Je zou denken dat na alle seizoenen van Boer zoekt Vrouw er geen vrijgezelle boeren meer zijn die een vrouw zoeken om gezellig vadertje en moedertje te spelen op hun boerderij. Maar niets is minder waar, want vanavond kunnen we gewoon weer kijken naar de kick-off van een nieuw seizoen van Boer zoekt Vrouw.
Gezien de kijkcijfers van de vorige seizoenen ( vorig jaar wist het nog zo’n 4,5 miljoen kijkers te boeien), is heul Nederland inmiddels vertrouwd met het concept. Een stel boeren – of hun familie, vrienden of zelfs buren- schrijven een brief of een mail naar ‘t programma. Een aantal daarvan worden geselecteerd en mogen zich vanavond al voorstellen aan het Nederlandse single boerderijminnende vrouwenvolk. Geen eitje voor de redactie, want dit jaar gaven toch 355 boeren zich op.
Is best veel. Zeker na al die vorige seizoenen. Sterker nog, het programma is inmiddels zo ingeburgerd dat iedereen wel iemand kent die óf de boer zelf was of één van de kandidaten. Zo ken ik zelf weer een vriendin van een vriendin die ooit werd uitverkoren tot de laatste drie door een bollenboer, Had mooi wel in Wageningen gestudeerd. Tot zover zijn ontwikkeling. Want van pompoensoep moest-ie niets hebben en een paar vleiende opmerkingen voor de dames konden er ook niet af.
Het zal U dan ook niet verbazen dat ‘t niets geworden tussen deze boer en één van de drie dames. De meisjes zijn overigens wél goede vriendinnen geworden en de bollenboer heeft later alsnog de liefde van zijn leven gevonden. Buiten ‘t programma om dan. Eind goed, al goed.
‘Als je zelf geen vriend had, zou je dan zelf ook ooit hebben opgegeven?’ vroeg ooit een ander vriendinnetje die het even zo gehad had met d’r jachtige stadsleven dat een boerderij met honderd koeien, een paar honden en een mestgeur, haar opeens best aantrekkelijk leek. Ik knikte verontwaardigd van nee. Vriendlief en ik mogen dan wel ‘ns één keer in de zoveel op de boerderij van m’n schoonmoeder passen, dat betekent niet dat ik er daadwerkelijk wil wónen. Daarvoor ben ik namelijk iets teveel gesteld op de bewoonde wereld. Thank you very much. Daarbij is ‘t uitmesten van stallen niet m’n sterkste punt.
Maar dat terzijde.
Het kan ook anders. Want succesverhalen te over. Zo kent palief weer het verhaal van een voormalige secretaresse die ook uitverkoren werd tot de laatste drie en op de boerderij verliefd werd op de boer én het boerderijleven. Schijnt dat ze nooit meer gesignaleerd is in corporate Nederland. En inmiddels schijnt ze mét de boer al toe te zijn aan het tweede kind.
Geen wonder dat ‘t programma zo populair is.
‘Waarom schrijf jij dan geen brief als d’r een leuke boer tussen zit,’ vroeg ik dan maar ‘t vriendinnetje. ‘Ja zeg, weet je wel hoe druk ik ‘t heb!’ riep ze en stootte acuut haar wijnglas om. Maar denk wel dat ze vanavond met datzelfde wijnglas voor de tv zit. Om toch stiekem te kijken of er echt geen stoere boer is, waar ze misschien – maar dan ook heel misschien – een paar vlinders van in de buik krijgt.
En anders zijn er genoeg andere vrouwen die wel een brief of een mail componeren naar hun favoriete boer. Misschien doet dat vriendinnetje dat ook wel. Ik zal haar d’r niet mee pesten. Ik zie het wel op tv. Net als die andere 4,5 miljoen Nederlanders.
Boer zoekt vrouw kick off, Nederland 1 om 20:20 uur.
Geef een reactie