Voor iemand die in ‘t bezit is van een schoenenkast en zeker meer dan dertig paar schoenen, is een nieuw paar schoenen misschien ietwat overbodig. Niet dus. Want soms koop je een jurkje die een bepaald soort schoen vereist. En ondanks die gevulde schoenenkast had ik die niet. Dus zat er maar één ding op: Nieuwe Zwarte Hakken zoeken.
Want nee, niet iedere zwarte schoen met hak is goed. Daar zitten grote, wat zeg ik, bijzonder grote verschillen tussen. Zo heeft de ene schoen een brede hak en de ander weer een stiletto. De één lijkt nog het meest op een gladiatorschoen, terwijl de ander meer lijkt op die keurige zwarte pumps die je oma vroeger droeg onder haar fifties-jurken.
En dit maal hoefden de hakken niet onder een fifties-jurk, maar onder een zwart off-the-shoulder-jurkje-met-vleermuis-mouw-plus-rits-aan-de-zijkant van Michael Kors. Een specifiek jurkje inderdaad. Dat schreeuwde om specifieke schoenen.
Zo werkt dat in mijn brein.
Mijn zoektocht begon niet in woonplaats Amsterdam, maar in bijna-woonplaats Sneek. Een niet al te grote stad die mooi wel in het bezit is van veel kroegen en -thank god – een paar schoenenwinkels. Niet dat de eerste winkels veel resultaat opleverden. Het waren laarzen, laarzen en nog eens laarzen die de klok sloegen. Van leer, suede of stof. Laarzen die eruit zagen als Uggs, laarzen met hak, laarzen zonder hak, enkellaarzen, laarzen tot over de knie …
Ik werd gek van het aantal laarzen.
Die wilde ik niet. Zwarte hakken, die wilde ik. Met een twist, dat dan weer wel. Maar vind die maar eens in de laarzenwalhalla’s van tegenwoordig. Bijna gaf ik de moed op. Tot ik besloot de winkelstraat helemaal uit te lopen om toch nog een kijkje te nemen in de allerlaatste schoenenwinkel die Sneek nog telde. Want-je-weet-maar-nooit.
Goddank, want daar stonden ze.
Een combi van zwarte hakken en een opengewerkte laars van ‘t merk Maripé. Een schoen met een twist, that is. Binnen een mum van tijd had de schoenenwinkelman de schoenen opgesnord. Ik gleed erin. ‘Ze zitten als gegoten,’ knikte schoenenwinkelman tevreden. Ik draaide alleen maar rondjes voor de spiegel op de zwarte hakken. Want dat doet de vijfjarige in mij ik als ik blij ben. ‘Deze gaan mee,’ riep ik nogal enthousiast en rekende tevreden de zwarte hakken af.
Eenmaal thuis bleken de schoenen prima te staan bij het jurkje. Net wat het jurkje nodig had. Of de schoenen nodig hadden. Of ikzelf. Het is maar net hoe je het brengt. Nu alleen nog een plekje in mijn schoenenkast zoeken.
Yvonne says
Je zou toch anders ook Sneek niet overwegen als woonplaats als er geen goede schoenenwinkels waren, toch? Je wil er toch een beetje flitsend uit blijven zien in het Friese land. 🙂
danielle says
Dat is waar. Is ook een prima devies;
‘If there ain’t shoes, i’m not going’ 😉
CC says
I ain’t goin’….toch? 😉 leuke schoenen trouwens….ff wennen maar na een tijdje kijken toch wel erg leuk…. hoe doe je dit met (geen) sokken, panty etc?
danielle says
Haha 😉
Enne, dank je. Ze zijn even anders dan anders. Ik doe nu ze aan met een heul dun pantysokje, maar met gebruinde blote voeten staan ze ook best ok.