meer moeite met de uitnodigingen. Niet omdat niemand wilde komen, maar omdat hij maar vijf mensen mocht uitnodigen. En dus zat er niets anders op dan uitnodigingen te jatten uit de kontzak van Thomas. ‘En hij had het geeneens door.’
Die Gio. Hou ‘m in de gaten.
Intussen was Tony’s optreden een enorm succes. ‘Dat was een ouderwetse knaller. Spanje-Nederland 0-1,’ riep manager Jake. Maar ook op de Strip zat de stemming er goed in. Zo was Kayleigh behangen met rietjes en zoende Gio met drie andere mensen. Tegelijk. Ja mensen, dat kan. ‘Ze wilden met mij zoenen dus ik dacht? Kom maar!’ Maar dat denkt Gio altijd. ‘Die gast verbaast mij echt niet meer,’ riep Kayleigh nog. Mooi. Ons ook niet. Al heeft Gio ook zijn eigen grenzen. ‘Ze wilden kwartetten en ik zei dat dit niet ging gebeuren. Kwartetten doe je met kaarten en niet in bed.’
Maar het was natuurlijk niet alleen het jubileum van de groep, ook Roos en Vincent vierden hun eenjarig, soms ietwat turbulente, samenzijn. En dus maakte Roos maar een lekker ontbijtje. Vond Barbie nu helemaal bij het stel passen. ‘Roos maakt een ontbijtje en is heel romantisch met dingetjes. En Vincent wordt dan verrast.’ En zo ging het ook. Gelukkig bleek Vincent wel goed in het ontkurken van de champagne.
Maar of ze gingen trouwen?’Ik heb hele slechte knieën,’ riep Vincent. ‘Maar als ik een kunstknie krijg, denk ik dat het er wel in zit.’ Gelukkig kreeg Roos wel twee rozen. En een ketting. ‘Die ketting die staat voor de stappen die we nog gaan zetten, want het is een slippertje en omdat we hier zijn en op slippers lopen. En ook voor het slippertje dat ik vorige week gemaakt hebt.’
Zo, dat is ook weer uit de weg.
Nadat Vincent was uitgeknuffeld werd hij apart genomen door buurman Rob. Omdat de jongeren een beetje achterliepen met het plannen van activiteiten had Rob zelf maar een auto gehuurd en een route uitgestippeld. ‘Ik dacht, laat ik het zelf maar effe doen, want ik wil echt dit eiland zien.’ En het allermooiste? Een paar van de jongeren mochten met hem mee. ‘We loten er om,’legde Rob uit en hij maakte een gebaar die zelf was bedacht, maar waarvan niemand wist wat het betekende. ‘Het is de move van 2011. Als je niet weet wat het is, dan hoor je er niet bij,’ riep Sniper.
Juist.
Maar het kwam er op neer dat ze daarmee een denkbeeldige dildo op Gio’s voorhoofd bedoelden. ‘Omdat je nooit weet wat er aan die gast blijft plakken. Heeft hij straks een ventilator op zijn voorhoofd.’ Jokertje deed het maar even voor. Betekende overigens dat buurman Rob zich liet afleiden. De beste man organiseert namelijk stadstripjes in Den Haag en dan draai je natuurlijk je hand niet om voor een Rondeo Kreta.
Stiekem vond Sniper dat wel leuk. En Joker ook. ‘Anders zit je de hele dag bij de villa te hangen, word je ook zo temmes van.’ En ook Barbie stapte in de auto. En zowaar, ze bleek geïnteresseerd in de flora en fauna op Kreta. ‘Hoe lang zijn die bergen hier al?’ vroeg ze aan Rob. ‘Die zijn na 1945 na de Tweede wWreldoorlog hier gebouwd,’ was zijn hilarische antwoord. Dat geloofde Barbie niet. ‘Vincent, bergen groeien toch?’ Sniper schudde zijn hoofd. ‘Schat, dat weet ik toch niet?’
Maar Barbie bleef maar volhouden dat bergen groeiden. Ook al zei buurvrouw Michelle van niet. ‘Ja-we-he-hel! Eerst zijn ze zo klein en dan worden ze ieder jaar groter!’ Vincent stookte het vuurtje nog even op. ‘Dan moeten ze wel water krijgen!’ De buurvrouw geloofde het nog steeds niet. ‘Dat ga ik toch nog eens opzoeken op internet.’ Jokertje lag intussen dubbel van het lachen. ‘Ja, het is gewoon Barbie en alles wat ze zegt vind ik prachtig!’
Wij ook.
En terwijl de anderen over Kreta toerden, vertrokken Bibi en Elize naar de studio om Bibi’s eerste single op te nemen. Al was het wel een geïmproviseerde studio. En dat past ook best bij een nummer over de vakantie. ‘Je moet het ook niet al te serieus nemen,’ riep Bibi. Al nam ze het wel ‘t nummer op onder toeziend oog van een aantal Chinezen. ‘Die apparatuur was van hen en dus zaten ze er ook bij. Een beetje gangster.’
De andere mensen kregen hoog op een berg intussen geschiedenisles van Rob die hen alles vertelde over de tragische historie van het melaatseneiland Spinalonga. ‘En uiteindelijk bleken ze lepra te hebben en dat was helemaal niet besmettelijk. Hebben ze daar eeuwen voor niets gezeten,’ legde hij op kleuterschoolniveau uit aan Barbie. Die was zichtbaar onder de indruk en ze draaide nog maar eens aan haar hairextension. ‘Hoe weet je dat allemaal?’ ‘Ik ken mijn geschiedenis,’ zei Rob alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Barbie vond het maar ernstig. ‘En dan denk ik hoe die mensen daar geleefd hebben. Ik ken daar helemaal niet tegen.’ Ook de andere ‘jongeren’ waren zichtbaar onder de indruk. Dat deed de oudere buren goed. ‘Dan zie je dat ze ook best in andere dingen geïnteresseerd zijn dan in feesten en gek doen,’ constateerde buurvrouw Michelle.
Jaha, er is nog hoop voor deze wereld.
Voor Bibi was intussen het grote opnamemoment aangebroken. De andere Hagenezen vonden ’t stoer. ‘Dat moet je niet aan mij vragen, dat wordt zeker voorruitschade,’ grapte Sniper eerder. Maar met Bibi ging het prima. ‘Na vier keer stond het erop,’ riep Elize. En dat was best netjes van Bibi. Nu die DJ nog.
Volgende week gaat het dak eraf tijdens de poolparty, wordt Dennis emotioneel als hij Tony weer ziet en reanimeert Gio op geheel eigen wijze de dronken gasten tijdens de poolparty.
Geef een reactie